Kάθομαι μετά από 20 περίπου μέρες, μπροστά στον υπολογιστή και αναρωτιέμαι, αν μπορώ ακόμα να γράψω και να μεταφέρω σκέψεις που να έχουν και κάποια αλληλουχία, ή απλά ξέχασα να γράφω. Και μετά μου έρχεται στο μυαλό, τι έχει πει ο Stephen για τη γραφή του και για το πώς γράφει και ολοκληρώνει τα εκατοντάδες πλέον βιβλία του:
«Η συγγραφή είναι και αυτή ένα επάγγελμα. Το δικό μου επάγγελμα. Εκτός από έμπνευση, είναι πάρα πολύ σημαντική και η πειθαρχία. Σηκώνομαι το πρωί και είναι σα να πηγαίνω σε μια οποιαδήποτε δουλειά, άσχετα αν το γραφείο μου είναι στον πάνω όροφο του σπιτιού μου. Ξυπνάω, παίρνω το πρωινό μου και στις 9 βρίσκομαι στο γραφείο μου μπροστά από τον υπολογιστή μου. Εργάζομαι από τις 9 για περίπου 6 ώρες, μετά κάνω διάλειμμα και lunch break και συνεχίζω το απόγευμα για άλλες 3 με 4 ώρες. Αυτή είναι η εργασιακή μου καθημερινότητα και παρεκκλίνω μόνο τα Σαββατοκύριακο.»
Αυτά τα λόγια του αγαπημένου μου συγγραφέα, με έκαναν να καταλάβω δυο πράγματα για τον εαυτό μου: Πρώτον δεν θα γίνω ποτέ συγγραφέας, διότι δεν έχω πειθαρχία. Προσοχή: Δεν έχω πειθαρχία στη γραφή, γιατί σαν άνθρωπος είμαι εξαιρετικά πειθαρχημένη. Kαι αυτό ισχύει, διότι επειδή είμαι από τη φύση μου εξαιρετικά απείθαρχη και ασυμβίβαστη, με δίδαξα να είμαι πειθαρχημένη και σε κάποιες περιπτώσεις συμβιβασμένη, για να μπορέσω να σταθώ στη ζωή και τον κοινωνικό περίγυρο. Και κάποιες φορές, σε αυτά που διδάσκεις με πόνο στον εαυτό σου, γίνεσαι καλύτερη, από αυτά που έχεις έτσι κι αλλιώς από τη φύση σου. Γιατί για τα πρώτα κουράστηκες. Η γραφή όμως δεν με κουράζει, αντίθετα με ξεκουράζει, την έχω από τη φύση μου, άρα δεν μπορώ να είμαι πειθαρχημένη όσο αφορά τη γραφή αυτή καθ’ αυτή.
Δεύτερον δεν θα κάνω ποτέ λεφτά, δεν θα γίνω ποτέ πλούσια, διότι ποτέ δεν είδα αυτά που έκανα σαν «δουλειά» (από το δουλεία). Τα έβλεπα, ως τον ομορφότερο τρόπο να περνάω τις ώρες μου και ήμουν τυχερή, γιατί πληρωνόμουν κιόλας. Από φοιτήτρια και ταυτόχρονα καθηγήτρια Αγγλικών (λάτρευα του μικρούς και μεγάλους μαθητές μου- είχα μαθητές μεγαλύτερους σε ηλικία από μένα όταν δίδασκα το Lower και το Proficiency) μετά σερβιτόρα και bar woman στο The Arches, μουσικός παραγωγός για ένα χρόνο, στο London Greek Radio 103,3, μετά ένα φεγγάρι στο διοικητικό του Ant1 και μετά στα αγαπημένα μου περιοδικά.
Δουλειά;; Αν είναι δυνατόν. Σε σημείο, που ούτε διακοπές δεν ήθελα να κάνω κάποιες χρονιές (με το ζόρι μια χρονιά, με πήρε ο καλύτερος μου φίλος ο Θάνος, στη Σαντορίνη για 5 μέρες) γιατί πέρναγα καλύτερα στη «δουλειά» παρά στην παραλία. Όμως: Μόλις άρχιζα να νιώθω, ότι «δουλεύω» (γινόταν και αυτό σε κάποιες περιπτώσεις) άρχιζα να «τσινάω». Το ένιωθα, κάτι δεν πήγαινε καλά. Έπρεπε οπωσδήποτε να κάνω κάτι άλλο και έκανα μαζί και το σταυρό μου, ώστε αυτό το κάτι άλλο, να μου έφερνε και λίγα λεφτά, για να μπορέσω να ζήσω. Οπότε και αυτό που κάνω τώρα (ουσιαστικά, τις περισσότερες ώρες της μέρας, γράφω, είτε κανονικά, είτε μέσα στο κεφάλι μου) ούτε κατά διάνοια, δεν το βλέπω σαν δουλειά.
Άρα καταλαβαίνετε, γιατί δεν θα κάνω ποτέ λεφτά: Και εδώ έχω δυο σκέλη: Πρώτον γιατί κακά τα ψέματα, τα λεφτά (αν δεν τα βρεις έτοιμα) προϋποθέτουν σκληρή δουλειά και δεύτερον τα βγάζω πολύ δύσκολα και τα χαλάω εξαιρετικά εύκολα.
Προσπαθώ λοιπόν και εδώ μέσα στο bb, στο δικό μου «παιδί», με κάποιους τρόπους να βγάζω λεφτά, πότε το καταφέρνω, πότε όχι, αρκεί όμως να μη νιώσω, ότι αυτό, επιβάλλεται. Και δυστυχώς, το ένιωσα αυτό, προς τα μέσα του καλοκαιριού ότι δηλαδή χρειάζεται να βγάλω περισσότερα λεφτά για να μπορέσω να ζήσω, (τα έξοδα – δηλαδή το δουλεύω για να πληρώνω- είναι πλέον αηδιαστικό) άρα έπρεπε να «δουλέψω» και περισσότερο. Και μόλις το ένιωσα, αντί να δουλέψω περισσότερο, αποφάσισα να κάνω παρατεταμένες διακοπές, τόσες, όσες δεν είχα κάνει από φοιτήτρια. (Αν τώρα, πεινάσω το χειμώνα, θα βάλω συνδρομή στο bb, 10 λεπτά το μήνα. Δηλαδή κάτι σαν 1,20 ευρώ το χρόνο. Σωστά Αλεξάνδρα; Θα είσαι η Oικονομική μου Σύμβουλος. Είμαι απολύτως σίγουρη, ότι όλες σας, 10 λεπτά, θα τα βρείτε να τα δώσετε και να ενισχύσετε, την πτωχή, πλην ειλικρινή, φίλη σας)
Και βέβαια, υπήρχαν τρόποι, για να εξακολουθήσει το bb, να έχει πολύ «κόσμο» ακόμα και αν δεν έγραφα, τίποτα. Θα μπορούσα, να ανεβάζω απλά διαγωνισμούς. Αλλά για κάποιο λόγο, ούτε αυτό ήθελα να κάνω. Και αυτό σαν (πονηρή) «δουλειά» μου φαινόταν. Ήθελα να δω την αξία του, από μόνο του και χωρίς δεκανίκια. Ας πούμε ότι έκανα το δικό μου πείραμα. Και είναι απίστευτο, ότι στις 15 Αυγούστου, μπήκατε εδώ μέσα πολλές… Δεν ξέρω τι κάνατε, θα μου το πείτε εσείς.
Αυτό το διάλειμμα το έκανα για σημαντικό λόγο. Το έκανα για να μην χρειαστεί να μπω στη διαδικασία να σκεφτώ ούτε για αστείο, να κάνω κάτι άλλο. Διότι το κάτι άλλο και πάλι θα το έφτιαχνα έτσι ώστε να μη το νιώθω δουλειά, αλλά θα του έλειπε, το πιο σημαντικό: Εσείς.
Για να δούμε λοιπόν. Θα τα καταφέρω; Θα ξανασυνηθίσω να γράφω, μόνο και μόνο, για την απόλυτη ευχαρίστηση του να γράφω; Να μην βλέπω την ώρα, να κάτσω μπροστά από τον υπολογιστή, για να ξεκινήσω με τον καλύτερο τρόπο τη μέρα μου; Nα διαβάζω τα σχόλια σας, να επικοινωνώ, να μαθαίνω από σας; Και η μια από την άλλη; Έχω πολλά να γράψω. Για να σας ενημερώσω μόνο και μόνο για τα previews των νέων προϊόντων, θέλω ένα μήνα. Και δικαιολογώ και την παρουσία μου, εδώ μέσα.
Αλλά και αυτό για κάποιο λόγο και πάλι, το νιώθω σαν δουλειά. Και είπαμε: Με τη «δουλειά» δεν τα πάω πολύ καλά.
Θα δούμε.
καλημέρες ομοφιάς!!!love for something never makes it become a job…unique thoughts…γι’αυτο είσαι το ultimate ΒΒ <3 πολλά πολλά φιλάκια και φυσικά θα τα πούμε κάποια στιγμή είτε στα δικά μου ή στα δικά σου μέρη λατρεμένη Jules…
Καλή μου Τζούλια καλημέρα!Από μέρα σε μέρα σε περίμενα να εμφανιστείς!Τι βαρετό που είναι το καλοκαίρι χωρίς τα άρθρα του bb κ τα bbgirls!Όλα αυτά που αναφέρεις για τη δουλειά που δεν είναι δουλειά-μου άρεσε πολύ αυτό-είναι πραγματικά το μυστικό της ευτυχίας.Ξέρεις τι θα πει να μην καταπιέζεσαι κ να δουλεύεις για κάτι που σε ευχαριστεί κ τρέφει την ψυχή σου;Αν υπήρχαν μόνο τέτοιες δουλειές όλα θα ήταν διαφορετικά, κ πιο αθώα,ανεπιτήδευτα θα έλαγα.Έλα, όμως που θα προσγειωθούμε σε λίγες μέρες στη σκληρή πραγματικότητα των κανόνων!Τι να γίνει,αυτή είναι η πραγματικότητα!
Κατ αρχήν καλοσώρισες γιατι ναι όπως το λεει και η αγαπημένη μου Αλεξάνδρα… το καλοκαίρι χωρίς ΒΒ είναι “κάπως”. Πάντα νωθρό, πάντα ελλειπές… Αν και φέτος οφείλω να ομολογήσω, ότι παρόλες τις “καλοκαιρινές ατασθαλίες και βολτούλες” ανα την επικράτεια, ησουν ιδιαιτερως συνεπής μαζί μας. Παραπονεμένες δεν μας άφησες… όλο και μας σκεφτόσουν, όλο κι ενα νεο post έκανε την εμφάνιση του… Δεν θα θίξω το θέμα “δουλειά και δουλεία” γιατί αν το ανοίξω, με πονάει τοσο, που θα γραψω βιβλίο μεγαλύτερο απο το “Αυτό” του Stephen, που ξεπερναέι τις 1000 σελίδες….. Αυτό που έχω να πω ωστόσο είναι, ότι διαβαζοντας σε σήμερα… ένοιωσα…. ότι κάπου το πας εσύ…. Χωρίς να ξέρω λέω, οτι το πας κάπου δημιουργικά, κάπου καινοτόμα, κάπου που θα μας ξαφνιάσεις…. Αρα οι καλοκαιρινές βολτούλες ωφέλησαν και με το παραπάνω για να εμπνευστείς και να οραματισθείς που θα μας πας… που θα μας ταξιδέψεις αυτό τον χειμώνα…έτσι δεν είναι? Αναμένω το αποτέλεσμα της γόνιμης περιόδου… Φιλιά πολλά πολλά!
@Jazzy: Εκεί που βρισκόμουν, όλο κοίταζα απέναντι αγαπημένη… ξέρεις εσύ.
Η Μαριάννα μας ήθελα να πω….
@Marianna: Σε σκεφτόμουν χθες αγαπημένη, γιατί ψάχνω στο fb φωτογραφίες από τα αγαπημένα bb girls και ξαφνικά κατάλαβα, ότι μάλλον δεν έχεις λογαριασμό στο fb. Δεν πιστεύω να έχεις και να μου έχει “ξεφύγει?”
@Stella: Δεν θα απαντήσω ευθέως, αλλά θα σου πω ότι από εδώ και στο εξής, ότι νέο, καινοτόμο και δημιουργικό σκεφτώ, θα το κάνω μόνο μαζί σας.
Καλησπέρα γλυκιά μου Τζούλια!! Μου έλειψαν πολύ τα post σου που μέχρι και στα spam μου έψαχνα μήπως έχουν πάει εκεί κατά λάθος αν και γενικά δεν μπορώ να πω ότι μας άφησες παραπονεμένες..Οσο για τη δουλειά έχεις τόσο δίκιο…για μένα η ευχάριστη πλευρά της είναι ότι αφορά το κομμάτι AVON..η καθημερινή μου δουλειά που είναι και η βασική μου είναι δουλεία και ας είναι μόνο 4ωρη..δεν πρέπει όμως να παραπονιέμαι γιατί τουλάχιστον δουλεύω κάπου έστω και 4ωρη την στιγμή που υπάρχει γύρω μας τόση ανεργεία…όσο για λεφτά ποτέ δεν έχω γιατί μάλλον σαν κλασική Υδροχοος που δεν τα πάει καλά με το χρήμα,έχω τρύπιες τσεπες,χαχαχα..Περιμένω ανυπόμονα τα previews σου και ότι άλλο από τα τόσα ενδιαφέροντα που μας βελτιώνουν την καθημερινότητα μας
Αν ήξερες αγαπημένη τι θέμα άνοιξες τώρα…. Δεν θα επεκταθώ περισσότερο, αλλά ο τρόπος που μας αγγίζεις είναι ο λόγος που λατρεύω το bb και θα το λατρεύω πάντα. Πολύ καλή η ιδέα της συνδρομής!! Χμ.. Χμ.. για να δούμε… αν κρίνουμε από τα άτομα που έχουν κάνει like στο fb … βγαίνει γύρω στα 35.500€ το χρόνο!!! Δεν είναι και άσχημα… Άκρως δαιμόνιο-επιχειρηματικό μυαλό σε βρίσκω!!!
@Stella: Τι τα θέλεις αγαπημένη μου, είμαι στο μυαλό σου συνέχεια, πρέπει να το παραδεχθείς επιτέλους!!! χαχαχαχα!!!!!
@ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ Αυτο ξαναπέστο, γιατί τον τελευταίο καιρό σε σκεφτόμουν συνέχεια και γιατί δεν σ΄εβλεπα στο ΒΒ και γιατί είχαμε καιρό να τα πούμε… επισης σκεφτόμουν και τη θεία το πρωί που περνούσα απ΄τα everest του Συντάγματος!!!! 🙂
Καλησπέρα!!! Επιτέλους , άντε σκάσαμε από τη ζήλεια με την έκταση των διακοπών σου!! Το λέω αυτό διότι δυστυχώς δεν κατάφερα να κάνω διακοπές φέτος μόνο κάτι ημερήσιες αποδράσεις εδώ κι εκεί και φυσικά μια ημερήσια εκδρομή στο Selfridges τρώγωντας Anniversary Magnum και παίζοντας με τα βερνίκια του louboutin καιτο νεο make up του YSL (αυτό στο Debenhams που είναι το αγαπημένο μαγαζί του bbboy μου-άβυσσος η ψυχή του καρκίνου).
Έχεις πολύ δίκιο για την εργασία και ποτε η δουλειά γίνεται δουλεία αλλά δυστυχώς όταν έχεις υποχρεώσεις αναγκαστικά θα κάνεις υποχωρήσεις -μίζερο αλλά αληθινό.
Παρένθεση, αυτό που μου άρεσε φέτος που έζησα όλο το καλοκαίρι στο Λονδίνο – διότι πέρσι ήταν δύσκολα για πολλούς λόγους – το ευχαριστήθηκα γιατί όλα κινούνταν σε φυσιολογικούς ρυθμούς σαν να μην είναι καλοκαίρι (που δεν ήταν για τα Ελληνικά δεδομένα αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία – περιττό να σας πω ότι ήδη ανάβουμε καλοριφέρ το βράδυ) με τις ορδες των τουριστών να κινούνται στο κέντρο κυρίως και ιδίως μετά το τέλος του Ραμαζανιού να έχουμε τις ορδές των Σαουδαράβων, Κουβεϊτιανών, κλπ που έρχονται να ξεκαλοκαιριάσουν μακριά από τις αμμοθύελες σε σημείο να μυρίζει όλο το Knightsbridge OUD σε σημείο λιποθυμίας. Δεν κυκλοφορείς σε μια έρημη πόλη με κλειστά μαγαζιά στυλ φαρ ουέστ, πέρισυ που τέτοια εποχή ήμουν Θεσσαλονίκη ήμουν πεπεισμένη ότι κάποια στιγμή θα δω τις χορτόμπαλες να διασχίζουν τους έρημους δρόμους. όλοι πάνε διακοπές, μιαεβδομάδαεδώ κι εκεί αλλά σε φυσιολογικό βαθμό αφού είναι μαθημένοι να κάνουν διακοπές όλο το χρόνο .
Νομίζω το παράκανα λίγο αλλά να δεν είχα που να γράψω (ακομη) τα δικά μου!
Φιλιά πολλά!!!!!
Πολυταξιδεμένη μου Τζούλια , αφού μας τρέλανες με τις ανά την Ελλάδα διακοπές σου μας έριξες σε προβληματισμούς. Μακάρι όλοι να βγάζαμε τα προς το ζην με την απασχόληση των ονείρων μας.Εγώ πάντως θα είμαι εδώ ακόμη και αν μου γράφεις τα κάλαντα κάθε μέρα.
@julia,έχω λογαριασμό αλλά δεν έχω φωτογραφία ούτε το χρησιμοποιώ όπως οι περισσότεροι αλλά για δική μου ενημέρωση.Τα παιδιά μου μού λένε ότι είναι λόξα αυτό,όμως εγώ δεν αλλάζω γνώμη προς το παρόν.Αν κάποτε αξιωθώ να βγάλω κάποια φωτό που να βλέπεται,θα σου στείλω.Φιλάκια,και σ’ευχαριστώ που διέθεσες χρόνο για μένα.(Αμάν,γράφω κειμενάκι για το bb,σαν ψέματα μου φαίνεται!)
@maryl: Εσύ ειδικά καταβαίνεις απόλυτα τη σχέση μου με τα λεφτά αγαπημένη. Και η δική σου καθημερινότητα όμως φωτίζεται από χρώμα και από μια υπέροχη μάρκα. Το άλλο δες το απλά, σαν όχημα, για να κάνεις τα πράγματα που αγαπάς πραγματικά.
@ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ: Με είπες “δαιμόνιο επιχειρηματικό μυαλό??” Τι κομπλιμέντο αυτό από σένα αγαπημένη μου!! Αλήθεια; Πρέπει να βρεθούμε άμεσα!!!
@OUD!!! Xα!! Τέλειο!! Θυμήθηκα, αυτή τη σειρά του TF με OUD και μετά μου ήρθε στο μυαλό το YSL M7 επίσης με OUD, που ήταν άρωμα του TF όταν ήταν στον οίκο YSL και υπήρξε για χρόνια, το αγαπημένο μου σουπερ σέξι αντρικό άρωμα.
Επίσης μη μιλάς, για τα άλλα. Εσύ ζεις στο Λονδίνο. Ασε καλύτερα εμάς να σε ζηλεύουμε.
@ΕΛΕΝΗ: Τα κάλαντα;;; Xxaxaxaxaxaxaxa!!! Μπα σε καλό σου αγαπημένη, κλαίω από τα γέλια!! Επίσης να σου πω, ότι μου αρέσει πάρα πολύ η πιο ανοιχτή μπεζ απόχρωση στα μαλλιά σου. Κούκλα είσαι.
@marianna: Θα σε βάλω να ξεκινήσεις ενεργά στο fb για να σε “βλέπω” και εκεί.
@Julia: άμα ζηλέυεις να έρθεις καμμια βόλτα κι από δω! Το Μ7 το έχει το bbboy μου (hint- δεν το αγόρασε μόνος του) και μάλιστα του αρέσει και πολύ αν και σιχαίνεται το oud. Όσο για τα κάλαντα εδώ στα QVC κλπ ήδη πουλάνε Χριστουγεννιάτικα οπότε σε κανένα 15ήμερο με βλέπω να στολίζω δέντρο!
Τζα!!! Καλώς ήρθες αγαπημένη μου.Θα είμαι σύντομη(ελπίζω)Να κάνεις ότι σε ευχαριστεί και όσο σε ευχαριστεί γιατί αν δεν βρίσκεις ευχαρίστηση σε ό,τι κάνεις ούτε εσύ θα είσαι ίδια αλλά ούτε και το λατρεμένο bb.Και η φθορά είναι από τα χειρότερά μου.Αν και είμαι σίγουρη ότι το πανέξυπνο κεφαλάκι σου θα μας εκπλήξει(γιατί αισθάνομαι κάτι στην ατμόσφαιρα)ωστόσο πάρε το χρόνο σου κάνε τα δικά σου κι εμείς είμαστε εδώ για σένα(δεν νομίζω να διαφωνεί κανένας/καμία)Φιλιά ομορφοκόριτσά μου!!!!
@Litsa Kouklitsa: Σε “έψαχνα” σε “έψαχνα” όλη μέρα και όπως πάντα πήρα δύναμη από τη θετική σου ενέργεια, πανέμορφη, sexy, πρασινομάτα, κοκκινομάλα Θεά.
@MariaA: Λατρεμένο Λονδίνο, λατρεμένο Μ7, λατρεμένο OUD, τυχερό το bb boy που έχει εσένα (αν και υποπτεύομαι, ότι το M7, πρωτίστως το διάλεξες για σένα… χιχιχι…)
έρχεται το πλήρωμα κάποια στιγμή και το απέναντι γίνεται δίπλα…ελπίζω πολύ σύντομα…στα ηλιοβασιλέματα του απέναντι να ξέρεις κοίταγα κι εγώ!!!
@ Τζούλια. Όλα τα προσέχεις εσύ… Σ’ευχαριστώ.
Kαλως ηρθες Τζουλια Θα επανελθω με περισσοτερα σχολια μετα απο μερες καλη σας νυχτα κοπελιες του bb
@rania: Welcome back αγαπημένη!
Άμεσα Τζούλια μου!!! Άμεσα, αλλά όχι οι δυό μας… με την υπέροχη παρέα της Στέλλας μας γιατί της το ‘χω τάξει… και ξέρεις τι σημαίνει τάμα!!! Φιλιά πολλά!!!!
χα χα χα!!!! 27 σχόλια!!!! χτύπησε το κουδούνι και τρέξαμε όλες!!!! Λατρεμένο ΒΒ! Λατρεμένα ΒΒGirls!
Πόσο σοφό είναι να κάνεις μια μεγάλη παύση και να γεμίζεις το χρόνο με στιγμές! Τώρα που ακόμη το καλοκαίρι δεν έχει τελείωσει και για εμάς τις τελευταίες που ζούμε και απολαμβάνουμε το λεγόμενο summer in the city το BB διαπίστωσα ότι διαβάζεται διαφορετικά όταν δεν τρέχουν 1500 πράγματα στο κεφάλι σου και γύρω σου, διαβάζεται καλύτερα. ;). Αλήθεια έχεις σκεφτεί να κάνεις μια αναικίνηση στο blog; (hugs & kisses).
@Demi: Ακριβώς αυτό αγαπημένη. Και εσείς το διαβάζετε καλύτερα και εγώ το ευχαριστιέμαι αφάνταστα. Τι εννοείς αναικίνηση? Είμαι εδώ για ιδέες bb girl!!
Ελπίζω να τα πας καλά γιατί σε χρειαζόμαστε! Είχα καιρό να σχολιάσω, αλλά πάντα σε θυμάμαι! Α, και αυτό που είπες ότι γράφεις και μέσα στο κεφάλι σου το παθαίνω κι εγώ αλλά νόμιζα ότι λέγεται “βαριέμαι να γράψω κανονικά” , αφού το κάνεις κι εσύ μου’φυγε ένα μεγάλο βάρος , να ξέρεις! Όνειρα γλυκά, ώρα που είναι!