Η παραπάνω φράση δεν είναι προϊόν της δικής μου φαντασίας. Μου την είπε πριν από περίπου δυο μήνες ο τρίχρονος γιος μου και μου άρεσε τόσο πολύ που από τότε ψάχνω μια ευκαιρία να την γράψω σαν τίτλο σε ένα από τα posts μου. Άραγε τι να πέρασε από τον μικρό του εγκέφαλο όταν μου την είπε, δείχνοντας πραγματικά ενθουσιασμένος; Μπορεί να αντιστοιχίζει τις ιδέες του με χρώματα; Και αν η ιδέα του είναι καλή, ή αστεία, ή χαρούμενη, ή δυσάρεστη να την χρωματίζει ανάλογα;
