Lancome Flash Bronzer, Αυτομαυριστικό: Μην ντυθείς πρόχειρα, αλλά βγάλε το καλσόν σου.

Τις προάλλες η Αντζελίνα είχε να πάει σε ένα βραδινό event και πολύ σωστά δεν ήθελε να βάλει καλσόν. Aπό την άλλη όμως δεν ήθελε να εμφανιστεί και στο event με κάτασπρες γαμπούλες- επίσης πολύ σωστά.  Ήρθε λοιπόν σε επαφή μαζί μου για να με ρωτήσει ποιο self- tan θα της πρότεινα για να μπορέσει και να βγάλει με αυτοπεποίθηση το καλσόν και τα ποδαράκια της να μην έχουν το λευκό του χιονιού. Συνέβησαν δυο πράγματα. Και εγώ της απάντησα και έμεινε ευχαριστημένη και εκείνη μου έδωσε (χωρίς να το ξέρει) ιδέα για post.

Πάσχα λοιπόν αγαπημένες μου. Και ναι, ναι, Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος θα βγάλουμε τα καλσόν μας. Και το προϊόν που εμένα τουλάχιστον (και εσχάτως και την Αντζελίνα) με σώνει κάθε τέτοια εποχή είναι το Lancome Flash Bronzer Dream Legs το οποίο δεν διανοούμαι να μην το έχω χρησιμοποιήσει πριν βγάλω το καλσόν μου.

Το συγκεκριμένο κατ’ αρχήν να σας πω (γιατί ξέρω ότι πολλές σας απασχολεί αυτό) δεν έχει αυτή την έντονη μυρωδιά που έχουν κάποια άλλα self –tan, απλώνεται πάρα πολύ εύκολα λόγω της συσκευασίας του σε μορφή σπρέι και τέλος επειδή δεν είναι διάφανο αλλά έχει απαλό καφέ χρώμα, βλέπεις που και πόσο το ψεκάζεις για να αποφύγεις τα λάθη και τα “μπαλώματα”. Αν θέλετε το αποτέλεσμα να είναι ελαφρύ (έτσι ίσα- ίσα να σπάσει λίγο η ασπρίλα) ψεκάστε το μόνο μια φορά το προηγούμενο βράδυ. Αν θέλετε πιο έντονο αποτέλεσμα μπορείτε να το ψεκάσετε δύο ή και τρία συνεχόμενα βράδια και το χρώμα θα είναι πιο έντονο. (Καλά τα λέω Αντζελίνα; Αν έχεις να προσθέσεις κάτι –παρακαλώ ακριβώς από κάτω) Προσοχή μόνο να μην έχετε ξυρίσει ακριβώς πριν τα πόδια σας διότι σίγουρα θα σας τσούξει. Καλύτερα ξυριστείτε το πρωί και απλώστε το, το βράδυ. Λοιπόν, ξεκινήστε με αυτό και θα ακολουθήσει και άλλο post με περισσότερες λεπτομέρειες και πολλά tips για το πώς να γίνεται εξπέρ στην εφαρμογή των self-tan προϊόντων, που εγώ τουλάχιστον τα λατρεύω και τα χρησιμοποιώ ανελέητα κάθε Άνοιξη (μέχρι να μαυρίσω ελαφρώς, φυσικά και με προσοχή, από τις ακτίνες του ήλιου).

Αυτό θα είναι και το τελευταίο post για λίγες μέρες.  Το beautyblog θα ησυχάσει. Γιατί αν και η αλήθεια είναι, ότι πρώτον θρήσκα δεν με λες (στην εκκλησία πηγαίνω κάθε Ανάσταση…) και δεύτερον αν και Χριστιανή Ορθόδοξη σέβομαι κάθε θρησκεία που για κάποιο λόγο υπάρχει σ’ αυτόν τον πλανήτη, εν τούτοις πέρα από θρησκευτικές πεποιθήσεις και θεοσοφικές αντιλήψεις, τα ιστορικά ντοκουμέντα είναι αδιάψευστα και το γεγονός συνέβη. Πριν από δυο χιλιάδες και, χρόνια, μια μητέρα αναγκάστηκε να ζήσει το μεγαλύτερο μαρτύριο, βλέποντας με τα ίδια της τα μάτια το παίδι της, να χλευάζεται, να βασανίζεται, να καταδικάζεται σε θάνατο και τέλος να πεθαίνει με φρικτό τρόπο σταυρωμένο πάνω σε ένα ξύλο. Για αυτή τη μητέρα και το 33χρονο παιδί της, που υπόμεινε, μαρτύρησε και συγχώρεσε, νιώθω απέραντο δέος, βαθιά αγάπη και ανείπωτο σεβασμό.

Σας εύχομαι Καλό Πάσχα, Καλή Ανάσταση και τουλάχιστον για τις επόμενες μέρες, να κάνετε όλα αυτά που αγαπάτε πραγματικά, με αυτούς που πραγματικά αγαπάτε.