Το μπλε κορίτσι που έγινε 100 χρονών το 2011 και τα γενέθλιά του τα γιορτάσαμε στον τόπο καταγωγής του, το Αμβούργο (θυμάσαι Τζενάκι;) γιορτάζει την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου με ένα limited edition προιόν. Ναι, καλά καταλάβατε. Όταν μιλάω για το μπλε κορίτσι, εννοώ το εμβληματικό μπλε κουτί Nivea και την all time classic κρέμα του.
Σε μία «ειδική έκδοση» για τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, η συσκευασία της, έχει φιλοτεχνηθεί αποκλειστικά για την περίσταση και μας υπενθυμίζει να μοιραζόμαστε απλόχερα τον έρωτα και το πάθος μας για φροντίδα, με αυτούς που αγαπάμε. Δεν έχει και άδικο…
Στο κουτάκι, ένα ζευγάρι με μία κόκκινη καρδιά ανάμεσά τους, «στολίζουν» την παραδοσιακή μπλε συσκευασία και συμβολίζουν το αυτονόητο, ότι η αγάπη είναι ακόμα καλύτερη όταν ξέρεις να την μοιράζεσαι.
Στο μεταξύ, το Σάββατο που μας πέρασε δεν ξέρω αν βρεθήκατε σε κάποιο κομβικό σημείο της Αθήνας, αλλά οι πληροφορίες μου λένε ότι το team της Nivea βρισκόταν σε αρκετά σημεία της πόλης και μοίραζε στους περαστικούς το μπλε limited edition κουτάκι.
Δεν παίζει ρόλο πάντως που στοιχίζει μόνο 3,20Ε. Αν το βάλετε μέσα σε ένα κόκκινο βελούδινο πουγκί ή αν το κλείσετε σε ένα κόκκινο κουτάκι, νομίζω θα δώσετε χαρά όπου και αν το χαρίσετε. Γιατί έχω την εντύπωση ότι ο Αγιος Βαλεντίνος δεν είναι κατ’ ανάγκη ο Άγιος μόνο των ερωτευμένων. Θεωρώ ότι είναι ο Άγιος της Αγάπης. Και αυτό το έχω μάθει από τον μπαμπά μου. Ο οποίος κάθε χρόνο, την μέρα του Αγίου Βαλεντίνου, προσφέρει ένα κόκκινο τριαντάφυλλο στη μαμά μου και ένα λευκό τριαντάφυλλο σε μένα.
Τέλος μια και μιλάμε για τις διάφορες ενέργειες που γίνονται όσο αφορά την μέρα του Αγίου Βαλεντίνου, να σας ενημερώσω επίσης ότι από σήμερα 13-2 έως και το Σάββατο 18-2 η Fresh Line οργανώνει έναν «μπουφέ ομορφιάς» στο Hondos Center, στο Κολωνάκι. Θα προσφέρει δωρέαν «σπιτικές» μάσκες ομορφιάς αλλά και χειροποίητα σαπουνάκια σε σχήμα καρδιάς. Επίσης με την αγορά οποιουδήποτε προιόντος (άσχετα από την αξία του) θα πάρετε δώρο μια κρέμα χεριών, με αγορές άνω των 20Ε ένα lip gloss και ένα μολύβι ματιών και με αγορές ανω των 40Ε μπορείτε να επιλέξετε μόνες σας τέσσερα ακόμα προιόντα (!)
Αν σας βγάλει ο δρόμος και αγαπάτε την Fresh Line, νομίζω θα περάσετε πολύ όμορφα… (και μην ξεχνάτε!!! περιμένω τις φωτογραφίες σας!! Έχω ήδη 8!!)
To σκέφτηκα πολύ πριν γράψω και ανεβάσω αυτό το post σήμερα. Το σκέφτομαι από χθες το βράδυ όταν είδα το αγαπημένο μου Αττικόν να παραδίδεται στις φλόγες, το σκέφτόμουν μέχρι τις δυο το πρωί που με πήρε τελικά ο ύπνος, το ξανασκέφτηκα στις έξι τα χαράματα που «πετάχτηκα» από το κρεββάτι. Ο μισός μου εαυτός έλεγε «Εδώ ο κόσμος καίγεται…» στην κυριολεξία. Ο άλλος μισός έλεγε «Η ζωή συνεχίζεται». Και αν εγώ σήμερα έπρεπε να σηκωθώ για να πάω στην δουλειά μου στην τράπεζα, ή στο τεχνικό γραφείο, ή στην εταιρεία, ή στο αεροδρόμιο, ή στο ΚΕΠ, ή στο κατάστημα, ή στο κομμωτήριο, ή στο νοσοκομείο, φαντάζομαι θα το έκανα και δεν θα μπορούσα να επικαλεστώ, κατάθλιψη.
Αποφάσισα λοιπόν να ακολουθήσω το «Η ζωή συνεχίζεται» γι’ αυτό και βλέπετε το παραπάνω post. Όχι όμως τη φράση ειπωμένη χαμηλόφωνα, με λίγο φόβο και με μια δόση αδιαφορίας. Τη φράση ειπωμένη δυνατά. Με νεύρο. Με θυμό. Με αγανάκτιση. Με πείσμα. Ναι, με πολύ πείσμα. Γιατί έχω αρχίσει να νιώθω, ότι πολλοί δεν θέλουν η ζωή- η δική μας η πραγματική ζωή- η ζωή που ζούμε εμείς εδώ στον τόπο μας να συνεχιστεί. Και δεν μιλάω για την οικονομική ζωή. Κάποιοι από εμάς ( κάποιοι λέω, διότι κάποιοι άλλοι καθόλου…) οι περισσότεροι, θα πρέπει μάθουμε να ζούμε με λιγότερα. Με λιγότερα χρήματα, με λιγότερο σούπερ μάρκετ, με λιγότερα ρούχα, με λιγότερα καλλυντικά, με λιγότερη διασκέδαση, με λιγότερες διακοπές. (Που και σε αυτό ευλογημένοι είμαστε. Με εννέα μήνες λιακάδα – μόνο εγώ σε όλη την Ευρώπη- μπορώ να κάνω διακοπές και στο μπαλκόνι μου, για να μην μιλήσω για όσες ζείτε εκτός Αθηνών, κοντά σε κάποιο πανέμορφο βουνό ή στη θάλασσα) Και ξέρω ότι όλοι θα βοηθήσουμε λίγο-λίγο ο καθένας με ότι μπορεί, έναν συνάνθρωπο που πραγματικά υποφέρει.
Αυτό που δείχνουν κάποιοι ότι δεν θέλουν να συνεχιστεί, είναι το πνεύμα μας, το πάθος μας για ζωή, το γέλιο μας, η γενναιοδωρία μας, το ποτηράκι το σπιτικό κρασί πάνω σε ένα βουνό, σε πλαστικό ποτήρι, αλλά το μοιράζεσαι με τρεις φίλους με τους οποίους γελάς μετά δακρύων. Διότι τους μισθούς και τα επιδόματα μπορούν να τα κόψουν. Την ουσία μας όμως όχι. Εκτός αν τους το επιτρέψουμε εμείς.
Ξέρω πολύ καλά τις αδυναμίες μου σαν Ελληνίδα. Είναι πολλές. Πάρα πολλές. Καθώς και τα ελαττώματά μου. Άπειρα. Εγώ μπορώ και έχω το δικαίωμα να μιλάω γι’ αυτά και αν θέλω να τα διορθώσω και πρέπει να τα διορθώσω, για μια καλύτερη, πιο ουσιαστική και λιγότερο επιφανειακή ζωή- θα το κάνω. Δεν θα επιτρέψω σε κανέναν όμως να μου κουνήσει το δακτυλάκι και να μου τα υποδείξει εκείνος. Είτε είναι «Έλληνας,» είτε «μισο-έλληνας», είτε ξένος.
Εγώ αποφασίζω σήμερα ότι δεν θα τους τους κάνω το χατήρι. Δεν θα κρυφτώ κάτω από το πάπλωμα (αν και ήμουν έτοιμη…). Θα είμαι εδώ και από εδώ και στο εξής, με όποιον τρόπο μπορώ- όσο μικρός και να είναι- θα τους δείχνω ότι Η ζωή (ΜΑΣ) συνεχίζεται.
Και επειδή εδώ μέσα βρισκόμαστε όλες για να περνάμε καλά σε πείσμα των καιρών και επειδή η Αλεξάνδρα το κατάλαβε αυτές τις μέρες ότι δεν είμαι στα καλύτερα μου και έχει δίκιο, υπόσχομαι σύντομα post με πολύ γέλιο. Ε, κάτι θα σκεφτώ, από τις βλακείες που έκανα στην εφηβεία μου.
Δεν έχεις άδικο … Σήμερα πραγματικά δεν ήθελα να σηκωθώ για να πάω στο γραφείο! ¨Εχω τις μαύρες μου, και προσπαθώ φιλότιμα να το ξεπεράσω.
Δεν σου κρύβω, ότι με βοηθάς… έστω και αν σου φαίνεται λίγο, το να αισθάνομαι ότι έχω συμπαραστάτες στην συγκυρία που διανύουμε, μου δίνει λίγο κουράγιο….
Φιλιά, και όπως λέει και ο λαός “κράτα με να σε κρατώ, να ανεβούμε το βουνο”!
Και η NIVEA με τα ανθρωπάκια έχει πολλή πλάκα, αλήθεια!
Σε ευχαριστώ!!!! ΧΧΧΧ
Kαλημερα Τζουλια!!!!Δεν μπορω να σου απαντησω δεν μπορω.Τα εγραψες ετσι οπως νιοθουμε ολοι.Ναι εχουμε πεισμα και τσαγανο!Και αυτο δεν το πουλαμε…καλημερα.
Όλοι στην ίδια κατάσταση είμαστε αν και είμαι τυχερή που έχω ακόμα τη δουλειά μου, το χαμόγελο έχει εξαφανιστεί εδώ και αρκετό καιρό αλλά η αισιοδοξία δεν χάνεται και με το σημερινό post βρήκα λίγη παραπάνω δύναμη για να συνεχίσω τη συμερινή μουντή ημέρα.
Ας χαμογελάμε και ας δίνουμε κουράγιο σε αυτούς που το χρειάζονται παραπάνω από εμάς. Εχει περάσει η Ελλαδίτσα μας τόσα, θα το περάσει και αυτό.
Δεν τις ξεχνάω αυτές τις ημέρες στο Αμβούργο με τίποτα ήταν από τα ελάχιστα καλά που συνέβησαν το 2011. Ευχαριστώ και το bb και τη Nivea γι΄αυτό το δώρο.
Επειδη εχω συνηθησει να πεφτω κατω (και κυριολεκτικα και μεταφορικα) και να καταφερνω να σταθω στα ποδια μου ξανα, λεω οτι θα την παλεψουμε κι αυτη την “πτωση”.
Ολα στο μυαλο μας ειναι. Ξεκαθαριζουμε τις σκεψεις μας και κανουμε focus στα θετικα πραγματα στη ζωη μας και σ’αυτα που μας δινουν δυναμη… Φιλια σε ολες
προσωπικά δεν θα μάρεσε να έβλεπα σήμερα να έχουν κατεβάσει όλοι το κεφάλι.αν ο καθένας μας αφήσει αυτο που κάνει τότε η καταστροφή θα έρθει πολύ πιο γρήγορα.άλλωστε εκεί ποντάρουν.επισης, όχι απλώς πρέπει αλλά επιβάλλεται να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο με οποιονδήποτε απλό τρόπο μπορούμε.
Αγαπημένη μου αγαπημένη μου αγαπημένη μου..και ναι τώρα θα στο πω..δεν σου απαντησα στο μειλ γιατι φοβομουν οτι θα γινοταν η χρεωκοπία και μετά θα γινόταν ο κακός χαμός. Βλέπεις καλή μου και για μένα, όπως και πολλούς αλλους η ζωή σταμάτησε ξαφνικά κάπου εκέι το απόγευμα του Σαββάτου και το μόνο που σκεφτόμυον ηταν πως θα κάνω καμια επιδρομή σε κανα φαρμακείο να εχω αποθεμα σε φαρμακα δύσπνοιας για το παιδί μου. Αθανατη ελληνίδα μάνα θα μου πεις…Σήμερα που όλοι μπηκαμε σχεδόν σε κανονικούς ρυθμούς αλλά και πάλι μουδιασμένοι νιώθω οτι ο χρόνος ξαναξεκίνησε να μετρά κανονικά τα δευτερόλεπτά του..παρέα μου όμως έχω πλέον τους φόβους μου και την απαισιοδοξία. Δεν θέλω να σκύψω το κεφάλι και αν νιώσω να απειλείται η ζωή των μελών της οικογενείας μου είμαι έτοιμη να φάω κεφάλια. Και ας το καταλάβουν αυτό μερικοί…μπορεί να μη μιλάω και να μην ακουγομαι και όλοι να νομίζουν οτι δεν υπάρχω, αλλά η γροθιά μου θα γίνει μεγάλη για όλους αυτούς που τώρα μας πολεμούν (ναι καλή μου είμαστε σε πόλεμο) και η αγκαλιά μου επίσης θα γίνει τόοοοοσο μεγάλη για να χωρέσει όσα παιδιά υποφέρουν, όσους γονεις πονάνε…όλες και όλους!!!
Αυτό σου το σχόλιο έπρεπε να το κάνεις κανονική ανάρτηση…Σε παρακαλώ πολύ να το κάνεις κανονική ανάρτηση παραυτα!!!
Σε φιλώ αγαπημένη και σου υποσχομαι το απόγευμα να σου απαντηω στο μειλ σου με ψυχραιμία και αισιοδοξία!
χοχο
Όλοι είμαστε μουδιασμένοι,αλλά νομίζω το “η ζωή συνεχίζεται” πρέπει να υπερνικήσει.
Εδώ και μια εβδομάδα ψιλοαπέχω διαδικτυακά…σήμερα το πρόγραμμα μου είχε να πάω λαική αλλά δεν ήθελα να σηκωθώ από το κρεββάτι ήθελα να μείνω κάτω από το πάπλωμα και να μη σηκωθώ. Σηκώθηκα όμως και έπιασα το λαπιτόπι γιατί έχω δύο μέρες διορία μέχρι να γεννήσω (ω ναι έφτασε η ώρα)και ενώ από μέσα μου έλεγα εδώ ο κόσμος καίγεται εσύ το μυαλό σου στις GBB το έχεις…άρχισα να γράφω το mail μου στις αγαπημένες μου Κερασία & Χριστίνα και αυτό που τους έγραφα ήταν ακριβώς αυτό που είπες…Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ατράνταχτη απόδειξη η μικρή ψυχή που με έχει ταράξει στο κλωτσίδι αυτές τις μέρές (μεγάλωσε ο θησαυρός μου και έχει στριμωχτεί για τα τα καλά) και που θα έρθει στον κόσμο την Τετάρτη, πρώτα ο Θεός, μέσα σε ένα κλίμα απίστευτης μαυρίλας, απαισιοδοξίας και απελπισίας. Ένας πολύ δικός μου άνθρωπος ο οποίο έφυγε πολύ νωρίς από αυτή τη ζωή πάντα μου έλεγε “το κεφάλι ψηλά” και αυτό σκοπεύω να κάνω να μην σκύψω όσο και αν ζορίσει η κατάσταση. Το καλύτερο φάρμακο μέσα στη μιζέρια και στον φόβο είναι η βοήθεια στο διπλανό μας χαρίστε ένα χαμόγελο, δώστε μια χείρα βοηθείας, πείτε μια καλή κουβέντα που πριν δεν την λέγατε θα δείτε ότι αυτό το βάλσμαμο θα γιατρέψει και τις δικιές σας πληγές. Μοιραστείτε την αγάπη pass the flame που λέγαμε και στους Ολυμπιακούς. Και η Nivea επίκαιρη επίκαιρη παρά ποτέ!!! Την καλημέρα μου!!!
Συμφωνώ απολύτως με όσα λες. Είμαι σίγουρη πως όλοι φοβούνται, όλοι θέλουν να κρυφτούν κάτω από το πάπλωμα σήμερα. Δε θα τους κάνουμε τη χάρη όμως!!
🙂
Σε ευχαριστώ γι’αυτό που έγραψες…!!!!
Καλημέρα!
Φυσικά και η ζωή συνεχίζεται, όσο κυνικό μπορεί να χαρακτηριστεί αυτό σε μια τέτοια μέρα. Έχουμε φτάσει στο σημείο να αισθανόμαστε ενοχές που είμαστε αισιόδοξοι, που πιστεύουμε ότι μπορούμε να προχωρήσουμε, παρόλες τις δυσκολίες, ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες… και οτι δεν έχουμε παραδωθεί στο σκοτάδι την καθημερινότητάς μας.
Ναι, σίγουρα τα πράγματα είναι στο χειρότερο σημείο που έχει φτάσει ποτέ η χώρα, αλλά δεν μπορούμε τώρα να σκύψουμε το κεφάλι, πρέπει να παλέψουμε και να εξαντλήσουμε τα περιθώρια της δικής μας προσπάθειας.
Από το πρωί είμαι μουδιασμένη…Ντρέπομαι από τη μια, με πνίγει το άδικο από την άλλη. Είναι πολύ αντιφατικά όλα αυτά που νιώθω, δεν μπορώ να τα βγάλω από μέσα μου και να τα καταγράψω. Χθες μετά την ψηφοφορία πήγα στο δωμάτιο των κοριτσιών μου. Τις σκέπασα, τις χάιδεψα και με έπιασε ένα βουβό κλάμμα, ένα μεγάλο παράπονο.
Γεννημένη στην Κωνσταντινούπολη, ήρθαμε με τους γονείς μου το ’79 στην Ελλάδα, γεμάτοι όνειρα και ελπίδες.Αφήσαμε πίσω μας μια πολύ καλή ζωή,ήρθαμε όμως στην πατρίδα για να ζήσουμε ελεύθεροι. Το μάτι ήταν πάντα πίσω , σε όσα αφήσαμε και εδώ ποτέ δε βρήκαμε, αλλά πάντα παρηγοριόμασταν λέγοντας πως εδώ “υπάρχει ελευθερία”. Τι υπάρχει τώρα; Λίγες ώρες μετά ξημέρωσε, οι μικρές ξύπνησαν και η ζουζούνα μου ήρθε και με ρώτησε “θα μου βάψεις τα νύχια;”. Αθώο μου πλασματάκι… Σφίγγω τα δόντια και συνεχίζω. Η ζωή συνεχίζεται, μα με λίγα, μα με πολλά. θα την παλέψω όσο μπορώ.
Tzoulia mou etsi akribws noiwsame oloi shmera to prwi ena keno, mia abebaiothta ta synaisthimata anameikta..mia thlipsh.As mhn xasoume to kouragio mas kai as sunexisoume
se euxaristoume gia ta omorfa arthra sou mas omorfaineis thn mera sunexise!
Πολύ γλυκό το άρθρο όπως και οι πολύτιμες πληροφορίες που μας έδωσες! Είναι όμορφο να ξεκινάς (ή να προσπαθείς τουλάχιστον) την ημέρα σου, και ακόμα καλύτερα μια τέτοια δύσκολη εβδομάδα όπως φαίνεται με τα χτεσινά γεγονότα, με λίγη ροζ διάθεση κι ένα χαμόγελο να το μοιραστείς με τους γύρω σου 😉
Καλημερα αγαπημενη Τζουλια και την εννοω γιατι προαπαθω να βλεπω το ποτηρι
μισογεματο και οχι μισοαδειο ειμαστε λαος με γερο DNA!με Ιστορια και Πολιτισμο
δεν θα γινουμε τα πειραματοζωο της Ευρωπης και σαν τον Φοινικα θα ξαναγεννηθουμε μεσα σπο τις σταχτες μας !!!
Τωρα για το post της nivea θελω να σου πω πως απλα την λατρευω γιατι μου θυμιζει τα παιδικα μου καλοκαιρια και ναι τοσαββατο ημουν τυχερη γιατι ειχα παει βολτα στην Γλυφαδα και μου εδωσαν δωρακι την συλλεκτικη εκδοση
Μπορεί όλα να είναι μαύρα σήμερα και ιδαίτερα το κέντρο,στην κυριολεξία -αχ αυτό το ταλαίπωρο κέντρο-, όμως υπάρχουμε, ζούμε, αναπνέουμε και δεν μπορούμε να επιβιώσουμε ούτε με σκυμένο το κεφάλι μέσα στην συνεχή θλίψη, ούτε στρουθοκαμηλίζοντας. Άλλωστε η ζωή είναι ένας αδιάκοπος αγώνας. Αγωνιζόμαστε λοιπόν με αισιοδοξία, για το καλό το δικό μας, για το μέλλον των παιδιών μας… και αξίζει. Θα μπορούσε να ήταν ακόμα χειρότερα τα πράγματα και το ξέρουμε.Άρα ευχαριστούμε τον Θεό που δεν είναι χειρότερα και προσπαθούμε με αισιοδοξία και καλή διάθεση.Και αν χρειαστεί να αγοράσουμε λιγότερα ρούχα ή καλλυντικά, στο τέλος θα δούμε ότι πραγματικά δεν πειράζει, και θα μάθουμε να δίνουμε μεγαλύτερη σημασία στις ανθρώπινες αξίες που τις είχαμε χάσει μέσα στον υπερκαταναλωτισμό, και λιγότερη έως καθόλου αξία στα υλικά αγαθά.
Για αναρωτηθείτε λίγο φίλες μου, τι θα σας πείραζε περισσότερο?
Να αγοράσετε ένα κραγιόν λιγότερο, ή να σταματήσει η Τζούλια μας το blog της και να χαθούμε όλες μας?? Τι θα σας πείραζε εεεε??????
Τζούλια μου σου έστειλα φωτό, ελπίζω να σ’ ανεβάσω λίγο.
Ας μου θυμίσει κάποιος τι φωτογραφίες πρεπει να στειλουμε…σορρυ αλλα ώρες ώρες ειμαι για μπατσες με αυτο το αλτσχαιμερ…
Καλημέρα Τζούλια, κορίτσια!!
@Demi: Με το καλό να έρθει ο θησαυρός σου και να είναι υγιέστατος!!!
Η αλήθεια είναι Τζούλια ότι εγώ ως γνήσιος Τοξότης είμαι μονίμως αισιόδοξη ακόμη και στα πολύ δύσκολα, δεν ξέρω αν είναι απαραίτητα καλό αυτό διότι είμαι ίσως η μόνη χαζή μ’ ένα μόνιμα κολλημένο χαμόγελο στα χείλη, όμως μπορώ να πω ότι αυτή η στάση ζωής μ’έχει βοηθήσει να ανταπεξέλθω σε πολλές άσχημες καταστάσεις.
I love NIVEA και το μπλε κουτάκι το πολυαγαπημένο και πολυχρηστικό είναι ακόμη πιο όμορφο με την κόκκινη καρδούλα και τα ανθρωπάκια.
Το μήνυμα του Αγίου Βαλεντίνου ήταν πάντα για μένα να μπορείς να δίνεις αγάπη στους γύρω σου χωρίς όρους
Φιλιά πολλά σε όλους τους ερωτευμένους!!!
η χθεσινη ημερα ηταν μια δυσκολη ημερα.πρωτα με το αδικο της whitney houston(αχ αυτη η υπεροχη φωνη!ποσο κριμα..),μετα με το αγχος για τα πολιτικα και το αυριο και στο τελος με το καψιμο τοσων αγαπημενων κτηριων(ευτυχως διαβασα σημερα οτι ο αττικον δεν εχει κατασταφει απλα εχει καποιες ζημιες).απογοητευση και στεναχωρια.ομως δεν μπορει να αλλαξει κατι το μνημονιο βγηκε και η αθηνα καηκε.ποιος ο λογος να γκρινιαζω για κατι που εγινε και δεν αλλαζει?τελος με τα μελαγχολικα!!
επι του θεματος!κριμα που λογω των αναταραχων δεν βρεθηκα στο κεντρο να παρω τη κρεμουλα.αγαπημενη μου τζουλια γνωριζεις αν θα το πουλανε στα hondos το καινουργιο κουτακι?φαινεται πολυ ομορφο!
Αυτό το post τριγυρίζει πολλές ώρες στο μυαλό μου, όλα αυτά που θέλω να γράψω και δεν ξέρω από που ν΄αρχίσω… κι ύστερα ήρθε το σημερινό της Τζούλιας, κάτω απ΄ αυτό της Nivea, καταλαβαίνετε όλες σε ποιο αναφέρομαι…
Θα σας πω λοιπόν, (Τζούλια επέτρεψε μου σε παρακαλώ, να εκφραστώ ελεύθερα, γιατί παίρνω το θάρρος από μόνη μου να το κάνω), ότι θύμωσα παρά πολύ με το σχόλιο αυτής της απίθανης κοπελίτσας, που όχι μόνο υποτίμησε το Lip gloss, αλλά θεώρησε και σωστό να τα «χώσει» κι όλας, με αυτό το αλαζονικό υφάκι που το θεώρησα προσβολή για όλες μας. Το ΒΒ είναι για πολλές από μας, ένα καθημερινό καταφύγιο. Ίσως κάποιοι αν τους τα διηγηθούμε να μας πουν υπερβολικές. Διαμορφώθηκε όμως έτσι και πήρε αυτή τη μορφή, γιατί κάθε μια από μας εναπόθεσε κάποιες από τις ανάγκες της, τςι διόδους επικοινωνίας της, την αγάπη της για κάποια πράγματα, την τρυφερότητα της, ακόμα και κάποια πολύ προσωπικά της θέματα, ξέρουμε όλες πολύ καλά τι ακριβώς έχει γίνει με το ΒΒ. Το αν κάποτε ξεκινήσαμε να μπαίνουμε με αφορμή κάποια beauty νέα, ή ένα διαγωνισμό, θεμιτό και αποδεκτό, αλλά στη συνέχεια ξέρουμε νομίζω, ότι δεν είμαστε εδώ μόνο γι΄ αυτό ή μάλλον αυτό έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα, είναι ο κοινός κρίκος που ενώνει την αλυσίδα. Είναι ένας κόσμος αυτός εδώ, που μας ενώνει, οι σκέψεις και οι κοινοί μας κώδικες και το βήμα που μας έχει δώσει για αυτή την ανταλλαγή ιδεών, η Τζούλια. Όλοι αυτοί οι διαγωνισμοί και τα δωράκια, ήταν ο τρόπος της να μας αγκαλιάσει και να μας δείξει τον τρόπο, για αμφίδρομη επικοινωνία και φυσικά κανείς δεν την υποχρεώνει να το κάνει, όπως και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να απαιτεί. Νοιώθω αφάνταστα θυμωμένη με το ανεκδιήγητο αυτό κοριτσάκι, οποίο και να ‘ναι, ποσώς μ΄ ενδιαφέρει κι αν δεν φοβόμουν μην ξεπεράσω τα θεμιτά όρια και φέρω σε δύσκολη θέση τη Τζούλια θα της τα έχωνα χοντρά. Ξέρετε γιατί? Γιατί το ΒΒ είναι και δικό μου, όπως είναι και δικό σας και νοιώθω την ανάγκη να το προστατέψω, και να το υπερασπιστώ και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μπαίνει σ΄ αυτό τον δικό μας διδικτυακο τόπο και πίσω από την ανωνυμία και την ασφαλή κάλυψη του διαδικτυου, να «χύνει πάνω μας τον εμετό του», όπως λενε κι οι ψυχολόγοι. Γιατί, ο.κ θα μου πείτε μα για ένα lip gloss τα λες όλα αυτά, κι ένα χαζό σχόλιο? Ναι φυσικά για ένα lip gloss, γιατί δεν είναι το lip gloss κι εγώ αυτό καταλαβαίνω σε δεύτερη ανάγνωση. Είναι, ότι τελικά αυτά τα μικρά ή μεγάλα σχόλια που κάνει η καθεμιά μας, αργά η γρήγορα εκφράζουν το ποιόν της. Κι όπως εγώ μπορώ να εκτιμήσω δυο τρία πράγματα από το επίπεδο της κάθε κοπέλας, και να το χαίρομαι, και να σκέφτομαι «τι ωραία που τα βρίσκουμε με τη Τζούλια με τη Σοφία, με τη Μαρία… κοίτα πως μ΄ ένα δυο σχόλια επικοινωνήσαμε…, τα είπαμε μια χαρά….» έτσι δεν ανέχομαι μέσα σ’ αυτό το διαδικτυιακο τόπο που είναι για μένα και τις διαδικτιακες φίλες μου, να μπαίνει μια αγενέστατη και να προσβάλλει έτσι την άλλη μου φίλη, που μας φιλοξενεί. Αν λοιπόν, το εν λόγω κοριτσάκι δεν έμαθε να εκτιμά τα “μικρά” κι “ασήμαντα” της ζωής, αν της έδωσαν με ευκολία οι γύρω της τα πάντα, κι αν θεωρεί, ότι τα πάντα είναι θέμα “τιμής” και μόνο έτσι αξίζουν, αν θεωρεί δεδομένο, ότι ο ήλιος θα λάμπει κάθε μέρα, ο αέρας θα φυσάει, κι εκείνη θα μπορεί να τον βλέπει και να τον χαίρεται και μέσα σ΄ αυτά θα έχει το καλύτερο φουστάνι, το καλύτερο lip gloss γιατί αυτό που της αξίζει είναι το καλύτερο ή μάλλον το ακριβότερο ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο αλαζονικά νομίζει ότι θα έχει, τότε της έχω νέα! Η ζωή δεν της χρωστάει τίποτα και αν δεν μάθει να ευγνωμονεί δεν θα έχει τίποτα! Αν δε μάθει να ευγνωμονεί όχι για τα υλικά μόνο, αλλά και για όσα άυλα, θεωρεί δεδομένα. Δεν είναι για το lip gloss, εξάλλου αν ήταν Armani μάλλον θα το ήθελε, έτσι κορίτσια και θα έμπαινε στο, κόπο να το διεκδικήσει? Ούτε μ΄ έπιασε αυτός ο θυμός γιατί ένα θρασυτατο κοριτσάκι μίλησε έτσι στη φίλη μου, που στο κάτω κάτω δεν έχει και καμία υποχρέωση να μας στέλνει δωράκια. Είναι γιατί αυτή η νοοτροπία που καλλιεργήθηκε δίπλα μας, αυτή η αλαζονεία των ανθρώπων, ότι μπορούν να έχουν τα πολλά ή τα πάντα ή τα πιο ακριβά, κι ότι κάποιοι θα τους τα δώσουν με το έτσι θέλω, είναι αυτή που βλέπουμε να μας έχει οδηγήσει ως εδώ…. Προσπαθώ να βάλω τις σκέψεις μου σε μια σειρά και αδυνατώ να καταλάβω, αν όλα αυτά που σας γράφω είναι ασυναρτησίες ή βγάζουν κάποιο νόημα ή όλο το νόημα, όσων θέλω να πω. Παρακολουθούμε όλοι μας, τον κόσμο μας να καταρρέει. Μάλλον έτσι πρέπει να γίνει για να τον φτιάξουμε απ΄ την αρχή. Θυμώνω λοιπόν με όλη αυτή τη νοοτροπία, που λεει ότι κάποιος μπορεί, χωρίς να κουνήσει ούτε το μικρό του δαχτυλάκι, να έχει όλα όσα επιθυμεί, χωρίς να ευγνωμονεί γι΄ αυτά που έχει, λες και κάποιος του τα χρωστάει. Θυμώνω με όλα αυτά τα παιδιά, και ναι ο.κ δεν είμαι μάνα και πέστε μου, ότι τα κρίνω εκ του ασφαλούς, που μεγάλωσαν σαν πριγκιπόπουλα, λες κι όλοι γύρω τους οφείλουν να τους δίνουν τα πάντα και το καλύτερο, χωρίς να χρειάζεται να προσπαθήσουν γι΄ αυτά. Θυμώνω με όλους αυτούς που δεν αναγνωρίζουν πόσο σημαντική είναι η σκληρή δουλειά για να φθάσουμε κάπου, κι ότι μόνο η άξια κι οι ικανότητες θα πρέπει ν΄ ανταμείβονται κι όχι οι γνωριμίες ή η λαμογιές. Θα μου πείτε, γιατί βρε Στέλλα τέτοιο παραλήρημα? Για ένα lip gloss κι ένα ανεκδιήγητο κοριτσάκι που είπε μια βλακεία? Όχι βρε κορίτσια είναι για αυτό που κρύβεται πίσω απ΄ τη βλακεία, του κάθε ανεκδιήγητου κοριτσιού! Πιστεύω πως με καταλαβαίνετε! Προχθές σκεφτόμουν, μα τω Θεό, όταν μου ήρθε η ειδοποίηση για άλλο ένα δώρο που κέρδισα μέσα από το ΒΒ, ότι «καλά αυτή η κοπέλα πόσα πληρώνει σε ταχυδρομικά έξοδα κάθε μήνα? Δεν είναι άδικο να μην μας χρεώνει τουλάχιστον τα ταχυδρομικά?» Αυτό σκεφτόμουν, αλήθεια σας λεω. Θα μπορούσα να γράφω ώρες ολόκληρες για τα συναισθήματα που νοιώθω για τη Τζούλια, το ΒΒ, εσάς, για το πως πετάει η καρδιά μου, κάθε φορά που κερδίζω κάποιο δώρο! Κανείς, δεν μου το οφείλει! Ήμουν πολύ μα πάρα πολύ τυχερή κι οφείλω ένα δημόσιο ευχαριστώ στη Τζούλια για όλα όσα έχει κάνει για μένα κι εκείνη ξέρει πολύ καλά τι εννοώ και δε χρειάζεται να τα καταγράψω. Μακάρι να μπορούσα με κάποιο τρόπο να της ανταποδώσω, όχι τα δώρα, δεν τα έχει ανάγκη, αλλά τα συναισθήματα. Αυτό το ενωτικό συναίσθημα και του σημείου αναφοράς, που αναπτύσσεται μέρα με τη μέρα, μέσα στο ΒΒ και που για μένα είναι η δικλίδα ασφαλείας μου για πολλά. Σ΄ ευχαριστώ επίσης, πάρα πολύ Τζούλια μου, πραγματικά σ΄ ευγνωμονώ, γιατί σήμερα έλαβα από σένα ένα δώρο που ήταν όχι απλά μακράν ανώτερο των προσδοκιών μου, αλλά είναι ένα δώρο που σήμερα, δεδομένων των συνθηκών, δεν θα μπορούσα να αγοράσω… Το άνοιξα και μου ήρθαν δάκρια στα μάτια, όχι για το δώρο αυτό κάθε αυτό ή για την οικονομική του αξία, αλλά για όλα όσα αντιπροσωπεύει, για το γεγονός, ότι με έκανες να αισθανθώ τυχερή κι ευλογημένη, να ελπίσω πως το καλό παραφυλάει εκεί στ΄ αναπάντεχα…. Ακόμα κι αν μου έστελνες ένα τόσο δα πραγματάκι, στ΄ ορκίζομαι πάλι θα σ ευγνωμονούσα, καταλαβαίνεις γιατί. Γιατί μου έχεις δώσει πολύ περισσότερα μέσα από τις χειρονομίες, τα λόγια σου, το νοιάξιμο σου και την αγάπη σου, που ξεχειλίζει μέσα από οθόνες και πληκτρολόγια και φθάνει σ΄ εμάς κάθε μέρα.
Θα μπορούσα να σας πω παρά πολλά, αλλά είμαι αφ΄ ενός θυμωμένη, αφ΄ ετέρου είμαι καταβεβλημένη με όσα ζούμε. Σκεφτείτε ποσά θεωρήσαμε δεδομένα σε αυτή τη χώρα, στις ζωές μας, στη νοοτροπία μας, αναρωτηθείτε πόσο ποδοπατήσαμε αξίες και πόσο επιβραβεύσαμε λανθάνουσες συμπεριφορές, κι ύστερα ας αναλογιστούμε όλοι μας τι μπορούμε να διαφυλάξουμε και για πόσα πράγματα είμαστε τυχεροί κι ευγνώμονες. Σήμερα σας γράφω αυτές τις γραμμές κι είμαι ζωντανή, υγιής, έχω τον άνθρωπο που αγαπώ, έχω δουλειά και φαγητό στο σπίτι και στην τσάντα μου μια πανάκριβη πούδρα που έφθασε σε μένα από το πουθενά, αλλά και μια ντουζίνα φθηνά lip gloss, για να αλλάζω τα χρώματα, όποτε μου καπνίσει. Σήμερα λοιπόν έχω τα μάτια μου και σας γράφω και τα χέρια μου και πληκτρολογώ κι εσάς που έχετε την υπομονή να διαβάζετε, όσα ασυνάρτητα ή συγκροτημένα γράφω κι είμαι ένας πολύ τυχερός άνθρωπος, που βρίσκομαι ανάμεσα σας. Για το αύριο δεν μπορώ να ξέρω…αλλά να σας πω και κάτι? Δεν μου χρωστάει κανείς τίποτα, γι΄αυτο ας προσπαθήσω να γίνω καλύτερος άνθρωπος σήμερα, με οποιονδήποτε τρόπο!
Σας φιλώ
αααα και ξεχασα να πω στη demi καλα γεννητούρια!!με ενα πονο να σου βγει το αγγελουδι!
ειναι οντως κριμα ενας λαος να βυθιζεται ετσι.
δε θα πω συγκεκριμενα για τον ελληνικο γιατι ολοι ξερουμε οτι η κλασσικη νοοτροπια του ΕΛΛΗΝΑΡΑ οπως συνηθιζω να λεω δε θα αλλαξει ποτε.
σιγουρα την ευθυνη ομως δε την φερουν μονο οι πολιτικοι,αλλα κι εμεις οι ιδιοι.που δεν προσπαθουμε, που ειμαστε κολλημενοι στα παλια και μονο τα λογια μας αλλαζουν μα καθολου η σκεψη.
και ακουγεται καπως πεσιμιστικο απο μια κοπελα 18 χρονων-τι κοπελα δηλαδη..κοριτσι θα ελεγα- αλλα μονο η αγαπη απομενει.με ο,τι συνεπαγεται αυτο..οπως ελπιδα.
αλλα ειναι καιρος πια να σταματησουμε να στηριζομαστε στο ελπιδοφορο παρον..
Ασ γιορτασει η καθεμια απο μας τη γιορτη του Αγιου Βαλεντινου οσο καλύτερα μπορει. με ή και χωρισ συντοφο ολο και καποιος γυρω μασ χρειαζεται την αγαπη μας.και ειναι κριμα να μην τη δειχνουμε
‘Εχετε πει ήδη πολλά που θα διαβάσω όμως αργότερα….
Προς το παρόν, θα σχολιάσω μόνο το ποστ…
Ωραίο το κουτάκι της Nivea! Πολύ χαριτωμένο!
Και τί ωραία η “εβδομάδα Fresh Line”….!! Tην αγαπώ πολύ αυτή την εταιρία….!! Αλλά δεν υπάρχει ούτε μία πιθανότητα να καταφέρω να πάω αυτή την εβδομάδα….Πάω να καλοπιάσω τη μαμα…χιχι!!!!*
ΥΓ: Θα επανέλθω αργότερα….
@Stella: Υ Π Ο Κ Λ Ι Ν Ο Μ Α Ι !!! ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΟΥ ΤΟ ΗΘΟΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΣΟΥ!! ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ ΧΩΡΙΣ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΚΕΨΗ!!!
γεια σου τζουλια με τα αρθρα τα ωραια σου!!!!!!!!!!!εγω σε χαιρετω απο τη τζια!!!!!σιγουρα μου λειπουν αρκετα αλλα εχεις απολυτο δικιο!!!!!!!!εχω τα πιο ακριβα κ τα πιο ωραια!!!!!τη θαλασσα κ τον ηλιο!!!!!δεν τα αλλαζω κ στην θλιψη δε βουλιαζω!!!!!!!!!!!!σε φιλω κ σε προσκαλω για εναν ωραιο περιπατο στο μοναδικο μονοπατι της Καρθαιας!!!!!!το κανονιζουμε για ολα τα κοιτσια της παρεας αν θελετε,ερχεστε κυριακη πρωι 8.30 απο λαυριο κ φευγετε το ιδιο απογευμα 18.30!!!!!εισητηρια 10.50 ευρω επι 2,οτι φαμε κ οτι πιουμε,κοστος μικρο!!!!!!!!η τελεια ιδεα να γνωριστουμε!!!
Τζούλια μου αγαπημένη πόσο δίκιο έχεις ! Είμαι σίγουρη όμως πως θα τα καταφέρουμε και θα επιβιώσουμε γιατί μπορεί να έχουμε όλα τα ελαττώματα του κόσμου αλλά σαν λαός είμαστε γεννημένοι πιστεύω αγωνιστές . Αρνούμαι να νιώσω απαισιόδοξη σήμερα με έναν τέτοιο λαμπερό ήλιο . Διαλέγω να νιώσω απλά δυνατή και γεμάτη όνειρα κάποια από τα οποία ελπίζω να πραγματοποιηθούν και κάποια ίσως και όχι . Το ξέρω θα ακουστεί κάπως κοινότυπο και κλισέ αλλά έχω την υγεία μου κι εγώ και τα αγαπημένα μου πρόσωπα κι αυτό μου δίνει απίστευτο κουράγιο . Πέρσι , έζησα σχεδόν τρεις μήνες μέσα στα νοσοκομείο γιατί η μητέρα μου αντιμετώπισε ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας . Θυμάμαι βγήκε από το νοσοκομείο σχεδόν τέτοιο καιρό κι εγώ σκεφτόμουν ” Θεέ μου , κάνε να βγει ζωντανή κι όλα θα τα αντιμετωπίσω , μόνο να τα καταφέρει κι όλα θα πάνε καλά” . Πέρσι , έμαθα ότι μια φίλη αγαπημένη δεν θα μπορέσει ποτέ να πραγματοποιήσει το όνειρό της να γίνει μητέρα , γιατί η επάρατη νόσος της το στέρησε . Κι έκλαψα μαζί της κι εκείνη αν είναι δυνατόν μου σκούπιζε τα δάκρυα και με παρηγορούσε ! Φέτος λοιπόν με όλα αυτά που ζούμε δεν απελπίζομαι . Απλά θυμώνω και σφίγγω τις γροθιές !
poly omorfi kinisi apo thn nivea k mpravo stous…oso gia ta epeisodia mono thlipsi k stenaxoria….na exoume aisiodoksia ti na po…
Στελλα μου υποκλινομαι στις αποψεις σου!!!!!!!!
Και να προσθεσω κατι ακομα οτι απεχθανομαι τους ανθρωπους
που στοιχειο του χαρακτηρα τους ειναι το στερητικο Α ( αναισθητος αχαριστος
αγνωμον κλπ.
Σε φιλω xxxxxx
Μας τρέλανε παλι η @stella και δεν μπορω παρα να υποκλιθω και εγω, ειμαι σίγουρη οτι η κοπέλα που το ειπε το εχει κιόλας μετανιώσει. Η @axe μπηκε δυναμικά αλλα εγω κορίτσι πως θα ερθω απο τη Νάξο?
Είμαστε γυναίκες και γεννηθήκαμε για να τα καταφέρνουμε, και παντα θα τα καταφέρνουμε, η ζωη δεν ειναι ευκολη αλλα (να με συγχωρέσετε) αν εχουμε πιστη στο Θεο θα μπορουμε πιο ευκολα να τα κατανοησουμε ολα και να τα προσπεράσουμε, να καταλαβουμε οτι ολα γίνονται για καποιο λογο και οτι η περιούσια μας τελικα και αυτα για τα οποια πρεπει να νοιαζόμαστε ειναι πιο απλα και πιο λιγα απο αυτα που νομιζουμε γιατι για τα υπολοιπα φροντιζει Εκεινος για μας..
Οντως θα πρέπει να λέμε και να το πιστεύουμε ότι η ζωή συνεχίζεται και με τα καλά της κα με τις ανάποδες στιγμές της…τουλάχιστον ας έχουμε υγεία πάνω απόλα και θα ζήσουμε και με τα λίγα(αν και με όλα αυτά που ακούμε φοβάμαι πιο πολύ για την ψυχική μας υγεία)…ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Τζούλια και στο ββ γιατί διαβάζοντας και συμμετέχοντας στο συγκεκριμένο blog ξεφεύγω λίγο απο την καθημερινότητά μου,που δεν είναι πια και η καλύτερη με όλα αυτά που συμβαίνουν…μάλλον θα πρέπει να είμαι ευγνώμων που έχω ακόμα την δουλειά μου και ας μου ανακοινώσαν την Παρασκευή ότι ο ήδη πενιχρός μισθός μου θα κατέβει στα 517 ευρώ!!!Αλλά επαναλαμβάνω όσο οι δικοί μου άνθρωποι κ εγώ είμαστε καλά και υγιείς,δεν το βάζω κάτω και δεν θα πάψω να ελπίζω…
@julia k koritsia,kalhspera!!!!!ka8e mera pou pernaei ais8anomai oti denomai olo k pio poly mazi sas.to BB exei ginei agaphmenh mou synh8eia k ka8e mera prospa8w na diavazw oso pio polla mynhmata mporw.ayth thn wra,meta th douleia k to meshmeriano faghto,kanw ena surfing gia na dw ti ginetai.ayta pou egrapses JULIA me ekfrazoun apolyta.H Z-W-H S-Y-N-E-X-I-Z-E-T-A-I!!!!!!ayto 8ewrw oti einai to pio swsto symperasma alla k h kinithrios dynamh gia na antape3el8oume stis dyskolies pou 8a anakypsoun.oso eimaste geroi ki exoume thn oikogeneia mas dipla mas prepei,epivalletai na eimaste hremoi,galhnioi,synais8hmatika apostasiopoihmenoi.ayta ta lew egw pou se genikes grammes eimai poly agxwdhs k deilh otan fovamai kt.exw parathrhsei omws oti ,otan prokeitai gia kt shmantiko,3afnika apoktw dynameis.etsi,olh ayth h istoria me thn katastash ths xwras mas,m’exei stenoxwrhsei alla pote den me exei katavallei.pisteyw oti me kapoio tropo 8a vrw allous dromous sth zwh mou,dromous pio fwteinous pou 8a me gemizoun me allou eidous ikanopoihsh,ayta ta lew egw pou stenoxwriemai me to paramikro…..x8es den eida tpt sthn tv,mono akousa kapoia pragmata.den h8ela na stenoxwrh8w k na mhn mporw na koimh8w.h ellada prepei na gyrisei selida,prepei na vgei pali to fws.k 8a vgei.me ligh ypomonh h pollh,8a vgei.meta apo mia mpora erxetai h liakada.ki as exoun apofasisei alloi na mas kanoun mouskema.”ΟΥΔΕΝ ΚΑΚΟΝ ΑΜΙΓΕΣ ΚΑΛΟΥ”.filia!!!!
@Stella: Tην γνώμη μου για σένα την ξέρεις εδώ και πολύ καιρό και δεν υπάρχει λόγος να ανταλλάσουμε αμοιβαίες φιλοφρονήσεις. Κάποια πράγματα τα νιώθεις δεν είναι ανάγκη να τα λες κάθε φορά. Εγώ θα σταθώ σε δυο σημεία. Νομίζω ότι ένας από τους λόγους τελικά που ήθελα να έχω τέτοια επικοινωνία μαζί σας είναι ότι είμαι μοναχοπαίδι. Στο δημοτικό χάριζα τις γόμες μου, στο γυμνάσιο τα lip gloss που μου έστελνε η γιαγιά μου από το Λονδίνο, στο Λύκειο τα ρούχα μου. Ίσως τελικά βαθιά μέσα μου χωρίς να το έχω καταλάβει, έψαχνα μια αδερφή. Με εσάς εδώ μέσα αισθάνομαι ευλογία… Επιτέλους εγώ το μοναχοπαίδι απέκτησα πολλές αδερφές. Γιατί έτσι σας αισθάνομαι. Όσο για το κείμενό σου είναι συγκλονιστικό το πως μέσα από ένα lip gloss και ένα αρνητικό σχόλιο, ξεδίπλωσες κάποια κακώς κείμενα, που ενώ όλοι μας ξέρουμε ότι υπάρχουν, κοιτάμε από την άλλη.
Σε ευχαριστώ εγώ Στέλλα μου.
@Julia Κι εγω μοναχοπαίδι είμαι….
@όλες: ΚΟΡΙΤΣΙΑ Η DEMI ΜΑΣ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ!!! ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ ΜΟΥ ΚΑΤΑΦΘΑΝΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΒ ΒΑΒΥ!!!!
ΚΑΙ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΜΑΣ ΓΟΥΡΙ!!!!
ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ DEMI, ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΛΕΩ ΕΤΣΙ????
KAI ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΡΙΝΑΚΙ!!!!
ΓΙΟΥΠΙ!!!!!!!
@Stella:
…………………………………………….
@axe: ΣΤΗ ΤΖΙΑ????? ΛΑΤΡΕΥΩ ΤΗΝ ΤΖΙΑ!!!! Μια φορά έχω έρθει και δεν το ξεχνάω ποτέ!!! Τι τέλεια ιδέα.. Κορίτσια τι λέτε;
Ελπίζω…..άρα……υπάρχω!!!
born for trouble and catastrophe!haha!μιας και σημερα ειναι η ημερα των γενεθλιων μου..πολυ απλα και αληθινα λογια Τζουλια και Στελλα μας.
απλα θα μεινω στη φραση της Τζουλιας παραπανω..
Αποφάσισα λοιπόν να ακολουθήσω το «Η ζωή συνεχίζεται».
Αυτο πρεπει να το πω. Πριν απο λιγα λεπτα εκανα την σκεψη οτι Τζουλια μου εισαι
μοναχοπαιδι μαλλον μου θυμισες πολυ την καλυτερη μου φιλη με την οποια εχουμε χαθει γιατι σε μια δυσκολη στιγμη της δεν καταφερα να ειμαι διπλα της ενω επρεπε
απαραιτητα.Ειναι κατι που με πληγωνει φαινεται τελικα οτι η ζωη μου χρωστα και γνωρισα εσενα για να καλυψω αυτο το κενο
Σε φιλω!!!
me to kalo sthn DEMI!!Kalh leyteria!! Ydrohoaki k ayto!!!
ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ ΜΕ ΤΡΑΒΑΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΡΩΜΑΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΝΙΚΙ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΑΣ ΑΦΗΣΩ ΓΙΑ ΛΙΓΟ!!! ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΩ ΟΜΩΣ ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΝΕΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ!!!! ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΘΑΝΕΣ!!!
@Kerasia: Επειδή τώρα το είδα και κανείς δεν σου απάντησε ακόμη, στέλνουμε φωτογραφίες μας στην Τζούλια, στο e-mail της για να μας γνωρίσει πώς είμαστε.
kale 3exasa na grapsw gia th nivea k ta fresh line!!!mmm!!!mou 8ymizei thn prwth krema pou evala sto swma mou,htan kalokairi k meta apo wwwres ston hlio h8ela ki egw na valw kt gia na einai malako to derma mou!prepei na htan ekei gyrw sthn g’gymnasiou,otan ta koritsakia [alla k twra to idio den kanoume?]vlepame kt se mia kopela pou mas arese h myrizame kt k parakalousame th mama na mas to parei!!![ayth einai h monh diafora shmera,den parakalame pia].oso gia ta freshline,einai poly agaphmenh mou etaireia.th gnwrisa mesa apo diafhmish ki epiedh den exei sth xio,otan phga sth mytilhnh ta episkef8hka.apo tote se ka8e mou ta3idi ta timaw deontws!!!aa!!stelnw k e-mail k mou stelnoun ta proionta me antikatavolh.einai ligo tsouxtera alla einai allo pragma vre paidi mou!!!ayta ta sapounakia einai erwtas!!!!
Είμαι μία απ’αυτές που ενώ διαβάζουν τα ποστ, δεν αφήνουν σχόλια! *guilty as charged* Και αυτό γιατί αργώ να τσεκάρω τα ποστ (τα τσεκάρω πχ. το απόγευμα) με αποτέλεσμα να έχουν ειπωθεί ήδη αυτά που θέλω να πω!
Μου άρεσε πολύ το ποστ σου Τζούλια, μου έδωσες λίγο κουράγιο και σ’ευχαριστώ πολύ. Ξέρω ότι δεν πρέπει να είμαι αχάριστη, γιατί στο κάτω-κάτω είμαι ακόμα ζωντανή και υγιής, ενώ οι 2 καλύτεροι μου φίλοι απ’το σχολείο σκοτώθηκαν σε τροχαίο το καλοκαίρι, αλλά όταν είσαι 27 χρονών χωρίς σύζυγο και παιδιά, έχεις προσόντα και επί 1,5 χρόνο που ψάχνεις για δουλειά σε έχουν καλέσει μόνο σε 1 συνέντευξη όσο να ‘ναι σε παίρνει από κάτω… Ελπίζω τα πράματα να φτιάξουν σύντομα..
Γεια σας και απο μενα. Σημερα κατεβηκα στο κεντρο για μια δουλεια. Περασα απο την Σταδιου και κατοπιν απο την Ερμου. Με στενοχωρεσε πολυ αυτο που ειδα. Μα επειδη ειμαι φυσει αισιοδοξο ατομο πιστευω οτι σιγουρα θα παμε πολυ καλυτερα γιατι τωρα εμπεδωσαμε ολοι μας τα λαθη που καναμε στο παρελθον.
Ευτυχως που καποιες κοπελες χειριζονται το λογο καλυτερα απο εμενα και λενε αυτα που σκεφτομαι και δεν μπορω να εκφρασω!!!
Ειναι πολλες οι φωνες σημερα! Μπραβο κοριτσια!!!!
Κάποιοι έχουν βαλθεί να μας ασχημαινουν τη ζωή, αλλά δεν θα τους την κάνουμε τη χάρη! Με χαμόγελα και αισιοδοξία θα τα καταφέρουμε!
Ευχαριστούμε για τα δωράκια σου Τζούλια, κι ας είναι και μικρά, φτάνει η χαρά που μας χαρίζεις!
Φιλιά όμορφες!
Καλησπέρα & καλή εβδομάδα κι από μένα!Αυτή είναι η 2η μου απόπειρα σήμερα: η 1η κατέληξε στο υπερπέραν,εξαιτίας του επαχθούς κώδικα που βρίσκεται ακριβώς από κάτω!Anyway…¨Η επιστροφή της άσωτης κορασίδος¨ ίσως σκεφθείτε πολλές από εσάς!Όλα,όμως έχουν την εξήγησή τους ,για δε τη δική μου επιτρέψτέ μου να σας θυμίσω την παλιά αλλά old time classic διαφήμιση ¨Δεν έχω αυτοκίνητο,καρδιά μου!¨ Εγώ δεν έχω ούτε ελεύθερο χρόνο,όπως σωστά προέβλεψα στην αρχή της σχολικής χρονιάς!Οπότε αρκούμε στο να ¨τρυπώνω ¨και να διαβάζω τα σχόλια σας,απέχω δε συνειδητά από τους διαγωνισμούς για να αναφερθώ & στο χθεσινό θέμα!Στο προκείμενο τώρα,απλά θέλω να ΄πω μέσα από την καρδιά μου ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ στην Τζούλια για το ήθος,τις αρχές,την μεγάλη της καρδιά,για όλα αυτά που την χαρακτηρίζουν & χάρη στα οποία πέτυχε ώστε να γίνει το ΒΒ αυτό που είναι.Χαίρομαι ειλικρινά που την ¨γνωρίζω¨!Συμφωνώ,εννοείται, κατά γράμμα με τα σχόλια της Stella(απίστευτες & μοναδικές οι συμβουλές της!),της Kerasia,της demi (με το καλό να υποδεχτείς το αγγελούδι σου!).Τζούλια,συνέχισε να είσαι ο εαυτός σου & να μας χαρίζεις αυτήν τη μοναδική αγάπη,ζεστασιά,φλόγα που μας έλκει κοντά σου,κοντά στο ΒΒ!Σταματώ πριν γράψω καμμιά έκθεση !Είμαι πάντα παρούσα,ίσως αθέατη,αλλά η σκέψη & η έννια μετράει!Σας στέλνω τηνα γάπη μου,τα φιλιά μου & τις καλύτερες ευχές για την πατρίδα μας,για τα παιδιά μας,για μας τις ίδιες τελικά!P.S.:Wish me luck,please with this thing below!
@Melina-AR- Good luck αγαπημένη!! Το ξέρω πολύ καλά ότι είσαι bb girl… Πολύ καιρό τώρα και ας μην έχεις χρόνο να σχoλιάζεις πάντα. xxx
Σ¨ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΛΟΓΑΚΙΑ,ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!
Όχι μόνο για την υπόσχεση που έδωσα αλλά και από ανάγκη να το “μοιραστώ”: Το ρήμα μοιράζομαι και τα παράγωγά του διέπουν τις τελευταίες αναρτήσεις σου, συμπεριλαμβανομένου και του πρώτου σχολίου της σημερινής ανάρτησης. Γιατί όταν μποράζεσαι τα καλά διπλασιάζεται η χαρά και όταν μοιράζεσαι τα δύσκολα υποδιπλασιάζεται ο πόνος.
Καλησπέρα και από μένα! Δυστυχώς, εμένα τουλάχιστον οι εξελίξεις με έχουν καταβάλει, ντρέπομαι που εξαιτίας κάποιων αναίσχυντων ανθρώπων οι πολίτες αυτής της χώρας φτάνουν σε εξαθλίωση, οι νέοι παύουν να κάνουν όνειρα και το μέλλον γενικότερα διαγράφεται δυσοίωνο. Συνεχώς αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να έχει συσσωρευτεί τόση βλακεία σε μια τόσο μικρή χώρα, πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν άτομα εκεί έξω που υποτιμούν τη νοημοσύνη σου. Οργίζομαι που είμαι στην πιο παραγωγική ηλικία της ζωής μου, έχω μαζέψει ένα σωρό χαρτιά (πτυχία, μεταπτυχιακά, πιστοποιητικά κλπ κλπ) και είμαι άνεργη ή βρίσκομαι σε μια δουλειά που με εκμεταλλεύονται στυγνά. Και όχι μόνο εγώ, αλλά τόσοι και τόσοι. Μέσα μου όμως ελπίζω ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες, ότι ο κόσμος θα την κάνει την επανάστασή του και θα διώξει τους βρικόλακες που μας ρουφούν το αίμα.
@Stella: Με κάλυψες απόλυτα επ’αυτού και δε χρειάζεται να επεκταθώ.
@Julia: Ομολογώ ότι μια φίλη μου με σύστησε στο υπέροχο blog σου και άρχισα να συμμετέχω με αφορμή τους διαγωνισμούς, όμως έχει περάσει ένας χρόνος από τότε. Πλέον είμαι από τις πιο φανατικές σου αναγνώστριες (χωρίς υπερβολη), “ρουφάω” με μανία τα σχόλια των άλλων κοριτσιών που μοιράζονται τις σκεψεις και τους προβληματισμούς τους μαζί σου και αισθάνομαι μέλος μιας μεγάλης παρέας, ακόμη και αν δε γνωρίζω κάποια από εδώ προσωπικά. Και όσο για την κοπελίτσα με το lip gloss, δεν αξίζει να στενοχωριέσαι. Εν τέλει, νομίζω ότι η κίνηση και μόνο μετράει. Δεν έχει σημασία η αξία του δώρου, αλλά πόση αγάπη και ενδιαφέρον βάζεις σε αυτό. 🙂
@Martha:Happy birthday!!!
@Julia & Stella: Χαχα κι εγώ μοναχοπαίδι είμαι, το ίδιο και ο άντρας μου και οι άνθρωποι που πάντοτε με καταλάβαιναν καλύτερα μοναχοπαίδια κι εκείνοι. Είχα διαβάσει κάπου ότι τα μοναχοπαίδια ωριμάζουν πιο γρήγορα διότι είναι “αναγκασμένα” να κάνουν παρέα με μεγαλύτερους ανθρώπους τον περισσότερο καιρό παρά με συνομίληκούς τους.
Φιλάκια και καλό βράδυ!
Τα χθεσινά γεγονότα πραγματικά μας στενοχώρησαν όλους.Δεν γίνεται όμως να παραδοθούμε,να σταματήσουμε να γελάμε,να ελπίζουμε,να αισιοδοξούμε.Πάντως εμένα τα posts σου μου δίνουν πολύ χαρά και όμορφες ιδέες για δωράκια!
UELO NA SYMETASXO STA DORAKIA TOY AGIOY BALENTINOY …ME THN NINEA…..DHMHTRA LAXANA APOLAMIA
@MariaA:ευχαριστω καλη μου!
στο τελος της μερας πια αυτο θα ξαναπω,αυτο που ανεφερα και νωριτερα,οτι ας δουμε οτι η ζωη συνεχιζεται και ας γινουμε καλυτεροι ανθρωποι μεσα απο ολο αυτο.απλα και ξεκαθαρα.
(και ας με ενημερωσει καποιος πως ερχονται τα notifications εδω γιατι μαλλον τα εχω απενεργοποιησει και για αλλη μια φορα εκανα την πατατα μου κ εγω!)
@MariaA μαζεύτηκαν τα μοναχοπαίδια!και εγώ μοναχοπαίδι είμαι…
@stella μα πόσο ωραία τα λες;πραγματικά μπράβο!
πολύ παιγνιδιάρικο το σκιτσάκι της ΝΙVEA!!! διατηρεί την ίδια συσκευασία εδώ και χρόνια με πολύ μικρές αλλαγές, μ αρέσει που μας υπενθυμίζει να μοιραζόμαστε απλόχερα τον έρωτα και το πάθος μας για φροντίδα, με αυτούς που αγαπάμε.
Περιμένουμε μωρό ;;;;
@Julia & rest bbgirls (μήπως να γίνουμε νεραϊδονονές;)
@Demi χίλιες ευχές. Καλως όρισες στο μαμαδόκοσμο.
@Stella. Προσκυνώ.
Πολύ ωραία αυτά που έγραψες , πραγματικά μας δίνουν κουράγιο . Παρακολουθόυσα το blog κατα καιρούς αλλά τελευταία έχω φάει κόλλημα. Είναι μια όαση στη μουντή πια , μίζερη καθημερινότητά μας.Μπορεί να μην μπορούμε πια να αποκτήσουμε όλα αυτά τα λατρεμένα καλλυντικά …αλλά θέλουμε να ενημερωνόμαστε τουλάχιστον !
Καλησπέρα ! Είναι πραγματικά συγκινητικό να βλέπεις ανθρώπους με συναίσθημα και ευαισθησία στις μέρες μας, και προσωπικά με χαροποιεί πολύ που διαβάζω τέτοιες απόψεις και τόσο όμορφα δομημένες. Είναι αληθεια ότι τα ζοφερά γεγονότα που συνθέτουν την επικαιρότητα δε μπορούν να αφήσουν τη διάθεσή μας ανεπηρέαστη. Ωστόσο θεωρώ ότι αυτό που όλοι χρειαζόμαστε είναι ειλικρινή αυτοκριτική, αφού είμαστε ασοι στο να καυτηριάζουμε τα κακώς κείμενα και στο να επινοούμε ελαφρυντικά για τις δικές μας αστοχίες. Είμαστε συνυπαίτιοι σε όλο αυτό το φιάσκο, έστω και εν αγνοία μας, από θέμα εσφαλμένης νοοτροπίας. Στις δυσκολίες όμως συναντάμε τα πιο δυναμικά κομμάτια του εαυτού μας. Με αυτό υπ’ όψιν, επικαλούμαι μια υποτιμημένη αρετή που ουδέποτε με διαψεύδει, το πείσμα. Και ξέρω ότι η συνθηκολόγηση με τα όσα διαδραματίζονται δεν είναι αναπόφευκτη λόγω αντίξοων συνθηκών αλλά απόφαση προσωπική…καιρός να βρει ο καθένας μας τη χαμένη του φωνή !
NIVEA forever!!! Teleia…..Fresh line….borei na kataferw!!
νωμιζω ότι όλοι πρέπει να πούμε
Λυγίζω αλλά δε γονατίζω!