Τη Φαίη τη γνώρισα στην εταιρία που εργαζόμουν μέχρι πριν από τρία-τέσσερα χρόνια. Ήταν η αρχισυντάκτρια μου. Δεν γίναμε ποτέ φίλες. Δεν υπήρξαμε ποτέ «κολλητές». Σπάνια ίσως, μπορεί να βρισκόμασταν για δυο τρία λεπτά έξω από τα γραφεία, σε κάποιο διάλλειμα.
Η Φαίη όμως είναι ένας από τους λίγους επαγγελματίες και ανθρώπους, που έχω εκτιμήσει και σεβαστεί, σε όλη μου την επαγγελματική σταδιοδρομία, αυτά τα χρόνια. Kαι αυτοί (δυστυχώς) είναι πολύ λίγοι.
Παρόλο που δεν καταφέραμε όμως να γίνουμε “κολλητές” (γιατί φίλες, θεωρώ ότι είμαστε πλέον) για κάποιο λόγο μας συνέδεε πάντα, μια βαθιά εκτίμηση. Μια αμοιβαία συμπάθεια. Μια «χημεία». Εγώ πιστεύω πολύ στη χημεία. Και βεβαίως δεν έχει να κάνει μόνο με το αντίθετο φύλλο. Παρακολουθούσα πολύ συχνά, τον επαγγελματισμό της, τις γνώσεις της, τη σοβαρότητα της, το χαμηλών τόνων προφίλ της, σε μια εταιρεία, που όσο λιγότερες γνώσεις και επίπεδο είχες, αλλά όσο περισσότερο άνευ λόγου «φώναζες» και «δειχνόσουν», τόσο περισσότερο ανέβαινες και θέσεις. Η Φαίη δεν είχε λόγο να το κάνει αυτό. Φύση και θέση. Η δουλειά της εξ’ άλλου πάντα «έλαμπε».
Ο γάμος της Φαίης, στον οποίο είχα τη χαρά να με καλέσει, ήταν από τους πιο συγκινητικούς που έχω πάει. Θα ξεπεράσω το γεγονός, ότι θεωρώ ότι ίσως ήταν και από τους πιο λαμπερούς, γιατί αυτά για μένα δεν μετράνε. Αυτό που μέτρησε ήταν ότι είδα ένα ζευγάρι, απίστευτα ρομαντικό, απίστευτα ερωτευμένο μεταξύ τους, που αν και γύρω τους η λάμψη ήταν περίσσια, παρόλα αυτά θάμπωνε, όταν ο ένας κοίταζε μέσα στα μάτια του άλλου.
Με τη Φαίη, όλως περιέργως, μας συνέδεσε και άλλο ένα γεγονός. Μείναμε σχεδόν ταυτόχρονα έγκυοι και γεννήσαμε με 3 μήνες διαφορά. Και ακούστε το περίεργο: Η Φαίη γέννησε, την πανέμορφη Ελμίνα της, την 1 Οκτωβρίου. Και ήταν η μέρα, της γιορτής του κυρίου Ρωμανού. Κάθε 1 Οκτωβρίου, όπως καταλάβατε, γιορτάζουμε και οι δυο μας.
Ήμουν σίγουρη πέρα κάθε αμφιβολίας, ότι όταν η Φαίη έκανε το δικό της βήμα, θα είχε μεγάλη επιτυχία. Πίστευα πολύ στις δυνατότητες της. Και χαίρομαι που ήμουν εγώ αυτή που της το είπα πρώτη, πριν από δυο χρόνια και χαίρομαι ακόμα περισσότερο, που με άκουσε. Και ένα χρόνο πριν, το ποιοτικό (επιτέλους, κάτι ουσιαστικά ποιοτικό) site, Fay’s Control (το δικό της «δεύτερο παιδάκι») βγήκε στον αέρα.
Και χθες γιορτάσαμε, όλοι εμείς που την αγαπάμε τα πρώτα του γενέθλια. Ναι είναι γεγονός. Το Fay’s Control χρόνισε! Και εγώ μέσα από την ψυχή μου, εύχομαι τα καλύτερα, που είμαι σίγουρη ότι θα έρθουν, γιατί όπως σας έγραψα και τις προάλλες πιστεύω πολύ ότι το 2014, θα είναι η χρονιά αυτών που το αξίζουν. Και η Φαίη, το αξίζει και με το παραπάνω.
Είμαι περήφανη που αυτή την εποχή, το logo του Fay’s Control είναι header, στο beautyblog.gr
Και που εγώ, υπήρξα κάποια στιγμή, ο δικός της «αυτόπτης μάρτυρας».
Στιγμιότυπα από το πάρτι του Fay’s Control, χθες το βράδυ.
@julia,ενδιαφέρον!Το δικό σου ραντάρ συντονίστηκε με το δικό της μάλλον!
Μάρέσει πολύ το blog της, το παρακολουθώ εδω και καιρό…. χωρίς να ξέρω τη μεταξύ σας σχέση. Είναι it girl!
Τζα!!!Να ευχηθούμε πολλές επιτυχίες!! Μουτςςςςςςςς
Το blog της,δεν το γνωριζα Ευκαιρια να διευρυνω τις γνωσεις μου. καλη επιτύχια και να σβησει πολλα πολλα κερακια ακομη
Nice party!!! Mpravo kai se anotera!! Oso gia tis sygkyries pou mas fernoun konta ego den exo na po tipota…..
Μπράβο Φαίη…. Εύχομαι ότι καλύτερο και πολλές επιτυχίες!
Υ.Γ. Το πάρτι χθες πρέπει να’ταν απίθανο!!
Να και κάτι που δεν γνώριζα, θα ρίξω μια ματιά να δω τι παιζει.
Ευχομαι και στις δύο να σβείνετε κεράκια για πολλά χρόνια ακόμα!!!!!!!!