Mε αγάπη από την Φολέγανδρο

Κοιτάξτε, δεν μπορώ ούτε για αστείο να συναγωνιστώ το ταλέντο της Νεκταρίας στη φωτογράφηση.. (βεβαίως ούτε της Ioanna’s ούτε της Κορίνας) Αλλά δεν πειράζει, δεν θα με παρεξηγήσετε, έτσι δεν είναι; Εγώ απλά θέλω να κάνω μια επαφή μαζί σας, από το πανέμορφο νησάκι της Φολεγάνδρου.

Ή μάλλον ΤΟΥ Φολεγάνδρου, αφού όπως έγραψα και στο facebook κανονικά και ιστορικά είναι ο Φολέγανδρος- το νησί πήρε το όνομα του από τον γιο του βασιλιά Μίνωα, ο οποίος το έκανε δώρο, στο γιο του Φολέγανδρο, για να ξεκινήσει το δικό του βασίλειο.

Επίσης καλοκαίρι ήρθε επιτέλους (!) και όπως πάντα δεν θέλω να μένουμε αυστηρά σε beauty θέματα, θέλω να γράφουμε και γι άλλα. Για τα «άλλα» θα σας έχω και νέα από Σεπτέμβριο. Πως έλεγαν παλιά οι κινηματογράφοι «Ραντεβού τον Σεπτέμβριο;» Κάπως έτσι. Δηλαδή θέλω μια που το bb, θα κλείσει 5 (!!!! και να τα θαυμαστικά και από μένα, πλέον) χρόνια τον Οκτώβριο, να διαβάζουμε και άλλα μέσα σε αυτό. Ποια θα είναι τα άλλα, θα δούμε, εξ άλλου, θα σας βάλω να ψηφίσετε, δεν θα πάρω μόνη μου την πρωτοβουλία.

Έχω έρθει αρκετές φορές Φολέγανδρο (έχω κάνει και εδώ, post από πέρυσι) και δεν είχα ανεβεί ποτέ στην εκκλησία της Παναγιάς, που θεωρείται μια από τις πιο θαυματουργές των Κυκλάδων. Είμαι πολύ χαρούμενη που κατάφερα και το έκανα αυτή τη φορά, με την αγαπημένη μου Χριστίνα. Αν δεν ήταν εκείνη να με παρακινήσει θα είχα τεμπελιάσει. Δεν ξέρω αν είναι θαύμα και σαχλαμάρες, πάντως συνέβη το εξής: Τα πρώτα 7-8 λεπτά της απίστευτα ανηφορικής και απότομης ανάβασης, έλεγα από μέσα μου «δεν υπάρχει περίπτωση να τα καταφέρω- και έχω ακόμα τουλάχιστον άλλα 10 λεπτά μπροστά μου» Στα μέσα της διαδρομής, σα να έβγαλαν φτερά τα πόδια μου και ούτε που κατάλαβα, για πότε έφτασα στην πόρτα της εκκλησίας.

Επίσης αυτό το ταξίδι, σηματοδότησε και την πρώτη επαφή του κυρίου Ρωμανού με τις ασύλληπτες ομορφιές των Κυκλάδων ‘Eχει πάθει αμόκ, το αγοράκι μου, δεν ξέρω πώς να τον μαζέψω από τις θάλασσες, τις πισίνες, τα καλντερίμια και τις «δημόσιες σχέσεις» Νομίζω η κλίμακα αυτού του νησιού, από όλες τις απόψεις, είναι φτιαγμένη και για τους λιλιπούτειους θαυμαστές.

Εγώ εδώ βρίσκομαι με την πολύ αγαπημένη μου Χριστίνα στο υπέροχο ξενοδοχείο της (μόνο στον «Πήγαδο» θα μείνετε αν πάτε Φολέγανδρο) και εκείνος είναι με τον «κολλητό» του και γιο της Χριστίνας, τον Γιώργο, οπότε όπως καταλαβαίνετε, περνάμε συγκλονιστικά, μικροί και μεγάλοι.

Σήμερα σκεφτόμουν, τι ωραία θα ήταν αν μου στέλνατε και εσείς φωτογραφίες από τα μέρη που θα επισκεφτείτε φέτος το καλοκαίρι και εγώ να τις ανέβαζα στο bb για να μαθαίνουμε η μια από την άλλη και για άλλες ομορφιές και όχι μόνο για “beauty”. Σας “περιμένω.”

Just, Folegandros

Τα όμορφα Folegandros Apartments είναι σαν νησί, μέσα στο νησί.

Το Serfiotiko. H μια από τις villas, στον Pegado

“Ζυμαράκι” πάνω και Lebanese cuisine κάτω.

Το λιμάνι, Καραβοστάσης

Night time at Folegandros. So romantic…

Αυτό που θα σας γράψω τώρα, είναι 100% αληθινό. Το πρώτο βράδυ, που ο κύριος Ρωμανός, είδε αυτή την εικόνα, της Παναγιάς, να αιωρείται  ψηλά, μου είπε: “Κοίτα μαμά.. Ο Θεούλης, κρατάει αυτή την εκκλησούλα, στα χέρια του, γι’αυτό δεν πέφτει! Αλλιώς, πως στέκεται έτσι;” Εγώ ήξερα, ότι απλά, το βράδυ δεν φαίνονται οι ασβεστομμένες γραμμες του δρόμου, που σε πάνε επάνω, αλλά είναι όμορφο να “ακούς” και να “βλέπεις” με τα μάτια ενός 7χρονου… Και το βράδυ αργά, το πίστεψα και εγώ.

Η Χριστίνα μου.

Τα αγόρια μας και εγώ. Έχω πάθος με αυτούς τους δυο.

(Εκτός λοιπόν, από το “Post της Παρασκευής” πότε- πότε έχουμε και surprise post, σωστά Αλεξάνδρα;)