Έχω μια ιδέα, για εσάς τις 4 (και ένας, 5) νικήτριες/ης αυτού του διαγωνισμού: Όταν πάρετε στα χέρια σας αυτή την τσάντα με τα δυο Body Oils Dove Purely Pampering είναι σίγουρο ότι θα αισθανθείτε τυχερές και /ος. Είναι όμορφο να σου κάνουν δώρα. Θα πρέπει λοιπόν, αφού σας συνέβη αυτό, εσείς να το πάτε ένα βήμα παρακάτω και να μου κάνετε και μια χάρη:
Εκείνη τη μέρα, ή μια μέρα εκείνης της εβδομάδας που θα παραλάβετε το δώρο σας, αφιερώστε τη αποκλειστικά στον εαυτό σας. Κάντε του και εσείς ένα δώρο. Του αξίζει. Ακόμα και αν δεν μπορείτε να αφιερώσετε μια ολόκληρη μέρα, τουλάχιστον υποσχεθείτε μου, ότι θα αφιερώσετε κάποιες ώρες. ΜΟΝΟ για σας. Δεν μιλάω μόνο για ομορφιά. Αν δεν έχετε όρεξη εκείνη τη στιγμή για beaute (γιατί με αυτά τα λάδια, θα σας έρθει η όρεξη), απλά κάντε κάτι που σας ευχαριστεί. Ακούστε δυνατά μουσική, χορέψτε, κάντε μια βόλτα με φίλες, window shopping, συγκεντρωθείτε στο βιβλίο σας, γραφτείτε στο γυμναστήριο- που όλο το αναβάλετε. Whatever makes YOU happy.
Το γράφω αυτό σήμερα, γιατί πιέστηκα πολύ το Σάββατο. Όλη μου η εβδομάδα, Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Κυριακή, είναι εξ ολοκλήρου αφιερωμένη στη δουλειά, στο σπίτι και στον κύριο Ρωμανό, ο οποίος κάνει αρκετές εξωσχολικές δραστηριότητες και βέβαια, διαβάζει μαζί μου, κάθε μέρα. Μου έμενε, ένα Σάββατο, ίσως, για να μπορέσω να κάνω κάτι για μένα. Ψώνια, μαγαζιά, φίλες, whatever, ή το αγαπημένο μου: Να είμαι το πρωί, ολομόναχη στην κουζίνα μου μια – δύο ώρες, να πίνω τσάι, να ακούω μουσική, να κοιτάω το ταβάνι και να σκέφτομαι.
Όμως αποφάσισα (με εντελώς δική μου πρωτοβουλία) να πάω τον κύριο Ρωμανό στους Προσκόπους. Κάθε Σάββατο 11:30 με 13:30 που πρακτικά σημαίνει 10:30 (για να αρχίσουμε να ντυνόμαστε και να ετοιμαζόμαστε) μέχρι 2:15 (να φτάσω στο δάσος 13:30, να περπατήσουμε 15 λεπτά μέχρι το πάρκιν, να σταματάμε βέβαια, για να δούμε το ποταμάκι, τη λιμνούλα, το πουλάκι, το γατάκι, το σκυλάκι κλπ κλπ) όπου τελικά να καταλήξουμε σπίτι στις 2:15 (στην καλύτερη περίπτωση)
Δυο εβδομάδες σχεδόν, προσπαθώ να ανανεώσω το χρώμα στα μαλλιά μου. Δεν υπήρχε χρόνος και δεν υπερβάλω. Το Σάββατο αποφάσισα επιτέλους, αφού άφησα τον κύριο Ρωμανό στους Προσκοπους, να το κάνω. Και ραντεβού να έχεις, ποτέ φυσικά δεν είσαι σίγουρη τι μπορεί να συμβεί στο κομμωτήριο, λίγο καθυστέρηση από εδώ, λίγο από εκεί κλπ. κλπ. Αnyways μη σας κουράζω, το γεγονός είναι ότι 13:15 έπαθα κρίση πανικού, ότι θα καθυστερήσω να παραλάβω τον κύριο Ρωμανό και έφυγα από το κομμωτήριο λουσμένη με εντελώς βρεγμένα μαλλιά, πιασμένα με λάστιχο και τη Χριστίνα να φωνάζει από πίσω μου, ότι σίγουρα θα πάθω πνευμονία. Οδηγώντας στον δρόμο, άρχισα να σκέφτομαι, ότι δεν μου αρέσει καθόλου αυτό που κάνω ΚΑΙ το Σάββατο. Με καταπιέζει. Δεν μου αρέσει ο εαυτός μου έτσι. Τον απεχθάνομαι. Έχω και εγώ ανάγκες. Και ΔΕΝ μου επιτρέπω, η ζωή μου να είναι μόνο δουλειά, υποχρεώσεις σπιτιού και κύριος Ρωμανός. And me, almost nowhere to be found.
Και φτάνοντας, αποφάσισα να κάνω μια ειλικρινή κουβέντα με τον γιο μου. Του είπα: «Ρωμανέ μου, κάνουμε πράγματα μαζί για σένα, όλη την εβδομάδα. Θέλω να σου πω και να σου ζητήσω και συγνώμη βέβαια, διότι εγώ σε έφερα εδώ, ότι αυτό δεν μπορώ να συνεχίζω να το κάνω. Με κουράζει πολύ. Θέλω μια ΜΟΝΟ ημέρα της εβδομάδας να ΜΗΝ είμαι με το ρολόι στο χέρι. Και πάλι μαζί θα κάνουμε πράγματα, αλλά χωρίς πρόγραμμα.» Η συνέχεια λίγο – πολύ, λογική για ένα επτάχρονο. Έβαλε τα κλάματα, μου είπε πόσο πολύ του αρέσουν οι Πρόσκοποι (καλά, όλα του αρέσουν..) και βέβαια μόλις τον είδα να κλαίει μια που του το είπα και μια που του υποσχέθηκα, ότι αφού του αρέσει τόσο πολύ, θα συνεχίσει και θα σκεφτούμε κάποια άλλη λύση που να μην περιλαμβάνει εμένα, κάθε Σάββατο.
Ναι ίσως και να μην είμαι και τόσο υποδειγματική μαμά τελικά. (σίγουρα δεν είμαι) Οφείλω όμως πρωτίστως, να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου και βεβαίως και με εκείνον. Γιατί μόνο έτσι, θα μπορέσω να «διδάξω» και στον ίδιο, τι σημαίνει ειλικρίνεια απέναντι στον εαυτό σου και τους γύρω σου.
Θα κάνετε κάτι ΜΟΝΟ για σας! Συχνά! Εντάξει; Δεν δέχομαι κουβέντα! Και βέβαια, δεν χρειάζεται να είσαστε μαμάδες σαν εμένα. Όλες μας (και το ξέρω καλά, αυτό) ακόμα και εσείς οι 20χρονες εδώ μέσα, πολλές φορές, ξεχνάτε, το εγώ σας. Το εγώ με την έννοια, που το εννοώ, παραπάνω, βέβαια. Όχι, το ego. Το, I am.
Και οι 4 τυχερές νικήτριες και ένας νικητής (που θα μου κάνετε αυτή τη χάρη) είσαστε:
Lili Koufou
Sonia Pap
Μάκης Παράβαλος
Photoula (phpetraki)
Χρύσα (broken-heart)
(Nαι, ναι, αυτά τα «περίεργα» που συμβαίνουν κάποιες φορές στο bb.. Αυτή τη φορά η κλήρωση κατέδειξε και έναν άντρα νικητή. Αλλά μια χαρά. Δεν παίρνω πίσω αυτά που έγραψα. Και εσείς κύριοι, έχετε ανάγκη από χρόνο ΜΟΝΟ για εσάς.)
Καλά τα λες Alanis. Όλα, σε ένα είμαστε, τελικά.
Και αν σας πει και κανένας τίποτα, μπορείτε να πείτε και αυτό και μάλιστα, όχι απλά να το πείτε. Shout it out! I am what I am.
Αχ αυτά τα Σάββατα που λες θα κοιμηθώ λίγο παραπάνω και βρίσκεσαι συνήθως από τις 9 στο δρόμο με την τσίμπλα στο μάτι (για κραγιόν ούτε λόγος) για το ποδόσφαιρο , το μπάσκετ και όπου αλλού σαν καλή μανούλα τρέχεις τα παιδιά σου.
Πόσο πολύ σωστά τα λες Τζούλια μου!!!Ολες μας και εννοείται και εμείς οι μαμάδες πρέπει να βρίσκουμε χρόνο οπωσδήποτε μόνο για εμάς μέσα στην εβδομάδα,κάτι που και μας ανανεώνει και σίγουρα κάνει καλό στην ψυχολογία μας! Εχω προσέξει από τον εαυτό μου ότι όταν του αφιερώνω λίγο χρόνο μέσα στην εβδομάδα για να τον φροντίσω και να τον περιποιηθώ ή έστω να κάνω κάτι που μαρέσει, έχω μετά και πιο πολύ υπομονή απέναντι στα παιδιά μου
Τζα!!!Καλημέρα bbgirls.Πολύτιμες οι συμβουλές σου Τζούλια αλλά καμιά φορά θα έπρεπε η εβδομάδα να έχει ακόμη μία ημέρα.Δύο φορές το μήνα θα ήταν καλά πιστεύω χαχχαχα Φιλιάααααα
Εύστοχο το ποστ σου Τζου μου, για μια ακόμα φορά, πιο εύστοχο δεν θα μπορούσε να είναι για μενα. Αυτό που περιέγραψες είναι η καθημερινότητα για μενα τουλάχιστον τα τελευταία δυο χρόνια, σε βαθμό που ούτε ώρες ύπνου δεν προλαβαίνω να συμπληρώσω ακόμα και τα σκ. Χρόνος για τον εαυτό μου είναι πλεον μόνο στις διακοπές και μια δυο φορες μέσα στο μηνα, οχι στην εβδομάδα. Κι ας μην είμαι μαμά…(πως αντέχουν αυτές που είναι… άξιον απορίας…). Το ρολόι στο χέρι είναι για να συνεχίζεται ένα νεο οκτάωρο με την επιστροφή μου στο σπιτι…. Αστα και μόνο που τα σκέφτομαι αγχώνομαι…. Οσο για το pampering είναι νυχτες που θα ήθελα να γλυτώσω και το μπάνιο ακόμα…
Καλά τα λες Τζούλια!Αν δεν χαλαρώσω μέσα στη μέρα έστω για μια ώρα, όταν πάω να κοιμηθώ έχω ένα ψυχοπλάκωμα,νομίζω ότι όλες οι μέρες θα είναι έτσι κ χειρότερες.Μια τέτοια μέρα ήταν η χθεσινή,με μεγάλο κόπο κάθισα λίγο το βράδυ να ξεκουραστώ κ είχα κ το μηνιαίο μου πονοκέφαλο.Δεν είχα κουράγιο ούτε να φάω.Αν δε, πάει και η ημέρα στη δουλειά χάλια,τότε κλάφτα Χαράλαμπε!!!Κατά ένα λόγο πιστεύω ότι φταίνε οι μαμάδες μας,οι οποίες δεν ξεκουράζονταν καθόλου κ όταν εμείς το κάνουμε,διακατεχόμαστε από ενοχικά συναισθήματα.Έχω κάνει πολλούς αγώνες με τον εαυτό μου για να απεξαρτηθώ από τα πρέπει της μαμάς.
Τζούλια και μαμάδες όλου του κόσμου σας καταλαβαίνω. Χρειάζεται που και που και λίγο pampering και για μας.
και φυσικά δε θα πάει προσκόπους ο Ρωμανούλης! για να έχει μαμά και αύριο!
και ναι… η καλύτερη θέα είναι ο τοίχος απέναντι την Κυριακή πρωί..
dear joulia,
εσυ σωστα τα λες, τα αλλα μελη της οικογενειας τα ρωτησες??οταν εχεις συνηθισει ολους σε εναν τροπο ζωης (αυτη του Βεγγου), μολις αρχιζεις να κλαταρεις και να σκεφτεσαι ολα αυτα που εγραψες, αρχιζει το πανηγυρι. εγω εμεινα ανεργη τα τελευταια 3 χρονια, οποτε θεωρητικα εχω καποιες ωρες το πρωι για τον εαυτο μου.αλλα, τοτε ηταν που ολοι οι αλλοι αρχισαν να με φορτωνουν με επιπλεον ευθυνες. οταν λοιπον αρχισα να διεκδικω τον χρονο και τον τοπο μου, αρχισαν τα παραπονα και τα νευρα. μα αφου δεν δουλευεις, τι χρονο για τον εαυτο σου θελεις?? μηπως παιζει κατι αλλο? ακομη και οι βολτες στα μαγαζια για windowshopping αρχισαν να τους ενοχλουν! ενα δραμα η κατασταση!!! εγω προσπαθω να μην ενδωσω για αλλη μια φορα στα θελω τους και πρωτασω τα δικα μου. ελπιζω να τους κανω να το καταλαβουν. καλη συνεχεια!!φιλια
Kalhspera julia bbgirls! Synxaritiria stis nikitries!!
Ax julia poso dikio exeis mou thymises ayto akribos pou eixa ksexasei na breisko ligo xrono mono gia mena!!eyxaristoume gia allh mia fora gia tis politimes symboules sou!! Kalinyxta poly agapimenh mou!! :*
the terminators 😛 (but we love them don’t we?)
Οκ Τζου μια κρίση πέρασες, τώρα θα βρεις χρόνο να στριμώξεις ΚΑΙ τους Πρόσκοπους και θα κοιτάς τα λουλαδάκια τα σκυλάκια τα παπάκια εκείνο το δίωρο …. Πάρε και ένα στρώμα γιόγκα μαζί και εκμεταλλεύσου το χρόνο !!!