Το bb αλλάζει κι εγώ δράττομαι της ευκαιρίας, να ξαναθυμηθώ και να μοιραστώ μαζί σας κάποια σημεία, από το εκπληκτικό βιβλίο του Spenser Johnson : ΠΟΙΟΣ ΠΗΡΕ ΤΟ ΤΥΡΙ ΜΟΥ; Ένα γλυκό και τρυφερό παραμύθι για μεγάλους που όλοι μας, κάποια στιγμή, πρέπει να διαβάσουμε… Ένας αποχαιρετισμός στο bb των περασμένων χρόνων κι ένα καλωσόρισμα στο bb που γεννιέται και σε όλες εμάς, που αλλάξαμε κι αλλάζουμε μαζί του…
Το Tυρί, είναι βέβαια μεταφορά, για οτιδήποτε θέλουμε να έχουμε στην ζωή μας, όπως μια δουλειά, μια ευτυχισμένη σχέση, χρήματα, ένα μεγάλο σπίτι, ελευθερία, ασφάλεια, υγεία, αναγνώριση, πνευματική γαλήνη, ένα χόμπυ… Ο καθένας έχει τη δική του άποψη για το, τι είναι Tυρί. Το αναζητούμε επειδή πιστεύουμε, ότι μας κάνει ευτυχισμένους. Ο Λαβύρινθος της ιστορίας, αντιπροσωπεύει το μέρος όπου περνάτε τον καιρό σας αναζητώντας, αυτό που θέλετε!
Σχέδια περίτεχνα καταστρώνουν άνθρωποι και ποντίκια. Πόσο έξω πέφτουν!!! Robert Burns (1759-1796)
Η ζωή δεν είναι ίσιος και καλοστρωμένος δρόμος που τον ταξιδεύουμε ελεύθερα και ανεμπόδιστα. Είναι ένας λαβύρινθος από σκοτεινούς διαδρόμους, που μέσα τους πρέπει να βρίσκουμε διαρκώς το δρόμο μας, χαμένοι και μπερδεμένοι, πέφτοντας πότε-πότε σε αδιέξοδα. Πάντοτε όμως, εάν έχουμε πίστη, ο Θεός θα μας ανοίξει μια πόρτα, ίσως όχι εκείνη που εμείς οι ίδιοι επιδιώκαμε αλλά μια άλλη που τελικά θα αποδειχθεί καλή για μας! A.J. Cronin.
Το να ζεις συνεχώς στο μάτι του κυκλώνα, με αλλεπάλληλες αλλαγές στη δουλειά ή στη ζωή σου, μπορεί να γίνει πολύ αγχωτικό, εκτός αν διαθέτεις έναν τρόπο να εξετάζεις την αλλαγή, που να σε βοηθάει να την καταλάβεις.
Θέλουμε εμείς να αλλάξουμε, όταν τα πράγματα αλλάζουν;
Αντιστεκόμαστε στην αλλαγή, επειδή φοβόμαστε την αλλαγή!
Το Τυρί σε κάνει ευτυχισμένο!
Όταν η αυτοπεποίθηση εξελιχθεί σε αλαζονεία, βολεύεσαι και δεν παίρνεις είδηση τι συμβαίνει!
Όσο πιο σημαντικό είναι για σένα το Τυρί, τόσο περισσότερο θέλεις να το κρατήσεις
Ο φόβος της αποτυχίας, σε κάνει να θέλεις να αρνηθείς την πραγματικότητα.
Υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στην δραστηριότητα και στην παραγωγικότητα.
Κοίτα τα χάλια μου! Κάνω συνεχώς το ίδιο πράγμα κάθε μέρα, και μετά αναρωτιέμαι γιατί δεν καλυτερεύουν τα πράγματα…
Η ζωή προχωρεί! Έτσι πρέπει να κάνουμε και εμείς!
Όποιος δεν αλλάζει, κινδυνεύει να χαθεί!
Τι θα έκανες εάν δεν φοβόσουν; ; ;
Κάλλιο αργά παρά ποτέ!
Κάθε φορά που άρχιζε να χάνει το κουράγιο του, ξαναθύμιζε στον εαυτό του, ότι αυτό που κάνει, όσο δυσάρεστο κι αν είναι προς το παρόν, ήταν πολύ καλύτερο στην πραγματικότητα από το να κάθεται άπραγος Χωρίς Τυρί! Έπαιρνε την κατάσταση στα χέρια του, αντί να αφήνει τα πράγματα να συμβαίνουν.
Μύριζε συχνά το Τυρί, για να καταλάβεις όταν μπαγιατέψει.
Θυμήθηκε ποιες στιγμές είχε αισθανθεί καλύτερα μέσα στο λαβύρινθο: ήταν οι στιγμές που προχωρούσε μπροστά!
Η αλλαγή κατεύθυνσης σε βοηθάει να βρεις καινούργιο Τυρί
Ο φόβος απλώς χειροτερεύει τα πράγματα. Κι έτσι έκανε αυτό που θα έκανε αν δεν φοβόταν: προχώρησε αλλάζοντας κατεύθυνση!
Όταν ξεπερνάς τον φόβο σου αισθάνεσαι ελεύθερος…
Για να κάνει ακόμη καλύτερα πράγματα, άρχισε να πλάθει μια εικόνα στο μυαλό του. Όσο πιο καθαρά έβλεπε στο μυαλό του την εικόνα του καινούργιου Τυριού, τόσο πιο πραγματική γινόταν η εικόνα και τόσο πιο πολύ πίστευε, ότι τελικά θα το έβρισκε!
Το να φαντάζομαι τον εαυτό μου να απολαμβάνει το καινούργιο Τυρί, έστω και πριν το βρω, με οδηγεί σε αυτό.
Όσο πιο γρήγορα αφήσεις το παλιό Tυρί, τόσο πιο γρήγορα θα βρεις το καινούργιο Τυρί.
Ήταν ευτυχισμένος επειδή δεν τον καταπίεζε πια ο φόβος του. Του άρεσε αυτό που έκανε. Και μόνο, ότι συνειδητοποιούσε πως δεν άφηνε το φόβο του να τον καθηλώνει, το ότι γνώριζε πως ακολουθεί μια νέα κατεύθυνση, τον έτρεφε και του χάριζε δυνάμεις!
Είσαι πιο ασφαλής, όταν ψάχνεις μέσα στον Λαβύρινθο, παρά όταν παραμένεις άπρακτος
Ο Φόβος που εσύ αφήνεις να γιγαντωθεί μέσα στο μυαλό σου, είναι χειρότερος από την κατάσταση που πραγματικά υπάρχει.
Ήταν συναρπαστικό και μόνο να κοιτάζει μπροστά!!!
Ο παλιός τρόπος σκέψης ήταν θολωμένος, από τις έγνοιες και τους φόβους.
Η αλλαγή είναι κάτι φυσιολογικό, που συμβαίνει συνεχώς, είτε την περιμένεις είτε όχι. Η αλλαγή μπορεί να σε αιφνιδιάσει μόνο εάν δεν την περιμένεις και δεν την επιζητείς!
Οι παλιές πεποιθήσεις δε σε οδηγούν σε καινούργιο Τυρί!
Όταν αλλάζεις αυτό που πιστεύεις, αλλάζεις και αυτό που κάνεις. Μπορείς να πιστέψεις, ότι η αλλαγή θα σε βλάψει και να της αντισταθείς. Μπορείς όμως να πιστέψεις, ότι το να βρεις καινούργιο Τυρί, θα σε βοηθήσει να ενστερνιστείς την αλλαγή. Όλα εξαρτώνται από τι θα διαλέξεις να πιστεύεις.
Όταν δεις, ότι μπορείς να βρεις και να απολαύσεις καινούργιο Τυρί, αλλάζεις πορεία.
Το να αντιλαμβάνεσαι από νωρίς τις μικρές αλλαγές, σε βοηθάει να προσαρμοστείς στις μεγάλες αλλαγές, που πρόκειται να έλθουν.
Αφήνεις πίσω σου το παρελθόν και προσαρμόζεσαι στο μέλλον!!!
Απόλαυσε την αλλαγή!!!
Άλλαξε…….
Stella
καλημέρες με food for thought…ευτυχώς ήμουν μικρή όταν το διάβασα,σίγουρα βοήθησε την πορεία της εξέλιξης της σκέψης…και ναι αλλάζουμε!!!τα φιλιά μου και την αγάπη μου στον δρυίδη της ομορφιάς!!!Στελλίτσα!!!πολλά φιλάκια!!!
@Jazzy Σ΄ευχαριστώ αγαπημένη μου! Φοβόμαστε τόσο πολύ τις αλλαγές, όμως, ότι είναι ζωντανό αλλάζει κι εξελίσσεται… Η δυτική κουλτούρα, δυστυχώς, μας προσανατολίζει στην παγίωση των καταστάσεων, δίνοντας ένα απόλυτα αρνητικό συνειρμό στην λεξη “αλλαγή”.
@stella: “Τι θα έκανες εάν δεν φοβόσουν”. Από το πρωι το σκέφτομαι αυτό… Ποσο αληθινο.. Ειναι ατέλειωτη η λίστα μου…
Κι εμένα με είχε “στοιχειώσει” αυτη η φράση όταν το είχα διαβάσει, αλλά τελικά ο φόβος είναι μια τόσο ανθρώπινη αντίδραση… Πολλές φορές του οφείλουμε την επιβίωση μας. Φαντάζεσαι αν η ζωή μας ήταν ένα συνεχές ρίσκο, πόσο αυτοκαταστροφικοί θα είμασταν? Το θέμα είναι να διαχωρίζουμε τον γενικό κι αόριστο φόβο του υποσυνείδητου, τον “παιδικό” φόβο, από τον φόβο που έχει βάσιμο και τεκμηριωμένο υπόβαθρο.
κοριτσια δεν το εχω διαβασει ειναι τοσο ωραιο οντως να το αγορασω?
Στέλλα μου τελικά όποιο θέμα και να πιάσεις έχεις έναν τρόπο να τα γράφεις που με καθηλώνει. Δεν μπορώ να σταματήσω να διαβάζω και θα επαναλάβω να το διαβάσω ξανά και ξανά μήπως προσπέρασα κάτι βιαστικά και δεν το πρόσεξα. Έτσι και σήμερα… και χτύπησες φλέβα τουλάχιστον σ’ εμένα. Έχω τόσα θέματα που με απασχολούν που νομίζω ότι θα το κάψω το μυαλό μου από τις πολλές έννοιες, προσπαθώντας να καταλάβω τι διαχειρίζομαι λάθος.
@ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ μου αγαπημένη! Εγώ απλά αντέγραψα τα υπέροχα λόγια του βιβλιου… Μερικές φορές, οι λύσεις βρίσκονται μόνο ενα κλικ μακριά μας… I love U my dearest!
Στέλλα μου, σίγουρα τα αντέγραψες, αλλά άδραξες την ευκαιρία της αλλαγής του bb, για να μας μεταφέρεις αυτά τα τόσο σημαντικά μηνύματα…. Πόσο σπουδαίο είναι αυτό???!!! Love u too!!!!
@ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ 🙂
Καλησπέρα!! Άργσα να μπω σήμερα και το θέμα είναι τόσο ενδιαφέρον!! Στέλλα δεν το’χω διαβάσει το βιβλίο αλλά από τα αποσπάσματα καταλαβαίνω ότι με εκφράζει πολύ!! Είμαι μεγάλη fan της συνεχούς αλλαγής και του επαναπροσδιορισμού του εαυτού σου και των στόχων σου.
Φιλιά πολλά!!!
Δεν το έχω διαβάσει,αλλά θα το κάνω οπωσδήποτε γιατί τα λόγια του με εκφράζουν απόλυτα! Παλιότερα φοβόμουν,μην πω μισούσα τις αλλαγές,μέχρι που αντιλήφθηκα ότι κάθε αλλαγή που μου συνέβη(και ήταν ουκ ολίγες)ήταν για καλό μου (όλες όμως)! Εκτοτε είμαι απόλυτα σταθερή στην αστάθεια!
Τζα!!!Καλησπέρα bbJulia & more bbgirls.Δεν έχω διαβάσει το συγκεκριμένο βιβλίο(θα το κάνω άμεσα)ωστόσο έχω διαβάσει αρκετά με παρόμοιο περιεχόμενο.Από αυτά τα βιβλία λοιπόν αλλά και από προσωπική εμπειρία κατάλαβα πως το βασικό είναι να μην επιτρέπεις στο μυαλό σου να σου παίζει παιχνίδια.Μόνο τότε θα μπορέσεις να επιβληθείς στις καταστάσεις και να κάνεις τις θεωρίες όλων των βιβλίων πράξη(όπου καταστάσεις φόβοι και φοβίες που γίνονται τροχοπέδη στο παρακάτω της ζωής μας)
@Stella σ’αγαπάω.
Μουτς
Σα ν’ακούω τον Τσίπρα και τον αέρα αλλαγής του…φαντάζομαι τυχαία η στιγμή της δικής σου αναφοράς…
@Ketty:
Κατ’ αρχήν να σου ευχηθώ καλή ανάρρωση αγαπημένη. Φαντάζομαι τι περνάς, όχι όμως φαντασιακά, αλλά αληθινά, μια που τώρα που σου γράφω, σου γράφω με δεμένο χέρι από οξεία τενοντίτιδα. Εντολές γιατρού: «Αποχή από υπολογιστή». Απάντηση Τζούλιας: «Ο υπολογιστής είναι η δουλειά μου, όσο και για όσο μπορέσω». (δεν πάω καν στο πρόβλημα των ματιών μου, νομίζω το έχω γράψει και το ξέρετε όλες)
Δεύτερον: Όταν ανέβασα το post για να σας συστήσω στο νέο ανανεωμένο bb, έγραψα με ειλικρίνεια και ξεκάθαρα ότι ήταν εντελώς τυχαίο το γεγονός ότι συνέπεσε με μια αλλαγή στην πολιτική ζωή του τόπου. Ακριβώς γιατί και εγώ σκέφτηκα ότι δεν είμαστε και λίγες και κάποιες από εμάς, ίσως να το συνέδεαν με άλλα γεγονότα. Δεν ήταν καθόλου έτσι.
Η ιδέα, ήταν στο μυαλό μου, αρκετούς μήνες και χρειάστηκε ένα push (αυτή τη φορά από τη Demi η οποία στο τέλος Αυγούστου απλά μου έδωσε την τελική ώθηση, με ένα της μήνυμα στο fb.) Θα σου το πει η ίδια, οποτεδήποτε θέλεις.
Το ξέρετε μετά από 5 χρόνια ότι ψέματα δε λέω. Αλλά ακόμα και αν δεν με πιστέψεις το μήνυμα της βρίσκεται στο ιστορικό της σελίδας μου, για όποια από εσάς θέλει να το δει.
Το μήνυμα ήταν για μένα προσωπικά. Από εκείνη τη μέρα, άρχισε πλέον να υλοποιείται πολύ σοβαρά η ιδέα στο μυαλό μου.
Όμως. Και οικονομικά αν θέλεις, αυτές οι αλλαγές, μπορούν να υλοποιηθούν σιγά – σιγά. Και η ιστορία το έφερε, η αλλαγή του bb να συμπέσει με μια ακόμα αλλαγή, αυτή τη φορά, για τη χώρα μας. Ντρεπόμουν, αλλά άλλο το ένα- και εντελώς άλλο το άλλο.
Σε αυτό το πλαίσιο της αλλαγής του bb και ΜΟΝΟ είναι και το post της Stella’s η οποία, ένιωσε τόση χαρά για αυτή την αλλαγή και με το post της, ουσιαστικά καλωσορίζει, την αλλαγή του bb, την αλλαγή τη δική μας και σε καμία περίπτωση, κάτι άλλο, το οποίο δεν έχει θέση εδώ μέσα.
Θα καταλάβαινα απόλυτα την ένστασή σου, αν ήσουν μια από τις πιο νέες αναγνώστριες και ενδεχομένως να απαντούσα διαφορετικά (αν και μεταξύ μας, δεν θα έμπαινα καν στον κόπο)
Όμως: Το να βλέπω αυτό γραμμένο από σένα, που ξέρω ποια είσαι, που ξέρω πόσο μας αγαπάς, που ξέρω ότι είσαι από τα πρώτα bb girls, που το όνομά σου είναι στη λίστα με τις αγαπημένες of all times, απλά με λυπεί αφάνταστα.
Απόψε είχα ένα μικρό καθυστερημένο πάρτι γενεθλίων που ήθελαν να οργανώσουν για μένα οι στενές μου φίλες. Το πάρτι, διακόπηκε γρήγορα, γιατί ένιωσα, ότι ήταν πιο σημαντικό να σου απαντήσω, από το να γιορτάσω.
Τέλος, μια που μου έδωσες το βήμα, εύχομαι, μέσα από την καρδιά μου, όλες και όλοι μας, κόκκινοι, μπλε, πράσινοι, κίτρινοι, λευκοί, μαύροι, ότι αυτό που πραγματικά θέλουμε, είναι μια χώρα, που να μας αξίζει. Και θα μας αξίζει αυτή η πανέμορφη χώρα, μόνο αν της δώσουμε την αξία που της πρέπει και την αγάπη που της αξίζει.
Όλοι μαζί. Και ούτε για αστείο εδώ μέσα, δεν θα «δούμε» , Τσίπρες, Σαμαράδες, Βενιζέλους, Θεοδωράκηδες, και whatever. Αυτά, τα αφήνουμε σε άλλους που λογικά τα ξέρουν και καλύτερα από εμάς- εμένα.
Ποτέ, δεν είπα εξ’ άλλου, ότι το bb και εμείς μαζί του, είμαστε κάτι περισσότερο, από το απλά, ένας τρόπος να περνάμε, κάπως πιο γλυκά την ώρα μας και την καθημερινότητά μας, ότι και αν συμβαίνει παρά έξω. Επιφανειακές; Μάλιστα, επιφανειακές. Αλλά ακόμα και η επιφάνεια, έχει τις δικές της, μικρές, ή μεγάλες δόσεις σύμπνοιας.
Από την άλλη, εδώ και πέντε χρόνια, λέω ότι το bb είναι ανοιχτό και κάθε μια από εσάς, είσαστε ελεύθερες να πείτε τη γνώμη σας, ή αυτό που νιώθετε, ανά πάσα στιγμή, χωρίς λογοκρισία.
Σε αυτό το πλαίσιο, σε ευχαριστώ, που είπες, αυτό που ένιωσες.
Στελλίτσα μου δεν το’χω διαβάσει το βιβλίο, αλλά από τα αποσπάσματα στην σημερινή σου ανάρτηση, κατάλαβα ότι με εκφράζει απόλυτα και πρέπει να το διαβάσω σύντομα!! Θα΄θελα να γράψω πολλά…. αλλά θα σταθώ στα παρακάτω λόγια, που νομίζω ότι τα λένε όλα! “Η ζωή προχωρεί! Έτσι πρέπει να κάνουμε και εμείς! Όποιος δεν αλλάζει, κινδυνεύει να χαθεί!” Φιλιά πολλά κούκλα μου! Χαθήκαμε πάλι, αλλά ελπίζω να τα πούμε πάλι σύντομα… 🙂
@Elena χαθήκαμε πολύ Ελενίτσα μου, όχι λίγο… εχω βαρεθεί τον εαυτό μου να παραπονιεται για την έλλειψη χρόνου…. κι επειδή μιλάμε για αλλαγές… σκέφτομαι πολύ τελευταία, ότι η ζωή αλλάζει γύρω σου όταν τρέχεις και δεν σταματάς να την παρατηρήσεις…. κι έτσι πολύ απλά τη χάνεις…σαν την άμμο που κυλάει μέσα απ΄τα δάχτυλα σου. Σε φιλώ!