Στον πρώτο Άγιο Βαλεντίνο που γιόρτασα με τον καλό μου αποφάσισα να αποδείξω, εκτός από τις μαγειρικές μου ικανότητες και την παροιμιώδη ανοιχτομυαλιά μου στο γκουρμέ φαγητό…Έτσι, φρόντισα να βρω στο ιντερνετ ειδικό αφροδισιακό μενού που πρότεινε μεγαλόσχημος σεφ κι όλο φιλοδοξία, το έφτιαξα για το επίμαχο βράδυ.
Ευφάνταστη σαλάτα, εξαιρετική γαριδομακαρονάδα και για επιδόρπιο λαχταριστή μους σοκολάτα με …. δενδρολίβανο… Ναι, ναι δενδρολίβανο… καλά διαβάσατε! Γιατί όχι σκέφθηκα? Αφροδισιακό είναι το δενδρολίβανο, σοκολάτα με καγιέν ή με μέντα τρώμε… «γιατί όχι;» σκέφθηκα κι εγω με την γνωστή ροπή προς περιπέτεια, εξερεύνηση και πειραματισμό που με διακρίνει….
Έφτιαξα και καμιά 12αρια μπολάκια λαχταριστής μους για να ‘χουμε να πορευόμαστε, έπεφτε βλέπετε σαββατοκύριακο ο Άγιος, βοήθεια μας, και περιχαρής ξεκίνησα το σερβίρισμα. «Κοίτα τι σου έφτιαξα…» προκάλεσα και τον καλό μου, που όλο το απόγευμα ανοιγόκλεινε το ψυγείο ξερογλείφοντας… Φάγαμε το πρώτο πιάτο, απολαύσαμε το κυρίως κι όλο λαχτάρα φτάσαμε στο επιδόρπιο.
Κι εκεί έγινε το Βατερλό! Μία κουταλιά…. καταπίνουμε, δεύτερη κουταλιά…. προσπάθεια να ξανακαταπιούμε… μούγκα κι οι δυο…. κοιταζόμαστε…. «πως σου φαίνεται μου λέει εκείνος» που δεν ήθελε και να με προσβάλλει, ήμασταν και φρέσκοι ακόμα…. Εγώ, που να παραδεχθώ την ήττα… Είναι πρωτόγνωρη η εμπειρία και δεν έχω δώσει ακόμα ευκαιρία στη γεύση να αναδειχθεί σκεφτόμουν…. «Κοίτα…. είναι ….ενδιαφέρουσα» του είπα με περισπούδαστο ύφος… Έφαγα το μισό μπολάκι αδυνατώντας να πιστέψω αυτό που ζούσα, ώσπου άφησα κάτω το κουτάλι «Οκ! Αυτό το πράγμα είναι φρίκη, δεν τρώγεται…». «Ε! Πέστο βρε παιδάκι μου και νομίζω, ότι μόνο εγώ έχω πρόβλημα» μου είπε κι εκείνος ξεφυσώντας με ανακούφιση! Βέβαια, μετά από τόσα χρόνια ακόμα κλαίει την χαμένη μους σοκολάτα που πετάχτηκε στα σκουπίδια κι έμεινε με τη γλύκα.… Ναι, ναι φυσικά και το δενδρολίβανο είναι αφροδισιακό, αλλά σας συμβουλεύω να το αποφύγετε, γιατί εκτός των άλλων ρίχνει και την πίεση.
Όπως επίσης, σας συμβουλεύω να αποφύγετε τους γαστρονομικούς πειραματισμούς για κείνο το βράδυ κι απλά να προτιμήσετε ν’ αυξήσετε τα μπαχαρικά στα φαγητά σας. Προτιμήστε λίγο τζίνσενγκ, τζίντζερ, σαφράν, πιπεριές τσίλι, κορίανδρο, μαύρο πιπέρι, κανέλλα ή μοσχοκάρυδο, αυτή τη φορά όμως όχι για να κάνετε πιο πικάντικο το φαγητό σας, αλλά γιατί έχουν αποδεδειγμένα διεγερτική δράση. Κάτι ξέρουν οι ανατολίτες…
Οι εναλλακτικές θεραπείες ακολουθούν την «αρχή της ομοιότητας» θεωρώντας αφροδισιακές πολλές τροφές ή ρίζες, επειδή μοιάζουν είτε με τα ανδρικά είτε με τα γυναικεία γεννητικά όργανα. Θεωρείται, ότι η ενέργεια αυτών των τροφών συντονίζεται με τα αντίστοιχα όργανα, συμβάλλοντας στην καλύτερη λειτουργία τους. Έτσι ιδιαίτερη θέση στον κατάλογο έχουν τα σπαράγγια, τα στρείδια και τα οστρακοειδή, το αβοκάντο, τα σύκα, το τζίνσενγκ, το μάνγκο, η μπανάνα.
Οι τροφές αυτές είναι πολύ πλούσιες σε αμινοξέα αλλά και ψευδάργυρο, ο οποίος θεωρείται ενισχυτικός της γονιμότητας, βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία που έτσι κι αλλιώς βοηθούν στην καλύτερη λειτουργία του οργανισμού. Μην παραλείψετε βεβαίως για την βραδιά τα πατροπαράδοτα καρύδια με μέλι, αλλά και την all time classic σοκολάτα.
Stella
Εχω δυσανεξία στο δεντρολίβανο ευτυχώς!
@Donnia Zouan Ευτυχως την γλύτωσες κι εσυ κι ο καλός σου!! χα χα χα 😉
Aχαχα!!! Εξξαιρετικό!!~Μα Στέλλα σοκολάτα με δεντρολίβανο?! είναι πικρό το ρημάδι! Μόνο στο χοιρινό μου αρέσει κι αυτό δεν βάζω καισε όλη τη διάρκεια του μαγειρέματος.
Πάντως όλες μας πιστεύω ότι έχουμε να διηγηθούμε τέτοιες ιστορίες! Τι να πρωτοθυμηθώ, το κοτόπουλο με κεράσι, τη σαλάτα θαλασσινών, πολλά γλυκά που πήγαν στον κουβά ! Συμφωνώ κάτι απλό με όμορφη διακόσμηση είναι η καλύτερη λύση, ακόμη και ντελίβερι είναι προτιμότερο! Άλλωστε άλλος είναι ο σκοπός της μέρας όχι να αποδείξουμε τις μαγειρικές μας ικανότητες!!!!
Φιλιά πολλά!!!
@ΜariaA Μα ξεχνας τον χαρακτήρα του τοξότη Μαρία μου? Εκεί που όλοι λενε “αν είναι δυνατόν…” ο τοξότης λέει “μήπως είναι?”…
Μετα απο πειραματισμους πολλων ετων σε gourmet συνταγες, αποπειρες εγχωριων και μη,μαγειρων που απαιτειται να καλυψουν φθηνο, τηλεοπτικο χρονο,κατεληξα στο εξης σοφο: ειμαστε Ελληνες,μαθημενοι στη νοστιμη κουζινα μας και αν θελουμε να εντυπωσιασουμε αρκει ενα καλοψημενο φαγακι,ζεστο και φροντισμενο!Σε ολα τα τραπεζια που εχω παραθεσει η εχω παει,τα παραξενα εντυπωσιασαν ενω τα κλασσικα φαγωθηκαν!H δε διεγερση βρισκεται στο μυαλο και οχι στο στομαχι!
Τζα!!!
@Stella χαχαχαχαχαχαχ το τερμάτισες!
Μπράβο στο bbboy σου,κύριος.Οπότε ας μείνουμε σε δοκιμασμένες συνταγές κι ας αφήσουμε τις γκουρμέ ανησυχίες για άλλη μέρα.
Μουτς
@Stella: Εμ, την καροτόσουπα με τζίντζερ, έπρεπε να είχες φτιάξει…
@katia rapti: Συμφωνώ να στο να μην κάνουμε πειραματισμούς σε κάτι που δεν γνωρίζουμε καλά, αλλά θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω με τα υπόλοιπα. Εξαιρετική η Ελληνική κουζίνα, δε λέω, ειδικά όταν μένουμε στα απλά αλλά πρώτης ποιότητας, γηγενή υλικά, αλλά έχω φάει σούπα από τα χέρια του Alain Ducasse – δεν είμαι σίγουρη τι είχε μέσα, αλλά μου ήρθαν δάκρυα στα μάτια από τη νοστιμιά της και ας ήταν όλες- όλες πέντε κουταλιές της σούπας. Έφταναν. “Κουζίνες”, όπως η Ιαπωνική, η Κινέζικη, η Ινδική, η Μεξικάνικη,η Ιταλική, αν είναι σωστά μαγειρεμένες, απλά τις λατρεύω. Επίσης αν δοκιμάσεις Haute cuisine, δύσκολα την ξεχνάς. Πάντως, συμφωνώ απόλυτα με την τελευταία σου πρόταση.
@Julia Μπα δεν του αρεσει η συγκεκριμένη…τον χαλάει το μέλι. Εχω όμως άλλες δυο εναλλακτικες συνταγές για καροτόσουπα, (στις έχω στείλει και αυτές) που τις τσακίζει!!! 😉
Νομίζω θα συμφωνήσω με την Katia,αν και η σκέψη της λατρεμένης μου σοκολάτας μου γαργαλάει τον ουρανίσκο!
Σοκολάτα κ πάλισοκολάτα,τίποτα πιο γαργαλιστικό,ούτε στρείδια,ούτε μύδια.Εγώ την κατεβάζω, δεν θα έλεγα χωρίς δεύτερη σκέψη,αλλά αν δεν έχω στο ντουλάπι κ την σκεφτώ,πάει κάηκα!