Αστρολογία: Πανσέληνος στην καρδιά του Σκορπιού: “Το have and to hold”

Ο Ήλιος είναι στον Ταύρο. Διανύουμε την εποχή του Ταύρου – σύμβολο γονιμότητας και δύναμης της φύσης, σύμβολο ευζωίας και αισθησιακών απολαύσεων, σύμβολο σεξουαλικής ρώμης. Η φύση είναι στο απόγειο της ζωντάνιας και της ομορφιάς της – κι αυτό ακριβώς πρεσβεύει ο Ταύρος σαν αίτημα: την ομορφιά, τη χαρά της ζωής. Το ευ ζην.

Οι μέρες λάμπουν ολοένα και μεγαλύτερες, ο αέρας είναι γλυκός, κι όσο τεμπέλης κι αν είναι κάποιος κυριολεκτικά μπορεί να τραφεί αποκλειστικά από τη Φύση, μιας κι όλοι οι καρποί είναι στα δέντρα. Οι νύχτες είναι γλυκιές, οι έρωτες φουντώνουν – υπέροχα το είχε θέσει ο Ελύτης: κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί σθεναρά μήνα Μάιο.

Μέσα σε αυτή τη γλύκα, και την υπόσχεση πως για όλους έχει η μητέρα Φύση κι όλα καλά θα πάνε, ανατέλλει ένα φεγγάρι στην καρδιά του Σκορπιού.

Στη 13^η μοίρα του Σκορπιού, η πανίσχυρη αυτή πανσέληνος μοιάζει να ανατέλλει στην καρδιά του Κάτω Κόσμου.

Αν ο Ήλιος στον Ταύρο είναι μία ελεγεία στη ζωή, το σώμα και τις αισθήσεις, τότε αυτό το φεγγάρι μιλά για την Ψυχή – και για όσα έχεις εκεί μέσα που φοβάσαι να αντικρύσεις.

Μία αντίθεση Φώτων (γιατί αυτό ακριβώς είναι μία πανσέληνος) μιλά για δίπολα, μιλά για την επιτακτική ανάγκη να «πεθάνεις» προκειμένου να ζήσεις.

Η πανσέληνος συμβαίνει δύο μόλις μοίρες μετά την Ηλιακή Έκλειψη του Νοεμβρίου του 2013, οπότε ναι, ένας κύκλος κλείνει. Θυμήσου τότε τι είχε συμβεί στη ζωή σου, θυμήσου τι δικό σου χρειάστηκε να ακρωτηριάσεις, να αποχαιρετίσεις για πάντα, να «σκοτώσεις» προκειμένου να επιβιώσεις.

Θυμήσου τι ήταν αυτό που Μεταμορφώθηκε – είναι το αγαπημένο παιχνίδι του Σκορπιού η μεταμόρφωση.

Η σημερινή πανσέληνος θα είναι η πνευματική και σωματική ολοκλήρωση αυτού του κύκλου. Η αναδρομή στο παρελθόν είναι και το μήνυμα του Πλούτωνα, του σκοτεινού κυβερνήτη του Σκορπιού, που αυτή τη στιγμή είναι ανάδρομος. Ανάδρομος ων, καλεί κι εμάς σε μία αναδρομή. Σε καλεί στο παρελθόν, σε τραβά σαν τεράστια μαύρη τρύπα πίσω, ολοένα και πιο πίσω.

Τι αμέλησες; Τι αγνόησες; Τι δεν έκλεισες;

Ποια είναι η σκοτεινή μάγισσα που πάσχισες να κάψεις, μολαταύτα όμως εκείνη ακόμα ζει;

Ο Πλούτωνας, όπως κι ο Σκορπιός, το ζώδιο της κυριαρχίας του που φιλοξενεί αυτή την πανσέληνο, συμβολίζει τα σκοτεινά μέρη. Τα πραγματικά, υπαρκτά σκοτεινά μέρη αυτού του κόσμου όπως είναι τα ορυχεία, αλλά και συμβολικά, τα ορυχεία της ψυχής μας. Τον κάτω κόσμο μέσα μας.

Σε κατεβάζει ξανά κάτω, αυτή η πανσέληνος.

Εκεί που φοβάσαι να πας.

Εκεί που θα έδινες τα πάντα για να μην ξαναπάς – όμως, θα χρειαστεί να κατέβεις, ως άλλη Περσεφόνη.

Θα χρειαστεί να βάλεις το νυστέρι βαθιά ως το κόκκαλο της ύπαρξής σου.

Γιατί;

Μα, για τον ίδιο λόγο που κατεβαίνουν οι άνθρωποι στα ορυχεία.

Στα ορυχεία υπάρχουν πράγματα πολύτιμα, όπως τα διαμάντια, ή ο χρυσός, ή κοιτάσματα πολύτιμων μετάλλων.

Καλά κατάλαβες – υπάρχει κάτι πολύτιμο που πρέπει να βρεις. Υπάρχει λόγος για να κατέβεις στη σκοτεινιά, είναι απαραίτητο για τη συνέχεια σου αυτό που θα ανασύρεις.

Είναι η Ταυτότητά σου.

Είναι το ποια είσαι.

Είναι η Ουσία της ύπαρξής σου, με έναν κοσμικό, αλχημιστικό τρόπο.

Είναι αυτό που όταν το βρεις, ξεχνάς το «θέλω».

Ξεχνάς το «Έχω» – καμία ιδιοκτησία δε σε αφορά. Όταν είσαι αυτό το οποίο γεννήθηκες να είσαι, δε σε αφορά να κατέχεις κανέναν άλλο.

Είσαι ιέρεια της ζωής σου και της ύπαρξής σου.

Ξαναθυμάσαι μία αρχαία γλώσσα που πάντα την ήξερες εντός σου.

Έρχεσαι σε επαφή με την Αρχή.

Και σαν αλχημίστρια, όταν το κάνεις αυτό, μπορείς να κάνεις τα πάντα.

Και το ασημένιο, μυστηριακό Φως του αποψινού φεγγαριού είναι το καλύτερο δυνατό ξεκίνημα.