Aστρολογία: Πως να ξεφορτωθείς έναν άντρα Δίδυμο

… τώρα εγώ προσωπικά δεν καταλαβαίνω γιατί θα ήθελε η οποιαδήποτε να ξεφορτωθεί ένα Δίδυμο, αλλά χατίρια δεν χαλάω και έχω να παρατηρήσω ότι είναι και πολύς ο πολύπαθος πληθυσμός!

Έστω λοιπόν ότι το έσκασες με το Διδύμι μια τρελή Πρωτομαγιά...στην αρχή όλα ήταν υπέροχα: με sleeping bags και με καρπούζι κάνατε το γύρο των νησιών, μάθατε το Κάμα Σούτρα απέξω κι ανακατωτά και στη στάση Ανακαθήμενος Λωτός Ενώ Παρέκει Κλαίει Ένα Αηδόνι φέρατε κι από δίπλα το γείτονα σε ρόλο αηδονιού (πάλι καλά που είναι Τοξότης ο γείτονας και δε σας είπε όχι γιατί δε θέλει να προσβάλει κόσμο…), δε χάνατε πλανητάριο για πλανητάριο, μουσείο για μουσείο, συναυλία για συναυλία, never miss a beat τέλος πάντων κι όλη η πρώτη εκλογική περιφέρεια Αθηνών κολλητάρια του και επομένως κολλητάρια σας…

Ώσπου, ένα καλοκαιρινό πρωινό είδατε στα μεγάλα και εκφραστικά του μάτια τον απόλυτο τρόμο, με αιτία την εντελώς αθώα φράση σας “Αχ Κωνσταντίνε μου, κοίτα τί γλυκό μωράκι! Καλέ είναι τέλειο, γούτσου – γούτσου ….” και αντιληφθήκατε ότι, παρά την αναμφισβήτητη έφεσή του στην αναπαραγωγική διαδικασία, το Διδύμι δε θέλει καθόλου, μα καθόλου, να σε κάνει μάνα! Πώς τον ξαποστέλνεις να παw να βρεις ένα σεληνιακό παλικάρι να ‘ρθεις να ψωνίσεις pampers και μπεμπελάκ;

– Δώδεκα, κι ούτε ένα τηλεφώνημα!

(ούτε sms, ούτε chat, ούτε e-mail, ούτε σήματα καπνού, τίποτα! Στερήστε του την επικοινωνία που τόσο έχει ανάγκη! Μην τον αφήνετε να εκφραστεί – κάθε φορά που πάει να ανοίξει το στόμα του, προλάβετέ τον και κατακλύστε τον με χιλιάδες τετριμμένες βαρετούρες της καθημερινότητας! Δόκιμη χρήση:”Που λες Ελέ..” “αχ Κωνσταντίνε μου ήρθες καλά που ήρθες γιατί σε θέλω να πάμε μαζί σουπερμάρκετ δε μπορώ να τα κουβαλάω όλα μόνη μου εγώ συνέχεια και μετά να πάμε από τη μαμά μου έχει φτιάξει μπριάμι σ’ αρέσει δε σ’ αρέσει το μπριάμι το θυμόμουν ότι σου άρεσε τη ΔΕΗ την πλήρωσες σιγά να μην την πλήρωσες θυμάσαι τίποτα εσύ ποτέ κλπκλπκλπ”)

– Επανάληψη μήτηρ μαθήσεως.
(Ξανά, και ξανά, και ξανά και μανά ξανά ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΙΔΙΟ….”βρε Κωνσταντίνε αμάν! Αφού το αποτέλεσμα είναι ΠΑΝΤΑ το ίδιο, είναι ανάγκη να πάθω λουμπάγκο; Τί απέγινε δηλαδή το παλιό καλό “ιεραποστολικό”; Πρέπει να κρεμιόμαστε από τους πολυελαίους για να βρούμε χαρά δηλαδή; Άσε που δεν καταλαβαίνω τί χαρά μπορεί να βρει κανείς σε αυτή τη διεργασία αν δεν προορίζεται, κάποια στιγμή, και για τεκνοποιϊα….”)

– Επικοινωνία. But the timing sucks.
(“….ναι…ναι…ναι…ε, είπα, ναι….ναι, βέβαια άκου λέει, κι εγώ απογειώνομαι, τί κάνω εγώ, εδώ μένω; όχι βέβαια, απογειώνομαι – αυτές οι ρωγμές στο ταβάνι από το σεισμό του ’99 είναι;;;;”)

– anti-FUTURISM.
(είσαι καθόλου καλά που θα ξαναδώ αυτή την αηδία, την τριλογία του Matrix; μα τί βρίσκεις σε αυτές τις φουτουριστικές μελλοντολογικές αηδίες δεν μπορώ να καταλάβω Κωνσταντίνε, ειλικρινά! Εμένα μου αρέσουν τα πράγματα που είναι βγαλμένα από μέσα από τη ζωή – δε θες να ξαναδούμε το “Ρετιρε”, του Δαλιανίδη, που το παίζει το mega;;;)

– Σκίστε με ν’ αλλάξω ράφτη.
(μα είναι δυνατόν χριστιανέ μου, τριάντα χρόνων άνθρωπος, να κυκλοφορείς σα σχολιαρόπαιδο, με φράντζες και χαμηλοκάβαλα; Είναι γελοίο το θέαμα – δε θες να πάμε παρείτσα τα δυο μας στο Βάρδα, να βρεις ένα ωραίο κοστούμι, να περάσουμε κι από το κουρείο, να σουλουπωθείς, να δείξεις άνθρωπος της ηλικίας σου βρε αδερφέ!ε;)

– Kαι οι ευθύνες είναι λόγια περιττά.
(Κωνσταντίνε, θέλω τη γνώμη σου για κείνη τη διαφωνία που έχω με τα τρίτα μου ξαδέλφια για το αγροτεμάχιο στο Άνω Καλτάκι...κι εννοείται πως θα έρθεις μαζί μου και στη συμβολαιογράφο το απόγευμα – άμα δεν έρθεις εσύ, ο άνθρωπός μου, το στήριγμά μου…σε θέλω στο πλευρό μου βράχο ακλόνητο, μαζί θα τα περάσουμε όλα τα δύσκολα, μαζί θα γεράσουμε…)

– Feelings, nothing more than feelings.
(σ.τ.Μ. συναισθηματικά ξεσπάσματα, ει δυνατόν με κλάματα για τα πάντα, και κατά προτίμηση μπροστά σε κόσμο…από το θάνατο του ντόμπερμαν των απέναντι και το χωρισμό της φίλης σας της Ρίτσας μέχρι την ανατίμηση της χλωρίνης και την αλλαγή ώρας στην “Ανατροπή” του Πρετεντέρη. Κλάμα για όλα, παντού και πολύ – φράση/όπλο: “Κωνσταντίνε θα ήθελα απόψε το βράδυ που θα έρθεις να μιλήσουμε για τη σχέση μας και να βρούμε λίγο χρόνο να βιώσουμε τα συναισθήματά μας…”)

-Play it again, Sam.
(το ίδιο χτένισμα, το ίδιο στυλ ρούχων, τις ίδιες μουσικές, τις ίδιες ταινίες, τις ίδιες παρέες, τις ίδιες συζητήσεις, τα ίδια και τα ίδια, στα ίιιιδια μέεεερηηηη / θα ξαναβρεθού-ού-ούμεεεεεεε… (αμ δε…)

– Baby’s got the blues.
(Ήρθες αγάπη μου, καλώς τον...σου έχω νέα, τί νέα δηλαδή, μαύρα μαντάτα! Τον κυρ Περικλή απέναντι τον θυμάσαι; Τον είδες το πρωί; ε δε θα τον ξαναδεις πέθανε!!! τί τα θέλεις, τί είμαστε τελικά, τίποτα δεν είμαστε, dust in the wind, all we are is dust in the wind…)
Κατά πάσα πιθανότητα η επόμενη φορά που θα έχεις νέα του θα είναι μία καρτ-ποστάλ χωρίς διεύθυνση αποστολέα, από το Βερίγγειο Πορθμό…..