Αστρολογία: Πως να ξεφορτωθείς έναν άντρα Παρθένο

Αγαπημένη μου, έχουμε μπροστά μας ένα δύσκολο εγχείρημα – δύσκολο, όσο και λεπτό. Ακριβώς όπως είναι ο ίδιος ο άντρας Παρθένος που θέλεις να ξαποστείλεις, δηλαδή! Και είναι τέτοιο το ζήτημά μας διότι ναι μεν θέλεις να τον ξεφορτωθείς, αλλά κινδυνεύεις να φορτωθείς το Λοιμωδών Νοσημάτων, καθώς και μερικές μηνύσεις γειτόνων για κίνδυνο της δημόσιας υγείας.

Γιατί;

Γιατί ο συντομότερος τρόπος να φύγει ο Παρθένος από την πόρτα, είναι να μπει η βρωμιά από το παράθυρο. Ο έστιν μεθερμηνευόμενον «η καθαριότητα είναι η  μισή αρχοντιά, αλλά η βρωμιά είναι η ελευθερία σου ολόκληρη». Σταμάτα να καθαρίζεις ΤΩΡΑ: δεν είναι προαιρετικό, είναι must αν αποφάσισες να ζεις χωρίς αυτόν. Ξέχνα ηλεκτρικές σκούπες, ξεσκόνισμα, σφουγγάρισμα, σταμάτα να βάζεις πλυντήρια και πού ‘σαι! Απαγορεύεται διά ροπάλου το σιδέρωμα!

(«Είσαι καθόλου καλά, Αγησίλαε, που θα σφουγγαρίσω το πάτωμα και δη με χλωρίνη;! Αμ θα μας κρεμάσει κουδούνια, καημένε, η Greenpeace…είναι ανθυγιεινά όλα αυτά, δεν το ξέρεις; Τι έκανε λέει; Να σφουγγαρίσω με νερό και ξύδι; Ναι, και να μυρίζει μετά το σπίτι σα μαρουλοσαλάτα – βρε δε βαριέσαι αδερφέ, μια χαρά είναι κι έτσι…δημιουργούμε και αντισώματα – ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ «αντισώματα στη χολέρα», Αγησίλαε;! Με ειρωνεύεσαι;!»)

–              Η ευγένεια είναι επιβεβλημένη αρετή…αλλά μιας άλλης εποχής!!!

Κόψτε τους πληθυντικούς. Απαντάτε στα τηλέφωνα με ένα ξερό «ναι!». Απευθυνθείτε προς πάντες ως «ρε φίλε» ή «πού ‘σαι, κοπελιά;» Γενικά πάρτε το savoir vivre και κάντε το «Σούπερ Κατερίνα»!

(«…ψιτ, μαντάμ! Τι με σκουντάς ρε Αγησίλαε; Άσε με να μιλήσω! Ψιτ! Εσύ ρε κυρά μου, με το μπλε! Πού νομίζεις ότι παρκάρεις, δε με βλέπεις πόση ώρα έχω βγάλει τα αλάρμ; Α δε με είδες – Αγησίλαε ΚΟΦΤΟ!- άλλα κι άλλα όμως, από χιλιόμετρα τα κυαλάρεις!…»)

–              «Το παλιό ρολόι/του μικρού σταθμού/στάθηκε στην ώρα/του αποχωρισμού…»

Και θα σταθεί στην ώρα του αποχωρισμού το παλιό ρολόι…αν σταματήσετε να το λαμβάνετε υπ’ όψιν. Όχι μόνο το παλιό ρολόι, αλλά και το καινούργιο, και το ψηφιακό, και το Big Ben, και όλα τα ρολόγια γενικότερα. Κοινώς, αργήστε – με το πάσο σας, με την ησυχία σας, ο χρόνος δεν έχει καμία μα καμιά σημασία – για σας. Γιατί για τον Παρθένο είναι το παν, και πρόκειται να αφρίσει!

(«Καλησπέρα, αγαπούλα μου! Καλέ…τι μούτρα είν’ αυτά; Άργησα; Ε, πόσο άργησα πια και κάνεις έτσ-1 ώρα και 40 λεπτά; Σοβαρά; Δηλαδή στις 5 είχαμε πει να βρεθούμε; Απαπά ξεχάστηκα… ε καλά, Αγησίλαε, δεν είναι ανάγκη να κάνεις σαν υστερικός! Τι είναι 1 ώρα και 40 λεπτά μπροστά στην αιωνιότητα…»)

–              «Μη φεύγεις Ντόρη θα φαρμακωθώ, θα πέσω στη θάλασσα!!!»

Σε απλά Αθηναϊκά καφενείου, δημιουργήστε σκηνές. Για το τίποτα, για ψύλλου πήδημα, κλάψτε δημόσια, βάλτε τις φωνές, κάντε όλα τα κεφάλια να γυρίσουν προς το μέρος σας, ει δυνατόν σταματήστε ακόμα και την κυκλοφορία. Θα κάνετε και τη δική του κυκλοφορία (του αίματος…) να χλομιάσει!

(« Αααααα!!!! ΑΝΘΡΩΠΟΙ τον ακούτε!!!! Μα να μου το πεις αυτό εμένα! Ωιμέ – μπουχουχού- καλά μου το έλεγαν όλοι μου οι φίλοι ότι είσαι ένας ξερόλας που τη βρίσκει μόνο με το να κριτικάρει τους άλλους!!!! Το δικό μου! Το δικό μου το παστίτσιο «κάπως λαδερό»;;;; Ε δεν πας καλά!!!»)

–              Loving you ‘s a dirty job, but somebody’s gotta do it!

Κάντε το σεξ μία βρώμικη υπόθεση. Υιοθετήστε εμφάνιση μπατιρο-αρτίστας της Εθνικής (οδού) και φρασεολογία Τρούμπας. Σχολιάστε –φωναχτά και ει δυνατόν μασώντας με χλαπαταγή την τσίχλα σας- την ανατομία του και τις επιδόσεις του. Κάντε κι άλλα πράγματα ταυτόχρονα με το σεξ (ένα ανοιχτό περιοδικό δίπλα είναι έξοχη ιδέα!). Εκτός από το βρώμικο σεξ, όσο μπορείτε περιορίστε την προσωπική σας υγιεινή. Μείνετε άλουστη μία εβδομάδα, φέροντας ως δικαιολογία πως «δυναμώνει το μαλλί». Αγνοήστε κάθε αποτρίχωση προβάλλοντας φεμινιστικά ιδεώδη άλλων εποχών, κατηγορήστε τις οδοντόκρεμες για χημικά και τα αποσμητικά για καρκίνο του μαστού.

–              The five o’ clock tea.

Καταστρατηγείστε κάθε έννοια προγράμματος και προγραμματισμού: σερβίρετε τα γεύματα όποτε να ‘ναι, και φροντίστε να είναι πρόχειρα, τσαπατσούλικα και ανθυγιεινά. Ταράξτε τη ρουτίνα και τη συνήθειά του: φροντίζετε να καταφθάνουν μιλιούνια φίλων σας την ώρα που ξεκουράζεται ή εργάζεται. Τσακίστε τον εργασιακό του βίο με άπειρα τηλέφωνα για το τίποτα ενώ πνίγεται. Αλλάξτε τις ώρες δραστηριοτήτων ή ραντεβού χωρίς να τον συμβουλευτείτε και ενημερώστε τον τελευταία στιγμή. Γενικά, φροντίστε να μην υπάρχει καμία έννοια προγράμματος στη ζωή σας.

(«Αύριο το απόγευμα; Ναι, το ξέρω ότι είναι το καθιερωμένο ραντεβού σου με τον οδοντίατρο για καθαρισμό και φθορίωση, αλλά έρχεται εκτάκτως η ξαδέρφη μου από τα Τρίκαλα και της υποσχέθηκα πως θα πας να την πάρεις από το σταθμό…τι ωρύεσαι ρε Αγησίλαε, εσύ δεν είσαι που με πρήζεις μια ζωή να μην είμαι αγενής;;;!!!»)

Αν, σε όλα τα παραπάνω, μπορέσεις να προσθέσεις και μία πινελιά απαξίωσης για τη φύση («δεν ξέρω τι λες εσύ Αγησίλαε περί πυρκαγιών και σκίουρων, εγώ ξέρω ότι ο κουμπάρος μου πρόπερσι σήκωσε 3 ορόφους σπιταρόνα στα καμένα, στο Νέο Βουτζά-και πήγαινε εσύ με το σταυρό στο χέρι…ΚΑΗΜΕΝΕ Αγησίλαε!»), αν αποκαλέσεις και κανα δυο φορές «σιχαμένο κοπρίτη» τον σκυλάκο που με στοργή ταϊζει κάθε πρωί, η φυγή του Παρθένου θα είναι και άτακτη, και εγγυημένη!

Αλλά επειδή ο ίδιος είναι υπερβολικά τακτικός, μπορείς να ελπίζεις πως, στην προσπάθειά του να χαθούν τα ίχνη του, θα σου έχει κάνει πριν φύγει το σπίτι λαμπίκο!