Καλημέρα από την Ικαρία!

To 2009 αν δεν με απατάει η μνήμη μου,  η Oprah Winfrey έκανε ένα αφιέρωμα στην εκπομπή της, στα πέντε μέρη του κόσμου όπου οι άνθρωποι ζουν περισσότερο και με πολύ καλύτερη ποιότητα ζωής. Διαβάστε: Okinawa, Ιαπωνία. Σαρδηνία, Ιταλία. Η χερσόνησος Nicoya, Κόστα Ρίκα. Ικαρία, Ελλάδα. Loma Linda, Καλιφόρνια.

Μετά από αυτό το αφιέρωμα, συνέβησαν δυο πράγματα και μάλιστα το δεύτερο ήταν απόρροια του πρώτου:

Το πρώτο πράγμα που συνέβη, ήταν ότι την επόμενη μέρα από το αφιέρωμα της Oprah, λάβαμε στο σπίτι ένα τηλεφώνημα από το Λος Άντζελες και τον Richard- τον παππού του κυρίου Ρωμανού. Η συζήτηση πατέρα και υιού, πήγε ως εξής:  «Στην Ελλάδα δε ζείτε; (ρητορική ερώτηση). Yea, dad, που το πας αυτό τώρα; απάντησε ο μπαμπάς του κυρίου Ρωμανού, στον δικό του πατέρα. Ε, αφού ζείτε που ζείτε στην Ελλάδα, γιατί είσαστε ακόμα στην Αθήνα και δεν μετακομίζετε όλοι μαζί οικογενειακώς στην Ικαρία; Αφού και περισσότερο και υπέροχα θα ζήσετε!»

Ο American παππούς, με λίγα λόγια,  είχε παρακολουθήσει το αφιέρωμα της Oprah στην Αμερικανική τηλεόραση και η απορία του ήταν κατά μια έννοια εύλογη. Χάρη στο net την είδαμε και εμείς την έκπομπή και μετά ο γιος έλεγε στον πατέρα “Θα πάμε εμείς στην Ικαρία, όταν μετακομίσεις και εσύ, από το Palos Verdes στη Loma Linda. Αφού και εσύ ετσι κι αλλιώς,  στην California δε ζεις; ”   Ούτε κανένας μετακόμισε, ούτε άκρη βγάλαμε, όπως φαντάζεστε.

Το δεύτερο πράγμα που συνέβη, ήταν ότι από εκείνη τη μέρα πίσω στο 2009,  κόλλησε στο μυαλό μου, ότι έπρεπε οπωσδήποτε να επισκεφτώ αυτό το νησί, ο κόσμος να χάλαγε. Και είναι να μη μου κολλήσει κάτι.. Αργώ μεν κάποιες φορές, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να μην το κάνω.

Έχω ακούσει τα καλύτερα για την Ικαρία, για τον κόσμο της, για τις πανέμορφες παραλίες, για τα κρυστάλλινα νερά της, τις θερμές πηγές, το εξαιρετικό ντόπιο φαγητό, για τα ορεινά χωριά, για τα διάσημα γλέντια της, για τον χαλαρό αλλά και ουσιαστικό τρόπο ζωής (ακούω ότι οι κάτοικοί της, δεν γνωρίζουν την έννοια της λέξης άγχος και αποφεύγουν το ρολόι!) και είμαι ενθουσιασμένη που επιτέλους βρίσκομαι εδώ. Και αν προλάβω θέλω να μάθω και το «Χορό τον Ικαριώτικο» (λατρεύω, πεθαίνω, για τους νησιώτικους χορούς!)

Στο νησί του Ίκαρου λοιπόν και needless to say, αν “ακούει” η Ικαρία είμαι εδώ για inside tips, ή ταχεία εκμάθηση των βημάτων του χορού και φυσικά αν έχει πάει κάποια από εσάς, επίσης περιμένω tips.

See you soon, bb girls!