Πώς να ξεφορτωθείτε έναν άντρα Ιχθύ!

Ίσως θεωρήσεις άκυρη την ερώτησή μου Χριστουγεννιάτικα, αλλά, έχεις προσπαθήσει ποτέ να κόψεις αναρριχώμενο φυτό; Ρυγχόσπερμα, κληματσίδα, κισσό, κάτι; Αν την έχεις περάσει την εμπειρία (εμένα το ξεφορτώθηκε ο διαχειριστής της πολυκατοικίας μου το μισοξεραμένο σίχαμα, κι αυτό επειδή με άκουσε να κλαίω στη βεράντα και με ρώτησε τι έπαθα) τότε ξέρεις πως ο Ιχθύς ξεκολλά από τον έρωτα της ζωής του – εσένα- μόνο άμα τον τραβάνε με clark.

Όμως εσύ δε θέλεις άλλο. Στην αρχή ήταν ωραίες οι ρομαντικές βραδιές δίπλα στο τζάκι ή στη θάλασσα, ο κινηματογραφικός έρωτας, οι φευγάτες αντιλήψεις, η καλλιτεχνική φύση την οποία διόλου δεν ένοιαζε τι θα φάτε γιατί δούλευε πάνω στο τελευταίο του μουσικό κομμάτι… Πλέον όμως, έχεις αντιληφθεί ότι, είτε έχεις είτε δεν έχεις δικά σου παιδιά να μεγαλώσεις, σίγουρα έχεις αναλάβει και το … παιδί της πεθεράς σου!

Τι κάνουμε λοιπόν για να ξεφορτωθούμε την …κληματσίδα που ακούει στο όνομα Ιχθύς;

…(How to lose a…) PISCES.

–         Καταρχήν, γράψε κάπου τη φράση «Reality Checks» για να μην την ξεχνάς ούτε στιγμή – διότι αν την ξεχνάς, πώς θα του τη θυμίζεις σε κάθε δευτερόλεπτο; Δεν υπάρχει ο μικρός φανταστικός του κόσμος με τις μάγισσες, τα ξωτικά και την ποίηση! Υπάρχει το εδώ και τώρα, υπάρχει η ύλη (την οποία και, ως άλλη Κατερίνα Στανίση, θα …κάνεις θεό) και οι υλικές ανάγκες. Πάνω από όλα το χρήμα, η πρακτικότητα, το «διά ταύτα» …Παράλληλα, απαξιώνεις κάθε τι που έχει να κάνει με όνειρο, δημιουργία, φαντασία κλπ – κι αν τον αφορά και άμεσα, ακόμα καλύτερα!

(Και πού θα πας, είπαμε, απόψε; Χα! Πάλι σε αυτήν την αλλοπαρμένη γατομάνα (Σ.τ.Μ. η φιλόζωη κολλητή του) που θα μαζέψει στο αχούρι της δέκα ρεμπεσκέδες να μιλάτε για φούμαρα. «Όταν θα γίνω ηθοποιός…» Ποιος θα γίνει Μάριε ηθοποιός; Έτσι γίνεσαι ηθοποιός; Αμ υπάρχουν συμφέροντα καημένε, κατέβα από το μονόκερω μπας και πάρεις χαμπάρι ότι σπαταλάς το χρόνο σου! Για να μη μιλήσω για τα λεφτουδάκια μου, μιας και μην ξεχνιόμαστε, εγώ μας ζω. Εσύ βρε πουλάκι μου τι λες; Αν είχες πραγματικά ταλέντο, δε θα σε είχε ανακαλύψει ως τώρα ένας Λαζόπουλος, ένας Παπακαλιάτης, μια Μιρέλλα;!…)

– Έπαινος άλλων ανδρών.

(Μόλις έκλεισα το τηλέφωνο με τη Τζούλια – ο Δημόκριτος θα την πάει Χριστούγεννα στο Περού, για να γιορτάσουν την επέτειό τους, που συμπίπτει και με την προαγωγή του – αντιπρόεδρος έγινε στην εταιρεία του! Αλλά έτσι είναι, η αξία πάντα λάμπει και ξεχωρίζει. Κι όταν γυρίσουν με το καλό είπε της Τζούλιας να ψάξει με το μεσίτη να αγοράσουν ένα σπίτι. Περιοχή; Δεν ξέρω, μάλλον Εκάλη, Διόνυσο… αν και δε θα τους χάλαγε κι ο Λυκαβηττός… )

–         Κομφορμισμός και high society

(σοβαρολογείς Μάριε, που έτσι και είχαμε παιδί θα το στέλναμε στο δημόσιο της γειτονιάς;! Με τα σπασμένα τζάμια και τις απεργίες των δημοσίων υπαλλήλων κάθε τρεις και πέντε! Ε δε θα είσαι καλά, κούνα το κεφάλι σου καημένε! Το παιδί θα πάει είτε στο Κολλέγιο Αθηνών, είτε στου Μωραϊτη, ή, έστω, ΕΣΤΩ στο American Community να πάρει μία διεθνή παιδεία – δεν το διαπραγματεύομαι, Μάριε. Τα χρήματα; Να τα βρεις τα χρήματα, αν θέλεις να λέγεσαι καλός πατέρας – τι σου χρειάζονται ας πούμε και τα δύο σου νεφρά, το έχεις σκεφτεί ποτέ;)

–        Αρχηγός είναι ένας, αυτός που φοράει (υποχρεωτικά) παντελόνια

(Α, δεν ξέρω Μάριε, εσύ είσαι ο άντρας. Πάρε εσύ την απόφαση.

Αυτό πιάνει είτε τον καλείς να διαχειριστεί τα κοινά σας οικονομικά, είτε το προσφυγικό, είτε πρέπει να διαλέξει μουστάρδα στο Σκλαβενίτη…)

–         Τέχνη για την τέχνη; Χα!

(…άκου να δεις αγάπη μου. Όλοι αυτοί που βγαίνουν και τραγουδούν, παίζουν θέατρο, κάνουν όλα αυτά, το κάνουν για να έχουν κάποια στιγμή ΚΑΙ χρήμα! Το χρήμα κινεί τα πάντα – τι; Πολιτικοποιημένη μπάντα; Χα! Χα. Χα. Χα. Καλέ γι΄αυτό έχει ο Bono το μισό Λονδίνο δικό του; Κι έλεγα κι εγώ γιατί! Χαχαχαχαχαχαχα, πόσο αφελής είσαι βρε αγόρι μου…)

–         Αγαπάς την εξουσία, χωρίς καμία φαντασία.

(Δηλαδή μιλάς σοβαρά ότι όλοι αυτοί οι αναρχοάπλυτοι με το φρικαλέο styling κάνουν σοβαρή διαμαρτυρία και αντίσταση; Το ξύλο της αρκούδας θα φάνε πάλι, καημένε Μάριε, και καλά θα τους κάνουν, αφού δεν έχουν μανάδες να τους μαζέψουν! Μα, είναι δυνατόν; Να θέλω εγώ για παράδειγμα να πάω να πάρω ένα brunch στη Μεγάλη Βρετάνια, και να περνάω ανάμεσα από σκηνές και πανό; Με το καλό μου το παλτό; Και την καρφίτσα Vildirides;  Ε δε θα είσαι καλά – κι αν θες να στο πω και έτσι, ΑΥΤΗ Η ΚΑΡΦΙΤΣΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΧΝΗ, όχι οι αηδίες που μουτζουρώνεις όλη μέρα και βρωμάει το σπίτι νέφτι!)

– Κριτική επί χρημάτων

(Ξέρεις Μάριε, κάτι χρωματιστά χαρτιά που έχουμε οι υπόλοιποι στα πορτοφόλια μας – οι υπόλοιποι, όχι εσύ, μη θίγεσαι- χρησιμεύουν στο να πληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας, να αγοράζουμε τα πράγματα που μας αρέσουν και να τρώμε, αλλά εσένα, μόνο το τελευταίο σε ενδιαφέρει, κι αυτό επειδή άλλος είναι το κορόιδο που φέρνει εδώ μέσα τον άρτο τον επιούσιο!)

Λογικά, μετά από όλα αυτά, ο Ιχθύς έχει βρει καράβι, ιστιοσανίδα, βαρκούλα με πανιά, και φεύγει σαν την «Ξανθούλα» μακριά στην ξενιτιά – ή, αν όχι στην ξενιτιά, σίγουρα μακριά από εσένα, που στο μυαλό του κάνεις πλέον την διάσημη Αλέξις Κάρρινγκτον Κόλμπι Ντέξτερ της «Δυναστείας» να μοιάζει πιο αθώα και από τη Χιονάτη!

Astrally Yours,

ElizaBBeth

(Και με τα αγαπημένα ψαράκια –απ’ ότι λέει η ElizaBBeth, πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να θέλετε διακαώς να ξεφορτωθείτε έναν Ιχθύ- ολοκληρώνεται ο κύκλος του ζωδιακού, γιατί η νέα χρονιά είναι σχεδόν εδώ και καλό είναι να κάνουμε τα τελευταία ξεκαθαρίσματα. Κλαίω στην κυριολεξία με δάκρυα από τα γέλια σήμερα. «τι σου χρειάζονται ας πούμε και τα δυο νεφρά, το έχεις σκεφτεί ποτέ;» – θα το θυμάμαι για πάντα.)