“Habanita” by Molinard: To “Αιώνιο Θηλυκό” είναι εδώ. Part two

Εκείνη τη βραδιά βλέποντας το «Chiko & Rita», ακούγοντας τις θεσπέσιες μελωδίες της ταινίας, ταξίδευα ήδη νοητά στην Κούβα.

Δίπλα μου στο τραπέζι, ένα μπουκάλι μαύρο παλαιωμένο ρούμι Gran Reserva κι η μυρωδιά του καπνού ενός Habanos Cohiba γέμιζε την ατμόσφαιρα. Είχα ήδη φύγει, ήμουν σ΄ένα σκοτεινό υπόγειο μπαρ, στην Αβάνα κι άκουγα τη Ρίτα να τραγουδάει μια θλιμμένη λάτιν μπαλάντα.  Τα μάτια της μελαγχολικά και πράσινα έτοιμα να βουρκώσουν άλλη μια φορά για τον έρωτα της.  Το δέρμα της σαν σοκολάτα γάλακτος και τα μαλλιά της μαύρα σαν τον έβενο, κυματιστά και πυκνά, σκέφτεται στιγμές με τον μεγάλο της έρωτα κι ευωδιάζει….

Παραφράζω το tagline της ταινίας και γράφω… “Love is a scent you never forget…”

γιατί…

….η Ρίτα ευωδιάζει ένα μαγικό άρωμα, μοιραίο, θηλυκό, το άρωμα του ίδιου του έρωτα, μια αύρα που την τυλίγει αλλά δεν την πνίγει, μια ευωδιά που πλανιέται στο χώρο αλλά δεν τον κατακλύζει. Η Ρίτα ευωδιάζει δέρμα και ταμπάκο, την γλυκιά μυρωδιά του καπνού που κυλάει στο λαιμό, ένα ομιχλώδες, καπνισμένο μείγμα πορτοκαλανθών και βανίλιας, άρωμα πικάντικου μοσχοκάρυδου μέσα σ΄ ένα σύννεφο ακριβής πούδρας.  Της πούδρας που ξεχειλίζει απ΄το σκαλιστό ξύλινο μασίφ μπουντουάρ μιας αρτίστας.  Της πούδρας που πασπαλίζεται μια αιώνια γυναίκα λίγο πριν βγει στη σκηνή, φορώντας την στενή, μακριά τουαλέτα της.

Η Ρίτα ευωδιάζει Habanita by Molinard.  Κανένα άλλο δεν θα μπορούσε να είναι το άρωμα της.  Το άρωμα θρύλος του Molinard που γεννήθηκε γι΄αυτήν και κάθε Ρίτα, το 1921.  Μαζί με μια εποχή τρέλας και κοινωνικής ανατροπής, μετά τη λήξη ενός αιματηρού πολέμου, στην οποία οι γυναίκες ανεξαρτοποιούνται.  Βγαίνουν απ΄το πρότυπο της ροδαλής, αγνής, comme il faut δεσποινίδας για να υιοθετήσουν- όσες τολμούν και πρωτοπορούν- το στυλ της βάμπ, της femme fatale, της σουφραζέτας με το bob, που ψηφίζει, καπνίζει, φοράει ίσια φορέματα χωρίς κορσέδες με βαθιά ντεκολτέ, χορεύει τάνγκο, τσάρλεστον, ξενυχτάει κι απελευθερώνεται σεξουαλικά [ii].

Το Habanita κυκλοφορεί αρχικά με τη μορφή αρωματικών sachets, που μπορεί κάποιος να βάζει μέσα στο πακέτο των τσιγάρων του ή υγρού με το οποίο μπορεί απλώνοντας το σε αυτά, να τα αρωματίζει. Διαφημίζεται ως «το γευστικό, άρωμα διαρκείας, για να αρωματίσετε τα τσιγάρα σας».  Μέχρι το 1924 το Habanita θα γίνει ένα άρωμα που θ’ αγαπηθεί με πάθος και θα εξελιχθεί ως ένα από τα δημοφιλέστερα και κλασσικότερα όλων των εποχών.  Ένα άρωμα που πλέον έχει σκοπό όχι ν’ αρωματίσει τσιγάρα, αλλά να φορεθεί και δη από τις δεσποινίδες του «καλού κόσμου» που καπνίζουν στα κρυφά και θέλουν να περάσουν απαρατήρητες από το περιβάλλον τους.

Το Habanita είναι ζεστό, αισθησιακό και λάγνο, χωρίς να είναι «δεύτερο».  Είναι το άρωμα που ανθίζει στην υγρή νύχτα της Αβάνας και αναβλύζει απ’ το δέρμα σαν τη δική του φυσική ευωδιά. Είναι κρεμώδες, έντονο κι ανατολίτικο σαν τη μυρωδιά των μπαχαρικών σ΄ένα σουκ της Ανατολής, λαχταριστό και μεθυστικό σαν μια γουλιά παλαιωμένο ρούμι που ζεσταίνει τις καρδιές και τα σωθικά, χωρίς να έχει καμία σχέση με τα σύγχρονα γκουρμέ που ξεχειλίζουν κοριτσίστικες μυρωδιές ζαχαροπλαστείου.

Έχει διάρκεια, απίστευτη διάρκεια, όπως όλα τα διαχρονικά αρώματα, σαν τον έρωτα του Τσίκο και της Ρίτα που άντεξε μια ολόκληρη ζωή.   Διάρκεια που μένει στο άγγιγμα, ποτίζει τα σεντόνια, ακολουθεί την αύρα μιας γυναίκας που χάνεται στο τέλος του δρόμου, μέσα στο σκοτάδι.

Ο αρωματοποιός που το δημιούργησε είναι ο ιδρυτής του περίφημου, ιστορικού οίκου Molinard που εδρεύει από το 1849 στην Grasse,  την παγκόσμια πρωτεύουσα της αρωματοποιίας. Είναι ο δεύτερος πιο παλιός γαλλικός οίκος μετά τον επίσης μυθικό «Parfumerie  Galimard».  Ένας οίκος που σημάδεψε την πορεία της παγκόσμιας αρωματοποιίας και με τις συνεργασίες του, όπως αυτήν με τον Gustave Eiffel όταν το 1900 σχεδίασε το εργαστήριο του οίκου, όπου έως σήμερα παρασκευάζονται τα περίφημα αρώματα.

Το 1860 ο Molinard ξεκίνησε να συσκευάζει τα αρώματα του σε κρυστάλλινα φιαλίδια Baccarat, ενώ αργότερα ο René Lalique κατασκεύασε σε αποκλειστικότητα φιαλίδια αρωμάτων, μεταξύ των οποίων και το αριστουργηματικό, συλλεκτικό πλέον της Habanita.

To Habanita Eau de Parfum κυκλοφορεί από το έτος 2012 σε reformulation, ωστόσο είναι μια πολύ καλή ανασύσταση που σέβεται το αρχικό άρωμα, προσδίδοντας του όλον τον vintage, ποιοτικό χαρακτήρα του κλασσικού, χωρίς να υστερεί σε σύγχρονη ματιά και προσέγγιση.  Η σημερινή συσκευασία του αρώματος, αποτελεί αναπόσπαστη συνέχεια αυτού του πρώτου έργου τέχνης του Lalique, σε κόκκινο και μαύρο και την χαρακτική διακόσμηση με τις «λουόμενες νύμφες».

Ένα βράδυ, ταξίδεψα από την Αβάνα ως την Grasse με οδηγό έναν συναρπαστικό έρωτα, σαγηνευτικές μελωδίες κι ένα μεθυστικό άρωμα.  Δεν ξέρω ποιο απ΄ όλα έκανε την φαντασία μου να οργιάσει περισσότερο. Ίσως να φταίει η τζαζ, ίσως το ρούμι, ίσως κι η υγρασία της Αβάνα… ίσως κι η ανεξάντλητη διάθεση για ταξίδια…

…πάντως, ό,τι και να ήταν, ήταν σίγουρα latin… με την αληθινή έννοια της λέξης. Και τίποτα πιο latin δεν έχει περάσει από το star dome,  από την Marga- Rita Carmen Cansino.

Αυτό το αιώνιο θηλυκό, που έγινε γνωστό, ώς Rita Hayworth.

“Put the blame on Mame boys….”

Happy Women’s day bb gilrs!

Είσαστε η επιτομή των αιώνιων θηλυκών.

Stella

Amado mio, love me forever….