Μια από τις πιο μαγικές Χριστουγεννιάτικες αναμνήσεις που έχω απ΄ τα ταξίδια μου, είναι η πρώτη φορά που βρέθηκα στη Βιέννη.
Σε μια χριστουγεννιάτικη αγορά μπροστά στο Δημαρχείο της πόλης, ανάμεσα σε παραμυθένια στολίδια, πολύχρωμα παιχνίδια και λαμπιόνια, ατμόσφαιρα τόσο μαγική και ασύλληπτα ονειρεμένη, που ήταν σαν να είχα επιστρέψει στο χρόνο, να είχα βουτήξει στις σελίδες ενός παραμυθιού και να ζούσα τα Χριστούγεννα, έτσι όπως τα φανταζόμουν ως πεντάχρονο!
Αυτό όμως που δεν ξέχασα από τότε, ήταν το απίστευτο κρύο! Κουκουλωμένη εγώ, η Μεσόγεια, με χίλια δυο ρούχα, σκούφους, κασκόλ και γάντια, αλλά και πάλι το κρύο ήταν ανυπόφορο σε μια Βιέννη που είχε παγώσει –πολύ σύνηθες- ακόμα κι ο Δούναβης.
Μόνο ένα πράγμα μπόρεσε να με ζεστάνει, όχι μόνο στο σώμα αλλά και στην ψυχή. Βάλσαμο αισθήσεων… το Glühwein! Θυμάμαι πως παρότι δυνατά αλκοολούχο, ζεστό κρασί με μπαχαρικά και kirsch (γερμανικό λικέρ κεράσι) ήταν τόσο το κρύο που δεν κατάλαβα τίποτα από τη ζάλη του, παρότι ήπια ….δύο κούπες σε χρόνο dt! Γιατί το Glühwein δεν πουλιέται σε πλαστικό ποτήρι, αλλά αυστηρά σε κεραμικά ή πυρίμαχα σκεύη κι έτσι πήρα μαζί μου, δυο υπέροχες κεραμικές Χριστουγεννιάτικες κούπες που τις έχω ακόμα, ως τις πιο αγαπημένες μου.
Από τότε πάντα απολαμβάνω να φτιάχνω Glühwein την περίοδο των γιορτών. Το ζεστό κόκκινο κρασί αρωματισμένο με κανέλα, γαρίφαλο, μοσχοκάρυδο και μοσχοκάρφι, με φέτες εσπεριδοειδών και ζάχαρη κι ορισμένες φορές, με μια στάλα ρούμι ή άλλο αλκοόλ είναι άρρηκτα συνυφασμένο με την Αυστριακή και Γερμανική παράδοση.
Το όνομα του «λαμπερό κρασί» προκύπτει από τη λέξη glow – λάμψη. Χιλιάδες κόσμου περιδιαβαίνουν τις εκατοντάδες υπαίθριες αγορές των Χριστουγέννων, που στήνονται στη Γερμανία και την Αυστρία για όλο τον Δεκέμβριο και το λαμπερό κρασί είναι ο μόνιμος συνοδός τους, για να νιώσουν ζεστασιά και θαλπωρή. Σε σώμα και ψυχή!
Η καταγωγή του φτάνει στον Μεσαίωνα γύρω στο 1420, όταν η χρήση μπαχαρικών σε ζεστό ποτό θεωρούνταν, ότι είχε θεραπευτικές ιδιότητες. Οι ρίζες του βρίσκονται στις υψηλές γερμανικές κοινωνικές τάξεις και ειδικότερα στην οικογένεια του πρώτου παραγωγού της ποικιλίας σταφυλιών Riesling, του Count John IV.
Σήμερα θα σας δώσω μια από τις κλασσικές συνταγές του Glühwein, μια που κυκλοφορούν πολλές από περιοχή σε περιοχή, όπως συμβαίνει πάντα στα παραδοσιακά εδέσματα.
Glühwein Recipe!
1 μπουκάλι κόκκινο ξηρό κρασί κατά προτίμηση ποικιλίας Cabernet Franc
½ φλιτζάνι μπράντυ ή ρούμι ή kirsch (λικέρ κεράσι ), (προαιρετικά)
1 φλιτζάνι νερό
Ο χυμός από ένα μεγάλο πορτοκάλι και στη συνέχεια τα φλούδια του
Τα φλούδια από ένα λεμόνι
Τα φλούδια από ένα lime (προαιρετικά)
Μισό φλιτζάνι σιρόπι αγαύης (για υγιεινή σύνθεση…) ή ζάχαρη
5-6 μοσχοκάρφια (γαρύφαλλα)
1 μεγάλο μοσχοκάρυδο
1 ξύλο κανέλλας
1 ξύλο βανίλιας
2 αστεροειδείς γλυκάνισους
Τα βάζετε όλα μαζί σε ένα μεγάλο σκεύος και τα ζεσταίνετε σε πολύ σιγανή φωτιά για περίπου μισή ώρα. Το υγρό πρέπει να φτάσει σε σημείο βρασμού αλλά να μην βράσει, για να μην εξατμιστεί το αλκοόλ. Αντίθετα σε σιγανή φωτιά θα εκχυλίσει τα αρώματα και τις γεύσεις από τα μπαχαρικά και τα εσπεριδοειδή και θα φτάσει σε πολύ καυτή θερμοκρασία. Όταν θα μειωθεί αναπόφευκτα το υγρό μετά από μισή ώρα στη φωτιά, θα προσθέσετε ακόμα μισό φλιτζάνι κρασί και θα γίνει σαν ελαφρύ σιρόπι. Όταν ετοιμασθεί, θα το σερβίρετε σε κεραμικά ή πυρίμαχα φλιτζάνια με κουτάλα – σουρωτήρι για να πάρετε μόνο το υγρό. Αν μείνει, όσο μείνει μπορείτε να το ξαναζεστάνετε σε χαμηλή φωτιά. Φτιάχνετε 4-6 φλιτζάνια.
Λαμπερό κρασί σε όλη την Ευρώπη
Ένας τύπος ζεστού κρασιού με προσθήκη μπαχαρικών καταγράφεται για πρώτη φορά στην Ρώμη το 2ο αιώνα. Οι Ρωμαίοι το διέδωσαν ταξιδεύοντας και κυριαρχώντας στην Ευρώπη, αλλά ειδικά στις οινοπαραγωγικές ζώνες του Ρήνου και του Δούναβη αγαπήθηκε πολύ και υιοθετήθηκε. Διαδόθηκε έτσι, μέχρι τα Σκωτσέζικα σύνορα μαζί με τις συνταγές και τις παραλλαγές τους, που άλλαζαν στο πέρας των χρόνων. Παρόμοιες μορφές του συναντούμε σε όλες τις χώρες της Βόρειας και Κεντρικής Ευρώπης, με διαφορετικά ονόματα. Στην Τσεχία, την Πολωνία, τη Σερβία, την Κροατία, τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία, τη Μολδαβία, τη Λετονία.
Στη Γαλλία το γνωρίζουμε ως vin chaud με προέλευση από την περιοχή των Αλπεων και είναι το πλέον δημοφιλές ρόφημα ανάμεσα στους σκιέρ. Ζεστό κρασί με μέλι, κανέλλα και πορτοκάλι.
Στην Βρετανία το γνωρίζουμε ως Mulled Wine φτιαγμένο από ζεστό μηλίτη. Με τα χρόνια η συνταγή του εξελίχθηκε ανάλογα με τις γεύσεις και τις τάσεις της κάθε εποχής. Μια παραδοσιακή συνταγή της Βικτωριανής περιόδου είναι αυτή που καταγράφεται από τον Κάρολο Ντίκενς στη Χριστουγεννιάτικη Ιστορία, ως «Smoking Bishop», αλλά δεν πίνεται πλέον στις μέρες μας. Σήμερα στη Βρετανία το mulled wine έχει πολλούς συνδυασμούς και εναλλαγές.
Στη Σουηδία το γνωρίζουμε ως Glögg, την παραλλαγή που σερβίρεται με σταφίδες, αμύγδαλα, βότκα ή κονιάκ, μαδέρα και περισσότερη ζάχαρη από τη Γερμανία ή την Αυστρία, καρυκεύματα, κανέλα, γαρύφαλλο και εσπεριδοειδή. Σερβίρεται σε μικρούλικα κεραμικά φλιτζανάκια με πιατάκι σαν τον καφέ.
Εσείς ξέρετε κάποια συνταγή για το «λαμπερό κρασί» των πιο λαμπερών ημερών του χρόνου;
Stella
@Stella: Νομίζω αυτό το post θα γίνει bookmarked ως το αγαπημένο μου από όσα έχεις γράψει ως τώρα!
Στο μεταξύ τι μου θύμισες με το glühwein! Πίσω στα Χριστούγεννα του 2006 είχαμε κάνει ένα ταξίδι με τον μπαμπά του κυρίου Ρωμανού, στο πανέμορφο Kitzbühel της Αυστρίας.
Περάσαμε τέλεια γιατί μετά τα πρωινά και τα sight seeing στο χωριό και οι δυο κάναμε στο υπόλοιπο της μέρας, αυτό που θέλαμε περισσότερο. Δηλαδή εκείνος όλη μέρα snowboard και εγώ όλη μέρα snowbar (κάτι παρόμοιο με τα δικά μας summer bars) όπου βρίσκονται σε υπαίθριους χώρους φυσικά, με δυνατή μουσική και όλοι κάθονται γύρω -γύρω, ντυμένοι σαν κρεμμύδια και πίνουν και χορεύουν από το πρωί έως το βράδυ και φυσικά γίνονται όλοι μια παρέα. Σε εκείνο το ταξίδι, πρέπει να ήπια κιλά glühwein! Αχ τι ωραίες αναμνήσεις….
@Julia Τις αγαπώ αυτες τις χώρες τα Χριστούγεννα! Νομίζω τα νιώθεις, όσο πουθενά αλλού. Το τέλειο σκηνικό!
@Stella: Δεν έχειςάδικο είναι παραμυθένια σε αυτές τις χώρες. Απλά για μένα για τους προφανείς λόγους, Χριστούγεννα, Dickens και carols είναι μόνο στο Λονδίνο.
@Τζουλια@Στελλα θα συμφωνήσω και εγω μαζι σας αυτές οι χώρες ειναι μέσα στο πνεύμα των Χριστουγέννων απο στολισμό ,παράδοση,καιρο(χιόνια) Εμείς εδώ έχουμε την πρωτιά το καλοκαιρι!
Όσο για το ποτό σίγουρα θα το φτιάξω!! @Στελλα αν αφήσω να βράσει και εξατμιςτει το αλκοόλ πειράζει?ετσι θα πίνω περισσότερο εεεε χαχαχαχαχαχα
Φιλια
Kαλημερα. Ενα ακομα ποστ γεματο μυρωδιες και εικονες Χριστουγεννων. @Stella: Μας ταξιδεψες αυτη την φορα σε χωρες που ειναι τα “Χριστουγεννα” Φυσικα το Λονδινο Τζουλια δεν μπορεις να το πεις οτι δεν ειναι προορισμος Χριστουγενιατικος.Ειναι και πολυ μαλιστα. Εβλεπα την προγουμενη εβδομαδα στις ειδησεις που ειχαν αδειασει το κεντρικο εμπορικο δρομο λογω υποψιας για βομβα. Τι ομορφος που ηταν Χιλιαδες χρωματα και στολισμοι εξαιρετικοι. Καλημερα σας
Και μην ξεχασω οτι οντως κατι μεταφυσικο συμβαινει στο bb οταν διαβαζεις την προηγουμενη μερα ποστ σαν της @Sheena
@SofiaT ναι έτσι θα γίνει, οπως όταν χρησιμοποιούμε το κρασί στο μαγείρεμα και εξατμίζεται μεν το αλκοολ αλλα μένει η γευδη.
@ΡΑΝΙΑ Σ΄ευχαριστώ πολύ Ράνια μου! Τέτοιες εποχές πάντα ξυπνάει η νοσταλγία…
@Sheena: Όπως θα καταλαβες αγαπημένη, το post ήταν ήδη έτοιμο, πριν γράψεις το σχόλιό σου που αφορούσε σε Glühwein!!
Aν δεν προλάβω σήμερα, σίγουρα θα το φτιάξω μέσα στο σβ!
ΝΑΙ @Stella η νοσταλγια ξυπναει., και οταν οι αναμνησεις ειναι ομορφες τοτε θελεις να κρατουν οι γιορτες περισσοτερο καιρο
Υπέροχη συνταγή, ειδικά για μένα που λατρεύω το κρασί!! Τέτοιο ζεστό αρωματικό κρασί θυμάμαι είχα πιει κάποια παγωμένα Χριστούγεννα στην Πράγα, κάνοντας βόλτες στην πόλη και πραγματικά μου έχει μείνει αξέχαστη η ζεστασιά που με είχε πλημμυρίσει και η δυνατή του γεύση!
Hohohoho! Να’μαι και εγώ! Στ’αλήθεια, το χθεσινό μου σχόλιο ήταν εντελώς impromptu, χαίρομαι τουλάχιστον αν λειτούργησε ως “προάγγελος” για το σημερινό post! Στο δια ταύτα λοιπόν. Το glühwein είναι ο ορισμός του χριστουγεννιάτικου ποτού. Όποιος /-α δεν έχει δοκιμάσει απλά δεν ξέρει τι χάνει. Είναι τόσο ευχάριστη και μυρωδάτη η παρασκευή του, που -χωρίς καμία δόση υπερβολής- ευωδιάζει το σπίτι με τις πιο νοσταλγικές χριστουγεννιάτικες μυρωδιές, εκείνες που ξυπνούν παιδικές αναμνήσεις και μια γλυκιά θαλπωρή. Τα τελευταία χρόνια το φτιάχνω αρκετά συχνά, περίπου όπως το περιέγραψε η Στέλλα, μόνο που χρησιμοποιώ ημίγλυκο κρασί. Στην Αυστρία και τη Γερμανία όντως το σερβίρουν σε πυρίμαχα σκεύη / κουπίτσες, στην Πράγα σε πλαστικά ή χάρτινα ποτηράκια λόγω του ότι εκεί το κρασί δεν το βράζουν, αλλά το πίνουν λίγο πιο χλιαρό (το λεγόμενο Svařák ή svařené víno). Το δε mulled wine δε μου άρεσε και τόσο (δεν είμαι φαν του μηλίτη).
Αχ, πάλι ταξίδια ονειρεύομαι και Christmas markets!
Προσπάθησα μια φορά να φτιάξω κι έγινε σαν ζουμερή μαρμελάδα.Με το ρακόμελο τα καταφέρνω λιγάκι καλύτερα.Ζεστό,μυρωδάτο,θεραπευτικό για τον πονόλαιμο,το κρύωμα και το βήχα,βάλσαμο θα έλεγα κι ελληνικό.Δεν έχω μετρήσει ποσότητες, με το μάτι.Σε ένα μικρό σκεύος ή μεγάλο μπρίκι ζεσταίνω τσικουδιά ή ρακή μαζί με γαρύφαλλα και κανέλα και μόλις αρχίσει να βγάζει μπουρμπουλήθρες ρίχνω μέλι κι ανακατεύω για περίπου 2 λεπτά με ξύλινο κουτάλι.Ανάλογα αν θες να μυρίζει το μέλι βάζεις περισσότερο ή λιγότερο.Επίσης μπορείς να βάλεις και φλούδα από πορτοκάλι.Και μια φορά που δεν είχα ξυλάκια κανέλας πήγα να ρίξω σε σκόνη αλλά αντί για κανέλα έβαλα κύμινο κατά λάθος χαχαχαχαχαχ.Καλό ήταν δε λέω και πάλι καλά που δεν έπιασα το πιπέρι,άγιο είχαμε.Μόλις είναι έτοιμο βγάζω τα μυρωδικά,αφήνω ελαφρώς να κρυώσει και ενώ υποτίθεται πως σερβίρεται σε σφηνάκια εγώ σερβίρω σε κανονικό ποτήρι κι απολαμβάνω.
Αλλά με προσοχή γιατί μεθάει χωρίς να το καταλάβεις 🙂
Στην υγειά μας!
Μουτςς
Παραδοσιακή κανελάδα από την Κω (αλλά και την Κρήτη)
Υλικά:
Ζάχαρη και νερό σε αναλογία 2:1, οπότε έχουμε:
Για κάθε δύο κούπες ζάχαρη ,
1 κούπα νερό
3 ξυλάκια κανέλας καλής ποιότητας (όχι κασσία) , πάνω κάτω 5 cm καθένα
5 καρφάκια γαρύφαλλα
1 κουταλάκι του γλυκού χυμό λεμονιού( ή μισό κουταλάκι
γλυκόζη)
Κανέλα σκόνη στη μύτη του κουταλιού
Προαιρετικά, 1-2 σταγόνες κόκκινο χρώμα ζαχαροπλαστικής
Επί το έργον:
Βάζουμε τη ζάχαρη με το νερό , τα ξυλάκια κανέλας και τα
καρφάκια του γαρύφαλλου να βράσουν.
Πέντε λεπτά
από τη στιγμή που θα αρχίσει το διάλυμα να κοχλάζει, χαμηλώνουμε σε
μέτρια τη θερμοκρασία και αφήνουμε να βράσει το σιρόπι μας μέχρι να δέσει (το
δικό μου πήρε 12 λεπτά ακόμη). Αφαιρούμε από τα τοιχώματα της κατσαρόλας τον αφρό που συγκεντρώνεται εκεί.
Το δοκιμάζουμε σε ένα
πιατάκι ως εξής: Βάζουμε σε ένα κουταλάκι αρκετό και το ξαναδειάζουμε στην κατσαρόλα
μέχρι να μείνει πάνω του ελάχιστη ποσότητα, σταγόνες. Αυτές τις σταγόνες
αφήνουμε να στάξουν σε πιατάκι και πρέπει να γίνονται κόμποι, να είναι ελάχιστα πιο ρευστό από το μέλι.
Όταν συμβεί αυτό,
προσθέτουμε το λεμόνι ή τη γλυκόζη , ανακατεύουμε πάνω στο μάτι και αποσύρουμε.
Πασπαλίζουμε με την κανέλα και αφήνουμε να κρυώσει εντελώς για αρκετές ώρες (ακόμη και ένα ολόκληρο
βράδυ) χωρίς να βγάλουμε τα ξυλάκια από το διάλυμά μας.
Όταν πια είναι έτοιμο,
βάζουμε αν θέλουμε 1-2 σταγόνες κόκκινο χρώμα και φυλάσσουμε σε αποστειρωμένα μπουκάλια.
Σερβίρουμε αραιώνοντας με καυτό νερό
Συνήθως
βάζουμε 1/3 ή 1/4 κούπας (ή ποτηριού) σιρόπι και συμπληρώνουμε με νερό.
Παρατηρήσεις:
1)Το χρώμα του σιροπιού είναι σκούρο μελί αν δεν βάλουμε χρώμα ζαχαροπλαστικής. Γίνεται
πιο γλυκό –είναι και θέμα συνήθειας- με το κόκκινο. Επίσης με το λεμόνι ή τη γλυκόζη αποφεύγουμε το ζαχάριασμα, αλλά αν συμβεί κάποια στιγμή απλώς ξαναβράζουμε το σιρόπι μας με 1-2 κουταλιές νερό.
2)Το σιρόπι μας γίνεται πολύ πιο ιδιαίτερο, αν αντικαταστήσουμε το 1/4 της ποσότητας της ζάχαρης που θα χρησιμοποιήσουμε με σκούρα κρυσταλλική ζάχαρη.
3)Το σιρόπι αραιωμένο μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε όποια
συνταγή αναφέρεται κανελόζουμο ή βρασμένη κανέλα (και είναι άφθονες αυτές οι
συνταγές στην κρητική κουζίνα, όπως θα έχετε παρατηρήσει…). Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί οπουδήποτε χρειαζόμαστε σιρόπι σαν γαρνίρισμα.
4)Με ένα σφηνάκι ρακή στο ρόφημά μας πολλαπλασιάζουμε τη
θερμαντική του ικανότητα!
https://i2.wp.com/www.cretangastronomy.gr/wp-content/uploads/2013/12/DSCN5559.jpg?resize=400%2C270
@Sheena @Litsa Strantzali @CELIA Καλά είστε ΘΕΕΣ!!!!! Δεν υπάρχετε! Σας λατρεύω!!!!!
@όλες:
Ε, μα ναι! Ξεκινάω λοιπόν το non profit organization BB Anonymous! (δεν κατάλαβα, μόνο AA θα υπάρχει;; Υπάρχουν και άλλα γράμματα στην αλφάβητο..)
Kαι στην αρχή κάθε συνεδρίας θα λέω:
“Είμαι η Τζούλια και είμαι καλά. Είμαι εθισμένη στα bb girls γιατρέ μου, υπάρχει σωτηρία για μένα; “
Υπέροχο post εκπληκτικά σχόλια! Και εγώ “εθισμένο” bb girl ειμαι, and I love it!
Θα το φτιάξω άμεσα!
Μας μετέφερες για τα καλά στην υπέροχη Βιεννη!!! Από τις πιο όμορφες στιγμές, είναι οι βόλτες μας, στις υπαίθριες αγορές της κεντρικής Ευρωπης, κυρίως στις παραδουναβιες χώρες, αγοράζοντας το παραδοσιακό τους ζεστό κρασί!!! Που από πάγκο σε πάγκο, αλλάζει ή γεύση! Έχω κρατήσει & γω κούπα για να μου θυμίζει αυτές τις όμορφες στιγμές!!!
Ευχαριστουμε πολύ για τις συνταγές, θα φτιάξω σίγουρα, με αστεροειδή γλυκάνισο που αγαπώ πολύ!!!
Καλά Χριστούγεννα σε όλα τα κορίτσια!!! Καλά Χριστούγεννα Beauty blog!!! 🎄
@Tzeni 123: Παρεούλα θα πάμε στο BB Anonymous..
@Sofia Marga: Καλά μας Χριστούγεννα γλυκύτατο bb girl! (θα το πούμε πολλές φορές ακόμα εδώ μέσα!) 🙂 🙂
Σας ευχαριστώ όλες κορίτσια για τα σχόλια σας! Ολες τελικά νοσταλγήσαμε…. 🙂
Καλέ τι χρυσοχέρες εδώ στο bb,βροχή οι συνταγές!Παραμυθένια Χριστούγεννα για μένα είναι να αισθάνομαι την αγάπη να ξεχειλίζει και τα μάτια να λαμπυρίζουν από ευτυχία.Ας είμαι οπουδήποτε,ακόμα και στον
καναπέ μου σκεπασμένη με την αγαπημένη μου κουβέρτα.
Να πω ότι χαίρομαι που δεν είχα διαβάσει το post και τα ονειρεμένα σχόλιά σας νωρίτερα και έτσι ξεκινάω τη μέρα μου με χαμόγελο και καλή διάθεση. Σαν να έχουμε πιει όλοι μαζί μια κούπα Glühwein, Στην υγειά μας!
Να πω και γω με τη σειρά μου ότι είχα δοκιμάσει αυτό το ποτό σε ένα ταξίδι μου στη Γερμανία. Η αλήθεια είναι ότι δεν μου άρεσε ιδιαίτερα και ήταν αρκετά πικρό για τα δικά μου γούστα. Τόσο πικρό που το έδωσε στον σύντροφό μου που του άρεσε αρκετά. Δεν ξαναδοκιμασα. Μου αφησε πολύ άσχημη ανάμνηση. Ίσως να δοκιμάσω μια από αυτές τις μέρες τη συνταγή σου. 😁😁😁😁
Συγχαρητήρια @stella. Άλλη μια συνταγή που ζήλεψαν και μόλις έφτιαξα! Λαμπερό κρασί και τζάκι απόψε που το ζητάει η υγρή βραδιά.