Το να χρειάζεται να κάνεις μία λίστα με τα top … «κάτι» όλων των εποχών, είτε πρόκειται για αρώματα, είτε για ταινίες, είτε για οτιδήποτε άλλο είναι σίγουρα η πιο υποκειμενική αξιολόγηση, όσο κι αν παλεύεις να τα τοποθετήσεις υπό αντικειμενικά κριτήρια.
Συνεπώς η λίστα που θα δείτε σήμερα με τα πιο ερωτικά και σέξυ αρώματα όλων των εποχών είναι σίγουρα φιλτραρισμένα κατ’ αρχήν απ’ το δικό μου υποκειμενικό κριτήριο, εφ’ όσον, τι θεωρεί σέξι κι ερωτικό ο καθένας μας σηκώνει πολύ συζήτηση.
Τα αρώματα που θα δείτε παρακάτω τάραξαν τα βαλτωμένα νερά στην εποχή τους και με την εμφάνιση τους, έγιναν σταθμός και σημείο αναφοράς, σηματοδότησαν μια συγκεκριμένη κοινωνική περίοδο με όλα τα αισθητικά, κοινωνικά και ηθικά κριτήρια και ακόμα και σήμερα αναφερόμαστε σε αυτά με τον σεβασμό του «μύθου», άσχετα με αν τα δικά μας σημερινά δεδομένα, έχουν αλλάξει.
Εξ άλλου, τι είναι αυτό που θεωρούμε ερωτικό και σέξυ στα αρώματα; Εγώ θα έλεγα εν πρώτοις, το ίδιο το αντικείμενο του πόθου μας. Γιατί μη μου πείτε, ότι δεν λατρέψατε ένα άρωμα μόνο και μόνο γιατί το φορούσε «εκείνος» ή δεν τον βρήκατε ακαταμάχητα ερωτικό, ακόμα και βγαλμένο απ΄το μπάνιο ευωδιάζοντας σαπούνι Μασσαλίας «αυτό με το καραβάκι». Και σίγουρα σέξι είναι το δικό μας άρωμα, αυτό που μας κάνει να αισθανόμαστε ο εαυτός μας, αυτό που όταν το φοράμε νιώθουμε εμείς, είτε μυρίζει εσπεριδοειδή, είτε πούδρα, είτε καπνό και μπαχαρικά.
Στην αρωματοποιία όμως σέξι κι ερωτικά χαρακτηρίζονται τα αρώματα που διαθέτουν animalic (ζωώδεις) νότες ή όπως θα λέγαμε «ποιητική αδεία», τα αρώματα που μπορούν να εκδηλώσουν την πιο άγρια, ζωώδη, σέξι πλευρά μας. Νότες που σήμερα πλέον παρασκευάζονται εργαστηριακά, αλλά προσομοιάζουν με εκκρίσεις ζωικών αδένων, όπως το musk από (τους αδένες του αρσενικού ελαφιού), το civet (η μοσχογαλή), το ambergris (από την φάλαινα). Είναι τα «βρώμικα» αρώματα, μια αίσθηση που βρίσκεται περισσότερο στα μυθώδη κλασσικά παρά στα σύγχρονα αρώματα, αυτά που κάποιες νότες τους προσομοιάζουν με ορισμένες σωματικές εκκρίσεις την ώρα της ερωτικής πράξης, με νότες που θυμίζουν τα ανακατωμένα σεντόνια που πάνω τους κοιμήθηκαν οι κουρασμένοι εραστές.
Είναι νότες που θυμίζουν δέρμα, ιδρώτα, καπνό, μπαχαρικά, σανδαλόξυλο, μύρρο, λιβάνι, πατσουλί και νύχτες λάγνες με κεριά, βελούδα, μαξιλάρια και σβηστά φώτα. Είναι τα αρώματα που αναστατώνουν τις αισθήσεις, σίγουρα statement αρώματα που δεν ξεχνιούνται, μένουν στο χώρο, στα ρούχα, στο κορμί ακόμα και την επόμενη μέρα. Δεν είναι τα «φθηνά» και «δεύτερα». Δεν είναι οσμές του συρμού, βαριές, φλομωτικές μυρωδιές που πνίγουν. Είναι αρώματα με ιστορία, με πολυπλοκότητα, με σφραγίδα ανεξίτηλη, που αποπλανούν, απελευθερώνουν κι απογειώνουν τη φαντασία και όχι μόνο! Είναι μοιραία αρώματα που δεν ξεχνιούνται, όπως κι η γυναίκα που τα φόρεσε!
JICKY (1889) / MITSUKO (1919) / SAMSARA (1989) by Guerlain
Ο οίκος Guerlain δημιούργησε στο παρελθόν κάποια από τα πιο μεγαλειώδη και ερωτικά αρώματα όλων των εποχών. H επιλογή μεταξύ αυτών των κορυφαίων μύθων που σφράγισαν την εποχή τους ήταν εξαιρετικά δύσκολη, όμως δε γινόταν να μην ξεκινήσουμε με το Jicky. Πρόκειται ουσιαστικά για το πρώτο σύνθετο άρωμα που δημιουργήθηκε ποτέ και που ο οίκος είχε χαρακτηρίσει «το πρώτο μοντέρνο άρωμα». Στην εποχή που κυκλοφόρησε το Jicky, τα αρώματα ήταν απλές, μονoδιάστατες νότες λουλουδιών, όπως το τριαντάφυλλο ή η βιολέτα και όχι σύνθετα ή πολυδιάστατα αρώματα. Λέγεται, ότι ο δημιουργός του ο Aimé Guerlain, εμπνεύστηκε από τα …οπίσθια της ερωμένης του της Jicky, για να δημιουργήσει αυτήν την πρωτοποριακή, εμβληματική ευωδιά που φορέθηκε από διασημότητες όπως η Brigitte Bardot και η Jackie Kennedy και φοριέται ακόμα και σήμερα.
Τριάντα χρόνια αργότερα, το Mitsuko δημιουργήθηκε για να γιορτάσει το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το όνομα του φημολογείται, ότι το πήρε από την μοιραία σύζυγο ενός Ιάπωνα ναυάρχου την Mitsuko, που μπλέχθηκε σ’ ένα απαγορευμένο και παθιασμένο ερωτικό τρίγωνο, μ΄έναν Βρετανό αξιωματικό. Όταν κι οι δυο άντρες έφυγαν στη διάρκεια του ρωσο-ιαπωνικού πολέμου, για την ναυμαχία της Τσουσίμα εκείνη ορκίστηκε, ότι θα έμενε μ΄αυτόν που θα γύριζε ζωντανός. Αλλά δεν γύρισε κανείς τους, όπως περιγράφει στο δραματικό μυθιστόρημα του «Η μάχη», ο Claude Farrere.
Όταν κάποια χρόνια αργότερα, στις 5 Σεπτεμβρίου του 1932, ο Πολ Μπερν σύζυγος της πρώτης σεξοβόμβας του Χόλυγουντ Τζήν Xάρλοου, βρέθηκε νεκρός στο σπίτι τους, με μια σφαίρα καρφωμένη στο κρανίο, απελπισμένος από την σεξουαλική ανικανότητα που βίωνε, ήταν γυμνός και λουσμένος με το άρωμα της. Ήταν το Mitsuko.
H γέννηση του Samsara έρχεται εκατό χρόνια μετά από το Jicky και λέγεται, ότι η συνταγή του πάτησε πάνω σ΄αυτό το προγενέστερο. Λιγότερο πουδρέ, ωδή στο πιο συγκλονιστικό σανδαλόξυλο της σύγχρονης αρωματοποιίας, εξωτικό και μυστηριώδες, το Samsara σφράγισε την εποχή του, το τέλος των 80’s και την χαρακτήρισε ως ένα από τα πιο πλούσια, μεθυστικά και ολοκληρωμένα αρώματα που γέννησε εκείνη η δεκαετία. Ήταν το άρωμα της ηδονής και της θηλυκής, αέναης πληθωρικότητας. Ήταν το άρωμα με το οποίο αποχαιρετίσαμε την δεκαετία της υπερβολής, για να περάσουμε στην μινιμάλ των 90’ς.
HABANITA (1921) & (2012) by Molinard
Το άρωμα της γυναικείας χειραφέτησης! Γεννιέται μια εποχή τρέλας και κοινωνικής ανατροπής, στη λήξη ενός αιματηρού πολέμου κατά την οποία οι γυναίκες ανεξαρτοποιούνται. Καταρρίπτοντας το πρότυπο της ροδαλής, αγνής, comme il faut δεσποινίδας υιοθετούν το στυλ της βάμπ, της femme fatale, της σουφραζέτας με το bob μαλλί, που ψηφίζει, καπνίζει, φοράει ίσια φορέματα χωρίς κορσέδες, βαθιά ντεκολτέ, χορεύει τάνγκο, τσάρλεστον, ξενυχτάει κι απελευθερώνεται σεξουαλικά.
Το Habanita κυκλοφορεί αρχικά με τη μορφή αρωματικών sachets για τα πακέτα των τσιγάρων. Μέχρι το 1924 θα γίνει ένα άρωμα που θ’ αγαπηθεί με πάθος και θα εξελιχθεί, ως ένα από τα δημοφιλέστερα και κλασσικότερα όλων των εποχών. Ένα άρωμα που πλέον έχει σκοπό όχι ν’ αρωματίσει τσιγάρα, αλλά να φορεθεί και δη από τις δεσποινίδες του «καλού κόσμου» που καπνίζουν στα κρυφά και θέλουν να περάσουν απαρατήρητες από το περιβάλλον τους. Το Habanita είναι ζεστό, αισθησιακό και λάγνο, το άρωμα που ανθίζει στην υγρή νύχτα της Αβάνας και αναβλύζει απ’ το δέρμα σαν να είναι η δική του φυσική ευωδιά. Κρεμώδες, έντονο κι ανατολίτικο σαν τη μυρωδιά των μπαχαρικών σ΄ένα σουκ της Ανατολής, λαχταριστό και μεθυστικό σαν μια γουλιά παλαιωμένο ρούμι που ζεσταίνει τις καρδιές και τα σωθικά.
BAL A VERSAILLES (1962) by Jean Desprez
Ίσως υπήρξε το πιο αμφιλεγόμενο άρωμα, σόκαρε στην εποχή του, αγαπήθηκε και μισήθηκε εξίσου. Ο μύθος του, το θέλει να μυρίζει σαν …φορεμένα εσώρουχα. Πουδρέ, γλυκό, musky, ζωώδες, αναμεμειγμένο με βουλγαρικό τριαντάφυλλο, νερόλι, λεμόνι, υλάγκ υλάγκ αλλά και δέρμα, κεχριμπάρι και civet γίνεται σέξι αλλά και «βρώμικο». Κι όμως όσο κι αν φαντάζει απίθανο, η πιο elegant κυρία της Αμερικής η Τζάκυ Κέννεντυ το λάτρευε. Ήταν το iconic άρωμα της. Στην δεκαετία του ’60 η αναβίωση του ροκοκό και του στυλ Δανδή από τους ροκ σταρς και συγκροτήματα, όπως οι Rolling Stones, τα βελούδινα σακάκια και οι παντός είδους ανατροπές φαίνεται να βρίσκουν το άρωμα τους σ΄ένα εξίσου ανατρεπτικό, σοκαριστικό και αμφιλεγόμενο άρωμα. Κυκλοφορεί ακόμα και σήμερα κι ήταν το αγαπημένο άρωμα του Michael Jackson.
OPIUM by Yves Saint Laurent (1977)
Υπάρχει άραγε κανείς που θυμάται την εποχή εκείνου του πρώτου Opium στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και δεν αναπολεί, το πάθος, τον έρωτα και την σαγήνη που απέπνεε εκείνο το κυριολεκτικά ναρκωτικό υγρό μέσα στο περίτεχνο τετράγωνο κόκκινο μπουκάλι; Αναπολώντας τον απόηχο εκείνης της εποχής, νομίζω πως δεν υπήρξε αρσενικό πάνω στον πλανήτη που δεν ξελογιάστηκε έστω και λίγα λεπτά, από μερικές σταγόνες Opium. Ήταν το άρωμα της μέδουσας που σε κοιτούσε και πέτρωνες, η ευωδιά της Κίρκης που σε παγίδευε για πάντα στην σπηλιά της. Ήταν το άρωμα της αμαρτίας, του εθισμού, της πρόκλησης, της ανεξίτηλης ανάμνησης. Πότιζε τα πάντα κι έμενε για πάντα. H ιδέα για τη δημιουργία του ήταν του τότε «τρομερού παιδιού της μόδας» Yves Saint Laurent που εκείνη την εποχή βρισκόταν στο απόγειο της δημοφιλίας του. Η ιδέα του να εισάγει την δύση στην γιαπωνέζικη παραδοσιακή αισθητική εμπνεόμενος τη συσκευασία, απ΄αυτή των ξύλινων κουτιών, στα οποία που οι σαμουράι έβαζαν φάρμακα και όπιο και κρεμούσαν από τις ζώνες τους αποδείχθηκε μοναδική. Ακόμα και τα χρυσά και κόκκινα λουλούδια της συσκευασίας, ήταν ιδέα του ίδιου του YSL. «Opium ή τίποτα!» είχε φωνάξει στους συνεργάτες του, όταν τέθηκε το θέμα ονόματος του αρώματος και συζητήθηκε το «τολμηρό» του εγχειρήματος…. Ακόμα κι αν σήμερα δεν συμβαδίζει με τη μόδα της εποχής μας, του οφείλουμε μια μεγάλη αναγνώριση. Αν μη τι άλλο φορέθηκε με πάθος από τις πιο τολμηρές κι ερωτικές γυναίκες εκείνης της εποχής.
CINNABAR by Estee Lauder (1978)
Η απάντηση της θείας Estee στον τρομερό Yves! Τόσο ίδια μα και τόσο διαφορετικά, τόσο εμβληματικά και τόσο ακλόνητα στην ιστορική τους πορεία και θέση. Το άρωμα που σηματοδοτεί το τέλος της ανέμελης χίπικης εποχής, της indie κουλτούρας και της κυριαρχίας του πιο παρεξηγημένου συστατικού του «βρώμικου» πατσουλί. Είναι μαζί με το Opium μια χρονοκάψουλα των ‘70’ς μια πρόσμιξη σανδαλόξουλου, πατσουλί, θυμιάματος, μοσχοκαρφιού, κανέλλας, υλάγκ υλάγκ μαζί με σαπωνοειδείς και πουδρέ νότες από γιασεμί και ίριδα. Είναι το άρωμα που φοράει μια απελευθερωμένη γυναίκα των 70’s, που μόλις έχει γυρίσει από το τελευταίο της ταξίδι στη Goa, ντυμένη με κοκκινόχρυσα καφτάνια, ζει τον έρωτα και τη ζωή στο έπακρο, γλεντά και ονειρεύεται, στοχεύει και κερδίζει! Προπαντός σαγηνεύει!
OBSESSION by Calvin Klein (1985)
Αν έπρεπε να επιλέξουμε ένα και μόνο κορυφαίο άρωμα που χαρακτηρίζει τα 80’s, την αισθητική και τη φιλοσοφία τους, αυτό θα ήταν το Obsession! Θυμάμαι πολύ έντονα το παραλήρημα, την εμμονή, τη λαχτάρα προκειμένου να το αποκτήσουν όσοι το επιθυμούσαν και δεδομένου, ότι δεν υπήρχε στην Ελλάδα, τον πανικό να βρεθεί κάποιος που θα ταξιδέψει στην Αμερική για να φέρει ένα μπουκάλι Obsession! Το άρωμα που συνδύαζε βανίλια (όχι την γλυκιά γκουρμάντ που ξέρουμε σήμερα, αλλά την πικάντικη εκδοχή της) με μοσχογαλή, δίνοντας μια γλυκιά μεθυστική διάσταση στο στέγνωμα του, αλλά και κανέλλα, σανταλόξυλο, κεχριμπάρι, κόλιανδρο, θυμίαμα και μια αύρα από βέτιβερ. Χαρακτηρίστηκε ως «το άρωμα που μυρίζει, όπως ένα ραντεβού….». Ήταν τόσο αναγνωρίσιμο που δεν χρειαζόταν καν να ρωτήσεις κάποια τι φοράει… κι ήταν σίγουρα ένα δύσκολο love or hate… άρωμα, που είτε ταίριαζε τέλεια πάνω σου είτε καθόλου…. Ήταν το πρώτο blockbuster άρωμα του οίκου και τεράστια επιτυχία! Όπως έχει πει κι ο ίδιος ο CK, «ήθελα να δείξω πόσο εμμονικοί είμασταν όλοι στα 80’s, πόσο εμμονικός ήμουν κι ο ίδιος με ότι έκανα… και φυσικά πόσο εμμονικός μπορεί να γίνει ένας άντρας για μια γυναίκα»…
FEMINITE DU BOIS by Shiseido (1992)
Η θηλυκότητα του δάσους δια χειρός Serge Lutens, υπήρξε μια ωδή στη θηλυκότητα, στην αέρινη εξωτική νεραϊδίσια ύπαρξη που στοιχειώνει το μυαλό και κλέβει την καρδιά για πάντα. Η νότα κύμινου που θεωρείται, ότι αναπαράγει την οσμή του σώματος έσμιγε με τη μοσχογαλή, το musk και το σανταλόξυλο κι ολοκλήρωνε ένα άρωμα απόλυτα ζωώδες, που είχε ως σκοπό να αναπαράγει την λαχταριστή σωματική γυναικεία οσμή, ειδικά συγκεκριμένων περιοχών. Το άρωμα ήταν ένα απόλυτα σεξουαλικό άρωμα που ήθελε τη θηλυκότητα ως κάτι σκοτεινό, μυστηριώδες και άγνωστο. Σήμερα κυκλοφορεί από την προσωπική συλλογή του Serge Lutens.
ALLIEN (2005) / WOMANITY (2010) by Thierry Mugler
Νομίζω πως για τις σημερινές γενιές νέων γυναικών, ο Thierry Mugler δημιούργησε και εξέφρασε την σύγχρονη γυναικεία σεξουαλικότητα και τον ερωτισμό, με δυο αρώματα που εικάζεται από τους perfumistas, ότι θα αφήσουν τη σφραγίδα τους στο χρόνο, όπως κι οι κορυφαίοι προκάτοχοι τους.
Είναι τα σημερινά animalic και προκλητικά, τα αρώματα των millennials, που εκφράζουν μια γυναίκα πολύπλοκη και πολυπράγμων, πολυδιάστατη και τολμηρή. Μια γυναίκα “ξωτικό”, έξω από τα δεδομένα, εξωπραγματική για τους πολλούς, ξεχωριστή για όσους καταλαβαίνουν. Μια γυναίκα Αlien που έρχεται από άλλους κόσμους, από άλλους πλανήτες για να χαράξει νέους δρόμους και πρώτα απ΄όλα τον δικό της. Η κυρίαρχη νότα στο Alien το γιασεμί, έχει χαρακτηριστεί ως το πιο σέξι γιασεμί στη σύγχρονη αρωματοποιία, μια νότα που μπορεί να γίνει εξίσου φλοράλ και σικάτη, όσο και «βρώμικη» και σκοτεινή. Το άρωμα αυτό δεν έχει τίποτα το κοριτσίστικο, αλλά είναι η ενσάρκωση μιας παράξενης, επιβλητικής γυναικείας ύπαρξης αδιαπραγμάτευτα ερωτεύσιμης!
To Womanity ήρθε πέντε χρόνια αργότερα και καθήλωσε με τη διαφορετικά του, έγινε σχολή κι αντιγράφηκε από πολλούς. Αλμυρό σαν θάλασσα, γλυκό σαν το σύκο, αιθέριο σαν τον νυχτερινό καλοκαιριάτικο αέρα και ερωτικό σαν τον έρωτα πάνω στην καυτή αμμουδιά. Το άρωμα με ευωδιές εμπνευσμένες από τη Μεσόγειο, εκεί που ξεκίνησαν όλα, στην κοιτίδα των πάντων. Είχε ως σκοπό να υμνήσει την αρχέγονη γυναικεία οντότητα, τη μήτρα κάθε πολιτισμού, πνευματικότητας, έμπνευσης, δημιουργίας. Την αιώνια θηλυκή θεότητα, αρχή και τέλος των πάντως. Το σύκο δίνει το σαφές υπονοούμενο στα όργανα αναπαραγωγής, το άρωμα αγγίζει το πρωτόγονο, το άγριο, το ζωώδες κι ύστερα σχεδόν ταυτόχρονα ευωδιάζει σαν ήρεμη θάλασσα στις αρχές καλοκαιριού, λίγο πριν ξεσπάσει μια μεγάλη καταιγίδα που θα κάνει τη θάλασσα να λυσσομανά. Ακόμα και το εκκεντρικό μπουκάλι του προσομοιάζει με τοτέμ, με την μητέρα – θεά που λατρεύεται στα βάθη της ζούγκλας.
Ανεξάντλητη η λίστα το δίχως άλλο….
Εσείς πιο άρωμα θα προσθέτατε στα πιο ερωτικά και σέξι όλων των εποχών;
Stella
Καλημερααα!!!Χαιρομαι που το αρωμα μου συμπεριλαμβανεται στο απιστευτο top10 (ολα ειναι ενα&ενα)!!!.Ειναι το Womanity του Mugler.Λυπαμαι που πλεον εχει καταργηθει και ειμαι αναγκασμενη να το ψαχνω σε amazon και e-bay 🙁 ..Προς το παρον το λιιγο που εχει μεινε στο υπεροχο μπουκαλι, το χρησιμοποιω με φειδω και μονο σε ειδικες περιπτωσεις..Μαλλον θα μου τελειωσει στις 14 του μηνα!!!
@ANASTASIA V Δεν το ψάχνεις και σε eshops του εξωτερικού? Υπάρχει στο notinο.gr αλλά και leparfum.bg (το έχει σε tester σε εξαιρετική τιμή). εγγυημένα γνήσια, εχω παρει άπειρες φορές!
Καλημέρα & καλή εβδομάδα! Το διαβάζω & το ξαναδιαβαζω αυτό το post! Τι υπέροχες ιστορίες…! Γεμάτες πάθος… έτσι εξηγούνται οι πολλές και διαφορετικές μυρωδιές των αρωμάτων…ποιο θα πρόσθετα; ένα σίγουρα δεν φτάνει…….
χχ
Καταπληκτικο αθρο το όσφρηστικα μέχρι την τελευταία γραμμή !!
@Στελλα απο όσα αναφέρεις ήμουν και εγώ λάτρης του Samsara.Ακομα τότε
φόραγα το Poison Dior και το Knowing Estée Lauder.
Καλημέρα και καλή εβδομάδα! Με το που είδα Guerlain σκέφτηκα Stella ή MariaA, στο “Opium” όμως κατάλαβα ποια είχε γράψει το post! Τι ωραίες πληροφορίες! Αχ, αυτό το “Opium”! Γνωρίζει καμιά σας αν η πρώτη κυκλοφορία του 1977 ήταν η ίδια με αυτή των αρχών / μέσων 90’s? Το έχω ξαναγράψει, ήταν το άρωμα της μαμάς μου και έχω απίστευτες παιδικές αναμνήσεις! Και επειδή το έχω αγοράσει και εγώ, δε μυρίζει το ίδιο. Επίσης, πόσο συγκινήθηκα που είδα το “Cinnabar”, είχε χαθεί στη λήθη της μνήμης, το μπουκάλι και αυτή η “ζεστή” μυρωδιά του!
Δύσκολα θα πρόσθετα κάτι στη λίστα, αλλά αν ζοριστώ πολύ, προσωπικά αγαπημένα το “Jungle”- Kenzo και το “Hypnotic Poison”-Dior! Τουλάχιστον εγώ αισθανόμουν σέξι, όταν τα φορούσα, χεχε!
@SHEENA δυστυχως τόσο το Opium (και δικό μου άρωμα κάποτε…) όσο και το Cinnabar όπως και όλα τα παλιά κλασσικά αρώματα, έχουν υποστεί τόσα και τέτοια reformulation με τα χρόνια, που είναι η σκιά του εαυτού τους. Καμμία σχέση δηλαδή με ότι ξέραμε όσες τα ξέραμε. Σα να λέμε η Ρίτα Χαίηγουρθ και η … κοπελίτσα του παρθεναγωγείου ένα πράμα….
Καλημερα. Ωραιο ποστ @Stella οπως παντα αλωστε. Εγω θα προσθετα σαν αρωματα που τα φορουσαν σχεδον ολες και τα μυριζες παντου ειναι το Poison”-Dior! και το Fidji Προσωπικα τα εβαλα και τα δυο αλλα θεωρω διαχρονικα ερωτικο το Chanel 5 Oσα χρονια και αν περασουν παντα θα ειναι επικαιρο
Εγώ πάλι, άλλο δεν μπορώ να καταλάβω. Αφού είναι γνωστό και ισχύει για τα πάντα ότι «συνταγή που πετυχαίνει και πουλάει δεν την αλλάζεις», γιατί αποφασίζουν αυτές τις αλλαγές οι μεγάλες εταιρείες; Φυσικά δεν θέλουν να χάνουν χρήματα, καμία εταιρεία δεν θέλει να χάσει χρήματα. Και πόσο μάλλον όταν τα reformulations γίνονται σε αρώματα με πολύ υψηλές πωλήσεις. Μήπως πριν τα επανα λανσαρίσματα έχουν γίνει κάποιες εκτενείς έρευνες για τα contemporary οσφρητικά γούστα; Kαι μήπως τα αρώματα που πριν από 30, 20, ακόμα και μόλις 10 χρόνια πριν, έκαναν μεγάλη αίσθηση και αγαπήθηκαν πολύ, τώρα πλέον θεωρούνται «παλιακά», «βαριά» και “παρωχημένα”; Αλλάζουν οι γενιές και μαζί τους αλλάζουν και τα γούστα, αυτό είναι αδιαμφισβήτητο.
(για Ανθολόγιο και το σημερινό post, μέσα στα top 3 όλων των εποχών για να κάνω και εγώ τη δική μου λίστα..)
@Stella: Ευχαριστώ για την απάντηση! Δε θα ήταν καλύτερο να μείνει το άρωμα ως έχει και reformulations να αποτελούν άλλες “εκδόσεις” τους; Γνώμη μου πάντα φυσικά. Θαρρώ ότι χάνεται η “μαγεία” και η κλασικότητά τους έτσι.
@Ju: Την ίδια αίσθηση έχω και εγώ. Ότι αποτελούν “βαριά” αρώματα, ίσως συνειρμικά να φέρνουν στο νου ακριβά αρώματα, που απευθύνονταν πριν κάμποσα χρόνια στους έχοντες, ενώ πλέον ένα πιο “ανάλαφρο” (οσφρητικά πάντα) άρωμα να αποσκοπεί σε ένα πιο ευρύ κοινό.
@Julia ΤΕΡΑΣΤΙΑ συζήτηση αυτο που έθεσες! Δεν είναι ακριβως έτσι, καθόλου θα έλεγα. Από το 2005, χρονιά ορόσημο για τη σύγχρονη αρωματοποία υπάρχει υποχρεωτική νομθεσία από την International Fragrance Association (IFRA ) για υποχρεωτικό reformulation των αρωμάτων ανα 3 χρόνια. Κάθε τρία χρόνια βγαινουν και κάποια, καθόλου λίγα, συστατικά off με τις ενδείξεις αλλεργιογόνα, καρκινογόνα κ.λ.π και οι εταιρείες είναι υποχρεωμένες να αντικαθιστούν τα συστατικά αυτά, ως εκ τούτου και τις νότες, γιατι ούτως ή άλλως όλα τα αρώματα χημικά είναι και οι νότες συνθετικές (ποιος νομίζει, ότι το γιασεμί του Νο5 είναι εκεινο το πολύτιμο εκχύλισμα από την Grasse του 1920 ή του 1950 ή 1960?) Συνθετικά είναι όλα. Αυτά τα συνεχή reformulation και αντικατάσταση έχει ως αποτέλεσμα τα αρωματα να μην ειναι πια τα ίδια και είναι αυτό που ευθύνεται για την καταργηση διασημων αρωματων που ήταν και τρομερές επιτυχίες, αλλά οι εταιρείες δεν μπορουν πια να προσφερουν ούτε το παρόμοιο τους π.χ Sicily των Dolce e Gabanna που καταργήθηκε ενω πουλούσε τρελλά. Αυτός είναι και ο λόγος που καταργούνται και πολλά νεότατα αρώματα μετά από 5-6 χρόνια κι εχουμε γεμίσει στα flankers. Ξαφνικά αρώματα 7-8 χρόνων θεωρούνται… παλιά και καταργούνται!!!! Σε ότι αφορα το μάρκετιγνκ, ας μην ξεχνάμε, ότι ναι μεν οι εποχές και οι οσφρητικές μας προτιμήσεις φυσικά και αλλάζουν και δεν περιμένουμε σήμερα να φοράμε το άρωμα της γιαγιάς μας, αλλά και οι κατευθυνσεις του μαρκετινγκ ειναι αυτές που διαμορφώνουν τα γούστα μας ακόμα και τα οσφρητικά. Δεν είμαστε και τόσο ελεύθερης βούλησης… όσο νομίζουμε….
Τεράστια συζήτηση, πολλοί οι λόγοι, ανεξάντλητοι για ένα σχόλιο.
Τεράστια συζήτηση
Κι εγώ έχω την ίδια απορία με αυτή της Τζούλιας.Γιατί στις πετυχημένες συνταγές αποφασίζονται αλλαγές που τις περισσότερες φορές είναι κακές;
Από τα «παλιακά», «βαριά» και “παρωχημένα” εγώ αγαπώ τα clinique elixir/estee spellbound/ginenchy organza/elizabeth arden red door/gres cabotine….είναι το δικό μου top5!!
@SHEENA , Kenzo jungle αγαπώ κι εγώ πολύ….είναι το άρωμα που φοράω αυτόν τον καιρό.
@STELLA ,από notino.gr αλήθεια έχεις μείνει ευχαριστημένη;
@CELIA Ναι πολύ! Βρίσκω κατ’ αρχήν ΟΛΑ μα ΟΛΑ τα δείγματα, ακόμα και των πιο σπάνιων αρωμάτων που δεν μπορώ να βρω στην Ελλάδα (για δείγματα στην Ελλάδα ούτε λόγος…) και τα δοκιμάζω με την άνεση μου. Πιο ευχαριστημένη έχω μεινει βεβαια, απο τις τιμές του parfum Bulgaria και δη από τα Testers. Στο notion βρηκα το Body lotion του Habanita που εδω δεν υπάρχει ούτε σαν άρωμα.
@Stella: Απίστευτες πληροφορίες, μένω άφωνη! Ούτε που το γνώριζα! Η βασική διαφορά μεταξύ ενός γνώστη και ενός απλού καταναλωτή!
@Celia: Μα δεν είναι τέλειο; Έχω εμμονή με αυτό το άρωμα! Αν το φοράει καμιά σας και πετύχει καμιά περίεργη να γέρνει πάνω σας και να σας μυρίζει, εγώ θα είμαι, να το ξέρετε!
…και νόμιζα πως μόνο εγώ θεωρουσα πως αλλάζουν τα αρώματα…ή το δέρμα μου & το πώς μου μυριζουν -πανω μου-τα γνωστά μου αρώματα…Τώρα ξέρω πως δεν είμαι η μόνη. @Julia, @Stella, και bbgirls. Συμφωνω με το Obsession, Samsara & Opium. Θα πρόσθετα το Poison (Black) και το J’adore
@SHEENA Σ΄ευχαριστώ πολυ! Είμαι σίγορυη, ότι και η ΜΑRIAA θε έχει πολλα ενδιαφέροντα να μας πει σχετικά με όλα αυτα,. Αναμένω το σχόλιο της με πολύ ενδιαφέρον.
@SΗΕΕΝΑ & CELIA Τo Elephant Jungle θεωρείται ένα από τα κορυφαία αρώματα όλων των εποχών.
@SOFIA MARGA Κάποτε πίστευα κι εγω το ίδιο ή ότι έχω πάθει ανόσμια από τα αιθέρια έλαια που δουλεύω ή οτι οι ορμόνες μου εχουν σαλτάρει…. Σε συμβουλεύω να διαβάσεις το πολύ ενδιάφερον άρθρο της Ελενας Βοσνάκη https://www.fragrantica.gr/news/%CE%93%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF-%CF%84%CE%BF-%CE%91%CE%B3%CE%B1%CF%80%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF-%CE%9C%CE%BF%CF%85-%CE%86%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%AC-%CE%9C%CE%BF%CF%85-%CE%9C%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CE%94%CE%B9%CE%B1%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC–1971.html
@stella εμεινα αναυδη!!! Ολη μερα χαζευα στο notino τα προϊοντα τους, και τωρα μολις διαβασα τις συμβουλες σου 😮 !!!Επισης θα συμφωνησω μαζι σου, πολλες υπεροχες μυρωδιες θυσιαστηκαν λογω καρκινογονων ουσιων αλλά κ προκλησης αλλεργιων..
@ANASTASIA V είτε θυσιάστηκαν στην τρομολαγνεία της πιθανότητας, να είναι καρκινογόνες ή αλλεργιογόνες… Καθε λίγο και λιγάκι μια καινούργια υστερία χτυπάει τον σύγχρονο κόσμο…
Υπέροχο άρθρο και συμφωνώ απόλυτα με την απορία της Julia & Celia..Τρία αρώματα έχουν σημαδεψει την παιδική έως εφηβική μου ηλικία: Opium,Samsara & Obsession και τα τρία μεθυστικα και πολύ αγαπημένα!! Και λίγο αργότερα η λατρεμένη Organza του Givenchy, όλα αξέχαστα
@Stella: αυτό με το Sicily των D&G είναι η πονεμένη μου ιστορία.. Έχω μείνει με ένα μπουκαλάκι των 30 ml που είχα αγοράσει από τα Duty Free και το προσέχω σαν κόρη οφθαλμού. Έχω βρει όμως σε ένα από τα αρωματοπωλεια με τα χύμα αρώματα τύπου Sicily, που μυρίζει ακριβώς θα έλεγα όπως το πρωτότυπο και το φοράω όλη τη μέρα, ακόμα και μέσα στο σπίτι για να βγάλω το άχτι μου
@Maryl Opium,Samsara & Obsession, Ε… αφού είσαι μοιραία γυναίκα κουκλάρα μου! Τι άλλο θα φορούσες? 😉
Πολύς κόσμος βρίσκει κατηργημένα αρώματα στα αρωματοπωλεία και πολύ πετυχημένες vesrions.
Καλησπέρα κια πο μένα!! Άργησα αλλά τουλάχιστον μεσα στην κούραση και το τρέξιμο καταφέραμε να βρούμε νέο σπίτι!! Το πως θα μετακομίσω τώρα τα “μωρά” μου να δω!!
Εξαιρετικές επιλογές Στέλλα κι εγώ τα ίδια θα διάλεγα, ίσως με μια προσθήκη το J’Adore, το Musc Ravageur & ίσως το Chergui.
Η κουβέντα για τους κανονισμούς κλπ είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο που έχει κάνει τη ζωή δύσκολη σε όλους αλλά δεν είναι ο μοναδικός λόγος που τα αρώματα δεν είναι ίδια. Φανταστείτε ότι η Chanel όπως και ο Guerlain , ο Dior και πολλά άλλα μεγαθήρια της αρωματοποίας έουν στην κατοχή τους εκτάσεις ολόκληρες οπου φύονται τα λουλούδια, φυτά και καρποί που χρησιμοποιούνται σαν πρώτες ύλες. Τι κοινό έχουν όλα αυτά? Είναι φυσικά προιόντα που εξαρτώνται από τις καιρικές συνθήκες και οπως καταλαβαίνετε η παραγωγή δεν είναι ίδια κάθε χρόνο. Επίσης εξαιρετικές συνθήκες όπως φυσικές καταστροφές (δείτε Αιτή και το βέτιβερ που παράγει) προκαλούν ελείψεις σε αυτές τις πρώτες ύλες και οι εταιρειες προσπαθούν να καλύψουν το κενό που δημιουργείται στη φόρμουμα με κάτι άλλο πυ φυσικά δεν θα έχει το ίδιο αποτελεσμα. Ακόμη οι τεχνικές απόσταξης των υλικών έχουν αλλάξει / βελτιωθεί και η ποιότητα έχει καλυτε΄ρεψει. Δεν ξέρω αν ακούστηκε καθόλου αλλά για ένα διάστημα πέρισυ ο Guerlain απέσυρε το Mitsuko μέχρι ο Thierry Wasser να βρει ενα τροπο να κλύψει το κενό στη φόρμουλα που δημιουργήθηκε από την αφαίρεση ενός “επικίνδυνου” συστατικού!
Υπουργε μου αρωματα-κρασια σημειωσατε Χ..
-Ωραιο αρωμα!!!
-Shalimar σοδειας ’98…
😀 😀 😀 (Μαρια μου αστειευομαι!!!!).
Καταπληκτική @Stella μπράβο και πάλι μπράβο!!! ❤❤💜💜💛💛💚💚❤❤💜💜💛💛💚💚Πολύ ωραίο άρθρο!!! Με ταξίδεψες και ήταν ότι έπρεπε μετά από μια κουραστική Δευτέρα… Πολλεεεες πληροφοριες μαζεμενες που μας δημιουργούν υπέροχες εικόνες… Αξίζει να σημειωθεί ότι παρατηρούσα για ώρα τα μπουκαλάκια από τα αρώματα(δίνω ιδιαίτερη βάση στο εξωτερικό και συνηθίζω να κρατώ τα μπουκαλάκια που μου αρεσαν) και πόσο αυτά αλλάζουν με τα χρόνια… ❤❤💜💜💛💛💛💚💚💚💚💚❤❤❤💜💜💜💜💛💛💛💚💚💚💚
@Anastasia: Κι όμως είναι ακριβώς έτσι!!! Τα αρώματα είναι σαν τα κρασια και για να τα διατηρήσεις χρόνια θέλουν ακριβώς την ίδια φροντίδα!! Υπάρχουν πολλές πληροφορίες online που βάζοντας το batch code του αρώματός σου βλέπεις πότε κι που παράχθηκε και σχόλια να ήταν “καλή χρονιά”!!!
Μπράβο Στελλίτσα μου,δεν είχα ιδέα για τις ιστορίες που έκρυβαν αυτά τα αρώματα.Κι αν πω ότι δεν εντυπωσιάστηκα από αυτό με τα φορεμένα εσώρουχα ψέμματα θα΄ναι 😛 Στη λίστα σου θα πρόσθετα το Dolce Vita του Dior οπωσδήποτε.
Μουτςς
Θα προσέθετα το NARCISO RODRIGUEZ FOR HER!!
@Stella: Τώρα το είπες σωστά.. Η “δαιμονοποίηση” συστατικών και η δήθεν “υστερία”, που ποιος ξέρει τι συμφέροντα κρύβει από πίσω..
@ΑnastasiaV & MariaA: Φυσικά έχουν μεγάλη σχέση μεταξύ τους η Haute Parfumerie με τα Grand Cru.
Γι αυτό και βλέπουμε αρώματα να ξεπερνούν την τιμή των 250Ε – ακριβώς για τους λόγους που ανάφερε η MariaA.
Για παράδειγμα η Haute Perfumerie και τα αρώματα Maison Lancome. Το λευκό τριαντάφυλλο – σήμα κατατεθέν της Lancome- καλλιεργείται σε χιλιάδες στρέμματα γης, μόνο για τη μάρκα. Με λίγα λόγια η Lancome έχει τη δική της ποικιλία τριαντάφυλλου. Κάτι τέτοιο ισχύει και για τα Grand Cru και τις ποικιλίες τους.
@Μarianna: Λατρεμένο άρωμα.
@MariaA: Προσοχή στα “μωρά”!! Λίγα, λίγα να μεταφερθούν, όχι όλα μαζί!
@MariaA Καλοριζικο το νεό σας σπίτι Υπουργέ μου! Εύχομαι να είναι πάντα γεμάτο χαρές, αρώματα και απολαύσεις!
Ανυπομονούσα για το σχόλιο σου και φυσικά για τις επιπρόσθετες πληροφορίες που θα είχες να μας δώσεις. Σίγουρα είναι έτσι όπως τα λες! Για να συμπληρώσω κάτι που είχα κατα νου, σε όλες τις εποχές τα αρώματα απο καιρού εις καιρό, περνούσαν ένα “φρεσκάρισμα” τόσο για τους λόγους που εύστοχα σημιεώνεις, όσο και για να εναρμονίζονται με τη μόδα της εποχής και αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Είναι μια αύρα ανανεώσης που όλοι τη χρειαζόμαστε ακόμα και στα πιο αγαπημένα μας προιόντα. Θυμάμαι τη μαμά μου να λέει για αρώματα της, ότι τα εχουν αλλάξει. Αλλιως θυμαμαι το Cristalle Chanel και το Diorissimo που φορούσε στα 70΄ς από αυτα που της αγόραζα εγω στα 90’s ή στα 00’s. Σε αυτό που αναφερομαστε με προβληματισμό ωστόσο είναι, ότι πλέον με τα συνεχή reformulation που γίνονται όχι για λόγους “εσοδειας” που είναι και πολύ φυσικό, αλλά για λόγους “δαιμονοποίησης” συστατικών, χάνεται ο βασικός χαρακτήρας, η μοναδική ταυτότητα του αρώματος, που αντικαθίσταται με κατι μακρινό που του μοιαζει… Αυτό κατα την ταπεινή μου άποψη, δεν εχει να κανει με τις τάσεις της μόδας. Μάλλον το αντίθετο, κατευθυνόμαστε να μας αρέσουν αυτά που κυκλοφορούν, γιατί αυτα συμφέρει να παρασκευαστούν.
@Ολες χαίρομαι που σας άρεσε το Post και σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια.
Υπέροχο post!! Επιτρέψτε μου να προσθέσω το La nuit Tresor της Lancôme. Με ρωτάνε συνεχώς γί’ αυτό και εισπράττω τα πλέον θετικά σχόλια για την ευωδιά του….
@Lina: Μμμ.. Το “Tresor”. Πραγματικός “θησαυρός” της αρωματοποιίας και από τα αγαπημένα αρώματα της μητέρας μου.
Όμορφη λίστα, με ένα θέμα ασφαλώς που εξ ορισμού δεν μπορεί ποτέ να εξαντληθεί, ούτε να παρουσιαστεί με τον υποκειμενικό παράγοντα απόντα!
Μερικές προσωπικές μου παρατηρήσεις όσον αφορά στον οίκο Guerlain, την ιστορία του οποίου έχω μελετήσει ιδιαίτερα:
δεν θα χαρακτήριζα το πολύ φρέσκο, με έντονες νότες εσπεριδοειδών και λεβάντας (καθώς κι εξόχως unisex, αγαπημένο μεταξύ άλλων των Sean Connery και Roger Moore) JICKY ως ιδιαίτερα “ερωτικό” άρωμα και σίγουρα θα επέλεγα αντ’αυτού το θρυλικό, αισθησιακό SHALIMAR (που ο λαοφιλης θρύλος θέλει να δημιουργήθηκε από “ατύχημα”, όταν η συνθετική βανίλια έπεσε μέσα στο JICKY- φυσικά η αλήθεια είναι ότι αυτό το αριστουργηματικό άρωμα δημιουργήθηκε μετά από πολλά τεστ). Επίσης η πιο πιθανή ιστορικά εκδοχή είναι ότι το JICKY οφείλει το όνομά του στο χαϊδευτικό του Jacques Guerlain αλλά καταλαβαίνω ότι η εκδοχή που αναφέρεται στο άρθρο είναι πιο ελκυστική 🙂
Όσο για αγαπημένα αρώματα που προσωπικά βρίσκω εξόχως ερωτικά, εκτός από τα προαναφερθέντα SHALIMAR και SAMSARA του Guerlain, τη HABANITA του Molinard και το (pre-reformulated) OPIUM του YSL, θα αναφέρω την ultra feminine DIVA του Ungaro, τα εκρηκτικά POISON του Dior και ARPEGE της Lanvin, το smoky TABAC BLONDE του Caron, το “βρώμικο” TABU Dana, το αισθησιακό AMBRE SULTAN του Serge Lutens.
Αν νοσταλγώ ένα σούπερ ερωτικό ανδρικό άρωμα, αυτό είναι η pre-reformulated εκδοχή του KOUROS του YSL (και μάλιστα η σύνθεση των πρώτων 8-9 ετών του).
@ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΒΕΝΕΤΗ: Συγχαρητήρια για τις γνώσεις σου Δέσποινα και ευχαριστούμε γα τα σχόλια. Προφανώς τα αγαπάς πολύ τα αρώματα.
@ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΒΕΝΕΤΗ Πολύ χαίρομαι Δέσποινα που μας έδωες τόσο όμορφες κι ενδιαφέρουσες πληροφορίες. Να μας γράφεις πιο συχνά γιατί έιμαι σίγορυη, ότι έχεις πολλά να μας πεις. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου περί υποκειμενικότητας και αντικειμενικότητας, εξάλλου το έθεσα από την αρχή στο ποστ, ως βασική παράμετρο. Πως να ορίσεις το τι είναι αυτο που εξιτάρει, αρέσει, έλκει, ξελογιάζει με αντικειμενικά κριτήρια? Προσπάθησα να δώσω λίγο τα πλαίσια μέσω των animalic notes αλλά και πάλι…. τι να λέμε ανεξάντλητος ο κατάλογος το βλέπεις κι εσυ…. πως να χωρέσουν όλα σε ένα ποστ? Θα συμφωνήσω μαζί σου για το σαγηνευτικό Shalimar (φυσκά κι αυτο προ reformulation, γιατί σημερα ειναι μια σκια του παλαιού εαυτού του), είχα κι εγω το ίδιο δίλημμα σχετικά με το ποιο να συμπεριλάβω. Αλλά το Jicky έχει μια πιο εμβληματική, σημειολογική διάσταση για την ιστορία του σύγχρονου αρώματος κι εναν αστικό μυθο, όντως πιο ελκυστικό όπως λες κι εσυ, αν πιστεψουμε, ότι ισχύει. Αλλωστε για πολλούς αυτες οι νότες ήταν ή είναι σέξυ. Παραδειγμα στο πως διαμορφώνεται το ερωτικό στοιχείο ανά εποχή είναι το γεγονός, ότι σήμερα θεωρειται σεξυ καθε γκουρμαντ, ζαχαροπλαστική, λιγωτική νότα, γιατι αυτες τις νότες έμαθαν στις νέες γενιές να πιστεύουν ότι ειναι, να τους αρέσουν, να τους συγκινούν. Το γεγονός βέβαια, ότι αυτες οι νότες που χρησιμοποιουνται στην ζαχαροπλαστική είναι παμφθηνες και συμφέρουν τις εταιρίες, άρα εκπαιδεύουν και κατευθύνουν το νεο κρίσιμο κοινό 25-40 να τους αρέσουν, δεν το αγγίζει κανένας.
Θα χαρώ πολύ να ξαναδιαβάσω σχόλιο σου.
Αγαπητό @BEAUTYBLOG, φαντάζομαι ότι φαίνεται πως τους έχω μια μικρή αδυναμία 🙂
Αν βρεθείτε στο Παρίσι ένα Σεπτέμβρη, μην παραλείψετε να λάβετε μέρος στο: https://www.rivesdelabeaute.com
Η συμμετοχή είναι ως επί το πλείστον δωρεάν κι οι παρουσιάσεις, ξεναγήσεις, κλπ. ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες κι όμορφες.
Αγαπητή @STELLA θα συμφωνήσω μαζί σου σε όλα, συμπεριλαμβανομένου και του ότι τα σύγχρονα γούστα έχουν σε μεγάλο βαθμό διαμορφωθεί από τις ίδιες τις εταιρίες, μέσω γιγαντιαίων, πολυεξοδων διαφημιστικών campaigns – όσο πιο αδιάφορο, generic ζαχαρωδες “gourmand”, τόσο πιο μεγάλη η καμπάνια!
Θεωρώ εξωφρενικό ότι όσον αφορά κάποια σύγχρονα best sellers (ονόματα δεν λέω!) το διαφημιστικό κόστος είναι ίσως και περισσότερο από το 1/3 του συνολικού κόστους του προϊόντος – αφαιρέστε και το κόστος μπουκαλιού/συσκευασίας/διανομής και θα καταλάβετε πολλά για την ποιότητα του αρώματος καθεαυτου!
Η όσφρηση -όπως κι η γεύση ή το γούστο γενικότερα- εν πολλοίς καλλιεργείται. Κι αυτό προϋποθέτει πάντα γνώση κι ανοιχτό μυαλό (παθαίνω αυτομάτως αλλεργία όταν ακούω το σχόλιο “it smells like old lady’s fragrance” όταν μια μύτη εθισμένη στο… ζαχαρονερο μυρίζει κάποιο κλασικό αριστούργημα,για να το απορρίψει χωρίς δεύτερη σκέψη).
Και το SHALIMAR όντως δεν είναι αυτό που ήταν 15, 25 ή 50 χρόνια πριν, αλλά σε σχέση με άλλες reformulations του Guerlain (ελέω LVMH και IFRA) διατηρεί ακόμη το χαρακτήρα και τη γοητεία του.
Τα δύο κλασικά του οίκου που έχουν υποφέρει πολύ , σε βαθμό που να είναι πραγματικά σκιές του εαυτού τους, είναι το CHAMADE και το προσωπικό μου αγαπημένο VOL DE NUIT.
@Despina Veneti Προσυπογράφω κάθε σου λέξη και κάθε σημείο στίξης, όσων έγραψες. Τα είπες έτσι ακριβως όπως είναι τα πράγματα κι ετσι όπως τα αισθάνομαι κι εγω όλα αυτα τα χρόνια. Δεν θα μπορούσα να είχα εκφράσει καλύτερα απο σενα, τις ίδιες μου τις σκέψεις. Χαίρομαι πραγματικά που είσαι στην παρέα μας. Εχουμε πολλά να συζητήσουμε … 🙂