Οι βάτες που είχαν την τιμητική τους την δεκαετία του 1980 δεν είναι απλά μια – κάπως ξεπερασμένη- fashion λεπτομέρεια. Σηματοδοτούν αλλαγές που σχεδόν πάντα έχουν να κάνουν με τη γυναικεία χειραφέτηση.
Τα 80’ς κάνουν big comeback στη μόδα και φυσικά μαζί με τα neon, τα λαμέ και τα animal prints ετοιμαστείτε για βάτες.
Γυρνώντας πίσω στο χρόνο, πρώτο έκαναν την εμφάνισή τους σαν ένα ακόμα προστατευτικό layer των Αμερικανών football players στα τέλη του 19ου αιώνα. Τη θέση τους στη γυναικεία γκαρνταρόμπα την βρήκαν τη δεκαετία του 1930 χάρη σε δυο διάσημους σχεδιαστές.
Η Elsa Schiaparelli που λάτρευε να πειραματίζεται με τη γυναικεία σιλουέτα στις μοναδικές της δημιουργίες ήταν η πρώτη που πρόσθεσε βάτες σε γυναικεία σακάκια κάνοντας την αρχή σε αυτό που θα ακολουθούσε την δεκαετία του ‘40 και την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου όταν λόγω πολέμου οι γυναίκες μπήκαν για πρώτη φορά δυναμικά σε έως τότε ανδροκρατούμενους εργασιακούς χώρους.
Ιέρεια της βάτας τότε, κάτω από την στιλιστική μπαγκέτα του διάσημου σχεδιαστή του Hollywood Adrian, δεν ήταν άλλη από τη Joan Crawford. Οι δυναμικοί της ώμοι τονισμένοι πάντα με βάτες ξεκίνησαν από την ταινία Letty Lynton του 1932 και έφτασαν στο αποκορύφωμά τους το 1945 και την ταινία Mildred Pierce. Εκεί η Crawford υποδύεται μια δυναμική γυναίκα που όταν την εγκαταλείπει ο άντρας της δημιουργεί από το τίποτα μια οικονομική αυτοκρατορία και μεγαλώνει μόνη της τις δυο κόρες της. Σημειολογικά η επιλογή της «αντρικής» σιλουέτας με τονισμένους με βάτες ώμους αντανακλά τον δυναμισμό της και τη γυναικεία χειραφέτηση ακριβώς στα μέσα της δεκαετίας του 40 που όπως είπαμε παραπάνω οι γυναίκες ξεκίνησαν να μπαίνουν δυναμικά στον εργασιακό τομέα και χρειάζονταν ρούχα πιο πρακτικά, πιο αυστηρά, ταιριαστά σε ένα έως τότε ανδροκρατούμενο περιβάλλον.
Και μετά ήρθαν τα απόλυτα θηλυκά 50’ς και το New Look by Dior. Φουρό, παστέλ, kitten heels, γαντάκια, πέρλες και twin sets. H εύθραυστη γυναικεία σιλουέτα, το «καλό» κορίτσι, η άψογη μητέρα και νοικοκυρά, η Stepford Wife.
Οι βάτες κρύφτηκαν στο χρονοντούλαπο και θα πέρναγαν τουλάχιστον 3 δεκαετίας για να ξανακάνουν την εμφάνισή τους σε άλλη μια στιγμή της ιστορίας που σηματοδοτήθηκε από την γυναικεία χειραφέτηση: αρχές των 80’s η Margaret Thatcher γίνεται η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου. Αναλαμβάνει έναν παραδοσιακά αντρικό ρόλο, απομακρύνεται από τη θηλυκότητά της, αφομοιώνεται με το Υπουργικό της συμβούλιο που αποτελείται εξ ολοκλήρου από άντρες. Με ποιόν τρόπο; πρώτα απ όλα με την ίδια της την εικόνα. Αυστηρά ταγιέρ με τονισμένους ώμους. Την ίδια δεκαετία οι baby boomers οι γυναίκες που αναλαμβάνουν όλο και πιο υψηλές θέσεις σε παντοδύναμες πολυεθνικές ακολουθούν το παράδειγμά της. Οι βάτες επιστρέφουν πιο δυναμικά από ποτέ.
Από τα κορίτσια του σχολείου, έως τις “λιονταρίνες” της Wall Street και από την Joan Collins στη Δυναστεία έως τη Grace Jones στη μουσική σκηνή το motto όσο αφορά τη βάτα, είναι more is more, the bigger the better, μια εικόνα απόλυτα συνδεδεμένη με την άκρως δυναμική, οικονομικά ανεξάρτητη, πετυχημένη και δυνατή γυναίκα.
Και φτάνουμε στο σήμερα. Στις πασαρέλες των F/W 2018 αλλά και SS 2019 κυριαρχεί η βάτα στα ντεφιλέ των Tom Ford, Miu Miu, Balmain, Saint Laurent, Gareth Pugh κλπ. Στην επιστροφή τους πρωτοστατεί ο Demna Gvasalia που βρίσκεται στο τιμόνι του οίκου Balenciaga.
Για άλλη μια φορά η επιστροφή της βάτας έρχεται σε πλήρη ευθυγράμμιση με μια σημαντική στιγμή της ιστορίας όσο αφορά τις γυναίκες: παντοδύναμοι παραγωγοί, διάσημοι ηθοποιοί, σεβαστοί σκηνοθέτες βρίσκονται αντιμέτωποι με κατηγορίες παρενόχλησης και στην καλύτερη περίπτωση καταστρέφεται η καριέρα τους, ενώ στη χειρότερη αντιμετωπίζουν ακόμα και ποινές φυλάκισης, μαθαίνοντας για τα καλά το μάθημά τους. Το κίνημα #metoo δυναμώνει όλο και περισσότερο, βάζοντας επιτέλους τα πράγματα στη θέση τους. Πόσο τυχαίο μπορεί να είναι αυτό;
Καποτε μου αρεσαν οι βατες τωρα ουτε να τις δω , δεν ξερω νιωθω σαν εξωγηινος με αυτες χαχα
@Μαρία κ: Το καταλαβαίνω! Βέβαια κάποιες φορές την φτιάχνουν όμορφα τη σιλουέτα, στο πάνω μέρος του σώματος.
Κορίτσια βάτες για εμένα ποτέ σε αυτή τη ζωή!! Δεν με αφορά καθόλου αυτή η μόδα!! Εδώ τις αποφευγα την εποχή που ήταν το must και θυμάμαι οτι μπλούζα μου αγόραζε η μαμά μου τότε και είχε βάτες, τις ξηλωνα και της έβαζα μέσα από το σουτιέν μου για να δείξει λίγο πιο γεμάτο το ανύπαρκτο στήθος μου😀😀.. Μόνο για την περίπτωση αυτή τις έβρισκα χρήσιμες…
Ηχηρό το μήνυμα; Τελικά είναι απαραίτητη η με κάθε τρόπο υπογράμμιση των αυτονόητων.
Πω, πω!!!! Βατες! Τις φορέσαμε τότε, τώρα μου είναι αδύνατον. Θα νιώθω σα να μπήκα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας…. σα να ντύθηκα παλιομοδίτικα….
@Amalia: Ακριβώς έτσι. Λυπηρό, αλλά άκρως αληθινό. Δυστυχώς.
Ακόμη γελάω με τις φωτογραφίες της μαμάς μου από τα 80’s με βάτες, μου φαίνεται σήμα-κατατεθέν άλλης εποχής, ξέρετε, με ταγιέρ με βάτες, μαλλί μπούκλα κομμωτηρίου “πιο στημένο πεθαίνεις”, κακές φράντζες, συνδυασμός χρωμάτων ό,τι να ‘ναι, γενικά καθετί που θα έπρεπε να μείνει βαθιά χωμένο στο χρονοντούλαπο της μόδας (imho). Και, μεταξύ μας, όσο κυνικό και να ακούγεται, δε νομίζω ότι έχει καθόλου να κάνει με τη θέση της γυναίκας στη σημερινή κοινωνία, απλώς μια κλασική ανακύκλωση της μόδας μαζί με τα υπόλοιπα συμπαρομαρτούντα των 80’ς (animal print, φωσφωριζέ κολάν κτλ κτλ).
ΥΓ. Για να “ελαφρύνω” το κλίμα, εγώ από τα 80’s μόνο το ΠΑΣΟΚ θέλω, χαχαχα
@Sheena: Ι hear you! I hear you! Πάντως να ξέρεις ότι πάρα πολλά σημάδια των καιρών έχουν άμεση σχέση με το πως αντικατοπτρίζονται στη μόδα και την pop culture και άσχετα αν δεν το καταλαβαίνουμε αμέσως, το συλλογικό υποσυνείδητο κάνει πολύ καλή δουλειά.
Ω, ναι, σαφέστατα! Μα, ούτως ή άλλως, μιλάμε για πράγματα άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους, οι όποιες αλλαγές συντελούνται σε πολιτικό / κοινωνικό / οικονομικό επίπεδο επηρεάζουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και τις υπόλοιπες εκφάνσεις της καθημερινότητας σε μια κοινωνία. Η μόνη μου ένσταση είναι ότι τα τελευταία χρόνια, αντί με την εξέλιξη της τεχνολογίας, να εξελισσόμαστε και εμείς, έχω την αίσθηση ότι κάνουμε μονίμως βήματα προς τα πίσω. Για Ελλάδα μιλάω σαφώς και ξέρω ότι δεν είναι της παρούσης να το αναλύσω περαιτέρω, αλλά, να, να ξέρεις ότι γι’ αυτό αγαπώ το bb, γιατί μας δίνει βήμα να εκφράσουμε και τους όποιους προβληματισμούς μας, χωρίς να πέφτει λογοκρισία.
@Sheena: Απίστευτο.. μόλις πριν λίγες μέρες ειχα ακριβώς αυτή τη συζήτηση με τη μητέρα μου.. νιώθω ότι η Ελλάδα πάει προς τα πίσω.. μετά σκέφτηκα ότι ίσως εγώ το νιώθω έτσι και είμαι λάθος. Και τώρα το λες και εσύ που ξέρεις πόσο εκτιμώ τις απόψεις σου.. δεν μπορεί.. κάπου θα υπάρχει φως στο τούνελ.. δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει.. Σε μια άλλη συζήτηση σε xmas τραπέζι ειπώθηκε ότι μόλις ένα 20% (και πολύ ίσως λέω) αυτού του τόπου σκέφτεται διαφορετικά από το υπόλοιπο 80%. Και ένας φίλος πετάχτηκε και είπε “ε, αν είμαστε το 20% ας μας δώσουν επιτέλους ένα κομμάτι αυτής της χώρας και ας κάνουν ό,τι θέλουν στο υπόλοιπο! Ας μας δώσουν την Πελοπόννησο με νέα σύνορα!” Όπως το ακούς.
20%? Πολύ λέτε….
Βάτες πάλι ε; Θα βλέπουμε πάλι φωτογραφίες τωρινές στο μέλλον και θα κλαίμε(από τα γέλια)
Μουτςς
Δεν θέλω να σχολιάσω την ατάκα που ειπώθηκε περί Πελοποννήσου.. Ένεκα Μακεδόνισσα (απο την κανονική..).. @sheena συμφωνώ κ γω πώς γινεται ανακύκλωση στις τασεις… Βάτες, λαμε λεοπαρ… Οκ το μόνο που με τρομάζει είναι πώς κάποια στιγμή θα φτάσουμε στα 90s κα θα φοράω φούτερ με teckno prints😄
@Stella: Κάποιος στο ίδιο τραπέζι μας είπε πολύ αισιόδοξους που μιλήσαμε για 20%. Εκείνος μίλησε για 8%. Στην καλύτερη.
@Anastasia V: Δεν ήθελα να το πω στη @Sheena για να μη νομίζετε ότι αγαπώ κάποιες περισσότερο ή κάποιες λιγότερο εδώ μέσα αν και νομίζω έχω αποδείξει ότι σας αγαπώ όλες το ίδιο. Αφού το είπες εσυ όμως και με τσιγκλίζεις θα το πω: όταν ειπώθηκε στο τραπέζι η Πελοπόννησος ως ανεξάρτητη εγώ φώναξα: «Μακεδονία! Μακεδονία!».
Julia για το μόνο πράγμα που δεν τίθεται προς αμφισβήτηση, είναι για την αγαπη που δείχνεις σε όλες μας.και εμείς στην ανταποδιδουμε και πιστεύω πώς το ξερεις😘. Δυστυχώς στην χώρα μας το 2019.. όλα τ άλλα είναι ρευστα..
@Anastasia V: Έχεις απόλυτο δίκιο αγαπημένη μου. Τα είπες όλα με μια μικρή πρόταση: «δυστυχώς η χώρα μας το 2019….» 😔
@Julia: M’ αρέσει που είσαι αισιόδοξη, γιατί δυστυχώς δε βλέπω φως στο τούνελ, παρά μόνο μαύρο σκοτάδι. Μας ανέθρεψαν ως γενιά με την πεποίθηση πως θα κάνουμε τον κόσμο καλύτερο, αλλά έχω την αίσθηση ότι τη μαύρη γη που παραλάβαμε την αφήνουμε κουρνιαχτό. Απαισιόδοξο μεν, το ξέρω, αλλά αρκούντως ρεαλιστικό. Μια ματιά γύρω σου θα σε πείσει. Όσο για το 20%, χμ, πολύυυυυυυ λιγότερο θαρρώ πως είναι.
@Anastasia V: Τώρα, ως γνήσιο τέκνο των 90’s, θα αναφωνήσω πως ήταν η καλύτερη εποχή ever!
Πω, πολλή μελαγχολία και κατάθλιψη έπεσε Παρασκευιάτικα και ζητώ συγγνώμη. Aπ’ ό,τι φαίνεται, αντί για τη Blue Monday, βιώνω τη Blue Friday σήμερα! :/
@Sheena: Ίσα ίσα το αντίθετο. Όταν βλέπεις γύρω σου την απάθεια είναι πολύ αισιόδοξη η σημερινή συζήτηση. Άσε που για μας ΔΕΝ ισχύει το winter blues έτσι και αλλιώς!!😊😊😊
Εγώ πιστευω οτι αυτο που μας τρώει ειναι η τάση να μοιρολατρουμε και να φταίνε παντα οι άλλοι …παραλάβαμε καμμένη γη κ.λ.π Εντωμεταξύ μέσα σε όλη αυτη την κατάσταση χάνουμε σαν χώρα αξιόλογα μυαλά που θα μπορούσαν να μας βγάλουν απο αυτη την κατάσταση,πολλα θα μπορούσαμε να κανουμε …μεγαλη κουβέντα…
Τώρα όσο για την μόδα δεν μου κάνει εντύπωση αυτη η ανακύκλωση ,λογικό για μενα τα 80’ς να ειναι ξανά στην μόδα πιστευω οτι εκεί εξω ειναι η δικιά μας γενιά που αναπολεί τα νιάτα της 😜 θα κρατήσει ακομα …
Πάντως οι βατές δεν ήταν απο τις αγαπημενες μου επιλογες αλλα απο πρακτικής άποψης σε ορισμένους σωματότυπους έκανε θαύματα
Γενικά η μόδα κύκλους κάνει με κάποιες μικρές παραλλαγές. Οπότε δεν είναι έκπληξη το ότι επανέρχονται οι βατες! @SofiaT συμφωνώ, σε ορισμένους σωματότυπους έκαναν θαύματα! Ταυτίζομαι με το σχόλιο σου σχετικά με τα αξιόλογα μυαλά που “εξάγουμε”…
χχ
Μου θυμίζετε την εποχή που η μαμά μου είχε έξτρα βάτες ,έβγαζε αυτές του ρούχου,και τι έβαζε με κριτς΄κρατς για τέλειους ώμους.Όταν σκέφτομαι πώς ήμουν τότε με τις βάτες,δεν μου αρέσω καθόλου αλλά αν επανέλθουν στη μόδα,δεν μπορουμε να μην τις βάλουμε γιατί οι ώμοι μας θα φαίνονται πολύ στενοί.Αναμένουμε λοιπόν.
Κι επειδή διάβασα εκ των υστέρων τα σχόλια σας για το μέλλον της Ελλάδας θα ήθελα να πω κι εγώ την άποψη μου.Ναι,κάνουμε βήματα προς τα πίσω παντού και ιδιαίτερα στο πολιτικό επίπεδο όταν θέλουμε να μας ξανακυβερνήσουν οι ίδιοι και ίδιοι,οι οποίοι κατέστρεψαν την Ελλάδα και ως κόμματα χρωστάνε εκατομμύρια στο ελληνικό δημόσιο.Δυστυχώς,αυτή τη δεδομένη στιγμή κατά την ταπεινή μου γνώμη,δεν υπάρχει κανένα κόμμα που να μπορέσει να χαρίσει την ελπίδα στη νέα γενιά.Όμως,θα συμφωνήσω με την Τζούλια,σίγουρα υπάρχει κάποιο φως στο τούνελ,δεν το βλέπουμε τώρα αλλά θα συμβεί.Φυσική ροή των πραγμάτων.Το πότε δεν ξέρουμε.Εύχομαι να μην είμαι στα εβδομήντα και βάλε γιατί θα βαρεθώ να περιμένω.
Kαλησπερα Μετα απο μια εβδομαδα στο κρεββατι με οξεια αμυγδαλιτιδα και πυρετο σηκωθηκα σημερα και μπηκα να διαβασω ολα τα νεα της εβδομαδας. Σταθηκα στο ποστ αυτο για να πω την γνωμη μου για δυο θεματα. Για το κεντρικο θεμα τις βατες Με την σημερινη ματια με ξενιζουν με την ματια της τοτε εποχης μου αρεσαν
Και το δευτερο θεμα που παλι θα ειμαι μειοψηφια οχι εσκεμμενα αλλα απο προσωπικη αποψη για την φυγη των νεων στο εξωτερικο
Δεν πιστευω οτι ολοι αυτοι που εφυγαν ηταν οι καλυτεροι της Ελλαδας – ηταν και τετοιοι – αλλα ηταν κυριως ατομα που ηθελαν μονο να δουλευουν και να πληρωνονται γιαυτο -σιγουρα καλυτερα απο τους Ελληνικους μισθους, και να μην ζουν. Δουλευουν για να δουλευουν και επειδη κατα την γνωμη μου οι περισσοτεροι δεν ηθελαν να κουραστουν να ψαξουν εδω
Ημουν και εγω στην αρχη της κρισης ανεργη αλλα το πολεμησα και βρηκα δουλεια εστω και 40 ετων. Δεν εφυγα γιατι η καθε μερα της ζωης μου ηθελα να εχει μεσα ολους τους δικους μου, και οχι μονο οι μερες των καλοκαιριων μου. Φευγουν τοσο γρηγορα οι μερες μας που αξιζει και να τις ζουμε
Kαι βάτα και λαμέ και animal print….Τρέμε, Dynasty…….θυμάστε (οι μεγαλύτερες….γκουχ γκουχ) την Κρυστλ και την Αλέξις με τη βάτα και το φουσκωτό μαλλί;;;;;