Μιμόζα: Το λουλούδι για τη Μέρα της Γυναίκας.

Γιατί θυμήθηκα σήμερα την μιμόζα ή τη γαζία, όπως την λέμε; Κατ αρχήν επειδή είναι άνοιξη και όπου την συναντούμε είναι σα να βλέπουμε γιγάντιους ολάνθιστους ήλιους, που φωτίζουν τα πάντα γύρω τους.

Περισσότερο όμως γιατί σήμερα είναι η «Γιορτή της Γυναίκας» και όπως έτυχε να μάθω σ’ ένα ταξίδι μου, το λουλούδι που κυριαρχεί, ως σύμβολο της ημέρας στην Ιταλία είναι η μιμόζα.

Όταν το είχα πρωτοδεί είχα παραξενευτεί πολύ!  Έτυχε να βρίσκομαι κάποτε 8 Μαρτίου στην Ιταλία κι όλες οι γυναίκες περπατούσαν με ένα κλαδί μιμόζας στο χέρι, ενώ οι άντρες την προσέφεραν σε όλες τις γυναίκες του περίγυρου τους, συζύγους, συναδέλφισσες, μητέρες, κόρες, φίλες… «Έθιμο» μου είχαν πει τότε.  Έθιμο νεότερο ωστόσο, που καθιερώθηκε μετά τη λήξη του πολέμου, το 1946, όταν οι τότε διοργανώτριες της «Γιορτής της Γυναίκας», ήθελαν να επιλέξουν ως σύμβολο ένα εποχιακό λουλούδι,  που να μη είναι όμως και ακριβό, γιατί μετά τον πόλεμο, η οικονομία τους δεν ήταν για μεγάλα ανοίγματα.

Αργότερα έμαθα ότι, η μιμόζα έχει καθιερωθεί και στην Αμερική, ως λουλούδι σύμβολο για την συγκεκριμένη μέρα.

Εγώ πάντως, έχω μια ιδιαίτερη αγάπη στην μιμόζα, γιατί την λάτρευε η μαμά μου και κάθε άνοιξη, τα κλαδιά της στόλιζαν το σπίτι μας. Ίσως δεν το γνωρίζετε, αλλά η μιμόζα είναι και βρώσιμη. Χρησιμοποιείται σε πολλές συνταγές, φαγητά, γλυκά, σαλάτες, κοκτέιλ…  Η μαμά μου την έβαζε στο γλυκό βανίλια, δίνοντας του μια εκπληκτική γεύση, χρώμα και άρωμα.

Άλλοι την λέμε μιμόζα, άλλοι γαζία ή κασσία, αυτός ο μυρωδάτος, στρογγυλός, απαλός ανθός με την ανεπαίσθητη, εκλεπτυσμένη, βαθιά, πουδρένια, γλυκιά μυρωδιά και το φωτεινό κίτρινο χρώμα, είναι μαζί με την αμυγδαλιά, το δέντρο που σηματοδοτεί την άφιξη της άνοιξης, έτσι όπως άξαφνα φουντώνει στο τέλος του μακρύ χειμώνα.

Στην Μεσόγειο ανθίζει στα τέλη Φεβρουαρίου πιθανότατα λόγω αρχικής προέλευσης από τα θερμότερα κλίματα της Ασίας και της Αφρικής που καλλιεργούνταν.  «Γατίσια πατουσάκια μουσκεμένα στο γάλα» είναι η περιγραφή που κάνει η συγγραφέας Susane Irvine για τις χάρες της μιμόζας και το διαβάζουμε και στην ελληνική fragrantica, ως αντιπροσωπευτική περιγραφή της οσφρητικής αίσθησης που δίνει η νότα της μιμόζας σε κάποια υπέροχα αρώματα.

Η ονομασία της είναι κι αυτή ξεχωριστή.  Μιμόζα, προέρχεται από το «μίμος» καθώς η κίνηση της και η ευαισθησία της στο φως και το άγγιγμα, μοιάζει να είναι συνειδητή, μια κίνηση που μιμείται τις αντιδράσεις των έμψυχων οργανισμών.   Για τον λόγο αυτό, η μιμόζα είναι ένα λουλούδι που συνδέεται με την ευαισθησία, τη λεπτότητα, αλλά και την κυριολεκτική και μεταφορική άνθιση.

Κάθε άνοιξη, σηματοδοτώντας την αλλαγή της εποχής, συμβολίζει την ανανέωση, τη δύναμη και την καθαρότητα, ενώ τα πράσινα μέρη της που διατηρούνται όλο το χρόνο, θεωρούνται σύμβολο της αιώνιας ψυχής.  Το κίτρινο χρώμα της που θυμίζει τόσο πολύ τον ήλιο, συμβολίζει τη χαρά, τη φιλία, την αλήθεια και τη νοητική διαύγεια. Το κίτρινο στα λουλούδια συνδέεται με την ευθυμία και τη χαρά, ενώ σε χρωματικό επίπεδο ενισχύει το τρίτο τσάκρα και την αυτοπεποίθηση.

Ίσως να μην είναι καθόλου τυχαίο λοιπόν, που η μιμόζα συνδέθηκε με την σημερινή «Μέρα της Γυναίκας».

Χρόνια μας πολλά, bb girls!

Stella