Δεν θα σου πω ότι ήταν σαν χθες γιατί και βαριέμαι τα κλισέ και γιατί όχι, δεν ήταν σαν χθες. Όμως νομίζω ότι δεν έχουν περάσει παραπάνω από 2,5- 3 χρόνια όταν σε πήρα από το χεράκι και περάσαμε μαζί, την πύλη του μεγαααάλου σχολείου, για την Α’ Δημοτικού.
Ήσουν πολύ χαρούμενος και ενθουσιασμένος αλλά και αρκετά έκπληκτος με όλα αυτά τα παιδάκια που έβλεπες γύρω σου. Από πού ξεφύτρωσε αυτή η θάλασσα παιδιών; Μέσα στα πρώτα 5 λεπτά έκανες έναν νέο φίλο και λίγο αργότερα μετά τον Αγιασμό πιαστήκατε χέρι -χέρι και μπήκατε μαζί στην τάξη.
Τις πρώτες μέρες ήθελες να μένω έξω από το σχολείο έως ότου χτυπήσει το κουδούνι, αλλά αυτό άλλαξε γρήγορα. Προσαρμόστηκες και έτσι σιγά -σιγά ξεκίνησε η νέα σου ζωή σαν μαθητής.
Ήταν τον Σεπτέμβριο του 2013 και από τότε έως σήμερα, έχουν περάσει 6 ολόκληρα χρόνια. Και ήταν χρόνια χαράς – ευτυχώς και για τους δυο μας – γιατί τα κατάφερες καλά. Το αγάπησες το σχολείο και ας γκρίνιαζες κάπου – κάπου και αυτό μέσα στο πρόγραμμα είναι.
Τώρα σε βλέπω παλικαράκι. Και γέλασα πολύ με το χθεσινό σου σχόλιο στον Αγιασμό της Α’ Γυμνασίου «Καλά ρε μαμά, 6 χρόνια περίμενα για να είμαι ο μεγάλος του σχολείου – το εκτάκι- πως έγινε και είμαι πάλι ο μικρός;”
Χθες δεν ήθελες να σου κρατάω το χέρι. Μεγάλωσες βλέπεις. Καλά – καλά, θα προτιμούσες να μη σου μιλάω κιόλας. Και αυτό και έκανα. Έκατσα στη γωνίτσα μου και απλά σε κοίταζα. Αλλά, θα σου κρατάω το χέρι για πάντα. Ακόμα και αν δεν το νιώθεις μέσα στην παλάμη σου, εσύ θα ξέρεις.
Αχ το αγόρι σου μεγάλωσε εδώ η δικιά μου φέτος πήγε α δημοτικού… Να τα χαιρόμαστε.. πριν πόσα χρόνια σου ειχα στείλει τη μπομπονιέρα γάμου….
Συγκινητικό ακόμα και για όσες απο μας δεν έχουμε παιδιά! Οι μνήμες είναι πάντα παρούσες και ανακαλούμε την εποχή που είμασταν εμείς παιδιά… Κάπως έτσι κι εγω ήθελα την πρώτη μέρα του σχολείου στην Α Δημοτικου την μαμά να με περιμένει στα κάγκελα… Ευτυχώς και για τις δυο μας, δεν το έκανε! Οι νέες αρχές κάνουν κύκλους και επαναλμβάνονται στη ζωή και όχι μόνο στο σχολείο. Γινόμαστε πάλι πρωτάκια και ξανά εκτάκια μέχρι την επόμενη φορά. Η ομορφιά της εξέλιξης… Να είναι καλά τα παιδιάκια σας κι εσείς που τα στηρίζετε αλλά μην ξεχνάτε, ότι τα παιδιά θέλουν ρίζες και φτερά… Γι’ αυτό αφήστε τα ελεύθερα να πετάξουν και μην… “κρέμεστε απ΄τα κάγκελα” κάθε είδους… Να είμαστε καλά όλοι μας!
@Julia μου η επιστολή σου άγγιξε λεπτές χορδές και με Συγκινησες βαθιά 😘😘😘😘😘
Γλυκιά μου Τζούλια, είναι ακριβως αυτά που σκεφτόμουν οταν η μεγάλη μου κόρη πήγε πρωτη μέρα στο Γυμνάσιο (μόνο που σαν κοριτσάκι με ειχε αφήσει να της κρατάω το χεράκι, μέχρι που είδε τις φίλες της και εκεί ξαφνικά θυμήθηκε ότι είναι μεγάλη 😊).. Η μικρή μου Δευτέρα δημοτικού φέτος με το που είδε και εκείνη τις φιλεναδιτσες της ξέχασε τη μαμά, αλλά σήμερα που την πήγαινα σχολείο με ήθελε να καθησω απέξω μέχρι να μπει στην τάξη.. Καλή σχολική χρονιά σε όλα τα παιδιά!!
Πολυ συγκιντικο Τζουλια μου
Οσα χρονια και να περασουν θα θυμασαι παντα την πρωτη μερα στο σχολειο του παιδιου σου
Με συγκινησε πιο πολυ η φραση -Αλλά, θα σου κρατάω το χέρι για πάντα. Ακόμα και αν δεν το νιώθεις μέσα στην παλάμη σου, εσύ θα ξέρεις.
Ποσο ομορφο και τι ωραιο να το ξερουν – που το ξερουν – τα παιδια μας
Καλη αρχη να ειναι στο μεγαλο του σχολειο….και ας ειναι παλι ο μικρος
Σας αγαπώ! Καλή σχολική χρονιά σε όλα τα παιδάκια του κόσμου!
Εμείς “περάσαμε” την πόρτα του Πανεπιστημίου!!Να χαίρεσαι το παλικαράκι σου και να’ναι πάντα χαρούμενο κι ευτυχισμένο
Ναι, @Julia μου, μεγάλωσε..! Και σου φαίνεται και σένα σαν χθες που ήταν μικρός… όπως και μένα, που μου λένε “μαμά” και γυρίζω τα μάτια μου & νομίζω πως θα δω τις κόρες μου να τρέχουν προς στην αγκαλιά μου, με ανοιχτά τα χεράκια τους, και κοτσιδάκια τα μαλλιά τους… και προσγειωνομαι στην πραγματικότητα, βλέποντας δύο υπέροχα, μεγάλα (!) ενήλικα κορίτσια! Αυτό που κρατώ είναι η αγκαλιά μου, που αδιαπραγματευτα, είναι πάντα ανοιχτή & διαθέσιμη γι’αυτές, γεμάτη αγάπη και ο, τι άλλο χρειάζεται… Καλή σχολική χρονιά στο αγόρι σου & σε όλα τα παιδάκια με υγεία, πρόοδο και χαρά! Ευχαριστούμε πολύ για το όμορφο, συγκινητικό σου post, γλυκιά μανούλα @Julia
xx
Με έκανες να κλαίω αγαπημένη μου.Αναγνωρίζω τα συναισθήματα που περιγράφεις και σε ενημερώνω πως όλα όσα ένιωσες και όσα νιώσεις κάθε πρώτη μέρα κάθε σχολικής χρονιάς θα έρθουν σαν κύμα και θα σε πνίξουν όταν θα ετοιμάζεις το πράγματά του για το στρατό.Κι όπως λέει και μια έκφραση κλισέ θα βλέπεις σαν ταινία να περνάνε μπροστά από τα μάτια σου και να αναρωτιέσαι πώς πέρασαν τα χρόνια και να μην μπορείς να συντονίσεις την εικόνα του άντρα που έχεις μπροστά σου με την εικόνα του μωρού που έρχεται στο μυαλό σου κάθε φορά που τον σκέφτεσαι.Ξεκίνα να προετοιμάζεσαι λοιπόν 😉 Να είναι γερά όλα τα παιδάκια του κόσμου και τα δικά μας.Σου στέλνω αγκαλιά και φιλί.
Μουτςς
ΥΓ.Ποστ με επισήμανση χαρτομάντιλο
Χάνοντας τον αγιασμό στο σχολείο του μικρού μου, αντλώ συναισθήματα συγκίνησης από τους γονείς που φέρνουν τα παιδάκια τους στο Γυμνάσιο και ανυπομονώ να γυρίσω σπίτι για να δω φωτογραφίες και να μάθω και την παραμιξρή λεπτομέρεια. Ταυτόχρονα, βέβαια, σκέφτομαι ότι κάθε τέτοια μέρα είναι μια μικρή πληγή στον γονεϊκό εγωισμό…
Καλή σχολική χρονιά Ρωμανέ! Καλλη σχολική χρονιά σε παιδιά, γονείς και λοιπούς εμπλεκόμενους!
Mια νέα αποχή αρχίζει. Εύχομαι να είναι γερός, τυχερός, ευτυχισμένος και καλή δύναμη σε όλα τα παιδιά και όλους τους γονείς.
@Stella: Εγώ ήμουν αυτό το παιδί… 5.5 ετών έδιωξα τους γονείς μου που με πήγαν στην Α’ Δημοτικού. Και όχι μόνο ήμουν σε ξένη για μένα πόλη (Κοζάνη) αλλά λόγω εργασίας του μπαμπά- πήγα και με 2 μήνες καθυστέρηση, όταν τα άλλα παιδάκια είχαν ήδη κάνει τις φιλίες τους. Δεν έτρεχε τίποτα. Αλλά να σου πω κάτι? Δεν είχε να κάνει με τους γονείς μου. Δεν μου το έμαθαν- πότε να προλάβαιναν κιόλας, 5,5 ετών ήμουν. Φυσικά εκείνοι ήθελαν να μείνουν και μάλιστα η εξαιρετική Διευθύντρια η κυρία Βάσω είχε πει στη μητέρα μου ότι θα μπορούσε να μείνει και όλη μέρα για παν ενδεχόμενο. Το κάθε παιδί όπως γεννιέται τελικά. Και μετά έρχεται ο γονιός να διαπλάσει όσο καλύτερα μπορεί τον κάθε μοναδικό χαρακτήρα. Στο nature VS nurture ψηφίζω nature.
@SofiaT: Καλή πρόοδο στα παιδάκια μας αγαπημένη.
@Maryl: Δυο παιδιά, διπλή ευτυχία Maryl μου. Τι υπέροχο το ότι η αγάπη δεν διαιρείται, αλλά πολλαπλασιάζεται!
@Ρανια: Nαι αγαπημένη. Και ας καθόμαστε στη γωνία- που έτσι πρέπει από μια εποχή και έπειτα. Δεν παύουμε να είμαστε ο βράχος τους, ο φάρος τους.
@Sheena: We love you too, bb girl!!
@KETTY: Συγχαρητήρια αγαπημένη!!!!!!!!! Μπράβο σας!!!
@Sofia Marga: Εγώ ήδη το έχω πάθει αυτό και ας είναι μόνο 12, με τη φωνή του!! Μα ξαφνικά μέσα σε ένα καλοκαίρι από το παιδικό “μαμά”, ακούω το “βαρύ” μαμά και σκέφτομαι: ποιος είναι αυτός ο “μεγάλος” που με φωνάζει εμένα τη “μικρή”, μαμά??
Χχαχχαχχαχα!! Να τις χαίρεσε τις πανέμορφές σου αγαπημένη! Είχαν να πάρουν όμως!
@Litsa: Μου το είπε και κάποιος άλλος αυτό με το στρατό.. και πόσο σωστά το λές.. να μην μπορείς να συντονίσεις την εικόνα του μυαλού με αυτό που βλέπεις μπροστά σου.. ακόμα και την ακοή μου, δεν μπορώ να συντονίσω πλέον, το έγραφα και παραπάνω στη Σοφία. Αλλά, συγνωμη βρε Λίτσα μου, πότε ήταν που σας έγραφα ότι ξεκινήσαμε Α’ Δημοτικού;;;; Πότε πέρασαν αυτά τα χρόνια;;;
@Amalia: Είναι χαρά και σοκ μαζί όσο ανεξαρτητοποιούνται τα παιδιά μας. Να μου φιλήσεις τον έρωτά μου! Μαμά και γιος καλή πρόοδο και καλή δύναμη!
@Εleytheria: Ευχαριστώ αγαπημένη!
@Julia μου ευχαριστούμε! Πρέπει να ελέγχω όσα γράφω, γιατί με τη βιασύνη του πρωινού κοιτάω τα σχόλιά μου και γελάω με τα τυπογραφικά λάθη…
Με συγκίνησες με τα λόγια σου!!! Καλή αρχή στον γιο σου και καλό κουράγιο να έχει στα μαθήματα που όσο πάνε θα δυσκολεύουν!!!!! 💙💜💛❤💚❤💛💙💜 Καλή σχολική χρονιά σε όλα τα παιδακια και υπομονη στους γονεις με το διαβασμα ❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
Καλη σχολικη χρονια. Μεγαλωνουν πολυ γρηγορα και μενα ποτε πηγε πρωτη δημοτικου, φετος θα παει τεταρτη και ηδη σκεφτομαι το γυμνασιο.
Aγορομάνα μοναχογιού εδώ….σε καταλαβαίνω απόλυτα… εγώ περιμένω με ανυπομονησία την ορκωμοσία του στο πανεπιστήμιο…ελπίζω να μην μου την αποκρύψει …χαχαχα….
Tις καλύτερες ευχές μας για την Νέα Σχολική Χρονιά εάν και είμαστε στεναχωρημένοι που αλλάξατε σχολείο και η παρέα των αγοριών του ΣΤ’3 των Ουρσουλινών (2018 – 2019) γίνεται όλο και μικρότερη ….
Ελπίζουμε να μην χαθούμε ……
Καλή αρχή και πολλά φιλιά στον Ρωμανό
@ ΟΡΦΑΝΟΥ ΚΟΤΙΝΗ ΜΑΡΙΑ: Ευχαριστούμε αγαπημένη μας! Τα φιλιά μας στον μοναδικό και ατρόμητο Iάσονα και όλες τις ευχές μας για μια όμορφη και πετυχημένη χρονιά! Ουτε η αγάπη χάνεται, ούτε και εμείς!