Ο Ίρβιν Γιάλομ στο βιβλίο του “Η μάνα και το νόημα της ζωής” περιγράφει την Κόλαση και τον Παράδεισο μέσα από μια παλιά χασιδική παραβολή κι όπως την διηγήθηκε η συνεργάτιδα του Πώλα, στη διάρκεια μιας ομαδικής θεραπείας.
“Ένας ραβίνος είχε μια συζήτηση με τον Κύριο για τον Παράδεισο και την Κόλαση. « Θα σου δείξω την Κόλαση », του είπε ό Κύριος και τον οδήγησε σ ’ένα δωμάτιο πού είχε στη μέση ένα μεγάλο στρογγυλό τραπέζι. Οι άνθρωποι πού κάθονταν γύρω απ’ το τραπέζι ήταν πεινασμένοι και απελπισμένοι. Στη μέση του τραπέζιου βρισκόταν ένα τεράστιο καζάνι με νόστιμο φαγητό πού μύριζε τόσο καταπληκτικά, ώστε το στόμα του ραβίνου γέμισε σάλιο. Όσοι κάθονταν στα τραπέζι κρατούσαν από ένα κουτάλι με πολύ μακρύ χέρι.
Παρόλο πού τα κουτάλια έφταναν ίσα ίσα το καζάνι, τα χερούλια τους ήταν μακριά από τα μπράτσα των ανθρώπων πού τα κρατούσαν: Έτσι κανένας τους δεν μπορούσε να φάει, γιατί του ήταν αδύνατο να φέρει το φαγητό ως τα χείλη του. Ό ραβίνος είδε ότι ή δυστυχία τους ήταν πραγματικά τρομερή. «Τώρα θα σου δείξω τον Παράδεισο, είπε ό Κύριος και μπήκαν σ’ ένα άλλο δωμάτιο, ακριβώς το ίδιο όπως το πρώτο. Kι εκεί υπήρχε το ίδιο μεγάλο στρογγυλό τραπέζι το ίδιο καζάνι με φαγητό. Οι άνθρωποι εδώ, όπως και οι προηγούμενοι, κρατούσαν τα ίδια κουτάλια με μακριά χερούλια εδώ όμως όλοι ήταν καλοφαγωμένοι και παχουλοί, γελούσαν και συζητούσαν. Ό ραβίνος δεν καταλάβαινε.
“Είναι απλό, αλλά απαιτεί μια συγκεκριμένη ικανότητα”, είπε ό Κύριος.
« Σ’ αυτό το δωμάτιο» βλέπεις, έμαθαν να ταΐζουν ό ένας τον άλλον».
Stella
Εξαιρετικο παραδειγμα!!!Ποσο σημαντικη ειναι η προσφορα και η βοηθεια στον συνάνθρωπο μας αραγε θα το κατανοησουμε ολοι μας καποια στιγμη!!
Προσφορά στον συνάνθρωπο δεν λογίζεται η προσφορά μόνο υλικών αγαθών. Πρέπει να προσπαθείς να είσαι ευγενικός, γενναιόδωρος και καλόκαρδος με τους συνανθρώπους σου. Όταν προσφέρεις κάτι μην περιμένεις ανταπόδοση. Αυτό δεν είναι προσφορά, αλλά μια ακόμα συναλλακτική σχέση που προσπαθείς να επιτύχεις ως άνθρωπος. Το δίδαγμα που αναδύεται όταν προσφέρεις ανθρωπιστική βοήθεια είναι να μάθεις να ζεις με απλό τρόπο, εκτιμώντας τα μικρά καθημερινά πράγματα και προστατεύοντας τα ώστε να τα διατηρήσεις και στο μέλλον. Τα μικρά καθημερινά πράγματα συνθέτουν τη μεγαλειότητα της ζωής!
Εξαιρετικό!! Ο ατομισμός εξαιτίας του χρήματος κ των υλικών αγαθών είναι αυτός που διαλύει σχέσεις αδελφικές,οικογενειακές,φιλικές..καταστρέφει την εξέλιξη της υπαρξής μας κ τον σκοπό για τον οποίο ήρθαμε σ αυτό τον κόσμο, δεν νιώθουμε καλά ουτε εμείς μέσα μας ούτε οι γύρω μας παρόλα αυτά συνεχίζουμε να είμαστε κλεισμένοι στο εγώ μας κ να θέλουμε να κάνουμε τα 3 ,4 κ πάει λέγοντας..πέρασαν γενιές κ γενιές κ πήγαν έτσι από αμάθεια θες, από το σύστημα ποιος ξέρει..πιστεϋω όμως οι νέες γενιές κ σίγουρα οι επόμενες θα έχουν καθαρίσει τελείως από τον ατομισμό που μια ζωή να χωθούμε στο δημόσια να κάνουμε ακίνητα κ άλλα ακίνητα λεφτά κ άλλα λεφτά και και και..μπορεί να είμαι 29 χρονών αλλά το τι έχω ζήσει, τι έχω δει κ ακοϋσει……
Kαλημέρα!!!Είναι πραγματικά δύσκολο να μπάινουμε στη θέση των άλλων και να προσφέρουμε ό,τι μπορούμε κυρίως από την αγάπη μας.Ο εγωισμός μας κατακλύζει δυστυχώς,είναι οι συνθήκες της ζωής και ο τρόπος ανατροφής μας.Μερικές φορές βλέπω ανθρώπους που τρέχουν για τον συνάνθρωπο και συγχρόνως είναι τόσο σκληροί με άλλους,τους ποδοπατούν την προσωπικότητα.Και αναρωτιέμαι,ποια είναι η πραγματική τους πλευρά;
Καλημερα
Αυτο που ειπες @ΜΑΡΙΑΝΝΑ ειναι αυτο που εχω διαπιστωσει και εγω
Επισης για να μην βγαζω τον εαυτο μου απ εξω το εχω κανει και εγω.
Χρειαζεται καθημερινη δουλεια για να το κοψεις
Ελπιζω καποια φορα να το καταφερω εντελως
Πολύ μ’αρέσουν όλες αυτές οι ιστορίες -καταθέσεις ψυχής που διαβάζω ειδικά τον τελευταίο καιρό, λογω συνθηκών, εδώ στο bblog. Και η σημερινή, υπέροχη, που πηγαίνει τη σκέψη μας πιο πέρα. Αυτό που προσπαθώ είναι να μην κάνω στους άλλους αυτό που δε μ’αρέσει να μου κανουν εμένα, και να συμπεριφερομαι γενικά, όπως θα μου άρεσε να μου συμπεριφερονται. Δύσκολο; Ναι, γιατί είναι κάτι επίπονο που θέλει συνεχώς “ψάξιμο” με τον εαυτό μας…η αλλιώς αυτογνωσία, όπως ελεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι… Ελπίζω πως το προσπαθώ σε μεγάλο βαθμό, και το κυριότερο, νιώθω να το έχω μεταλαμπαδευσει ως σταση ζωής στις κορες μου.
xx
Πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή πάνω σε αυτόν τον πανέμορφο πλανήτη αν εφαρμόζαμε αυτό το το τόσο απλό. Αγάπη προς όλους, προς τα ζώα, προς τη φύση, προς τον συνάνθρωπο σαν να είμαστε όλοι μέλη της ιδιας αγαπημένης οικογένειας.
Πόσο σοφή αυτή η παραβολή…Εν τη ενώσει η ισχύς…
Κι εμένα μου αρέσει να διαβάζω αυτές τις μικρές διδακτικές ”ιστορίες” εδώ στον κόσμο του bb λόγω των ειδικών συνθηκών της περιόδου που διανύουμε… πιστεύω πως όταν με το καλό τελειώσει όλο αυτό, κανείς δενθα έχει μείνει ίδιος…όλοι μας λίγο πολύ κάτι θα αναθεωρήσουμε … το ζητούμενο είναι να βγούμε πιο δυνατοί απ’ όλο αυτό…και πιο ταπεινοί…
@rania,όλοι πιστεύω το έχουμε κάνει αλλά κάποιοι έχουν πραγματικά διπλή προσωπικότητα.
@ΜΑΡΙΑΝΝΑ ευτυχως δεν εχω φτασει εκει εχω πιασει ομως τον εαυτο μου στο παρελθον κυριως να το εχω κανει
Θελει να μην εχεις εγωισμο και μετα απο καταστασεις που βιωσα πιστευω οτι εγινα καλυτερη
Και οπως μου ειπε φιλος μου Αρχιμανδριτης η ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑ ειναι το φαρμακο
Και το καταφερα
Και μονο που το παραδεχομαι ενω καποιοι αλλοι δεν το κανουν δειχνει αυτα που αναφερω
@Celia Δυστυχώς αμφιβάλλω να αλλάξεουν οι ανθρωποι από μόνοι τους.. μπορεί στην αρχή, αλλά μολις ξεχαστεί κ μπούμε στους γνωστούς ρυθμοϋς πάλι ιδιοι θα είμαστε! Μόνο αν αποσκοπεί κάπου όλο αυτό παγκόσμια για την οικονομία ή κατι άλλο κ μας αναγκάσουν οι συνθήκες, αλλά απο τον κορονοίο ξέχνα το
@Celia:αυτό ετοιμαζομουν να γράψω κ εγώ, Celia μου, δε νομίζω να είμαστε ίδιοι μετά από αυτό, θα έχουμε αναθεώρησει πολλά από τι θεωρουμε σημαντικά και τι όχι.. Νομίζω ότι ήδη έχουμε μπει σε αυτό το δρόμο.. Και διαφωνώ ότι αυτό θα ξεχαστεί, δεν πρέπει να ξεχαστεί γιατί η φύση θα βρει κάτι άλλο να μας εκδικηθεί για το κακό που της κάνουμε.
@Celia εγω παλι δε θελω να είμαι τόσο απαισιόδοξη…συμφωνω με τη @MARIANNA & τη @RANIA. Αυτό που λέει η @Julia: να έχουμε Αγάπη και Καλοσύνη…για καθετί. Αν αυτή είναι η προσέγγισή μας σε οτιδήποτε, τότε μονο κατι Καλό θα βγει…και είμαι πεπεισμένη, πως το Καλό το έχουμε όλοι μέσα μας…
xx
…Συγγνώμη, ήθελα να γραψω @Τζενη….κλπ
(όχι @Celia)
xx
Θέλω να πιστεύω, ότι οι άνθρωποι αλλάζουμε κι εξελισσομαστε. Όχι με τον ίδιο τρόπο και την ίδια στιγμή, όχι όλοι μαζί κάποιοι και ποτέ. Άλιμονο όμως αν τίποτα απ’όσα συμβαίνουν αρνητικά ή θετικά δεν γράφουν μέσα μας και δεν σμιλευουν την ψυχοσύνθεση μας. Οι κοινωνίες αλλάζουν αργά, αλλά για το καλό όλων μας “τα πάντα ρει”.
@Sofiamarga Χαχα Σοφία μου πίστεψε με εγώ ούτε φοβαμαι, ούτε πανικοβάλλομαι κ είμαι φουλ αισιόδοξη όχι για τους άλλους για μένα! Κ δεν το λέω εγωιστικά ..Όταν δουλεύουμε το εγώ μας για εμάς κ μετά για τους άλλους τότε μόνο αλλάζουμε κ εξελισσόμαστε..κ θεωρώ αστείο να έπρεπε να ρθει ένας ιος για να αλλάξω..δηλαδή στην ζωή του ο καθένας περνάει κ ζει καταστάσεις, έχει τρομερές απώλειες,βιώνει τόσα αν λοιπόν τίποτα από όσα πέρασε, έχασε δεν κατάφεραν να τον αλλάξουν κ φοβήθηκε τον ιο για να αλλάξει τότε δεν θα αλλάξει..ποιος εχει μάθει να ζει κ από τις δύο πλευρές στη ζωή?
@Τζενη μου, χαίρομαι πολύ, που είσαι κι εσύ αισιόδοξη! Πως θα μπορούσες αλλωστε;…απο τα προηγούμενα σχόλιά σου , αποδεικνύεται πόσο πολύ μαχητική αισιόδοξη είσαι! Και επειδή εχω στο…βιογραφικό της ζωής μου παρόμοια βιώματα , σε νιώθω…Και σου αφιερώνω το σποτάκι της Δέλτα με το τραγούδι “όσο εχω εσένα” & σου στέλνω την αγάπη μου ❤
@ Σοφάκι σε ευχαριστώ πολύ για την αφιέρωση: -) ! Σου στέλνω κ εγώ την αγάπη μου κ να θυμάσαι ότι κάθε εμπόδιο ελαχιστοποιείται στην πορεία της ζωής βάση όλες τις προηγούμενες δυσκολίες που έχουμε περάσει αρκεί η κάθεμια δυσκολία να μας κάνει πιο ώριμους κ φιλοσοφημένους κ τότε η αισιοδοξία κ η δύναμη έρχεται από μόνη της!!♥♥♥
Έτσι ακριβώς @Τζενη μου..! Είδες; Τελικά, ειναι αλήθεια -όσο επίπονο κι αν είναι- μπορούμε να αισθανθούμε τον άλλον & τη θέση του, τα συναισθήματά του, μόνο αν έχουμε βιώσει σχεδόν τα ίδια…! Ταυτίζονται σε πολλά σημεία οι απόψεις μας…Αχ, να’ξέρες τα λόγια σου, πως μιλούν στην καρδιά μου..!
xx
@ Σοφία μου ναι είναι επίπονο γιατί πολλά δεν θα ξεπεραστούν ποτέ ειδικά κάποιες απώλιες, αλλά έτσι είναι για όλους από πάντα κ για πάντα άλλες φορές νωρίτερα άλλες αργότερα αλλά τελικά η ουσία είναι η ίδια..οπως το ειπες μπορούμε να αισθανθούμε τον άλλον μόνο αν έχουμε βιώσει σχεδόν τα ίδια
@rania,ακριβώς
@stella,ναι το πιστεύω ακράδαντα ότι εξελισσόμαστε,όχι ότι αλλάζουμε ολοκληρωτικά,αλλά εξελισσόμαστε μέσα από τα μαθήματα που παίρνουμε από τη ζωή.
Επίσης,κι εγώ είμαι αισιόδοξη,γιατί να φέρνω την καταστροφή;Μέχρι που θυμώνω με εκείνους που τα βλέπουν όλα μαύρα.Τίποτα δεν είναι άσπρο-μαύρο.Θα ζοριστούμε αλλά θα τα καταφέρουμε.
@MARIANNA: ναι, τίποτα δεν άσπρα-μαύρο. Η ζωή έχει πολλά χρώματα! Και πρέπει να το θυμόμαστε αυτό, να παλέψουμε για να περάσει κι αυτή η δοκιμασία, & να είμαστε παρόντες για να τα δούμε!
xx
Όλα γίνονται για κάποιο λόγο.Αναρωτιέμαι αν τώρα γίνονται για να γίνουμε πιο “ανθρώπινοι”.
Μουτςς
Θα πάθουμε. θα μάθουμε; Δεν μπορώ να πιστέψω ότι όλα θα γίνουν καλύτερα. Θα είναι διαφορετικά… Κυρίως, αν αποδεχτούμε ότι αυτή η κατάσταση μπορεί να επαναληφθεί αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Φοβάμαι ότι μπορεί να γίνουμε πιο σκληροί. Να περιχαρακωθούμε στο στενό μας πλαίσιο. Μακάρι να διαψευστώ!
Προς το παρόν, κρατάω το χαμόγελο των υπαλλήλων στο super market που πήγα κι εγώ χθες πρωί πρωί, αλλά και τα παράπονά τους για την αγένεια που αντιμετωπίζουν από τους πελάτες -που, όχι, δεν έχουν πάντα δίκιο. Κρατάω τα παράπονα των υπαλλήλων του Δήμου, που δεν έχουν επαρκή εξοπλισμό και που καλούνται με τις ίδιες και χειρότερες συνθήκες από πριν να κρατήσουν καθαρό τον τόπο μας. Κρατάω τα παράπονα του νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού που δεν έχει υλικό προστασίας και γυρίζει με φόβο στο σπίτι.
Η ατομική ευθύνη είναι τεράστια, όμως και η ευθύνη των ιθυνόντων τώρα είναι τεράστια. Για αυτούς που δεν μπορούν να μείνουν σπίτι!!! Και αυτοί χρειάζονται τάισμα με δύο κουτάλια: την παροχή όποιας βοήθειας για την εκτέλεση του έργου τους και το οικονομικό κίνητρο για να συνεχίσουν.
@CELIA, @STELLA, @ΡΑΝΙΑ, @MARIANNA, @ΤΖΕΝΗ ΚΑΣΑΠΙΔΟΥ, @PANOS, @SOFIAMARGA, @MARYL, @SOFIAT, @NN, σας ευχαριστώ! Για εσάς και όλη την υπόλοιπη bb οικογένεια, έλεγα πάντα ότι ξεχωρίζει το beautyblog. Γιατί το θέμα μας είναι beauty, style & brains. Και φυσικά, είναι άλλη μια απόδειξη ότι το ψάρι βρωμάει ή μοσχοβολάει από το κεφάλι.
@Amalia: Συμφωνώ απόλυτα. Δεν είμαι σίγουρη ότι αυτή η εμπειρία θα μας κάνει καλύτερους. Διαφορετικούς σίγουρα, αλλά όχι κατ ανάγκη καλύτερους. Μάλιστα φοβάμαι ότι κάποιους ίσως τους κάνει και πολύ χειρότερους. Ακόμα πιο ατομιστές, ακόμα πιο εγωιστές, ακόμα πιο σκληρούς.
Αυτό που θα ήθελα και το λέω από καρδιάς είναι έστω για λίγο, έστω για ένα, δύο μήνες όσο κρατήσει αυτό, να σταματήσουμε σαν λαός τα παράπονα. Παραπονα, παράπονα, παράπονα. Παντού και όλοι έχουν και από ένα παράπονο. Ας πορευτούμε ανοιχτόκαρδα και ανοιχτόμυαλα με ότι υπάρχει στη φαρέτρα μας.Έστω για μια φορά! Είμαστε μια φτωχή χώρα. Ας το πάρουμε επιτέλους χαμπάρι. Και όμως να σας πω κάτι; Σε αυτή τη φτωχή χώρα και βλέποντας την παράνοια που επικρατεί σε χώρες που έως σήμερα νόμιζα ότι ήταν παράδειγμα κράτους (βλέπε UK) νιώθω για πρώτη φορά Ευρωπαία.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΩ ΟΜΩΣ (και ναι, γραφω με κεφαλαία) ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΕΝΕΙΑ. Θα ήθελα οι αγενείς ειδικά σε αυτή τη συγκυρία, να #ΜΕΙΝΟΥΝ ΕΝΤΕΛΩΣ ΣΠΙΤΙ.
@Julia μου, δεν δέχομαι τα παράπονα από όσους ψυχικά υγιείς πρέπει να μείνουν στο σπίτι και βαριούνται, δέχομαι όμως τα παράπονα των διασωστών που δεν έχουν μάσκες, ή των υπαλλήλων του super market που ζητάνε να κάνουν ήρεμα τη δουλειά τους, κλπ. Δεν μπορούμε να ζητάμε να υπερβαίνουν τον εαυτό τους και να μην προφυλάξουμε τους ίδιους και τις οικογένειές τους.
Αυτες τις μερες για μια ακομη μια φορα καταλαβα οτι τιποτα δεν ειναι δεδομενο και τα μικρα πραγματα στη ζωη ειναι εξισου σημαντικα. Συμφωνω με julia σιχαινομαι την αγενεια . Στη δουλεια μου και παντου με συγχαιρουν γιατι ειμαι ευγενικη , το ιδιο μαθαινω και στα παιδια μου .
Καλημερα
@Julia και Αμαλια ποσο συμφωνω δεν λεγετε
Αγενεια , ανευθυνοτητα και βλακεια πιστευω οτι ειναι θανασιμα ανθρωπινα ελατωματα ειδικα δε τετοιες συσκολες και πρωτογνωρες συνθηκες
Οσο γιαυτο που λες Τζουλια οτι ειμαστε καλυτεροι απο τους Ευρωπαιους το πιστευα ανεκαθεν
@Amalia: Αρκεί να μην αρχίσουν τα παράπονα όσοι πάνε εκδρομουλα στα χωριουδάκια και τα νησιά τους σήμερα και όταν δεν θα υπάρχει τρόπος να νοσηλευτούν ή να σωθούν να μην τα βάλουν με άλλους.
Εμένα το μόνο που θα μου επιτρέψετε να σχολιάσω είναι το εξής: καθότι παρακολουθώ με αμείωτο ενδιαφέρον τις εξελίξεις, γιατί με αφορά τόσο ατομικά όσο και ως πολίτη του κόσμου στον οποίο ζω και κινούμαι, διαπιστώνω με θλίψη πως για άλλη μια φορά η ανευθυνότητα των συμπατριωτών μου δεν έχει όριο. Ενώ γίνονται προσπάθειες από την πολιτική ηγεσία να παρθούν μέτρα, ο καθένας τα σαμποτάρει, γιατί αυτός ξέρει καλύτερα. Επειδή μένω σε έναν από τους πιο κεντρικούς δρόμους της πόλης και βλέπω την παραλία από το μπαλκόνι μου, εδώ έχουμε πανηγυράκι κανονικό, μαλλί της γριας και ποπ-κορν. Η Χαλκιδική έχει βουλιάξει και σήμερα διάβαζα πως καθημερινά διοργανώνονται πάρτυ στις φοιτητικές εστίες (οι οποίες θα έπρεπε να κλείσουν λόγω αναστολής λειτουργίας των σχολών, αλλά αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο) – ανεύθυνα τέκνα ανεύθυνων γονιών. Το βλέπω γύρω μου παντού. Δεν έχει να κάνει με την αγένεια μόνο, αλλά με την ξεροκεφαλιά και την ξερολίαση που χαρακτηρίζει αυτή τη χώρα. Και όσοι επιμένουν ακόμη για το ελληνικό φιλότιμο καλό θα ήταν να αναθεωρήσουν. Καλό σουκού και καλή δύναμη σε όλους.
Καλησπέρα. @Sheena, πριν απο λίγο είδα ειδήσεις με εικόνες απο τη Θεσσαλονίκη, αλλα και τον Αλιμο, και η αλήθεια είναι οτι σοκαρίστηκα βλέποντας τόσο κόσμο έξω, να κάνει βόλτα. Εντελώς ανευθυνο. Και λυπηρό. @Julia, τι ωραίο αυτό που έθιξες για τα παράπονα. Ναι, κι εγώ ελπίζω να σταματήσουν, και να αντιληφθούμε ολοι μας πως είμαστε υπεύθυνοι των πράξεών μας…και πως τώρα οι πράξεις μας εχουν αντίκρισμα στους συνανθρώπους μας…Η αγένεια που θίγεις @Julia, είναι τουλάχιστον ενοχλητικη και κατακριτέα, απ’όπου και όποιον προερχεται. Μακάρι να γινόταν ένα θαύμα και να μην ακούγαμε αγενείς ανθρώπους…Συμφωνώ
με την παρότρυνση σου να να κλειστούν στα σπίτια τους..! Θα είμασταν όλοι πιο ηρεμοι τότε..! Όσο για το αν είμαστε Ευρωπαίοι ή καλύτεροι από τους άλλους Ευρωπαίους, δε ξέρω. Χαίρομαι που αισθάνθηκα ότι το κράτος ενδιαφέρεται για τον πολίτη του. Λυπήθηκα που αισθάνθηκα ότι Ευρωπαϊκά κρατη οπως UK αφησαν τον πολίτη μόνο του σ’ένατόσο μεγάλο πρόβλημα υγείας που απασχολεί όλο το κόσμο.Υπευθυνοτητα και ευγένεια. Μακάρι να την έχουμε όλοι. Ουσιαστικά.
xx
Καλησπέρα κορίτσια. Πολύ ωραίο το μνμ που περνάει!!! ❤💙💚💛💜💛💚💙❤💙💚💛💜💛💚💙❤