Διαβάζω. Ενημερώνομαι από ειδησεογραφικά sites. Ακούω μουσική. Μαγειρεύω με νούμερο ένα στη λίστα αγαπημένων συνταγών «κρεατόσουπα με οσομπούκο και λαχανικά» γιατί το μοσχάρι και τα λαχανικά είναι πολύ ψηλά στη λίστα με προτεινόμενες συνταγές σε εποχές πανδημίας (λες και το ξέραμε αυτό… )
Ακούω συμβουλές:
Συμβουλή Stella: «Πολλά καυτερά μπαχαρικά που τονώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα και καταπολεμούν τους ιούς». Την τηρώ τη συμβουλή της και χρησιμοποιώ άφθονο τζίντζερ, μπούκοβο, κουρκουμά, μαύρο πιπέρι, πάπρικα σε ό, τι φτιάχνω και καταλήγω να καίω τη γλώσσα μου.
Συμβουλή Χριστίνα : «Κάθε μια ώρα με το ρολόι – βάζε το ξυπνητήρι του κινητού για να το θυμάσαι- να βγαίνεις στη βεράντα σου και να παίρνεις 15 βαθιές εισπνοές. Παίρνεις από τη μύτη, βγάζεις από το στόμα. Για να οξυγονώνεται ο εγκέφαλος σου με όλη αυτή την κλεισούρα» Προσπαθώ να το κάνω αλλά όχι κάθε μια ώρα- έχουμε και δουλειές.
Συμβουλή Μαμάς «Μην βγαίνεις κα-θό-λου έξω» καλά κρασάκια- νομίζω ότι αυθαίρετα και από το φόβο της με έχει εντάξει σε ομάδα ψηλού κινδύνου. Δεν βγαίνω, δεν έβγαινα από την πρώτη μέρα που έκλεισαν τα σχολεία, δεν έκανα βόλτες, δεν πήγαμε σε καφέ, αποφύγαμε malls και οτιδήποτε είχε συνωστισμό, φυσικά δεν ξεχυθήκαμε σε πάρκα και παραλίες, νομίζοντας ότι είχαμε διακοπές, μέχρι που ακύρωσα πρόσκληση για κρασί στην βεράντα της Μαρίλυ/ Lydia που θα ήμασταν όλα κι όλα τέσσερα άτομα. Αλλά, μια φορά τη μέρα και για μισή ώρα έβγαινα τοπικά για λίγο αέρα και λίγα ψώνια. Τώρα το έκοψα και αυτό.
Σήμερα θα χρησιμοποιήσουμε για πρώτη φορά το 13033. Όχι για ψώνια ούτε για βοήθεια σε δικούς μου που το χρειάζονται- αυτά τα έχω προγραμματίσει για την Πέμπτη. Θα βγούμε για λίγο περπάτημα.
Εκτός από την οικογένεια, μιλάω πολύ και καθημερινά με όλες και όλους τους αγαπημένους μου φίλους και είμαι ευγνώμων που υπάρχουν στην ζωή μου. Γελάμε, σαχλαμαρίζουμε, στενοχωριόμαστε, κλαίμε, ξανά- γελάμε, πάντως το περνάμε μαζί όλο αυτό.
Λέω κάθε μέρα στον εαυτό μου «υγεία πάνω απ’ όλα» αλλά αυτό δεν σταματάει τις σκέψεις που σαν να παρεισφύουν σχεδόν αυθαίρετα και με το έτσι θέλω μέσα στον εγκέφαλο μου ψιθυρίζοντας «τι θα γίνει ΜΕΤΑ; Πως θα ανακάμψει ο ιδιωτικός τομέας στον οποίο δραστηριοποιείσαι; Τι μέλλει γενέσθαι;” Mόλις μου έρχονται αυτές οι σκέψεις αμέσως τις πετάω στον κάλαθο των αχρήστων του εγκεφάλου μου. Έχει ο Θεός.
Ανησυχώ. Ανησυχώ πολύ για τους συγγενείς μου στο Λονδίνο. Τα έκαναν κάπως μαντάρα στο δικό τους διαχειριστικό cabinet και φοβάμαι πολύ τι μέλλει γενέσθαι εκεί τις επόμενες εβδομάδες.
Νιώθω περήφανη. Περήφανη που στο μέτρο που του αναλογεί το δικό μας διαχειριστικό cabinet προσπαθεί και στέκεται στο ύψος των περιστάσεων – ίσως καλύτερα και από πολύ πιο πλούσιες και προηγμένες χώρες.
Εκνευρίζομαι γιατί έχω τρεις μέρες που ψάχνω να βρω το “The Stand” και δεν μπορώ και πάω στοίχημα ότι κάπου είναι μπροστά στα μάτια μου και από τα νεύρα μου δεν το βρίσκω και είμαι σίγουρη ότι (ο Νόμος του Μέρφυ) θα το βρω μόλις τελειώσει όλο αυτό. (Το “The Stand” από τα πρώτα βιβλία του Stephen King που είχα διαβάσει, πραγματεύεται ακριβώς αυτό που ζούμε τώρα σε παγκόσμια κλίμακα).
Στα πρώτα δευτερόλεπτα που ξυπνάω το πρωί αναρωτιέμαι αν πράγματι αυτό συμβαίνει και είναι αληθινό ή είδα κάποιο σουρεαλιστικό όνειρο από τα πολλά βιβλία του King που έχω διαβάσει.
Κάνω μποτέ. Μη φανταστείτε κάτι το υπερβολικό αλλά τώρα δεν έχω καμία δικαιολογία έλλειψης χρόνου, οπότε κάνω μάσκες στα μαλλιά μου, κάνω μάσκες στο πρόσωπο μου με ιδιαίτερη αδυναμία στις sheet masks που νομίζω ότι είναι και πολύ ταιριαστές με το γκραν γκινιόλ περιβάλλον που ζούμε. Ανακάλυψα και μια σούπερ sheet mask θα σας πω άλλη φορά. Οπωσδήποτε σέρουμ ή αμπούλες το βράδυ και το καλύτερο όλων;; Ξαναθυμήθηκα τα bubble baths – τη μεγάλη μου λατρεία! Βέβαια αυτά όχι κάθε μέρα, δεν επιτρέπεται τόση κατάχρηση νερού- αλλά από την αρχή όλου αυτού έχω κάνει δυο τρία.
Σκέφτομαι τη σιλουέτα μου. Ναι, φυσικά τη σκέφτομαι. Είναι πολύ φυσικό όταν τελειώσει όλο αυτό να έχω βάλει καμιά δεκαριά κιλά. Άρα προσπαθώ να αποφεύγω τροφές με πολλές θερμίδες αλλά δε λέω όχι σε ένα παγωτάκι, κάθε βράδυ- είναι η μικρή ανταμοιβή στον εαυτό μου. Για να ενεργοποιήσω τον μεταβολισμό μου κάθε πρωί φτιάχνω 1,5 λίτρο ζεστό νερό στο οποίο στύβω ένα λεμόνι και βάζω και τζίντζερ και πίνω ένα φλιτζάνι με το που ξυπνάω και πριν πιω ή φάω οτιδήποτε άλλο και μετά πίνω σιγά -σιγά το υπόλοιπο κατά τη διάρκεια της μέρας. Σούπερ αποτοξινωτικό, σούπερ ενεργοποίηση του μεταβολισμού μου.
Θέλω να ξεκινήσω τακτοποίηση και ξεκαθάριση σε ρούχα, αξεσουάρ, καλλυντικά αλλά δεν έχω καμία μα καμία διάθεση. Ίσως να μου έρθει αύριο.
Έχω διάφορα posts στο μυαλό μου, αλλά επίσης δεν έχω διάθεση για γράψιμο. Θέλω να σας πω για μια όμορφη έκπληξη από την Apivita την προηγούμενη εβδομάδα που με έκανε να αισθανθώ για λίγες στιγμές σα να επανήλθα στην κανονικότητα. Ίσως μου έρθει η διάθεση αύριο.
24 Μαρτίου σήμερα. Για φαντάσου.
Μπράβο το κορίτσι, για όλα ❤️❤️
Κι εμένα μου λείπει η διάθεση…. Θα ήθελα να τακτοποιήσω τη βιβλιοθήκη μου, να κάνω ένα ξεσαβουρωμα στο σπίτι. Να διαβασω, να γράψω… Ενέργεια δεν υπάρχει. Θέλω να κλείσω την τηλεόραση και να δω καμμία χαζοταινια, αλλά το μόνο που κατάφερα να δω ήταν ένα ντοκυμαντέρ για τον Alexander McQueen. Μια είμαι απελπισμένη, μια είμαι πιο θαρραλέα… Σκαμπανευαζω στις διαθέσεις με απόλυτη συνέπεια στην κυκλοθυμία. Το μόνο καλό των ημερών δεν βρίσκομαι στο γραφείο που με ρίχνει ακόμα περισσότερο και μου δημιουργεί άγχος… Νιώθω ασφαλής όταν είμαι σπίτι μου κι όχι όταν κυκλοφορώ. Νιώθω όμως πως ζω μια χαμένη άνοιξη κι αναρωτιέμαι αν θα είναι η τελευταία ή θα ακολουθήσουν κι άλλες χαμένες εποχές.
@ Julia Μου λέει χθες η πεθερά μου βαρέθηκα να σκέφτομαι νούμερα για τον κορονοιό κ όλα τα σχετικά κ της λέω αυτά σκέφτεσαι? Εγώ σκέφτομαι τι κρέμες κ ρούχα θα αγοράσω οταν τελειώσει όλο αυτό κ γελούσε μου λέει καλά κάνεις!! Είναι περίεργη η όλη κατάσταση αλλά οόόόλα περνάνε κ έρχονται άλλα, εδώ κ δισεκατομμύρια χρόνια πριν..τώρα μας φαίνεται πως θα νιώθουμε κ πως θα ξαναμπούμε στην ροή της καθημερινότητας που είχαμε σχολείο,δουλειά,βόλτες,αλλά δεν θα πάρει πολύ χρόνο να μπούμε στους ρυθμούς μας πιστεψέ με όσο κι αν αυτό τώρα φαντάζει βουνό θα δεις..κ ίσως μετά κ με περισσότερη χαρά κ ευγνωμοσύνη για τις μικρές χαρές κ απολαύσεις που πριν γίνει όλο αυτό δεν τα ζούσαμε δεν τα χαιρόμασταν κ δεν τα εκτιμούσαμε κ πολύ ψάχνοντας παντα αλλού την χαρά..
Καλημερα….
Αυτο που με προβληματίζει ειναι οτι την μια στιγμη χανω την αισιοδοξια μου και την αλλη ελπιζω οτι ολα θα πανε καλα…αυτα τα σκαμπανεβάσματα ειναι πολυ τακτικα.
Θελω να βλεπω ειδήσεις για να ενημερώνομαι και το μονο που καταφερνω ειναι να πεφτω ψυχολογικα.Απο την αλλη εχω βαλει ενα σωρο δουλειές για να ξεχνιέμαι αλλα μετα απο μια ωρα αφου τελειωσα τα βασικα του σπιτιου τα αφηνω για την επομενη..Το εχω ριξει και εγω στην μαγειρική γιατι ειναι το μονο που με ευχαριστεί αλλα δεν γνωριζω ποσο θα κρατησει αυτο.
Εχουμε πολυ δρομο μπροστα μας και προσπαθω να το παω βημα βημα γιατι αν θα τρεξω θα φαω τα μουτρα μου!!!
Σιγουρα το ΣΚ θα προσπαθησω να παω για λιγο περπατημα ειναι μια συνηθεια που μου λείπει πολυ πιστευω αν βρεθω λιγο στην φύση θα παρω μια καλη δοση θετικης ενέργειας .
Το μονο σιγουρο ειναι οτι ολη συτη η κατάσταση θα μας αλλαξει….
Διάθεση σίγουρα δεν υπάρχει αλλά στο δικό μου νέο ΄΄ έκτακτο΄΄ ημερολόγιο προσπαθούν να στριμωχτούν 3 κανόνες:
1- Σταμάτα να σκέφτεσαι…καλό πράγμα να είναι κανείς σκεπτόμενος άνθρωπος αλλά σοφότερο να καταλαβαίνει και να έλεγχει προς όφελός του το pause
2-Η ΄΄ανοησία΄΄έχει ευεργετικές και θεραπευτικές ιδιότητες(κάτω απο προυποθέσεις και όχι βέβαια ως μόνιμη συμπεριφορά)…ως ΄΄ανοησία΄΄ εννοώ όλα όσα χαρακτηρίζουμε υπο φυσιολογικές συνθήκες υποδεέστερα και ελαφρά.(μεγάλος κατάλογος…) Σύμφωνα με τον δικό σας κατάλογο αφιερώστε λίγο χρόνο στις δικές σας ανοησίες…έχουν καταπραϊντικές ιδιότητες!!!
3-Η υπομονή και καρτερικότητα είναι μεγάλη αρετή( το παράλογο εδώ είναι οτι εγώ ο κατεξοχήν άνθρωπος του πανικού βλέποντας την ηρεμία και την καρτερικότητα με την οποία αντιμετωπίζουν οι ηλικιωμένοι γονείς μου την όλη κατάσταση αισθάνομαι οτι δεν έχω άλλη επιλογή απο το να δαμάσω την δική μου υστερία. Κάνουμε ότι μπορούμε,μου είπε τηλεφωνικά η μητέρα μου…”και ότι είναι να γίνει… θα γίνει’ ‘ Ξ έρω οτι ακούγεται τετριμμένο αλλά δεν παύει να είναι και σοφό!
Στο μυαλό μου γυρίζει τις τελευταίες μέρες μια ατάκα-φράση που άκουσα σε μια τηλεοπτική συνέντευξη της 85χρονης Μάρως Κοντού…΄΄Τώρα πιά λέω στον εαυτό μου…Μάρω γλέντα το”!!! Φυσικά δεν τρελάθηκα για να εννοώ να γλεντήσουμε αυτό που συμβαίνει παγκόσμια…αλλά Τώρα είμαστε υγιείς και κάνουμε ότι μπορούμε για να παραμείνουμε…
Καλημέρα!!Είναι και στο σπίτι όμορφα,έτσι λεω στον εαυτό μου κάθε μέρα.Χαίρομαι το σπίτι μου και την οικογένειά μου.Βλέπω από το παράθυρο μου τον καιρό..Ό,τι καιρό και να κάνει ή θα βγω για άσκηση,τώρα πλέον κοντά στο σπίτι ή θα μείνω μέσα και θα ασχοληθώ με τη μαγειρική μου,το σπίτι μου,τη δουλειά μου εξ’αποστάσεως βέβαια.Σκέφτομαι τους αρρώστους πρώτα και κύρια,τους συγγενείς τους και στη συνέχεια όσους δουλεύουν για μας..Βλέπω πιο καθαρά ότι κάποιοι άνθρωποι είναι πολύ ατομιστές,δεν εφαρμόζουν τα μέτρα,μόνο με απειλή προστίμου και χαίρομαι που τουλάχιστον δεν είμαι ασυνείδητη…Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου η χώρα μας να σταθεί τυχερή και να μη θρηνήσει πολλά θύματα.Συνεχίζω την καθημερινή μου ρουτίνα ομορφιάς αλλά δεν έχω τη διάθεση,ομολογώ,να ψάξω ή να δοκιμάσω νέα προϊόντα.Φοβάμαι για τους δικούς μου ανθρώπους όπως όλοι.Υπομονή και κουράγιο.
@ΑLEXANDRA MENEKOU: Αχ αγαπημένη αυτόν τον καιρό σκέφτομαι σοβαρά ότι είμαι «το κορίτσι για τίποτα». Σε φιλώ ❤️❤️
@Stella: Διάθεση roller-coaster. Και μένα αλλάζει η διάθεση μου ανά δεκάλεπτο. Και εκεί που λέω «αύριο θα κάνω αυτό και εκείνο» στο τέλος δεν κάνω τίποτα. Περνάω και φάσεις απίστευτης αδράνειας – μη νομίζεις.
@ΤΖΕΝΗ ΚΑΣ: Το κρατάω το σχόλιο σου. Αυτό που είπες είναι η μια και μόνη ευχη και υπόσχεση που έδωσα στον εαυτό μου (εκτός φυσικά από το να βγούμε όλοι υγιείς από όλο αυτό). «Θα εκτιμώ την κάθε στιγμή, την κάθε μικρή χαρά και απόλαυση.» Συνήθως το κάνω αλλά τώρα ακόμα πιο πολύ!❤️
@SofiaT: Αυτό που λες. Μην βάλουμε όριο στο πόσο θα κρατήσει -θα είναι πολύ χειρότερα για την ψυχολογία μας. Εγώ βλέπω μια κάποια ηρεμία κατά τον Ιούνιο. Μακαρι να έρθει πιο νωρίς αλλά καλύτερα να είμαι προετοιμασμένη ψυχολογικά για τα χειρότερα.
@Panos: Πόσο συμφωνώ και με τους 3 κανόνες σου!! ( στο 3 θα προσθέσω και τη στωικότητα – τυχεροί όσοι έχουν στωικο χαρακτήρα αυτόν τον καιρό). Στωικοι και οι γονείς σου – το μοτο «όπως όλοι και εμείς» είναι πράγματι σοφό αυτόν τον καιρό. Τέλος πόσο με εκνευρίζουν οι «ξερόλες» αυτή την περίοδο. Όλοι αυτοί που κάτι ξέρουν παραπάνω, καπως θέλουν να νουθετούν, με κάτι βρίσκουν να γκρινιάζουν. Ας κάτσουμε για λίγο στα αυγά μας, όπως μπορεί ο καθένας.
@ Marianna: Ο,τι έχουμε στο σπιτάκι μας τώρα αγαπημένη. Έχουμε καιρό και για τα νέα, θα έρθουν και αυτά. Και έχεις απόλυτο δίκιο για τους άρρωστους. Πρωτα πρέπει εκείνους να σκεφτόμαστε και πως θα γίνουν καλά. Τη μέρα που έφυγε ο πρώτος 66χρονος, το πρώτο θύμα στη χώρα μας από αυτή τη λαίλαπα, έκλαψα σα να ήταν δικός μου άνθρωπος. Προσευχόμουν κάθε μέρα να τα καταφέρει. Και τώρα κάθε μέρα τρέμω και αυτό που είναι Νο 1 στη λίστα μου όταν παρακολουθώ τα νέα, είναι να μην ακούσω για άλλη απώλεια.
@Julia μακαρι να καναμε ενα βημα πιο νωρις και να εχουμε προλαβει τα χειροτερα!Μακαρι να εχουμε προλαβει και να εχουμε περιορίσει την εξαπλωση ….το μονο σιγουρο ειναι οτι δεν μπορω και δεν θελω ουτε να το σκεφτω οτι η κατασταση θα ξεφυγει και θα γινει οτι βλεπω στην Ιταλια και Ισπανια ….
Τζούλια μου γλυκιά, κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ κάνω τη σκέψη ότι δεν μπορεί αυτο που ζούμε είναι ενας εφιάλτης και την επομένη που θα ξυπνήσω θα είναι όλα οπως πριν.. Και κάθε πρωί διαψευομαι.. Ετσι κ αλλιώς τίποτα δε θα είναι όπως πριν.. Στη δική μας οικογένεια, σε καραντίνα ειναι οι γονείς μου, η μικρή και ο άντρας μου που λογω πνευμονίας που πέρασε το 2016, θεωρείται ευπαθης ομάδα.. Εγώ, η μεγάλη μου κόρη και ο αδερφός μου βγαίνουμε αναγκαστικά από το σπίτι μόνο για να πάμε στις δουλειές μας.. Κατάντησα να περιμένω πως και πως να παω δουλειά γιατί είναι η μόνη μου έξοδος πλέον(εκτός από λιγο περπάτημα που κάνουμε το Σ. Κ στην περιοχή μας).. Δεν ήμασταν γενικά από τα άτομα που καθόμασταν πολύ σπίτι, με κάθε ευκαιρία όλο κάπου πηγαίναμε κοντά ή λίγο πιο μακριά και γιαυτό τώρα όλο λεω στον εαυτό μου ότι αυτό γίνεται για το καλό της υγείας ολων μας για να μη με πάρει από κατω.. Το εχω ριξει κ εγώ στις μάσκες ομορφιάς οταν είμαι σπίτι, στις ταινίες και στο διάβασμα, όπως και στα παζλ με τη μικρή μου.. Ευτυχώς που στη χώρα μας πάρθηκαν έγκαιρα τα μέτρα, στα οποία οφείλουμε να συμμετέχουμε οπως είπε κ ένας γιατρός, γιατί δεν ειναι ωραία η λεξη να “συμμορφωνομαστε”..Και να είμαστε ευγνώμονες και υπερτυχεροι τελικά αν ξυπνάμε κάθε μέρα χωρίς να νοιώθουμε κάποιο σύμπτωμα ίωσης εμείς και οι δικοί μας, γιατί δε φαντάζεστε τι ακούμε κάθε μέρα στη γραμμή του ΕΟΔΥ..
@SofiaT: Και μένα αυτό είναι το καθημερινό, βασικό μου άγχος. Μη γίνουμε Ιταλία γιατί δεν είμαστε Ιταλία από θέμα υποδομών, άρα θα είναι απείρως χειρότερα. Προσεύχομαι κάθε μέρα. Και αυτός είναι και ο λογος που εκνευρίζομαι πολύ με όσους μιλούν για το Μετά. Φυσικά και εμένα μου περναει από το μυαλό το μετά, άνθρωπος είμαι αλλά μέχρι εκεί. Προτεραιότητα έχουν άλλα πολύ πιο σημαντικά τώρα. Και όμως βλέπω πολλούς που για άλλη μια φορά αντί να επικεντρώνονται στο Τώρα, τι θα κάνουμε και πως θα χειριστούμε το τώρα, κάνουν αμπέλοφιλοσοφιες για το μετά.
Δεν ξέρω αν βοηθήσει αυτό αλλά στη δουλειά συμβουλεύουμε τον κόσμο να μην πολυβλεπει ειδήσεις, πέρα από την καθημερινή ενημέρωση που κανει ο εξαιρετικός κ. Τσιορδας (συγχαρητήρια στην κυβέρνηση που βρήκε αυτόν τον λαμπρο επιστήμονα).. Επίσης τους συμβουλεύουμε να μη χρησιμοποιουν αμετρα το Internet.. Με ολον αυτόν τον καταιγισμό πληροφοριών (και παραπληροφοριων) αυθυποβαλονται και λίγο να βήξουν ή να φταρνιστουν παιρνουν πανικόβλητοι και μας ρωτάνε αν έχουν κορονοιο.. Πιστέψτε με ο πανικός είναι ο χειρότερος σύμβουλος και μία καλή ψυχολογία βοηθάει πολύ στην κατάσταση που ζούμε όλοι.. Οπότε την καλή ψυχολογία δεν την κάνουν οι εκατοντάδες των πληροφοριών που απορροφούμε καθημερινά από τα ΜΜΜ, αλλά η ενασχόληση μας με κάτι που μας ευχαριστεί
@Maryl: Δεν ξέρω τον λόγο, δεν έγραψες κάτι μελό ή δραματικό αλλά δάκρυσα με το σχολιό σου. Έκανα εικόνα μια ζωντανή, αγαπημένη, χαρούμενη οικογένεια που καλείται να διαχειριστεί μια σχεδόν παράλογη καθημερινότητα. Ειδικά με την τελευταία σου πρόταση. Ένιωσα σαν Εσυ να είσαι ο κόσμος όλος. Όλα μας τα εσυ, το δικό σου, το δικό μου, το δικό μας, όλων μας. Ολες μας οι ευχές. Κράτα γερά αγαπημένη.
@Maryl: Σε ευχαριστούμε από καρδιάς αγαπημένη γι αυτό το σχόλιο ίσως το πιο σημαντικό από τη μέρα που ξεκίνησε όλο αυτό. Εγώ το έχω ήδη πάθει αυτό που έγραψες. Το αστείο ( ή γελοίο – όπως το πάρεις) είναι ότι το έπαθα πριν από 3 εβδομάδες, 1 εβδομάδα πριν κλείσουν τα σχολεία, όταν όμως έβλεπα στις ειδήσεις τι γινόταν στη γειτονική Ιταλία και κατά βάθος δεν ήθελα να στείλω τον κύριο Ρωμανό σχολείο.
Και μάλιστα – ήρθε η ωρα να το παραδεχτώ- σταμάτησα να στέλνω τον κύριο Ρωμανο σχολείο εκείνη τη Δευτέρα από μόνη μου. Του είπα ότι η υγεία του και της οικογένειας του είναι πιο σημαντική από την ακαδημαϊκή του πρόοδο. Άλλο που δεν ήθελε βέβαια ο 12 χρόνος και όταν μόλις δυο μέρες μετά, την Τετάρτη, τελικά έκλεισαν όλα τα σχολεία, βγήκα αληθινή και όχι η «πανικόβλητη» μάνα.
Για να μην μακρηγορώ όμως- μια εβδομάδα πριν από αυτό και κάθε βράδυ στις 7:00 με έπιανε ένα περίεργο «κλείσιμο» στον λαιμό. Όχι ακριβώς πόνος, αλλά σαν κάποιος να με έσφιγγε από τον λαιμό. Έπινα μια παρακεταμόλη, συνερχομουν σε 5 λεπτα(!) για 24 ώρες ήμουν καλά έως το επόμενο βράδυ στις 7:00 και μετά πάλι το ίδιο!!! Κράτησε 5/6 μέρες όλο αυτό. Φυσικά η Χριστίνα με ταρακούνησε. Τίποτα δεν είχα. Κρίση πανικού πάθαινα με όσα έβλεπα . Όχι πια. Τώρα είμαι βράχος για όλους.
@Julia: είσαι και ο δικός μας βράχος 💜
Καλημερα και απο μενα
Σε ο τι με αφορα επειδη το εχω ζησει στο παρελθον με φοβιζει πολυ ο εγκλεισμος μου στο νοσοκομειο παρα στο σπιτι
Η κορη μου για να μην φερει τον ιο στο σπιτι δηλωσε αδεια ανευ αποδοχων Και ο γιος μου που δουλευει σε γραφειο ταξιδιων η θεση του ειναι περιττη αφου κανενας δεν κλεινει διακοπες
Αυτα δεν με στενοχωρουν τοσο οσο οι εικονες απο τις πολυ αγαπημενες μου χωρες Ιταλια και Ισπανια
Ομως βλεπω συνεχως ειδσεις η μαλλον ακουω γιατι εχω βαλθει να κανω το σπιτι μου “κουκλακι ζωγραφιστο” που ειπε και η Νανσυ Ζαμπετογλου προχθες στο DOT στο SKAI
Αρχισα απο το αδειασμα της ντουλαπας στην κρεβατοκαμαρα μου, την σαπουνισα αφησα δυο μερες εξω τα ρουχα να αεριστουν και αφου εκανα ξεκαθαρισμα μπηκαν με τα νεα αντισκωρικα πλυμενα και καθαρα ολα τα πουλοβερ και τα χειμωνιατικα ,μαζι με τα αλλα. Γνωριζω οτι οταν θα βγουμε θα ειναι καλοκαιρι το εχω αποδεχθει και η λιστα των δουλειων που εχω να κανω θελει ενα μηνα Να μην ξεχασω οτι πρεπει να βαλω καινουργια λουλουδια στο μπαλκονι μου και στον κηπο της πολυκατοικιας, να φτιαξω ντουλαπια κουζινας ποτηρια μπαλκονοπορτες πλυσιμο τοιχων να φτιαξω παλιες φωτογραφιες κλπ οχι ενας μηνας πολλοι περισσοτεροι χρειαζονται
Οσο για τα νοσοκομεια μας παλι χωρις να φανω τοπικιστρια επειδη τα εχω ζησει δυστυχως και εδω στην Αθηνα και στην επαρχια δεν υστερουν …εκτος απο υποδομες που και αυτο το συζηταμε… σε τιποτα απο αλλα του εξωτερικου
Και κυριως θεραπευομαστε οχι απο τα μηχανηματα και τις υποδομες αλλα απο τους φιλοτιμους και αξιους γιατρους και το προσωπικο νοσηλευτικο που εχουμε Η θεραπεια ειναι απο αυτους που μας βλεπουν σαν δικους τους ανθρωπους και οχι αριθμους που ενδεχομενως να βλεπουν λογω ιδιοσυγκρασιας αλλοι ανθρωποι σε αλλες χωρες
Σε οτι με αφορα και στις δυο φορες μια στην επαρχια με τον αντρα μου και μια φετος τον Δεκεμβρη στο Λαικο με συγγενη μου τους γλυτωσαν οι γιατροι με την εγκαιρη και σωστη διαγνωση και θεραπεια
Γι αυτο εχω ελπιδα και αισιοδοξια συν τον καλο Θεο της Ελλαδος που μας προστατευει παντα οτι ολα θα τελειωσουν πιο καλα για μας
@Maryl:,💜
@Rania: Ζηλεύω!!!!! Θέλω και εγώ να τα κάνω τέλεια όλα εδώ μέσα!! Να τα οργανώσω, να τα φτιάξω, να τα νοικοκύρεψω, να τα βάλω σε σειρά!!! Και μετα να κάθομαι να τα απολαμβάνω. Δυστυχώς ακόμα δεν έχω τη διάθεση να κάνω τίποτα από όλα αυτά. Σήμερα όμως είμαι χαρούμενη. Σας μιλάω. Αρκεί αυτό και κάποια στιγμή εύχομαι να έρθει και η διάθεση για τα οικιακά. Προσοχή στον σύζυγο Ρανια μου!
Σε (σας) καταλαβαίνω απόλυτα, γιατί κάπως έτσι αισθάνομαι και εγώ, αγαπημένη. Είμαστε στο σπίτι δύο γεμάτες εβδομάδες πια. Στην αρχή ήταν καλά, θαρρώ ότι το είχα ανάγκη. Μετά τις 3-4 μέρες άρχισα να βαριέμαι – όχι πως δεν είχα πράγματα να κάνω, κάθε άλλο, η διάθεση ήταν πεσμένη στα Τάρταρα. Έβαλα μικρούς στόχους, να κάνω ένα πραγματάκι τη μέρα – άσε που το σπίτι έχει άπειρες δουλειές. Μέχρι και update στον υπολογιστή μου έκανα, εγώ η κολλημένη με τα Windows XP! Παρ’όλα αυτά, μου λείπουν οι συνάδελφοί μου, οι φίλοι μου, που έχω να τους δω τόσες μέρες… Και κάποια βράδια δεν μπορώ να κοιμηθώ, δε μ’αφήνουν οι σκέψεις. Θα το παλέψουμε και αυτό, να έχουμε την υγεία μας – αυτό λέω κάθε μέρα για να συνεχίσω. Αρκεί να προσέχουμε όλοι μας, καθώς βλέπω να γιγαντώνονται οι θεωρίες συνωμοσίας και να επέρχεται η αμφισβήτηση, που για μένα είναι ό,τι χειρότερο.
@Sheena: Μου είναι σχεδόν σίγουρο ότι αν δεν με τελειωσει το «στα χρόνια του κορονοϊού« θα με αποτελειώσουν οι «τοπικές« θεωρίες συνομωσίας. Μα την Παναγία δηλαδή. Έχουν μαζευτεί πολλά και είμαι στο αμήν με αυτή τη χώρα. I hear you, I love you.
Άσε, άσε! Έτοιμοι για FBI είναι κάποιοι, τόσα χρόνια το λέω, τζάμπα χαραμίζονται εδώ! Και μη χειρότερα δηλαδή! Love you too! <3
@Τζουλια μου σε ευχαριστω πολυ Αυτον πιο πολυ σκεφτομαι και δεν αφηνω να με παρει απο κατω
Μακαρι να γινονταν να σε βοηθουσα σε ολες τις δουλειες σου
Θα τελειωναν πιο γρηγορα και μετα θα απολαμβανες και εσυ
Αλλα μην σε νοιαζει ολα θα τα κανεις Θα δεις θα σου ερθει η διαθεση
Σε θυμαμαι στο παρελθον που εκανες ξεκαθαρισμα των καλλυντικων σου και του νεσσεσερ και εδινες στις κοπελες του ΒΒ οσα δεν σου ταιριαζαν
Μηπως να το ξανακανεις
@Sheena: Αχαχαχαχα!!! FBI και CIA!!! Καλά το λες!!! Να τους στείλουμε πακέτο! Πράγματι χαραμίζονται!! 😂😂😂😂
@Ρανια: ωωωω!!! Ωραία ιδέα Ράνια μου!!❤️
Μπράβο σου!!! 💛💚💙💜❤ Κορίτσια νομίζω πως όσο πάει αυτό γίνεται πιο δύσκολο για όλους μας…. Και μένα μου λείπει η ενέργεια… Εγώ πάλι δεν μπορώ να κρατηθώ και τρώω, τρωω από νεύρα, τρωω από άγχος, τρωω Επειδή δεν ξέρω πότε θα τελειώσει όλο αυτό. Ο καιρός είναι χάλια εδώ στη Θεσσαλονίκη οπότε από εκεί που έβγαινα μια βόλτα στο βουνό απέναντι από το σπίτι μου εδώ και 2 μέρες δεν κάνω ούτε αυτό… Κουράγιο bbgirls!!!
Καλησπέρα σε ολη την όμορφη παρέα! Εγώ, πάλι χθες και σήμερα βρήκα χρόνο να ξεχορταριασω τις αλτανες μου στο Αφρατι! Χωριό του άντρα μου, κοντά στη Χαλκίδα. @Julia, ξέρεις εσύ, που είσαι συντοπίτισσα! Έτσι, είδα λίγη ώρα ειδήσεις, γιατί παρατηρούσα τις φρεζες μου, τα μανουσακια, τους κρινους που θα ανθισουν σε λίγο! Υπέροχες μυρωδιές, φανταστικά χρώματα, μακάρι να μπορούσα να σας τα δείξω! Βλέποντας λοιπόν όλα αυτά, ε λ π ι ζ ω ! Κατ’αρχήν, συμφωνώ απόλυτα με τη μητερα του @Panos: “οτι είναι να γίνει θα γίνει” Αυτό το σκέφτομαι, τηρώντας ομως τους κανόνες προστασίας για την οικογένειά μου, τους συνανθρώπους μου, εμενα…Δεν υπάρχουν μυστικά για το πως να αντιμετωπίσουμε όλο αυτό το πρωτόγνωρο & δυσάρεστο γεγονός. Όλοι μας ανησυχούμε για όλο το κόσμο και πολύ περισσότερο για αυτούς που αγαπάμε…Απλά νομίζω πως καλό ειναι να βλέπουμε μια φορά ειδήσεις, για να μην “πεφτουμε” … και να ασχολούμαστε με κάτι δημιουργικό όσο μπορούμε: με τις ντουλάπες όπως η @Rania με beaute όπως η @Julia με το διάβασμα, η οι μικροί καθημερινοί στόχοι της @Sheena. Μακριά λοιπόν από την αναπαραγωγή αρνητικών ειδήσεων! Σήμερα, έκανα focus στην ομορφιά της Φύσης, καθώς παρακολουθούσα μια μέλισσα να γεύεται το νέκταρ από ένα λαμπερό, κίτρινο λουλούδι. Και όσο μπορώ, να βλέπω αυτά τα μικρά θαύματα να εξελίσσονται μπρος στα μάτια μου, συνειδητοποιώ, πως ναι, είμαι ευτυχισμένη.
xx
Και κάτι ακόμα: όλοι μας περνάμε κυκλοθυμικες στιγμές κατά τη διάρκεια της μέρας…Δεν εξαιρουμαι ούτε εγώ..! Αυτό, για να μην ανησυχείς αγαπημένη @Stella. Επίσης θα ήθελα να πω, ότι συμφωνώ με τη @Maryl στα σχόλιά της για τον κ.Τσιορδα. Εξαιρετικός. Είναι υπέροχο να βλέπεις άξιους ανθρώπους σε ανάλογες θέσεις. Σωστά;
xx
Αυτή τη στιγμή κάνω επανεκκίνηση.Ξέρω τι λάθη έκανα και μου δίνεται ευκαιρία να τα διορθώσω.Επανεκτιμώ αξίες και βλέπω τις λεπτομέρειες που πριν δεν έβλεπα.Μαζί με μένα αλλάζουν όλα γύρω μου προς το καλύτερο γιατί έτσι θέλω να είναι όλα.Καλύτερα από πριν.
Είμαι η Λίτσα και είμαι καλά!
Μουτςς
Ολους μας εχει παρει απο κατω , εγω θα ηθελα να βγω ,σχεδιαζα να παρω αδεια καποιες μερες να παω καπου γιατι ημουν συνεχεια δουλεια -σπιτι και τωρα που καθομαι δεν μπορω να παω πουθενα.
@ΜARIAK να θυμάσαι πως μετά από κάθε καταιγίδα, βγαίνει ο ήλιος! Είναι δύσκολο το σήμερα, και ότι συμβαίνει σήμερα. Χρόνια Πολλά για τη σημερινή μέρα 25 Μαρτίου! Εύχομαι ολόψυχα να είμαστε καλά και του χρόνου για να ευχηθούμε σ’όλη την Ελλάδα & σ”όλους τους Έλληνες ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΆ με υγεία.
χχ
Καραντίνα ,ημέρα ;;;; Εχω χάσει λίγο την αίσθηση του χρόνου…. θέλω κι εγώ να φτιάξω ντουλάπες αλλά δεν έχω διάθεση …είναι κι αυτός ο λονδρεζικος καιρός που δεν βοηθά καθόλου….