Καλημέρα! Χρόνια Πολλά! Χριστός Ανέστη! Όπως και η χώρα μας σιγά – σιγά θα αρχίσει να επιστρέφει σε μια κάποια μορφή «κανονικότητας» το ίδιο ισχύει και για εδώ μέσα.
Ήταν όμορφες αυτές οι λίγες μέρες ανάπαυλας, έτσι κι αλλιώς αυτές τις μέρες εδώ και πολλά χρόνια το bb «ηρεμεί» και έτσι βρήκα και εγώ την ευκαιρία να αλλάξω το πρόγραμμα μου και να ρίξω λίγο τους τόνους γιατί βαρέθηκα και τη γκρίνια της μαμάς μου που σχεδόν κάθε μέρα εδώ και ένα μήνα μου λέει «καλά, ακόμα και στην καραντίνα τρέχεις από το πρωί ως το βράδυ; Πως τα καταφέρνεις;»
Τι να σας πω- ούτε εγώ ξέρω και δεν είναι ότι είμαι και αργή. Το αντίθετο είμαι γρήγορη σε σημείο που πιο μικρή από τη γρηγοράδα μου ήμουν και εξαιρετικά ζημιάρα, «άσπρο σίφουνα» με έλεγαν οι γονείς μου.
Ακόμα και ένα από αυτά τα σαχλά τεστ που κάνω ανελλιπώς στο fb (είμαι εθισμένη σε αυτά τα τεστάκια- για να μη σας πω τώρα τελευταία που συνεχώς βρίσκω τεστ γνώσεων- τα κάνω όλα! Δεν έχω αφήσει ούτε ένα! Trivial Pursuit.)
Anyway τι έλεγα; Α ναι, σε ένα τεστ λοιπόν «τι είδος καραντίνας είσαι;» που άλλος έβγαινε ο τύπος του ύπνου, άλλη έβγαινε ο τύπος του binge watching, άλλη ο τύπος του μαγειρέματος από το πρωί ως το βράδυ- εγώ βγήκα “busy, busy, busy και πάλι busy.”
Τη Μεγάλη Πέμπτη έβαψα τα αυγά μου και τα περιέφερα διαδικτυακώς για να τα δούνε οι φίλοι μου και να πούμε τα χρόνια πολλά και πέθανα από τα γέλια με μια συζήτηση με τη Stella, η οποία δεν είναι επί του παρόντος, θα σας την διηγηθώ αύριο.
Την Μεγάλη Παρασκευή ανάψαμε τα κεριά μας παίξαμε επιτραπέζια παιγνίδια και πήρα μια απόφαση. Εδώ και πέντε χρόνια από το 2015 έχω στην κάβα μου δυο μπουκάλια από ένα εξαιρετικό κρασί – από τα καλύτερα κρασιά που βγάζει το γειτονικό Ισραήλ το Recanati Special Reserve. Μου τα είχε φέρει δώρο ένας φίλος από το Tel Aviv. To vintage ήταν του 2012 άρα το 2015 ήταν ήδη τριών ετών, αλλά για κάποιο λόγο (που δεν ξέρω) δεν τα είχα ανοίξει- τα άφηνα για εξαιρετικές περιπτώσεις. Πολλές εξαιρετικές περιπτώσεις ήρθαν και έφυγαν και τα κρασιά παρέμεναν σε σταθερή θερμοκρασία (για να μη χαλάσουν- αλλά να παλαιώσουν περισσότερο). Φέτος 2020 έκλεισαν 8 χρόνια. Άνοιξα το ένα μπουκάλι για να αναπνεύσει. Μαγικό. Ήπιαμε το μισό εκείνο το βράδυ και το άλλο μισό το Μεγάλο Σάββατο. Γιατί διάλεξα να το ανοίξω τώρα; Γιατί το κρασί, δεν είναι απλά από το Ισραήλ. Είναι από τη Γαλιλαία. Και έκανα έναν δικό μου συνειρμό: εν τω μέσω της παγκόσμιας καραντίνας και του παγκόσμιου φόβου, ήπια ένα κρασί από τα Δικά Του χώματα, για να γιορτάσω Εκείνον που θανάτωσε τον θάνατο.
Το Μεγάλο Σάββατο, καραντίνα, ξε-καραντίνα το δωράκι μου από τη νονά μου το πήρα πάντως- μπορεί να είμαι λίγο μεγάλη πλέον για λαμπάδα, σοκολατένια αυγά και κόκκινα παπούτσια αλλά δεν είμαι καθόλου μεγάλη για την υπέροχη μηλόπιτά της την οποία ως την Δευτέρα την είχαμε «καθαρίσει». Στις 12.00 τα μεσάνυχτα βγήκαμε στο μπαλκόνι με τα κεριά μας και δάκρυσα βλέποντας τον κόσμο στα μπαλκόνια του με τα δικά τους κεριά, αλλά και τα βαρελότα που ξεκινούσαν από την Κηφισιά και έφταναν έως κάτω τη θάλασσα- είναι ψηλά το σπίτι- τα βλέπεις όλα.
Την Κυριακή bbq στο μπαλκόνι όπου έφτιαξα και την «διάσημη» πατατοσαλάτα μου -πλάκα κάνω, απλά ο πουρές μου και η πατατοσαλάτα μου, αρέσει πολύ στην δική μου οικογένεια ο δε κύριος Ρωμανός μου λέει «μαμά φτιάχνεις την καλύτερη πατατοσαλάτα του κόσμου» και καταλαβαίνετε τώρα, δεν υπάρχει μεγαλύτερο κομπλιμέντο από αυτό. Υπάρχει και το αντίθετο βέβαια, όταν τσακωνόμαστε για το Play Station μου λέει «μόνο στη μαγειρική είσαι καλή!! Πουθενά αλλού δεν είσαι καλός άνθρωπος!!!»
Πολλές και υπέροχες βόλτες κάναμε τη Δευτέρα όπως πάντα προσεκτικά και με το Β6 μας και απολαύσαμε την ανοιξιάτικη φύση που οργιάζει πλέον σε όλο της το μεγαλείο.
Η Τρίτη ήταν η μέρα του Tik Tok. Μάλιστα κυρίες μου, με τα πολλά με έπεισε ο κύριος Ρωμανός ο «ασε-τα-γεροντίστικα-facebook-instagram-ρε-μαμά» και μου έφτιαξε Tik Tok, αλλά είχαμε θέμα με το username. Σοβαρά τώρα, υπάρχει κάπου στον πλανήτη και άλλη juliakyrili; Δεν μου το έδινε το Tik Tok αυτό το username και μετά από αρκετή ώρα που βάζαμε διάφορά και ήμουν έτοιμη να το παρατήσω τελικά βάλαμε ως username το juliakyrilitoks. Toks όπως θα έπρεπε να είναι η απλοποιημένη γραφή του αγγλικού “talks” (είναι τρελοί αυτοί οι Άγγλοι με το spelling όπως πολύ σωστά έλεγε και ο Ιρλανδός George Bernard Shaw).
Toks – Δηλαδή σα να λέμε «το παιδί μίλησε». Ή επειδή είμαι και ψωνάρα -όπως έλεγαν και για τη «θεια» Greta Garbo στην πρώτη της ομιλούσα ταινία “Anna Christie” το 1930, που το τότε σλόγκαν της εποχής για να διαφημίσουν ότι επιτέλους το κοινό θα άκουγε τη φωνή της ήταν το… “Garbo Talks!” Ανέβασα και ένα αστείο video του BBC και είχα και views παρακαλώ! Μέσα στη χαρά ο manager (λέγε με κύριο Ρωμανό) για τα views. (με έκανε και follow ο PaterasRitenour, Celia! Μεγάλη επιτυχία λέμε!!)
Γελάω μετά δακρύων αυτές τις μέρες με την διαφήμιση ενός προϊόντος περιποίησης – προς Θεού δεν θέλω να πω κάτι αρνητικό, μπορεί το προϊόν να είναι πράγματι εξαιρετικό- δεν το έχω δοκιμάσει. Αλλά η φράση «άμεσο τσίτωμα» με ξεπερνάει:
-Στις ομορφιές σου είσαι αγάπη μου τον τελευταίο καιρό! Τι έχεις κάνει;
-Mα… «Άμεσο Τσίτωμα» φυσικά!!
Αυτός ο υποθετικός διάλογος παίζει μέσα στο μυαλό μου σε άσχετες στιγμές εκεί που κάθομαι και απλά, δακρύζω από τα γέλια.
Με αυτά και με τα άλλα (τσιτωθείτε γιατί χανόμαστε) μπορεί να μην ήμουν στο νησί φέτος, αλλά για κάποιο λόγο πέρασα πολύ πιο ξεκούραστα και ήρεμα, και χαλαρά και τολμώ να πω ακόμα και χαρούμενα. Το Πάσχα είναι μια γιορτή όπου έχεις πάρα πολλά στην ατζέντα σου και πολλές φορές έχει τύχει να γυρίσω στην Αθήνα πιο κουρασμένη από ότι όταν έφυγα.
Καλώς μας βρήκαμε λοιπόν και περιμένω με χαρά να ακούσω και τα δικά σας νέα.
Χρόνια πολλά bb world!! @ Julia αντιλαμβάνομαι πως ακόμα και εν μέσω καραντίνας πέρασες υπέροχα κ έκανες κατι διαφορετικό από τις αλλες χρονιές αλλά εξίσου ωραία κ ξεχωριστά!! Εγώ πάντως ευτυχώς που εχω κόρη κ μου λέει συνέχεια “είσαι η πιο υπέροχη μαμά του κοσμου””είσαι η κυρία υπέροχη με τα υπέροχα μαλλιά κ το ωραίο σου προσωπάκι””σαγαπαω ως τον ουρανο κ ακόμα πιο πέρα” κ άλλα τόσα που μου δίνουν μια απίστευτη χαρά κ καταλαβαίνω πως ό,τι κι αν μου συμβαίνει έχω σίγουρα κάποιον που μου δίνει ενέργεια κ αισιοδοξία με τις αγκαλιές κ τα όμορφα λόγια να συνεχίσω κ να σηκώνομαι τις στιγμές που με ρίχνουν! Καλή εβδομαδα
Καλημέρα!!Αληθως Ανέστη!!
@Τζουλια μια χαρα τα πέρασες για καραντίνα!!Δεν ξέρω και εγώ εχω πάθει υπερδραστηριότητα χαχαχα μπορεί να ειναι αντίδραση σε όλο αυτο αλλα ειναι στιγμές που δεν προλαβαίνω ….και εχω ενα σωρό ιδέες που θελω να κανω πράξη 😜 Όσο για την μεγαλη εβδομάδα ακολούθησα την ιδέα σου και έβρασα τα αυγά απο την Μ.Τεταρτη ώστε να τα εχω έτοιμα για βάψιμο και η αλήθεια αυτο με διευκόλυνε τρέλα γιατι εμείς έχουμε ενα δικό μας έθιμο να φτιαχνω την Μεγαλη εβδομάδα νηστίσιμα τσουρεκια!!! Συνολικά πρεπει να έψησα 8!!! Ναι μας αρέσουν πολυ δεν συζητάω για δίαιτα γιατι εδω μπαίνει Χ!Εψησα για πρωτη φορα στο φούρνο το αρνάκι και βγήκε μούρλια!!Πηρα πολλα κομπλιμέντα χαχαχα κυρίως οταν στα δίνει ο γιος ειναι διπλή χαρα θα συμφωνήσω εδω πάλι με την @Τζουλια.Και τηνΔευτερα Εννοηται έπεσε πολυ περπάτημα 15.000 χιλιάδες βήματα εξακριβωμένα . Πως θα καεί όλο αυτο το φαγοπότι.
Όσο για το Τικ Τοκ το ανακάλυψα μόνη μου και οταν το ανακοίνωσα με χαρα στον γιο μου με κοίταξε με μισό σηκωμένο φρύδι χαχαχαχα @Τζουλια βάλε και εμένα. Follower 😜😜😜😜
Χρόνια πολλά,Χριστός Ανέστη ΤΖΟΎΛΙΑ και bbgirls!Διάβασα με πολύ ενδιαφέρον το κείμενό σου Τζούλια μου,και προσπάθησα να σε φανταστώ στην καθημερινότητα σου.Καθόσον σπιτόγατος τον χειμώνα,δεν με πείραξε και τόσο που έμεινα μέσα,ούτε που πέρασα ένα διαφορετικό Πάσχα,Το είδα σαν εμπειρία.Αυτό που με ενοχλεί,αν και βγαίνω κάθε μέρα,είναι που δεν έχω την πολυτέλεια να διασκεδάσω με τους φίλους μου.Περιμένω με αγωνία να ξεχυθούμε στις παραλίες για το καλοκαίρι,με τον εξοπλισμό μας,τα μεζεδάκια μας και φυσικά τα υπέροχα μπουκαλάκια μας με τα αντηλιακά μας,τις κρέμες μας,τα κραγιονάκια μας.Ανυπομονώ να βάλω χρώμα πάνω μου,όμορφα μαγιό,παιχνιδιάρικες πετσέτες κ.α.Το καλύτερο είναι όταν γυρίζουμε βράδυ στα χωριά,στα καφενεδάκια με τα όμορφα ρούχα παραλίας και φυσικά αφού έχουμε εξερευνήσει εκκλησίες,πλατείες κλπ.
Το Πάσχα που πέρασε μαγείρεψα πολύ για την οικογένειά μου,έφτιαξα κι εγώ πατατοσαλάτα χαχα!
Για το tiktok ψήνομαι.Αν το ανοίξω,σίγουρα θα κολλήσω!Εκκλησία είδαμε από τηλεόραση αλλά είχαμε και τις στενοχώριες μας πάλι εδώ.Συνελήφθη ο καλύτερος ιερέας ομολογουμένως,ο ιερέας της ενορίας μας,γιατί είχε ανοιχτή την πόρτα της εκκλησίας το Μ.Σάββατο και του επιβλήθηκε πρόστιμο 5000. Ενας ιερέας που δεν παιρνει ποτέ μα ποτέ χρήματα!!!ΚΙ εμείς εδώ για να τιμήσουμε το έργο του και την αφοσίωση του,δίνουμε χρήματα στην εκκλησία για φιλανθρωπίες..Συγχυστήμκαμε πάλι.Αυτά τα ολίγα,Ελπίζω να μη βαρεθήκατε!χαχα!
Χρόνια πολλά αγαπημένες μου φίλες και φίλοι, Χριστός Ανέστη 🌹❤️Τζούλια μου, μου φάνηκε τόσο υπέροχος ο συνειρμός του κρασιού από την Παλαιστίνη με τη γιορτή για την Ανάσταση του Θεανθρωπου!! Οπως και είναι υπέροχο που έχεις μια νονά που δε σε ξεχνάει ποτέ(το δικό μου προσωπικό απωθημένο γιατί η δική μου με θυμόταν σπάνια, τώρα ποτέ, αλλά θυμάμαι την ανόητη δικαιολογία της που δεν μου έπαιρνε ποτέ λαμπάδα ότι οι Χιώτες δεν έχουν τέτοιο έθιμο – ειλικρινά αν μας διαβάζει κάποια – ος από Χίο να μου πει αν αληθεύει γιατί αμφιβάλλω εντελώς).. Εγώ με τα κορίτσια και τον Θοδωρή μου, περάσαμε πολύ όμορφα αν και διαφορετικά.. Το διαφορετικό ήταν ότι πρώτη φορά στη ζωή μου μαγειρεψα Κυριακή του Πάσχα, το οτι ήταν η τρίτη φορά στη ζωή μου που έκανα Πάσχα στην πόλη και μετά από μία 5ετια περίπου εκανα φέτος Πάσχα με τη μεγάλη μου κόρη.. Ήταν λοιπόν διαφορετικά, αλλά πολύ όμορφα διαφορετικά! Το βράδυ της Ανάστασης ψαλαμε όλη η γειτονιά στα μπαλκόνια Χριστός Ανέστη, τα παιδιά της γειτονιάς πέταξαν τα καθιερωμένα βαρελότα και ευτυχώς εμείς κατάφεραμε να φέρουμε στο σπίτι μας το Αγιο Φως❤️
@MARYL,τι υπέροχο που πήρατε το Άγιο Φως!Η νονά σου η χιώτισα έμενε Χίο;Εγώ αυτό που γνωρίζω είναι ότι μέχρι να γίνει το βαφτιστήρι 18 ετών,έπρεπε η νονοί να δίνουν δώρα στα παιδιά,Χριστούγεννα,Πάσχα,γενέθλια,ονομαστική γιορτή.Κάποιοι έδιναν χρήματα ή δώρα και ανάμεσα σε αυτά ήταν και η λαμπάδα.Βέβαια,αν έδινες δώρο ή χρήματα και δεν έδινες λαμπάδα, ήσουν καλυμμένος.Πάντως,θεωρώ ότι εξαρτάται από τον άνθρωπο.Κάποιοι νονοί δε δίνουν δώρα στα βαφτιστήρια, επικαλούμενοι οικονομικούς λόγους ή είναι αδιάφοροι. Η νονοί του αδελφού μου,δεν θυμάμαι να του πήραν ποτέ δώρο.
@Marianna: χρόνια πολλά Μαριάννα μου, η νονά μου ήταν από Χίο, αλλά εμενε Πειραιά χρόνια, και ειλικρινά δεν ήταν οικονομικό το θέμα, οι άνθρωποι δεν ήξεραν τι είχαν! Πιστεύω ότι είναι θέμα νοοτροπίας και εκ γενετής τσιγκουνιά (τσιγκουνιά οχι μόνο σε χρήματα αλλά παντού).
Kαλημερα και απο μενα …Αληθως Ανεστη
Τζουλια οσα περιεγραψες ηταν γεγονοτα που φανηκε οτι απολαυσες
Ο συνειρμος σου για το κρασι απο την Γαλιλαια μοναδικος
Εχω παει στην Γαλιλαια και ακουσα εκει οτι ειναι η περιοχη που ταιζει ολο το Ισραηλ, λογω του γεγονοτος οτι εχει πολυ πλουσια βλαστηση σε αντιθεση με το μεγαλυτερο μερος τς χωρας που ειναι πετρωδες
Εγω ειχα την ευλογια να εχω στο σπιτι μου το Αγιο Φως που μου το εφερε κατευθειαν απο το αεροδρομιο που εφτασε ενας αστυνομικος που ηταν στην επισημη υποδοχη
Το μεταλαμπαδευσα σε ολη την πολυκατοικια μου που χαρηκαν παρα πολυ ξεροντας ποσο τυχεροι ειμασταν
Εννοειται οτι μετα βρισκομασταν ολοι στα μπαλκονια μας ψαλλωντας το Χριστος Ανεστη σιγανα για να μην επισκιασουμε τον γειτονα απο την απεναντι γωνιακη πολυκατοικια του 6ου οροφου που εψελνε πολυ ωραια και δυνατα τον υμνο
Οσο για την λαμπαδα στα βαφτιστηρια ακομη και σημερα που ο βαφτισιμιος μου ειναι 37 ετων του στελνω το σοκολατενιο αυγο του το τσουρεκι και την λαμπαδα του παρολο που βρισκεται σε αλλη χωρα
Τον χαροποιει πολυ και ανεβαζει ολο καμαρι στα social οτι του στελνω
@maryl @rania εννοείται η τσιγκουνιά σε όλα πρωτεύει όταν λυπάσαι ακόμα και μία λαμπάδα στο βαφτιστήρι.Οι πιο τσιγκούνηδες είναι οι έχοντες,το ξέρουμε όλοι νομίζω.
@ΡΑΝΙΑ,μπράβο για τα δώρα της νονάς,έτσι πρέπει.Ζηλεύω με το Άγιο Φως!χαχα
@ΜARIANNA μου δεν εχει να κανει με εχοντες η μη εχοντες
Εχει να κανει μονο με ανθρωπους που οταν βαφτιζουν καποιο παιδι πρεπει να ξερουν οτι αυτα που “πρεπει” να δινουν δεν ειναι “υποχρεωση” αλλα ειναι υπενθιμηση οτι ειναι και αυτο παιδι τους ειναι
Πνευματικο η βιολογικο δεν πρεπει να εχει διαφορα
Aχαχαχα….τρέχω να δω τον λογαριασμό σου στο TikTok, Julia…..θα έχεις κι έναν ακόμα νέον ακόλουθο….δεν θα συγκρίνεται με τον Πατέρα Ριτενουρ, βέβαια….
Στο τεστάκι της καραντίνας εμένα μου έβγαλε πως δεν αφήνω το κρεβάτι μου …αχαχαχα…λάθος έκανε…τον καναπέ μου ,εννοούσε…. έκανα και το τεστάκι του τι έχει το ψυγείο μου κατά την διάρκεια της καραντίνας και καταγγέλω πως η Jennifer με δούλευε ψιλό γαζί….
Εμείς σπίτι ήρεμα και την Ανάσταση και το Πάσχα…ψήσαμε στο bbq στο μπαλκόνι …φάγαμε και ήπιαμε κι ετσι για το καλό, ρίξαμε κι έναν χορό…
Done!! Έκανα και follow και like στο βιντεάκι….
@rania,έτσι πρέπει να είναι ,όχι υποχρέωση αλλά ένδειξη αγάπης.Όμως,τα παιδιά τα πονάει όταν ο πλούσιος νονός τους δεν τους παίρνει ούτε μια λαμπάδα.Όταν ο νονός δυσκολεύεται,το παιδί το κατανοεί καλύτερα,αν και πάλι το πονάει.Γενικά,επειδή έχουν παιχτεί διάφορα σκηνικά με νονούς και βαφτιστήρια σε ίδιες οικογένειες,π.χ, να παίρνει δώρα το ένα παιδί και το άλλο όχι,να το σκεφτόμαστε καλύτερα πριν γίνουμε πνευματικοί γονείς,να μην πληγώνουμε τα παιδιά.
@MARIANNA , συμφωνώ απόλυτα με την άποψή σου για τους νονούς…καμμένη ,γαρ…κι η δική μου η νονά -αν και πάρα πολύ ευκατάστατη- ποτέ δεν θυμάμαι να μου έφερε μια λαμπάδα ή ένα αυγό…. ποτέ….
@όλες: bb girls ξέρετε ότι δεν μου αρέσουν τα γλυκανάλατα αλλά έχει τύχει να σας πω, πόσο πολύ σας αγαπώ; Θα το πω απλά: είσαστε ο λογος που κάποιες φορές ενώ δεν θέλω- σηκώνομαι από το κρεββάτι μου. Και σηκώνομαι με χαρά! ❤️💜
Τzουλια και εγω οταν ανοιγω το μεσημερι παντα το κομπιουτερ μου οταν τελειωνω με τις πρωινες δουλειες, ανοιγω παντα να δω τι “εγραψε σημερα η Τζουλια”
Ειναι η πρωτη κινηση και ειναι αυτα που γραφεις ο λογος για να σε ακολουθω χρονια
Σε αγαπω πολυ που υπαρχεις
@Celia: Φάε και κανένα γλυκάκι βρε Celia μου…. 😂😂😂😂😂😂 (yep! Τώρα θα έχουμε και το δικό μας inside joke!!) 😂😂
@Ceila & SofiaT: Σας έκανα και εγώ follow!!! Γιουπι!!!
@RANIA: ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
@Julia: αμοιβαία τα αισθήματα ❤️είστε ο λόγος που περιμενω πως και πως το διάλειμμα στη δουλειά, να δω τι άρθρα έχει το bb, να τα διαβάσω να περάσω τέλεια την ώρα του διαλείμματος, να “μιλήσουμε”…
@julia,πόσες καρδούλες;πόσες ::::::::
Χριστός Ανέστη !!!❤ Πόσο υπέροχο αυτό που είπες για το κρασί που απολαύσατε από τη Γαλιλαια..! Τι συγκινητικό…! ❤ Όπως κι αυτό, που βγήκες στο μπαλκόνι…κι εγώ με την οικογένεια μου, άναψα λαμπάδες που είχα από πέρσι που είχαν φιλοξενήσει το Άγιο Φως! Φιλιά και την αγάπη μου σε όλες!!! Και μια μεγάλη αγκαλιά στην @Julia που μας εμπνέει και την εμπνεουμε!!!❤
xx
@Rania τέλειο που πήρες το Άγιο Φως, πιο τέλειο ακόμα που το μοιράστηκες με τους υπόλοιπους συγκατοίκους στην πολυκατοικία σας! Ήταν υπέροχη η εμπειρία που ψαλλαμε όλοι μαζί το Χριστός Ανέστη !!!❤ Και του Χρόνου @όλες με υγεία!!!
xx
Χρόνια πολλά σε όλους !!!
Χρόνια πολλά και από εμένα, με υγεία για όλους μας! Εμάς το δικό μας Πάσχα ήταν αρκετά βαρύ φέτος, τόσο λόγω καραντίνας, που αυτομάτως σήμαινε γιορτές μακριά από τις οικογένειές μας (όσοι μένουμε μακριά από τους δικούς μας περιμένουμε πώς και πώς τις γιορτές, για να σμίξουμε μαζί τους), όσο και λόγω ότι ανήμερα του Πάσχα γίναμε μάρτυρες σε ένα τραγικό συμβάν που στοίχισε τη ζωή σε έναν συνάνθρωπό μας. Εύχομαι να είναι το τελευταίο δυσάρεστο Πάσχα και εφεξής να γιορτάζουμε με τους αγαπημένους μας.
Υ.Γ. Η μαμά μου πάλι μου είπε ότι αυτό ήταν από τις πιο ξεκούραστες γιορτές και το ευχαριστήθηκε, γιατί για πρώτη φορά μετά από χρόνια δε χρειάστηκε νε τρέχει σαν τον Βέγγο.
Υ.Γ.1: Αυτό με τις νονές / νονούς που δε σκέφτονται καθόλου τα βαφτιστήρια δεν το καταλαβαίνω. Είναι από τις πιο όμορφες ανθρώπινες σχέσεις. Εμένα η νονά μου σταμάτησε να μου φέρνει λαμπάδα 3-4 χρόνια πριν, όταν πια ήταν αδύνατο να κατεβαίνω στα μέρη μου για περισσότερες μέρες, αλλά μου αγοράζει πράγματα “για την προίκα μου” (μη γελάτε, σας βλέπω)!
Χρόνια πολλά αγαπημένες μου.Δεν ξέρω εσείς αλλά εγώ φέτος το Πάσχα ένιωσα πραγματικά “ευλογημένη” στην τοποθεσία “το σπίτι μου”.
Μουτςς
@julia❤❤❤❤
@Celia @paterasritenour εννοηται ακολουθησα και εσας❤❤❤😘😘😘😘 καλα βλεπω να γινεται νεο bb εκει 😉😉😉
Καλημέρα και Χρονια Πολλά σε όλες μας! Να έχουμε υγεία και δύναμη να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες στη ζωή με σύνεση και ψυχραμία. Ηταν όντως ένα περίεργο Πάσχα! Για μένα, για μας στο σπίτι, όχι τόσο επειδη δεν πήγαμε στην εκκλησία, δεν είμαστε ιδιαίτερα pratiquants στα θέματα θρησκείας, όσο γιατί η περιρρέουσα ατμόσφαιρα με τις άδειες εκκλησίες, ήταν όντως θλιβερή. Το γεγονός, ότι αυτοί που ήθελαν δεν μπορούσαν να πάνε εμπεριείχε μια θλίψη, αν και το δίχως άλλο, ήταν απολύτως απαραίτητο για φέτος. Ηταν όμως ένα μεγάλο μαθημα, μια άσκηση προσαρμογής για όλους κι ένα ερωτημα, γιατί παμε τελικά στην εκκλησία, αν όταν πάμε είναι επι της ουσίας ή απο συνήθεια κι αν μπορούμε να προσευχόμαστε οπουδηποτε, αρκεί να θέλουμε να επικοινωνήσουμε με το θείο. Το πιο δυσάρεστο για μένα ήταν την Μεγάλη Παρασκευή, όπου δεν μπορούσα να αναψω ένα κερί στους δικούς μου που έφυγαν. Τους σκεφτόμουν όμως συνεχεια, τους ονειρεύτηκα κι ελπίζω να τίμησα τη μνήμη τους με την αγάπη και τα συναισθήματα που έτσι κι αλλιώς δεν λείπουν κι οποιαδήποτε άλλη στιγμή. Σίγουρα αυτο το Πάσχα ήταν ένα χρέος που έπρεπε να διεκπεραιωσουμε απέναντι στον εαυτό μας και τους ζωντανούς.
Οσο για το θεμα των νονών, ειλικρινά τον θεωρώ εναν απ΄τους ύψιστους ρόλους στη ζωή ενός παιδιού. Εμένα η νονά μου βγήκε “ότι του φανεί του λωλοστεφανή”, αλλά έτσι πήρα το μήνυμα “τι νονά δεν θέλω ή θέλω να είμαι”. Εναν μόνο υπέροχο νεαρό βάφτισα, τον ανηψιό μου, ο οποίος πλέον ειναι 28 χρονών κι ένα καμάρι! Ηθελα πολύ να βαφτίσω και την αδελφή του, αλλά κατάφερα με το να μην τους ξεχωρίζω, ούτε στην συμπεριφορά, ούτε και στα δώρα από μικρά, να με αποκαλεί κι εκείνη νονά, κι αυτος είναι ένα μεγάλος τίτλος τιμής για μένα. Δεν μπορω να διανοηθώ, ότι θα πας δώρο και λαμπάδα σε ένα παιδάκι και το άλλο απλά θα κοιτάει. Ειτε, ότι θα σταματήσεις να ενδιαφέρεσαι κάποια στιγμη, να μην πηγαίνεις δώρα, να επικοινωνείς και να μιλάς με το παιδί κ.λ.π Γιατι δεν είναι το δώρο. Ειναι το ενδιαφέρον για αυτο, μέσα απο το δώρο. Η σκέψη, το νοιάξιμο, η παρακολουθηση της εξέλισης τους, του μεγαλώματος του…. Ποτε δεν σκέφτηκα να κόψω τα δωρα στα παιδιά αυτα, ακόμα και σε δυσκολες οικονομικές στιγμές, όπως δεν θα έκοβα στο δικό μου παιδί, αν είχα. Αλλα το πιο σημαντικό ειναι, ότι ο βαφτιστικός μου σε αυτη την ηλικία ακόμα, απευθυνεται σε μένα, για θέματα που δεν συζητάει τόσο διεισδυτικά με τους γονείς του.
Οσο για τη λαμπάδα…. Αυτο ήταν όντως ενα θεμα. Οταν μεγάλωσε κι εφτασε στα 18 αναρωτιόμουν τι πρέπει να κανω… Αλλος ελεγε το ένα, άλλος το άλλο, έθιμα διαφορετικά, νοοτροπίες. Σκεφτηκα λοιπόν, ότι αφου πηγαίνει έτσι κι αλλιως στην Ανάσταση και αναβει ενα κερι ούτως ή άλλως, γιατι αυτο το κερι το λευκο, το απλο, να μην του το πηγαίνω εγώ? Τόσο απλά…
Σας φιλώ όλες και όλους και σας στέλνω την αγάπη μου!
@Stella ταυτιζομαι σε αυτα που γραφεις σχετικα με τους νονους
Οντως και εγω θεωρω ανεπιτρεπτο να πηγαινεις στο βαφτιστηρι σου δωρο και το αλλο αδελφακι να σε κοιταζει με θλιψη
Δεν το εκανα ποτε σε κανενα απο τα τρια βαφτιστηρια που εχω και φυσικα συν τρια ακομα στα αδελφακια τους
Εχω την τιμη να με λενε ολα νονα και καμαρωνω για ολα και την προοδο τους
Η ανταμοιβη μου ειναι οταν αδελφουλα του βαφτιστηριου μου μου ειπε πριν χρονια -οταν ηδη ηταν 30 ετων- οτι παρολο που εχασαν τους γονεις τους ηταν τυχερα που ο Θεος τους ειχε στην ζωη τους εμενα για νονα τους
Με συγκινησε και με συγκινει ακομα και για παντα
Χριστός Ανέστη!!! Ένα τελείως διαφορετικό Πάσχα φέτος που μας έφερε πολύ κοντά με τους γείτονες μας. Εμείς το βράδυ της Ανάστασης βγήκαμε στα μπαλκόνια και ψαλλαμε όλοι μαζί δυνατά το Χριστός Ανέστη. Ο γείτονας είχε βγάλει στο μπαλκόνι μια τηλεόραση οπότε όταν το είπε ο πάτερ αρχίσαμε να το ψαλλουμε και εμείς! Μοναδικές στιγμές και πολύ πολύ συγκινητικές!!! Χρόνια πολλά με υγεία και πίστη! Ο Θεός και η ελπίδα που μας χαρίζει η πίστη μας βοηθούν να συνεχίζουμε τη ζωή… 💚❤💛💜💙💚❤💛💜💙💚😥💛💙💜❤💙💚💛💙
Χρονια πολλα , Χριστος Ανεστη και εμεις βαψαμε τα αυγα με χρωματα ζαχαροπλαστικης με βοηθησαν οι κορες μου . Ψησαμε και γενικα περασαμε ενα διαφορετιμο πασχα αλλα οπως λες και εσυ ξεκουραστο.