Έχει αλλάξει αρκετά η εργασιακή μας καθημερινότητα (νομίζω σας το έχω ξαναγράψει αυτό) και έχω λάβει ήδη μέρος σε τρία tele conferences σε τρεις video κλήσεις που είχαν να κάνουν με ενημέρωση για νέα προϊόντα που θα κάνουν (ή έχουν ήδη κάνει) την εμφάνισή τους στην αγορά.
Το να λάβεις μέρος σε ένα video call μέσα στο δικό σου γραφείο μπορεί να έχει μια κάποια σχετική ευκολία (δεν υπάρχουν μετακινήσεις, δεν έχεις φόβο καθυστέρησης, δεν αγχώνεσαι στην κίνηση) αλλά θέλει και αυτό την προετοιμασία του.
Διότι μπορεί από το μπούστο και κάτω που δεν φαίνεσαι, να φοράς σορτσάκι και havaianas, αλλά από το μπούστο και πάνω το ρούχο πρέπει να είναι προσεγμένο, τα μαλλιά καλοχτενισμένα και εσύ να έχεις κάνει ένα όμορφο μακιγιάζ – με αυτόν τον τρόπο δείχνεις ότι σέβεσαι και τους ανθρώπους της εταιρείας που σε καλούν έστω και διαδικτυακά. (ε, δεν είναι και ότι πιο ευγενικό να βγεις καθισμένη με τα πόδια πάνω στον καναπέ, αναμαλλιασμένη και αγουροξυπνημένη- το γράφω γιατί το είδα και αυτό).
Μπαίνω στο θέμα μας, που είναι το μακιγιάζ σε ένα video call. Στα δυο πρώτα video calls τα έκανα μούσκεμα- αλλά την τρίτη φορά (επιτέλους) κάπως τα κατάφερα και κατάλαβα ποια πρέπει να είναι η ρουτίνα μου για να βγαίνω φρέσκια και προσεγμένη χωρίς υπερβολές.
Στο πρώτο λοιπόν video call, έκανα κανονικά το μακιγιάζ μου και άπλωσα ένα πολύ όμορφο καρπουζί – κόκκινο κραγιόν (αγαπημένο) γιατί σκέφτηκα ότι είμαστε που είμαστε από μακριά, μια ζωντάνια και μια ιδιαίτερη λάμψη χρειάζεται. Όταν άνοιξε η κάμερα και με είδα, τρόμαξα. H υπερβολή στο μεγαλείο της. Φυσικά τι να έλεγα; Συγνώμη, συνεχίστε εσείς και εγώ πάω να αλλάξω κραγιόν; Κάθισα ήσυχη και για το επόμενο video call το είχα πάρει το μάθημά μου: φύγε κόκκινο κραγιόν, έλα ροζ nude. Στον καθρέπτη όμως όταν τέλειωσα μου φάνηκα λίγο άχρωμη, αλλά επειδή την είχα πατήσει με το κόκκινο κραγιόν, φοβήθηκα και αντί για ένα φωτεινό ρουζ, άπλωσα λίγο bronzer. Καταστροφή και αυτό. Όταν άνοιξε το Zoom ID και με είδα, το πρόσωπό μου φαινόταν «θαμπό», σαν «λασπωμένο». (μην μπερδεύεστε με τα selfies και τα self videos και τα φίλτρα τους, που μπορείς να βγεις όπως θέλεις- είναι εντελώς άλλο ένα Zoom call- δεν μπορείς να «φτιαχτείς»)
Με λίγα λόγια, τα γράφω όλα αυτά για να πω ότι όπως στα γραφεία μας θέλουμε να είμαστε προσεγμένες το ίδιο ισχύει και όταν θα κάνουμε ένα video call, ένα face time, ένα Zoom ή Skype. Θέλει όμως και αυτό την προσοχή του. Γιατί αλλιώς δείχνεις δια ζώσης και αλλιώς μέσω κάμερας.
Αυτά παρακάτω έκανα εγώ:
Ενυδάτωση: Ξεκινάς με τα βασικά και απλώνεις την ενυδατική σου – αν έχει και φίλτρο κατά του blue light ακόμα καλύτερα, ή ένα essence πρώτα για δροσιά και για να «ξυπνήσει» όμορφα το δέρμα και μετά την ενυδατική. Σε αυτή τη φάση αποφεύγεις το αντηλιακό (μέσα θα είσαι εξ’ άλλου) γιατί οι πολλές στρώσεις προϊόντων μπορεί να βαρύνουν την επιδερμίδα και η κάμερα δεν τα συγχωρεί αυτά.
Κονσήλερ και όχι foundation. Είπαμε. Αν μη τι άλλο, είναι αγενές να δείχνεις αγουροξυπνημένη ή κουρασμένη, οπότε ένα κονσήλερ για λάμψη και φωτεινότητα γύρω από τα μάτια επιβάλλεται. Το ίδιο απλώνεις και σε σημεία με ατέλειες και γύρω από τη μύτη που πάντα υπάρχουν κοκκινίλες.
Ρουζ και όχι bronzer: Ναι, ένα ρουζ σε μια ζωηρή ροδακινί απόχρωση το θέλεις, γιατί είναι το προϊόν που αμέσως θα δείξει πιο υγιή, πιο ζωντανή και πιο λαμπερή την επιδερμίδα. Καλύτερα να αποφύγεις πολλές λάμψεις και ειδικά bronzer για τους λόγους που ανέφερα παραπάνω.
Μάσκαρα και όχι μολύβι. Άστο το μολύβι κάτω, μπροστά στην κάμερα βαραίνει τα μάτια, μπορεί να σε δείξει μεγαλύτερη, κουρασμένη, ακόμα και ξενυχτισμένη. Οπωσδήποτε ναι στη mascara αυτό το αγαπημένο προϊόν μακιγιάζ, που δείχνει τα μάτια πιο μεγάλα, πιο εκφραστικά, πιο ξεκούραστα, πιο όμορφα.
Lip gloss και όχι κραγιόν. Αφού πήγα από το κόκκινο, στο ροζ, στο nude, κατέληξα ότι τα κραγιόν δεν- και τελικά το πιο κολακευτικό μπροστά στην κάμερα είναι ένα lip gloss και μάλιστα κατά προτίμηση άχρωμο, ή πολύ απαλό ροζ, απλά για λίγη λάμψη. Δείχνει τα χείλη λαμπερά, ζουμερά, φυσικά, δροσερά- και κάνει το συνολικό αποτέλεσμα όμορφο, προσεγμένο, χωρίς υπερβολές, το ζητούμενο δηλαδή.
Προσαρμοζόμαστε στα νέα δεδομένα και μαθαίνουμε από τα λάθη μας έτσι ώστε να μην τα επαναλάβουμε.
(είναι και λίγο αφιερωμένο το post γιατί έχουμε και office girls αλλά και καθηγήτριες εδώ μέσα, που κάνουν zoom calls ή τηλεκπαίδευση αλλά δεν παύουν να είναι και bb girls)
Είναι χρήσιμο να επενδυσει κανεις/καμία σε μια καλή hd κάμερα ή να συνδεσει το κινητό του/της για καλύτερη αναλυση , επειδη οι καιροι ειναι χαλεποί για δαπάνες.
Μια καλή εφαρμογη ειναι το droidcam που συνδεει σε οποιοδηποτε pc η laptop το κινητό που συνήθως έχει αρτιοτερη κάμερα.
Σημαντικές συμβουλές, εφόσον πιστεύω ότι με τη νέα πραγματικότητα οι περισσότερες, μην πω όλες, επαγγελματικές συναντήσεις ή συνεντεύξεις γίνονται και θα συνεχίσουν να γίνονται μεσω zoom, webex κ.α…Στο σπίτι μου τουλάχιστον εδώ και ενάμιση μήνα η κατάσταση ειναι αυτη, ιδίως με το σχολείο κ το φροντιστήριο της μικρής..
Αχ, αυτή η κατακλείδα του post! Συμπάσχω τόσο πολύ! Λοιπόν, στην αρχή, που όλο αυτό ήταν πρωτόγνωρο, έκανα μακιγιάζ, όχι υπερβολές (μη φανταστείτε), μάσκαρα, μολυβάκι, ρουζ και nude κραγιόν ή lip gloss – μέχρι και με άρωμα ψεκαζόμουν, για να έχω την ψευδαίσθηση του γραφείου. Όσο περνούσε ο καιρός και όλοι ήμασταν με σύνδρομο ιδρυματοποίησης, μέχρι και το να βουρτσίσω τα μαλλιά μου με βασάνιζε! Για να μη σχολιάσω το ότι φορούσα πουκάμισο ή λεπτά πουλοβεράκια και από κάτω φόρμες και παντόφλες!
@Julia, γιατί δεν το ανήρτησες νωρίτερα αυτό το post; Μπορεί και να είχα φιλοτιμηθεί να προσέξω…
Ήρθε η ώρα για εξομολόγηση στη bb-family. Μετά την απώλεια της μαμάς μου και το lock down που μας προέκυψε αμέσως μετά, βάφτηκα μόνο μία φορά στο παιδικό πάρτυ της περασμένης Παρασκευής. Πρέπει να σας πω ότι μου φάνηκα κλόουν κι ας χρησιμοποίησα nude αποχρώσεις μιας υπέροχης παλέτας της NARS (@Julia, ξέρεις εσύ). Κάθε μέρα πάω μπροστά στα προϊόντα μακιγιάζ και φεύγω. Τα τακτοποίησα, έβγαλα τα ανοιξιάτικα και καλοκαιρινά, φύλαξα τα χειμωνιάτικα, αλλά δεν… Ενώ δεν φόρεσα μαύρα ούτε μια μέρα, τα αξεσουάρ και το μακιγιάζ με δυσκολεύουν. Δεν βρίσκω τη διάθεση να ασχοληθώ. Έκανα, λοιπόν, όλα τα μαθήματα και όλες τις τηλεδιασκέψεις σε μαύρο χάλι… Δεν μπορώ να επανορθώσω, μπορώ, όμως, να επανέλθω και νιώθω ότι ήρθε η ώρα. Το γράφω για να δεσμευτώ.
Πάντως, έχει δίκιο η Maryl. Συμφωνώ ότι με τη νέα πραγματικότητα πολλοί είναι εκείνοι που πλέον θα δουλεύουν από το σπίτι τους, εφόσον δεν απαιτείται η φυσική παρουσία τους στο χώρο, οπότε θ’αυξηθούν οι βιντεοκλήσεις.
Πόσο λατρεύω τα σχόλια σας… πόσο μου φτιάχνετε τη διάθεση.. πόσο τέλεια, γλαφυρά και περιγραφικά τα γράφετε, που νιώθω σα να μου μιλάτε…
@Maryl: Ακριβώς έτσι. Αλλάζουν τα πράγματα και εγώ τουλάχιστον στη δική μου δουλειά το βιώνω καθημερινά. Δεν ξέρω αν είναι για καλό ή για κακό. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα. Βεβαίως μου αρέσουν και οι αλλαγές και οι επιλογές (πχ κάποιες μέρες να μπορείς να εργαστείς απο το σπίτι- κάτι που εφαρμόζουν πολλά χρόνια, πολλές πολυεθνικές) αλλά και πάλι είναι νωρίς για να αποκρυσταλλώσω άποψη.
@Sheena: Δεν είσαι η μόνη που έχεις ιδρυματοποιηθεί. Το ακούω πολύ. Ξέρεις τι πστεύω; Ότι εύκολα μπορούμε να ιδρυματοποιηθούμε εμείς που ζούμε σε μεγάλες και κάποιες φορές αφόρητες πόλεις. Δηλαδή σε ποιον αρέσει ο θόρυβος, η κίνηση, το καυσαέριο, η τρέλα της μεγάλης πόλης; Δεν ζούμε και πολύ “ανθρώπινα” εδώ που τα λέμε, και όταν ξαφνικά βρεθείς έστω και ερήμην σου (καραντίνα) σε πιο ήρεμο περιβάλλον, το νιώθεις ακόμα περισσότερο. Χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι δεν αγαπάμε και όσα μας προσφέρει η πόλη, αλλά…
@Julia πολύ σωστές οι συμβουλές σου κ αν κ δεν είναι η δουλειά μου μέσω τηλεδιάσκεψης τις βρίσκω πολύ καλές ιδέες για τώρα το καλοκαίρι που θέλω σίγουρα από καθόλου μακιγιάζ εως κατι ανάλαφρο κ καλοκαιρινό στην καθημερινότητά μου!@ Amalia Πάρε όσο χρόνο χρειαστεί κ θα δεις ότι θα βγει από μόνο του! Εγώ οταν εχασα την μαμα μου ήμουν 8 μηνών έγκυος κ πέρασα πάρα πολλές καταστάσεις κ έγω επίσης δεν εβαλα ποτέ μαυρα αλλά έκανα να παω κομμωτήριο κ να βαφτώ σχεδόν ένα χρόνο κ αυτό γιατί είχαμε τα βαφτίσια όμως όλα ήρθαν σιγα σιγά κ δεν πίεσα τον εαυτό μου ποτέ..τα αφησα ολα να ρθουν όταν ηταν η ώρα τους: -)
@Αmalia: Tο ξέρω ότι κάνεις τηλεμαθήματα, αλλά δεν είχα τι να γραψω. Τώρα που είχα την εμπειρία και έμαθα, ήρθε και η ώρα του post. Ο, τι και να πεις έχεις απόλυτο δίκιο και σε νιώθω. Ήρθαν πολλά και μαζεμένα. Και πάλι καλά που λόγω του χαρακτήρα σου στέκεσαι όπως στέκεσαι – για άλλη μια φορά με έχεις εντυπωσιάσει. Λογικό κάπου να μας “βγει” όλο αυτό- πόσο μάλλον εσένα.. Πάντως αν εσύ έχεις άρνηση για μακιγιάζ, εγώ είμαι σε πολύ χειρότερη μοίρα. Εδώ και 1,5 μήνα έχω άρνηση για διάβασμα. Βιβλίων εννοώ. Σα να μην μπορώ να συγκεντρωθώ, σαν να αποσπάται η προσοχή μου. Και νιώθω χάλια βέβαια γι αυτό (χωρίς βιβλία η ζωή μου είναι “άνοστη”) αλλά δεν μπορώ προς το παρόν να κάνω κάτι γι’ αυτό. Ας δεσμευτούμε και οι δυο λοιπόν. (γιατί εσύ έχεις μια “κούκλα” Nars και εγώ ένα άκρως ενδιαφέρον βιβλίο). Κρίμα να τα έχουμε παραμελημενα. 🙂 🙂 🙂
Ένα πολύ ιδιαίτερο… οδοιπορικό σήμερα, αυτό το post @Julia! Δεν είχα σκεφτεί ποτέ αυτήν την οπτική γωνία της εργασίας από το σπίτι μέσω κάμερας. Αυτό, βέβαια γιατί δεν χρειάστηκε να δοκιμάσω κάτι τέτοιο, μιας και αυτού του είδους η επικοινωνία υπήρξε για μένα με τα συγγενικά μου πρόσωπα, και λίγο-πολυ ήμουν περιποιημένη όπως αρμόζει στην καθημερινότητα μου. @Amalia: εγώ όταν είμαι στα “κάτω” μου, προσπαθώ να περιποιηθώ περισσότερο εμένα… κι έχω την αίσθηση πως αυτό βοηθά την ψυχολογία μας, το να βλέπουμε μια όμορφη εικόνα από τον εαυτό μας (όσο γίνεται δηλαδή..)
xx
@ΤΖΕΝΗ: Ναι φυσικά, είναι ένα μακιγιάζ ελαφρύ και κολακευτικό που μπορείς να κάνεις οποιαδήποτε ώρα από το πρωί ως το βράδυ και ειδικά το καλοκαίρι. Επίσης συμφωνώ απόλυτα με όσα έγραψες στην @Amalia. Οι δικες σου συμβουλές- που έχεις ζήσει αυτό το γεγονός- είναι οι πιο πολύτιμες.
@ΑΜΑΛΙΑ κι εγω όταν εχασα τη μαμά μου, δεν βαφόμουν. Φόρεσα μαυρα μόνο 40 μέρες, γιατί ένοιωθα, ότι θα το ήθελε και θα το εισέπραττε, κι έτσι η ψυχή θα έβρισκε το δρόμο της, να πάει εκει που ανήκει. Δεν βαφόμουν όμως, γιατι δεν ήθελα. Ενοιωθα πως δεν μπορεί απο τη μια να πενθεις, γιατί έτσι το βιώνει η ψυχή σου κι απο την άλλη να “φτιάχνεσαι” για να έχεις μια καλή εικόνα προς τους άλλους, μην τους ταράξεις, γιατί οι άλλοι ποσώς έχουν και σημασία τέτοιες στιγμές στο τέλος τέλος. Σημασία έχει να εκφράσεις το πενθος σου με τον τροπο που εσυ αισθανεσαι, μεχρι τη στιγμή που θα έρθει η ώρα και θα θελησεις να εκφραστεις διαφορετικά. Εκει δε που μου γυριζε το ματι ήταν στο… “βαλε ένα γκριζάκι, μωβακι, ασπρακι να σπασεις το μαυρο”. Σορυ δεν είναι στυλιστική πρόταση ειναι αυτο που νιώθω και εκφράζω με πράξεις αυτη τη στιγμή.
@Τζένη και @Sofia, σας ευχαριστώ για τις συμβουλές. Νομίζω ότι θα κινηθώ κάπου στη μέση. Θα αφήσω το χρόνο να δουλέψει, αλλά θα βάλω μπροστά και το plan επανάκαμψης. Μια στο καρφί και μια στο πέταλο της ψυχολογίας μου!!! Ψυχολόγοι όλου του κόσμου ενωθείτε να βοηθήσετε!!!
@Julia μου, κι εγώ χθες έφτιαξα στοίβα αδιάβαστων. Γενικά -δεν μπορώ να πω- την προετοιμασία μου την κάνω. Όσο για τη στάση μου στα πράγματα, ώρες ώρες νιώθω σκληρή, όμως πώς αλλιώς πάει κάποιος μπροστά, όταν η ζωή του φέρνει εμπόδια; Είμαι μόνιμα σε αναζήτηση διεξόδων σε χαρούμενα μονοπάτια της οικογένειάς μου, των ανθρώπων που αγαπώ, απλών μικρών γεγονότων και εικόνων.
@Στέλλα, είχα την τύχη να έχω μια γιαγιά και μια μαμά που με είχαν μάθει να μη με νοιάζουν τα σχόλια των άλλων σε αυτές τις περιπτώσεις. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι ποτέ δεν κατάφερα να μη νευριάζω όταν κάποιοι θεωρούσαν δικαίωμα και υποχρέωση να μου πουν πώς να πενθήσω ή πώς να τιμήσω τους νεκρούς. Κυρίως λόγω της αγένειας, που με ταράζει σε όλα τα επίπεδα.
Και επειδή, διαβάζοντας το σχόλιό μου, κάτι μου έλειψε… Νευριάζω όταν ο άλλος παρεμβαίνει χωρίς να έχει λάβει από εμένα το πράσινο φως. Γιατί και εγώ και οι περισσότεροι αναζητάμε μια παρακίνηση προς τη χαρά και τη ζωή, όπως εμμέσως πλην σαφώς, ζήτησα εγώ σήμερα και την έλαβα με μεγάλη χαρά από εσάς!
@AMALIA Δυστυχως υπάρχουν πάντα και παντου οι αγενείς και ξερολες! Και σε μένα συνεβη… Είναι αυτοι που έχουν άποψη για το πως πρεπει να ζουν οι άλλοι τη ζωή τους σε καθε περίσταση…
Αααα,όλα κι όλα…. και στις βιντεοκλήσεις και στις τηλεδιασκέψεις και στα τηλεμαθήματα θα προσεξω και μαλλί και μακιγιάζ και ντύσιμο στο σύνολο, γιατί για σκέψου να χρειαστεί να σηκωθείς και να φοράς από κατω τα πυτζαμάκια σου…. όταν μιλούσα με φίλες στο messenger εβαζα και φίλτρα….το αγαπημένο μου ήταν αυτό με την κορωνίτσα στο κεφάλι (let me adjust my crown and start the day) κι αυτό με τα κερατάκια και την ουρά ως άλλο διαβολάκι….
Συμφωνώ απόλυτα με τα γραφόμενα της Στέλλας ως προς το dress code (αν μπορείς να το πεις έτσι )κατά την διάρκεια του πένθους.
@AMALIA ,μ’ αρέσει πολύ η δέσμευσή σου, εδώ στον μικρόκοσμο του ΒΒ!! 💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜
@Julia: Είσαι μέσα στο μυαλό μου. Και εγώ κάνω zoom calls λόγω δουλειάς και μια το πετυχαίνω το look, μια όχι. Νομίζω το λάθος μου είναι το foundation και το μολύβι ματιών. Θα ακολουθήσω τις συμβουλές σου και νομίζω επιτέλους θα το πετύχω! Thanks!
@Celia: Καλά δεν είχα αμφιβολία ότι εσύ θα το είχες κάνει nailed το σπόρ!! 🙂 :):)
@Anastasia: Περισσότερο και από το foundation (γιατί αν είναι ελαφρύ, μπορεί και να είσαι ok) να προσέχεις το μολύβι ματιών, είναι η γνώμη μου.
@Sofia Marga: Ναι, ναι συμφωνώ, Με τους συγγενείς ή τους φίλους μας είμαστε και πιο χαλαροί- όπως και να “εμφανιστούμε” μια χαρά. Αλλά στα επαγγελματικά, θέλει λίγο περισσότερη προσοχή.
Έτσι είναι οι άνθρωποι κρίνουν τους πάντες κ τα πάντα..κ η αλήθεια είναι ότι έχω σταματήσει εδώ κ χρόνια να ασχολούμαι με το τι λέγεται..κάποτε πίστευα ότι όλοι είναι καλοί κ τα λένε για καλό αλλά κάοια στιγμή περνάει ο άθρωπος έντονες καταστάσεις καλές κ κακές κ τότε πήρε στροφή το μυαλό μου 180 μοίρες κ φυσικά λειτουργώ πλέον τελείως διαφορετικά κ τότε είναι που πέφτουν οι μάσκες των άλλων!!Εκεί αντιλήφθηκα ότι 3-4 ανθρωποι είναι που πραγματικά νοιάζονται η οικογένεια κυρίως αλλά αν τα βρεις με τον εαυτό σου τότε ολα είναι εύκολα..οι άνθρωποι κρίνουν συνήθως από την δυστυχία των ανούσιων πραγμάτων που εχουν στην ζωή τους κ όχι από τις πραγματικές δυσκολίες της ζωής
Πολύ ωραίες και χρήσιμες οδηγίες για ελαφρύ καλοκαιρινό μακιγιάζ. Αν και στις βιντεοκλήσεις κατά τις οποίες κάναμε μάθημα γαλλικά, απ το Γαλλικό Ινστιτούτο, κατά τη διάρκεια της καραντίνας, όχι μόνο δεν βαφόμουνα, ακόμη και με ρόμπα πάνω από καθημερινή μπλούζα έχω εμφανιστεί, καθώς κρύωνα και τη φόραγα μονίμως! Ευπαρουσίαστη ρόμπα βέβαια, αλλά πάντως ρόμπα…
@EΦΗ: Ωωωω!! Ευχαριστούμε και για το technical support αγαπημένη! Τιποτα δεν ξεφεύγει στα bb girls!! 🙂 🙂 🙂
@Julia: Πωωωωω, ναι, αυτό ακριβώς! Όταν άρχισαν να χαλαρώνουν τα μέτρα και αυξήθηκε η κίνηση στους δρόμους (ιδίως τις βραδινές ώρες, όταν στην καραντίνα είχε σχεδόν νεκρική ησυχία σ’έναν από τους πιο κεντρικούς δρόμους της πόλης) και κυρίως αυτοί που περνάνε με τέρμα τη μουσική μεταμεσονύχτια, αρκετές φορές έπιασα τον εαυτό μου να μονολογεί ότι η καραντίνα είναι και κάποιο καλό!
@Amalia: Συλλυπητήρια για την απώλειά σου! Να είσαι γερή να τη θυμάσαι τη μαμά σου. Και να μην αφήσεις κανέναν, μα κανέναν να σου υποδείξει πώς πρέπει να πενθήσεις ή να σου κάνει κήρυγμα για το τι είναι πρέπον ή όχι. Να κάνεις ό,τι αισθάνεσαι εσύ και να πάρεις όλο το χρόνο που σου χρειάζεται.
@Amalia αυτη η απωλια δεν φευγει δυστυχως ευκολα αλλα ουτε και με τα μαυρα ρουχα
Προσωπικα δινω σημασια σε οτι λενε για μενα αλλα φιλτραρω τι ειναι καλοπροαιρετο και τι οχι και κρατω αναλογα
Μακαρι να το ξεπερασεις πιο ευκολα και πιο γρηγορα απο μενα
@Sheena και Ράνια, σας ευχαριστώ για τη σκέψη σας!
@amalia συλληπητηρια κοριτσι μου, το πενθος ειναι μεσα μας και οχι στα ρουχα
Πρεπει γενικοτερα να ειμαστε περιποιημενες , εγω το τελευταιο διαστημα αλλαξα χρωμα στα μαλλια και προσπαθω να ανανεωθω γιατι περασα πολυ δυσκολα τους τελευταιους μηνες.
Το liposan κεράσι και ο σωστός φωτισμός με έχει σώσει.
Μουτςς