Aγαπημένη Μεσσηνία: Από την Φοινικούντα στην Κορώνη Part One

Μια από τις ομορφότερες γωνιές της Ελλάδας είναι η Μεσσηνία, το νότιο άκρο της «πίσω αυλής» μας για μας τους Αθηναίους, όπως συνηθίζουμε να αποκαλούμε εγώ κι ο καλός μου, την αγαπημένη μας Πελοπόννησο. Η Μεσσηνία ευκολοπροσβάσιμη, με πολύ καλό οδικό δίκτυο, στο μεγαλύτερο μέρος του, πανέμορφη, αυθεντική.

Εκεί βρίσκεις τις γωνιές μιας Ελλάδας που αρχίζει να χάνεται, αλλά και αμμουδιές συγκλονιστικές, που συγκαταλέγονται στις ωραιότερες του κόσμου, κατά τη γνώμη μου οι ομορφότερες της ηπειρωτικής Ελλάδας.  Μικρές πόλεις και χωριά με αρχοντική αρχιτεκτονική, περίσσια νοικοκυροσύνη και ανεξίτηλο τοπικό χρώμα.  Εντυπωσιακά φυσικά τοπία, χρυσοπράσινοι ελαιώνες που χάνονται στον ορίζοντα, εκεί που ξεκινούν τα κρυστάλλινα νερά του Ιονίου και του Μεσσηνιακού. Αυτή η γη, έχει μια γοητεία προσιτή, οικεία. Λες κι εδώ βρισκόταν πάντα ο τόπος σου, ένας τόπος που φιλόξενα σε περιμένει, σ΄αγκαλιάζει, σε φροντίζει.

Την αγαπήσαμε τη Μεσσηνία σ’ ένα τετραήμερο οδοιπορικό που πολύ πρόσφατα πραγματοποιήσαμε και στο οποίο καλύψαμε την περιοχή των 28 χλμ, που διασχίζουν τις δυο καστροπολιτείες, την Μεθώνης και της Κορώνη. Η περιοχή είναι τόσο ανεξάντλητη, που θα σας την παρουσιάσω σε δυο μέρη.

ΠΟΥ ΜΕΙΝΑΜΕ

Θα ξεκινήσω από την διαμονή μας, γιατί επιλέξαμε τη Φοινικούντα στη νοητή μέση αυτής της διαδρομής.  Ένα πολύ κομβικό σημείο, με δυνατότητα ημερήσιων εξορμήσεων στις ομορφιές του τόπου, τόσο προς την πλευρά της Κορώνης, όσο και προς την πλευρά της Μεθώνης και της Πύλου.

Μείναμε στον οικογενειακό, αγροτουριστικό ξενώνα «CHAMALONI»,  σ’ ένα ειδυλλιακό κτήμα 40 στρεμμάτων, κατάφυτο από ελιές και με φαντασμαγορική θέα στον κόλπο της Φοινικούντας και τα νησάκια Σαπιέντζα, Σχίζα και Αγία Μαριανή.  Η επιλογή μας ήταν από κάθε άποψη εξαιρετική και το «CHAMALONI» θα σας το πω ειλικρινά, μας έκλεψε την καρδιά!  Δεν ήταν μόνο οι υψηλού επιπέδου και αισθητικής, υποδομές και υπηρεσίες του.

Ήταν και οι όμορφοι από κάθε άποψη άνθρωποι του, η πραγματική «ψυχή» αυτού του ξενώνα.  Στο «CHAMALONI» ολόκληρη η οικογένεια η Ευγενία, ο Λευτέρης, η Γωγώ, ο Στέλιος, ξεχειλίζουν από φιλοξενία, ευγένεια και χαμόγελο, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα όχι απλά φιλική, αλλά οικογενειακή.  Ξέρουν πολύ καλά πώς να προσφέρουν την καλύτερη εκδοχή της αγροτουριστικής φιλοξενίας και να κάνουν τους επισκέπτες να νιώθουν καλύτερα κι απ΄το σπίτι τους.  Πολύ πρόθυμα, μας σύστησαν τις καλύτερες παραλίες και ταβέρνες της περιοχής και μας κατεύθυναν με χρήσιμες πληροφορίες, ώστε να χαρούμε τις μέρες των διακοπών μας.

Η θέα από τον Ξενώνα «CHAMALONI»

Ηλιοβασίλεμα από τον Ξενώνα «CHAMALONI»

Το συγκρότημα αποτελείται από 6 αυτόνομα σπίτια από 43-69 τ.μ, καλαίσθητα, σύγχρονα και καθαρά και  Έχουν πετύχει την χρυσή τομή, που σ΄ εμένα προσωπικά είναι απόλυτα επιθυμητή. Η Ευγενία μαγειρεύει κάθε μέρα για όλη την οικογένεια και για όσους φιλοξενούμενους το επιθυμούν, με αγνά προϊόντα από το κτήμα και τόσο το φαγητό, όσο και το πρωινό, σερβίρεται στις πανοραμικές βεράντες των σπιτιών.  Έτσι έχεις και την αυτονομία, χωρίς να συνωστίζεσαι σε κοινόχρηστους χώρους, αλλά και την περιποίηση που χρειάζεσαι στις διακοπές.

Το «CHAMALONI» είναι yoga retreat center, με δυνατότητα ανάλογων events που μάλιστα διοργανώνονται στο σημείο του κτήματος, απ΄όπου σε συνεπαίρνει ένα εκρηκτικό ηλιοβασίλεμα. Ο ήλιος βυθίζεται πίσω απ΄την Πύλο κι ο ορίζοντας βάφεται σε χιλιάδες χρώματα, σ΄ όλες τις αποχρώσεις του μωβ, του βιολετί, του πύρινου.

Στο κτήμα διοργανώνονται επίσης και άλλες δραστηριότητες όπως μαγειρικής ή μαζέματος ελιάς. Επίσης, υπάρχουν ζώα όπως πρόβατα, κότες, σκυλάκια και γατάκια ιδανικά για να εξοικειωθούν τα παιδιά.  Last but not least, είναι ένας ξενώνας pet friendly, γιατί εμείς χωρίς την Κλειώ μας, δεν πάμε πουθενά.

                                                                        ΦΟΙΝΙΚΟΥΝΤΑ

Το μικρό ψαροχώρι του 19ου αιώνα, είναι σήμερα ένα ονομαστό και γραφικό τουριστικό θέρετρο με καφέ, εστιατόρια, ταβέρνες, beach bars, από τα πιο ονομαστά της Πελοποννήσου.  Αν αγαπάτε το surf, εδώ θα βρείτε τον παράδεισο σας. Σύμφωνα με την παράδοση, ιδρύθηκε από τους Φοίνικες εξ’ ου και το όνομα. Στην αρχαιότητα  ήταν τμήμα του βασιλείου του Νέστορα και της αρχαίας Πύλου, η “αμμουδερή Πύλος”, όπως αναφέρεται στα ομηρικά έπη.

Παλιότερα και μέχρι το 1930 που πήρε το οριστικό όνομα Φοινικούντα, ονομάζονταν και “Ταβέρνα” λόγω της μιας και μοναδικής ταβέρνας, που υπήρχε εκεί, της «Ταβέρνας του Μπαγάσα» (Παναγόπουλου) ο οποίος θεωρείται, ότι ήταν και ο πρώτος σύγχρονος κάτοικος του χωριού.

Από τη Φοινικούντα έχουμε την πιο ωραία θέα στα τρία μεγαλύτερα νησιά του συμπλέγματος των Μεσσηνιακών Οινουσών.  Τη Σαπιέντζα, τη Σχίζα και την Αγία Μαριανή.  Αν και εμείς την απολαμβάναμε μεγαλόπρεπη, κάθε πρωί και στη δύση του ηλίου από τη βεράντα του δωματίου μας στο Chamaloni.

                                                                                ΚΟΡΩΝΗ

«Έχω μπάρμπα στην Κορώνη», η πασίγνωστη ρήση που παραπέμπει σε κάποιον «παράγοντα», στην υψηλή γνωριμία με τα μεγάλα μέσα, τις υψηλές διασυνδέσεις που εξασφαλίζουν ευνοϊκές μεταθέσεις, ρυθμίσεις και άλλα προνόμια. Το κατάλληλο ρουσφέτι δηλαδή… Ο συγγραφέας, γλωσσολόγος και λογοτέχνης Νίκος Σαραντάκος, παραθέτει όλες τις πιθανές εκδοχές προέλευσης της φράσης, η οποία είναι ενδεικτική του τρόπου λειτουργίας του ελληνικού κράτους, ακόμα και σήμερα. Παρ΄ότι η ακριβή προέλευση δεν έχει εξακριβωθεί γνωρίζουμε, ότι προέρχεται από την Οθωμανική περίοδο και τα πρώτα χρόνια του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους.

Πιθανότατα υποδηλώνει τη κυριαρχία της Κορώνης και την μεγάλη εμπορική και οικονομική ανάπτυξη της λόγω του λαδιού, της ελιάς και του λιμανιού της.  Οι μπαρμπάδες, οι τσιφλικάδες της περιοχής έπαιζαν το ρόλο του τοπικού παράγοντα και είχαν στενές διασυνδέσεις με τους Τούρκους αξιωματούχους.  Έτσι με μια αμοιβή που εισέπρατταν, μεσολαβούσαν κι έλυναν τα προβλήματα των κατοίκων με τους Οθωμανούς.  Ιδού λοιπόν πως προέκυψε το «ρουσφέτι», που χαρακτηρίζει τη νεότερη Ελλάδα και καλά κρατεί ως σήμερα.

Κορώνη- η θέα από το κάστρο

Το λιμάνι της Κορώνης

Η Κορώνη σήμερα, είναι μια θαυμάσια καστροπολιτεία από τις πλέον καλοδιατηρημένες της Πελοποννήσου μαζί με την Μεθώνη, που και οι δυο μαζί οριοθετούν, μιας εξαίσιας ομορφιάς περιοχή.  Η Κορώνη στρέφεται και φυλάει τον Μεσσηνιακό, η Μεθώνη αντίστοιχα βλέπει στο Ιόνιο.  Οι δυο καστροπολιτείες γνώρισαν μεγάλη ακμή από τον 13^ο έως τον 17^ο αιώνα που συνεχίστηκε και έως τον 19^ο αι., και ήταν κομβικά λιμάνια για το εμπόριο, από και προς την Ανατολή.  Ήταν ουσιαστικά τα «μάτια της Βενετίας», στη νοτιοανατολική Μεσόγειο.

Το ενετικό κάστρο, στην κορυφή του οικισμού και το λιμάνι της Κορώνης στα πόδια του, δημιουργούν ένα ατμοσφαιρικό περιβάλλον.  Το  κάστρο της Κορώνης χρονολογείται στον 6^ο και 7^ο μ.Χ αι. κι είναι δείγμα της βενετσιάνικης φρουριακής αρχιτεκτονικής.  Ανήκει  στην κατηγορία των κάστρων που στο εσωτερικό τους υπάρχουν κατοικίες και ναοί, και μάλιστα τα σπίτια κατοικούνται έως σήμερα.  Μέσα στο κάστρο θα δείτε τους καλοδιατηρημένους βυζαντινούς ναούς του Αγίου Δημητρίου, της Αγίας Σοφίας, του Αγίου Χαραλάμπους.  Η ανάβαση δεν είναι δύσκολη μέσα από τα γραφικά, «νησιωτικά», πανέμορφα καλντερίμια και η θέα όταν ανεβείτε, υπέροχη!  Μόνο μην το κάνετε μέσα στη ζέστη…

 ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΩΝΗ ΩΣ ΤΗΝ ΦΟΙΝΙΚΟΥΝΤΑ

Οι παραλίες σε όλη την περιοχή από Κορώνη έως Μεθώνη και Πήλιο είναι ανεξάντλητες, κρυφές κι ερημικές, αλλά υπάρχουν και γνωστότερες, πιο πολύβουες και οργανωμένες. Φεύγοντας από την Κορώνη στα 4,5 χλμ βρίσκεται μια έρημη παραλία, προς τον Μεσσηνιακό, απίστευτης ομορφιάς, ένα απόλυτα «νησιωτικό» εντυπωσιακό βραχώδες τοπίο, η Αγία Τριάδα.  Την προσεγγίζεις μετά από μια μικρή πεζοπορία σε έναν σύντομο χωματόδρομο και η πορεία σε αποζημιώνει, με την ομορφιά που αντικρύζεις από τα απότομα βράχια και τα κρυστάλλινα διάφανα νερά της.  Εμείς που αγαπάμε τις ερημικές παραλίες την λατρέψαμε και θα θέλουμε πολύ, να ξαναγυρίσουμε στην περιοχή, μόνο και μόνο για να ξαναπάμε.

Η παραλία Αγία Τριάδα

Λίγα χιλιόμετρα παρακάτω (7 χλμ από τον περιφερειακό δρόμο), βρίσκεται άλλη μια πανέμορφη αμμουδιά, γνωστή περισσότερο στους ξένους, το Τσαπί. Διασχίζοντας ένα τοπίο από ελιές, χαρουπιές, μουριές, ευκαλύπτους, δάφνες και λυγούστρα, συναντάμε πρώτα το κάμπινγκ «Τσαπί» και στη συνέχεια δύο γραφικότατες ταβέρνες την «Μαρία» και το «Τσαπί».

Επιστρέφοντας στην Φοινικούντα στο σημείο διαμονής μας, οι οργανωμένες παραλίες πληθαίνουν.  Έτσι χωρίς να τους λείπει καθόλου η ομορφιά και η γραφικότητα, συναντούμε στην ατέλειωτη αμμουδερή ακτογραμμή, πολυάριθμες οργανωμένες παραλίες όπως της Λούτσας, της Φοινικούντας, του Ανεμόμυλου ή «Χαρουπιά» με μήκος 8 χλμ.  Κατάληξη στο χρυσαφένιο Μαυροβούνι.  Έχει μήκος 2 χλμ. και δεν είναι οργανωμένη.  Βρίσκεται μόλις 500μ από το κέντρο της Φοινικούντας και το τοπίο με τους αμμόλοφους φαντάζει τροπικό.

Η παραλία Μαυροβούνι

                                              ΠΟΥ ΦΑΓΑΜΕ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ

Η αλήθεια είναι πως, όπου μας έστειλε η οικογένεια του ξενώνα Chamaloni, φάγαμε εξαιρετικά!  Όμορφες, προσεγμένες, ήσυχες, ταβέρνες με σπιτικό φαγητό και πρώτες ύλες από τα δικά τους μποστάνια. Απολαύσαμε το ποιοτικό φαγητό στο έπακρο!

Έτσι σε αυτή την πλευρά, φάγαμε στην περίφημη ταβέρνα του Τσαπόγα στην παραλία της Λούτσας.  Φρέσκα θαλασσινά, ζουμερά κρεατικά και σπιτικά μαγειρευτά, φρέσκα σαλατικά απ΄το χωράφι και όλα αυτά κάτω απ΄τα πλατάνια με θέα θάλασσα! Ευγενικοί και φιλόξενοι, μας άφησαν με τις καλύτερες εντυπώσεις.

Στην παραλία Τσαπί, προτιμήσαμε την ομώνυμη ταβέρνα «το Τσαπί», επίσης με σπιτικό φαγητό, γεύσεις απλές μα τόσο γευστικές, ξεχωριστές και σπάνιες πια, στα πολύβουα τουριστικά θέρετρα από τα χέρια της Μαρίας. Σχεδόν πάνω στο κύμα…

Μείνετε συντονισμένοι για τη συνέχεια του οδοιπορικού στην μοναδική Μεσσηνία.

Stella