Αγαπημένη Μεσσηνία: από τη Φοινικούντα στην Μεθώνη. Part 2

Συνεχίζουμε σήμερα το οδοιπορικό μας στην Μεσσηνία, από την πλευρά της Μεθώνης και της Πύλου.

                                                                 ΜΕΘΩΝΗ

Μια γλυκιά, οικεία αίσθηση σε κατακλύζει βλέποντας τη Μεθώνη από ψηλά,  βυθισμένη ως τα νερά του πελάγους, με το ενετικό κάστρο αγέρωχο, «μάτι» στο Ιόνιο.  Ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα, σημαντικότερα και ομορφότερα κάστρα της Ελλάδας.

Ο Όμηρος την χαρακτηρίζει Αμπελόεσσα και ήταν μία από τις επτά “ομορφοβαλμένες πόλεις” που ο Αγαμέμνονας προσέφερε στον Αχιλλέα, για να τον πείσει να πάρει μέρος στην πολιορκία της Τροίας.

Στα τέλη του 8ου π.Χ. αιώνα πέρασε στην κυριαρχία των Σπαρτιατών και, ενώ η υπόλοιπη Μεσσηνία απελευθερώθηκε το 370 π.Χ., η Μεθώνη χρειάστηκε να περιμένει άλλα 30 χρόνια για να ελευθερωθεί με την παρέμβαση του Φίλιππου της Μακεδονίας.

Η σημερινή πόλη με τα υπέροχα νεοκλασικά, χτίστηκε στη βάση του πρώτου ρυμοτομικού σχεδίου του ελληνικού κράτους, που εκπονήθηκε από τον γαλλικό στρατό το 1829.  Παράλληλα είναι πλούσια σε αρχαία, βυζαντινά και βενετσιάνικα μνημεία. Αυτό που την χαρακτηρίζει ωστόσο, είναι το κάστρο της του 1209, μαζί με το χτισμένο πάνω στη θάλασσα από τους Τούρκους τον 15^ο αι.,  οκτάγωνο «Μπούρτζι».  Όπως και κάθε άλλο Μπούρτζι, σαν το αντίστοιχο του Ναυπλίου, χρησιμοποιούταν είτε ως οχυρό, είτε ως φυλακή.

Αν ασχολείστε με καταδύσεις τότε πιθανόν γνωρίζετε, ότι στον κόλπο της Μεθώνης, στην Πύλο, αλλά και στο νησί Σαπιέντζα, βρίσκονται δυο υποθαλάσσια αρχαιολογικά πάρκα με άπειρα εκθέματα.  Υπάρχουν οι σαρκοφάγοι στο βάθος της θάλασσας, αλλά και το βαθύτερο σημείο της Μεσογείου γνωστό ως “τάφρος”, στο νησί Σχίζα.

Στον βυθό του κόλπου της Μεθώνης υπάρχουν υποθαλάσσια ευρήματα από κάθε εποχή της αρχαιότητας, όσο σε κανένα άλλο μέρος στην Ελλάδα.

Στο ανατολικό μέρος του κόλπου, σε βάθος 3,5-5,5 μέτρων και σε περισσότερα από 100 στρέμματα, βρίσκονται τα απομεινάρια ενός προϊστορικού οικισμού ηλικίας 4000 ετών.   Επίσης, στο βυθό βρίσκεται το ναυάγιο μίας ρωμαϊκής γαλέρας του 1ου μ.Χ. αιώνα, που μετέφερε από το Ασουάν της Αιγύπτου με προορισμό τη Ρώμη, ένα εντυπωσιακό περιστύλιο του ναού του Ηρώδη, με γρανιτένιες κολώνες.

                                                                           ΠΥΛΟΣ

Μία από τις ωραιότερες πόλεις της Ελλάδας, χτισμένη αμφιθεατρικά στην άκρη του κόλπου του Ναυαρίνο, είναι ένα φυσικό λιμάνι που θεωρείται το πιο ασφαλές της Μεσογείου,  λόγω της στενόμακρης νήσου Σφακτηρίας,. Η Πύλος είναι πασίγνωστη για την ομορφιά της, την μοναδική της θέα και την μακρά της ιστορία. Οι κατακτητές και ο χρόνος που πέρασαν, άφησαν πάνω της μοναδικά μνημεία και ξεχωριστή ομορφιά και γοητεία.

Η περιοχή κατοικήθηκε από τη νεολιθική εποχή, ενώ στην ελληνική μυθολογία αναφέρεται πως ιδρύθηκε είτε από τον μυθικό ήρωα Πύλο είτε τον βασιλιά Νηλέα, πατέρα του Νέστορα.  Αναφέρεται επίσης εκτεταμένα στα Ομηρικά Έπη, ως η πρωτεύουσα του βασιλείου του Νέστορα, ένα από τα σημαντικότερα της Μυκηναϊκής Ελλάδας.

Η γραφική Πύλος

Αργότερα πέρασε στην κατοχή της Αρχαίας Σπάρτης, ενώ κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου έλαβε χώρα η “Ναυμαχία της Πύλου”.  Τον 13ο αιώνα, πέρασε στην κατοχή των Φράγκων κι έγινε γνωστή με ιταλική της ονομασία, ως Ναυαρίνο.  Το 1500, την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, οι Τούρκοι χρησιμοποίησαν τον κόλπο ως ναυτική βάση και έκτισαν το Νιόκαστρο. Το 1825 κυριαρχήθηκε από τον Ιμπραήμ πασά της Αιγύπτου.  Δυο χρόνια μετά, έλαβε χώρα στον κόλπο της η ιστορική ναυμαχία, κατά την οποία οι σύμμαχοι Ρώσοι, Γάλλοι και Βρετανοί αντιμετώπισαν τον Τουρκοαιγυπτιακό στόλο.  Μια ναυμαχία που σφράγισε την ανεξαρτησία της Ελλάδας.

Στην Πύλο αξίζει να επισκεφθείτε το Νιόκαστρο και το Αρχαιολογικό Μουσείο που στεγάζεται εκεί, με ευρήματα ανασκαφών από όλη την περιοχή της Πυλείας, την Νεολιθική εποχή, ως τα Ρωμαϊκά χρόνια. Το ανάκτορο του Νέστορα αξίζει επίσης μία επίσκεψη, ως και το πιο καλοδιατηρημένο μυκηναϊκό ανάκτορο (1300 π.Χ.).

                                                                   ΠΟΛΥΛΙΜΝΙΟ

Είχαμε ακούσει πολλά για το Πολυλιμνιο, αυτή την «τροπική ζούγκλα γεμάτη καταρράκτες».  Ένα σύμπλεγμα στο φαράγγι από πυκνή βλάστηση, λίμνες και καταρράκτες στην καρδιά της Πελοποννήσου.  Ένα τοπίο απίστευτα όμορφο στην διαδρομή από την Πύλο στην Καλαμάτα  (περίπου 30 λεπτά – 32 χλμ απόστασης από την Καλαμάτα) και λίγο έξω από το χωριό Χαραυγή.

Ένας κατάφυτος παρθένος τόπος με ανήλιαγη βλάστηση, νερά πλούσια ακόμα και το καλοκαίρι που πέφτουν σχηματίζοντας μικρούς και μεγαλύτερους καταρράκτες, λίμνες που κάποιοι τολμούν, να βουτήξουν στα παγωμένα νερά τους Η αρχική διαδρομή μέχρι τους πρώτους καταρράκτες και τη λίμνη Καδούλα, που μοιάζει με καρδιά, είναι ένα μικρό διαμορφωμένο μονοπάτι 20 λεπτών.

Στη συνέχεια προκειμένου να φθάσετε μέσα από μιας μέσης δυσκολίας πεζοπορία 3 χιλιομέτρων στον μεγάλο καταρράκτη, ύψους 25 μέτρων, είναι καλό να έχετε εξοπλισμό και παπούτσια Trekking προς αποφυγή ατυχημάτων.  Θα διασχίσετε όμως μικρά φαράγγια, οργιώδη βλάστηση και πανέμορφους καταρράκτες που γίνονται όλο και μεγαλύτεροι και πιο ορμητικοί.  Μια εμπειρία μοναδική και αξέχαστη για τα συνηθισμένα δεδομένα διακοπών.  Τα νερά του φαραγγιού έρχονται από το Μεσοπόταμο, χύνονται στον Μεσσηνιακό κι αν καταφέρετε να φθάσετε μέχρι το τέλος του φαραγγιού, θα φτάσετε στην σπηλιά με τις υπέροχες πεταλούδες.

                          ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΑΠΟ ΦΟΙΝΙΚΟΥΝΤΑ ΩΣ ΤΗΝ ΜΕΘΩΝΗ

Τι να πει κανείς για την πασίγνωστη Βοϊδοκοιλιά, μια από τις ωραιότερες παραλίες του κόσμου, που να μην έχει ειπωθεί; Το ολοστρόγγυλο σχήμα της και τα κρυστάλλινα νερά της συνθέτουν ένα μοναδικό τοπίο, από αυτά που πρέπει κανείς να δει, έστω μια φορά στη ζωή του.  Το όνομα της σύμφωνα με τον μύθο, το οφείλει στον Ερμή, που έκλεψε τα βόδια του αδερφού του Απόλλωνα και τα έκρυψε στην σπηλιά, πάνω από την παραλία.

Ύστερα από την κλοπή, ο Ερμής, για να κατευνάσει τον θυμό του Απόλλωνα, έφτιαξε με το καβούκι μιας θαλάσσιας χελώνας ένα μουσικό όργανο προσπαθώντας με την μελωδία, να τον εξευμενίσει.  Η παραλία διατηρεί την φυσική ομορφιά της προστατευμένη, ευτυχώς, από τις από τις ανθρώπινες παρεμβάσεις, γιατί είναι ενταγμένη στο δίκτυο Natura 2000. Πίσω από τη Βοϊδοκοιλιά είναι ο υγροβιότοπος της λιμνοθάλασσας της Γιάλοβας.

Βοϊδοκοιλιά

Γιάλοβα

Μια άλλη παραλία που επισκεφθήκαμε σε αυτές τις μέρες, ήταν της Μεθώνης, με θέα στο κάστρο, μια από τις καλύτερες της περιοχής.  Καταλήγοντας στις Λάμπες,  τμήμα της μεγαλύτερης μεσσηνιακής ακτογραμμής, ερχόμενοι από τη Μεθώνη,  βρισκόμαστε σε μια ακόμα υπέροχη αμμουδερή, οργανωμένη παραλία με ρηχά γαλαζοπράσινα νερά και το περίφημο beach bar της περιοχής, «Zanzibar». Ένας χαλαρωτικός παράδεισος με chill out αισθητική, πολύ προσεγμένος και με πολύ καλό φαγητό και σέρβις.  Αν βρεθείτε στην περιοχή μην τον παραλείψετε, γιατί τον απολαμβάνουν μικροί και μεγάλοι.

Zanzibar

ΠΟΥ ΦΑΓΑΜΕ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ

Ο παραθαλάσσιος πεζόδρομος της Γιάλοβας είναι γεμάτος από πολύ καλά καφέ και εστιατόρια.  Ένα από τα καλύτερα και πιο ονομαστά, είναι η «Ελιά».  Ποιοτικό φαγητό και πολύ καλό σέρβις πάνω στην αμμουδιά, αγναντεύοντας την Πύλο και τη Σφακτηρία.

Στο Πολυλίμνιο πήγαμε πάλι συστημένοι και δεν το μετανιώσαμε, στην οικογενειακή ταβέρνα «Ο Καταρράκτης», στο χωριό Χαραυγή.  Δίπλα στην δροσερή αυλή με τα τραπέζια, είναι το μποστάνι με τα λαχανικά και τα αρωματικά φυτά, που χρησιμοποιούνται για το μαγείρεμα, ενώ μέσα στην ταβέρνα έχει στηθεί ένα ενδιαφέρον λαογραφικό «μουσείο» που αξίζει τον κόπο να δείτε, εάν έχετε την ευκαιρία, να πάτε ως εκεί για φαγητό.

Πολυλίμνιο

Μας μάγεψε η Μεσσηνία, την αγαπήσαμε σε αυτό το σύντομο διάστημα και θα γίνει σίγουρα ένας από τους τόπους που θα επισκεφθούμε ξανά και πολύ σύντομα.

Stella