Travel news: Στιγμιότυπα από ένα ταξίδι στο Λονδίνο.

 

 

Πως το είχε γράψει σε ένα σχόλιο τις προάλλες η Amalia για ένα beauty news post; «Μου αρέσουν πολύ αυτα τα post “μεζεδάκια” είχε πει και εννοούσε  τα posts με διάφορες μικρές και περιεκτικές πληροφορίες.

 

Είχα χαμογελάσει πολύ με εκείνο το σχόλιο και αποφάσισα ότι και το σημερινό θα είναι κάπως έτσι. Δεν θα είναι βέβαια beauty news, θα είναι travel news, αλλά η ιδεα είναι ίδια, μικρά περιεκτικά στιγμιότυπα από μια πόλη ανεξάντλητη που όσες φορες και αν έχεις βρεθεί πάντα κάτι νέο θα ανακαλύπτεις. (if you are bored of London, you are bored of life- λέει η γνωστή ατάκα).

 

Να ξεκινήσω λέγοντάς σας ότι από θέμα διαδικαστικό και διατυπωσεων δεν είχε καμία σχέση αυτό το ταξίδι με εκείνο πριν από εννέα μήνες, το μόνο που χρειάζεσαι πλέον είναι ένα εισητήριο και μια PLF φόρμα (passenger location form) στην οποία δίνεις τα στοιχεία σου καθώς και το που και πόσες μέρες θα μείνεις.

 

Φτάνοντας στη χώρα δεν υπάρχει καμία απολύτως απαγόρευση, έχουν αρθεί όλα τα μέτρα κατά της πανδημίας. Δεν κάνεις tests (rapid ή άλλο), δεν δείχνεις πιστοποιητικά εμβολιασμού ή νόσησης, οι μάσκες δεν είναι υποχρεωτικές πουθενά αλλά συστήνονται.  Business as before, πριν την λαίλαπα, ενώ ακόμα και αν νοσήσεις είναι στη διακριτική σου ευχέρεια το πως θα το αντιμετωπίσεις. Μέσα κλεισμένη, έξω περπατώντας, δικό σου θέμα.

 

Το Epping Forest

 

Το ταξίδι αυτή τη φορά δεν ξεκίνησε ως είθισται κατ’ ευθείαν στο Λονδίνο, περάσαμε δυο όμορφες μέρες στο Epping Forest στην κομητεία του Essex- η απόσταση από το Λονδίνο είναι περίπου Αθήνα- Χαλκίδα. Μείναμε στους αγαπημένους θείους και χαρήκαμε ξαδέρφια και ανήψια.

 

Στο δάσος υπάρχει ακόμα το κυνηγετικό περίπτερο της βασίλισσας Ελισσάβετ της Πρώτης,  από το 1543 ένα υπέροχο Tudor οίκημα και ήταν από τις περιοχές που ανήκαν κάποτε στο στέμμα, αλλά που ήταν και ελεύθερες για τον κόσμο. Τώρα πλέον ανήκει στην πόλη του Λονδίνου και ο καθένας μπορεί να απολαύσει την ομορφιά του.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

To Λονδίνο

 

Aχ αυτό το Λονδίνο… αν το αγαπάς το λατρεύεις και μετά την περσινή θλίψη όπου δεν έβλεπες ψυχή στους κεντρικούς δρόμους,  είναι ακόμα μεγαλύτερη η χαρά να το βλέπεις πλημυρισμένο από κόσμο. Στο μεταξύ άκουγα για απίστευτο κρύο και χιόνια στην Ελλάδα και εμείς είμασταν μέσα στη λιακάδα, τρώγαμε σχεδόν κάθε μέρα σε εξωτερικό χώρο και κάποια στιγμη η θερμοκρασία έφτασε τους 17 βαθμούς Κελσίου,  που για το Λονδίνο είναι σα να λέμε 25 (!).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bb girls, πάντα σας σκέφτομαι όπου να να βρίσκομαι αλλά εκείνη τη μέρα ειδικά βλέποντας αυτό παρακάτω σκεφτόμουν «φαντάσου να μπούμε τα bb girls σε αυτό το κινούμενο bar, να πηγαίνουμε βόλτες σε όλο το Λονδίνο στους δρόμους και να πίνουμε και τα ποτά μας και να ακούμε μουσική- ωχ Θεέ μου τι θα γινόταν! Θα μας μάθαιναν ανα τον πλανήτη!!»

 

Αυτοκινούμενο bar στην Oxford Circus. Φύγαμε bb girls! (ωραία ιδέα και για την Αθήνα όποιος τη σκεφτεί και διασκεδάζεις και ακούς μουσική και βλέπεις τα αξιοθέατα της πόλης)

 

 

 

(Όποια προσέξει το μόνο λυπηρό στη φωτό παραπάνω, κερδιζει δώρο. Καλά μην σας ταλαιπωρώ, θα το πω. Το Top Shop κλειστό και πτωχευμένο. Αδύνατον να το πιστέψω. Το λατρεμένο μου, Top Shop…)

 

 

Street Food

 

Είναι κοινή πεποίθηση ότι η Αγγλία δεν έχει παράδοση στην τοπική της κουζίνα- εγώ δεν το πιστεύω βέβαια γιατί τα snack τους (scotch eggs, pork pies, sausage rolls, Cornish pastries) αλλά και το παραδοσιακό ψητό της Κυριακής δεν το φτάνει κανένας. Ένα μικρό «έθιμο» είναι η στάση στο Food Hall του Selfridges όπου απαραιτήτως θα πάρουμε κάτι στο χέρι και θα το απολαύσουμε σε ένα από τα εξωτερικά παγκάκια. Αυτή τη φορά φάγαμε Salt Beef – εντάξει, δεν υπάρχουν λόγια για τη νοστιμιά του.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Το Beauty

 

Φυσικά δεν έφυγα χωρίς αγαπημένα καλλυντικά, αρώματα και κρέμες περιποίησης δεν θα σας τα πω ένα προς ένα (μαζί μου και η νέα mascara Curl Bounce της Maybelline και η ενυδατική της Vichy Aqualia Thermal- στα ταξίδια μου το βασικό μου είναι η φουλ ενυδάτωση) αλλά κάποια από αυτά περιλάμβαναν,

 

Το άρωμα Chloé (φυσικά επηρεάστηκα από το post της Stella, λίγο πριν φύγω) αλλά  και το Bottega Veneta Parco Palladiano II.

 

 

 

Για φρεσκάδα μετά το πλύσιμο των χεριών, την Alvarez Gomez Cologne

 

 

 

Aesop και στο βάθος αγαπημένο foundation Estee Lauder Double Wear.

 

 

 

 

Τώρα να σας πω γενικά ότι το brand που σκίζει αυτή τη στιγμή στο μακιγιάζ είναι το brand της Pat McGrath, το stand της μέσα στο Selfridges ήταν by far το μεγαλύτερο και πιο εντυπωσιακό.

 

 

 

 

 

To Shopping

Δεν ήταν ταξίδι αναψυχής,  ήταν ταξίδι με συνεχόμενη και πολύ δουλειά, άρα δεν υπήρχε και ιδιαίτερος χρόνος για shopping,  αλλά άνθρωπος είμαι,  δυο ζευγαράκια παπούτσια τα «τσίμπησα» στο φτερό.

 

 

 

 

Ο κύριος Ρωμανός είχε παραγγελιά επίσης παπούτσια (το μήλο αγάπη μου… αχ αυτό το μήλο, μόνο κάτω απ τη μηλιά πέφτει…). Και τώρα η ιστορία της μέρας- διότι Τζούλια χωρίς περίεργη ιστορία, δεν γίνεται.

 

Μου είχε δώσει που λέτε παραγγελιά για δυο ζευγάρια παπούτσια, είτε το ένα είτε το άλλο- όποιο από τα δυο έβρισκα. (όχι και τα δυο, στα 14 πρέπει να μάθουμε τη σύνεση). Το (σπάνιο) Adidas D’Artagnan V Blue- το μόνο εξειδικευμένο αθλητικό παπούτσι ξιφασκίας, ή το Nike Air Force 07 White.

 

Ξεκίνησα από τα δύσκολα και για να καταλάβετε πόσο σπάνιο είναι το συγκεκριμένο αθλητικό παπούτσι, βρέθηκα στη Bond Street σε ένα πενταώροφο κατάστημα Adidas – από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη και απλά δεν το είχαν- μου είπαν ότι μπορούν να το φέρουν κατόπιν παραγγελίας, αλλά δεν είχα την πολυτέλεια του χρόνου.

 

Φεύγω λοιπόν και μια και δυο ανεβαίνω πιο πάνω στην Oxford Circus στο πενταώροφο της Nike όπου δεν υπερβάλω- είχε μέσα χιλιάδες κόσμου. Πω, πω, σκεφτόμουν,  δεν θα φύγω ποτέ από δω μέσα.. Στον τρίτο όροφο που είχε τις νέες συλλογές έριξα την ματιά μου και είδα έναν πωλητή, πανύψηλο, αφρικανικής καταγωγής, με ράστα μαλλιά που μου φάνηκε πολύ ικανός, πήγαινε, ερχόταν, βοηθούσε και σκέφτηκα θα πάω κατ ευθείαν σε αυτόν. Τον πλησίασα και για να μην κάνω κάποιο λάθος του έδειξα γραμμένο αυτό που ήθελα– μου το είχε στείλει ο κύριος Ρωμανός στο viber. “Excuse me,  could you see if you have this particular one, it’s for my son…” του είπα και του έδειξα το μηνυμα:

 

 

 

 

 

 

Ο εξυπηρετικός πωλητής ριχνει μια ματιά στο Viber άλλη μια σε μένα και μου λέει σε τέλεια ελληνικά: «Τι να την κάνει μωρέ την Adidas, μόνο Nike να του πεις να αγοράζει…» σε κλάσματα του δευτερολέπτου δεν κατάλαβα από που είχε έρθει αυτό το σχόλιο, γυρισα με γουρλωμένα μάτια, τον κοίταξα και του είπα “Έλληνας είσαιιιιιιιιιι;” (είχε διαβάσει τα ελληνικά στο μήνυμα!)

 

(ευτυχώς μου το βρήκε ο M’baba)

 

 

 

Ναι, φυσικά ήταν Έλληνας, γεννημένος στην Αθήνα, ο σούπερ fun Μ’baba, γίναμε φίλοι, ενθουσιαστήκαμε και γελάγαμε δυνατά ως καθαρόαιμοι Έλληνες, μας κοίταζε όλο το κατάστημα, μου είπε ότι στην Αθήνα εργαζόταν στο Foot Locker αλλά αποφάσισε να φύγει για Λονδίνο και δεν το μετάνιωσε- μου είπε και ένα μικρό κουτσομπολιό (γνωστός τραγουδιστής έχει μετακομίσει με όλη την οικογενειά του και τα δυο μικρά τους παιδιά στο Λονδίνο και είναι πελάτης του- αλλά φυσικά δεν θα πω όνομα) γίναμε φίλοι και την επόμενη φορά που θα είμαι Λονδίνο θα κάνω συστημένη τα ψωνια του κυρίου Ρωμανού στη Nike.

 

 

 

To Arches και το Sunday Roast

 

Τι να πω για το Arches Wine Bar το διάσημο Wine Bar Restaurant του Λονδίνου που δεν έχει ειπωθεί και δεν έχει γραφεί ήδη, από τις πιο έγκυρες εφημερίδες, από τους πιο αναγνωρισμένους δημοσιογράφους, wine experts, οινολόγους, bloggers; Στο 7 Fairhazel Gardens βρίσκεται το διαμαντάκι του Λονδίνου για εκείνους που ξέρουν. Το σώμα που το δημιούργησε πριν από 25 χρόνια, δεν βρίσκεται πια εκεί, στο γνωστό, ψηλό σκαμπό στη γωνία. Η ψυχή και το πνεύμα όμως είναι εκεί, άθικτο, άφθαρτο, βρίσκεται σε κάθε ξύλινη επιφάνεια, σε κάθε διαλεγμένη αντίκα, σε κάθε πίνακα, σε κάθε σπάνια ετικέτα κρασιού, σε κάθε μυρωδιά που αναδίδεται από το ψητό της Κυριακής.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

H Bάρσα το τρώει μεσαίο.

 

 

 

 

Εγώ το τρώω ωμό.

 

 

Ο Covid.

 

Το «καλύτερο» το άφησα για το τέλος. Τα συμπτώματα ξεκίνησαν λίγες μέρες αφότου έφτασα στο Λονδίνο. Αστεία όμως συμπτώματα που στην αρχή δεν με θορύβησαν καθόλου. Λίγο βάρος στο στήθος, λίγο ανορεξία, μια κάποια κόπωση που την απέδωσα σε συνεχόμενη κούραση των προηγούμενων μηνών. Μέχρι που εκείνο το πρωί, απλά δεν μπορούσα να σηκωθώ από το κρεββάτι. Το ακόμα πιο περίεργο; Δεν είχα κανένα σύμπτωμα, απλά σα να είχε αλλάξει η βαρύτητα του σώματός μου και κάτι να με πίεζε προς τα κάτω. Ένα συναίσθημα που δεν είχα ξανανιώσει ποτέ στη ζωή μου και θα το έλεγα κάπως τρομακτικό. Κόλλησα από τον κύριο Ρωμανό, τη μέρα που έφυγα για Λονδίνο. Η σειρά ήταν ως εξής: πρώτα ο μπαμπάς του κυρίου Ρωμανού, μετά ο κύριος Ρωμανός (που το πέρασε πιο βαριά από όλους με υψηλό πυρετό και πολλά ακόμα,  παρότι διπλά εμβολιασμένος) μετά εγώ και τελευταια η Βάρσα – μαμά.

 

Για τη Βάρσα φοβηθήκαμε όλοι περισσότερο φυσικά λόγω ηλικίας- τα 73 είναι 73 και όχι 14. Η μόνη που δεν φοβήθηκε ήταν η ίδια,  η οποία αισθανόταν πλήρως ασφαλής με τα τρία της εμβόλια και δίκιο είχε. Το πέρασε σχεδόν στο πόδι σαν ένα αστείο κρυολόγημα αν και μια από τις μέρες, αλλού πατούσε και αλλού βρισκόταν.  Πάντως αν εγώ με τα τρία εμβόλια ένιωσα έτσι (σα να ήμουν σε άλλο πλανήτη, με άλλη βαρύτητα) ούτε θέλω να σκεφτώ πως θα το περάσουν οι ανεμβολίαστοι.

 

 

 

 

Αντί επιλόγου.

Σκέφτομαι πολλά αυτόν τον καιρό όσο αφορά την τελευταία δεκαετία. Μια δεκαετία που έπεσε σαν ντουβάρι από σεισμό στο κεφάλι μας. Μην τα καταθέσω όλα- ξέρετε τι εννοώ. Αποφάσισα ότι για να μην τρελαθώ, θα πρέπει να κάνω δυο πράγματα. Πρώτον να αποστασιοποιηθώ. Δεύτερον να είμαι όσο το δυνατόν καλύτερος άνθρωπος μέσα στον δικό μου μικρόκοσμο. Δεν μπορώ να αλλάξω τον κόσμο, δεν έχω αυτή τη δύναμη, μπορώ όμως και παρα μπορώ,  να δίνω όσο το δυνατόν περισσότερο αγάπη και χαρά μέσα στο δικό μου περιβάλλον. Στον δικό μου μικρόκοσμο. Μέχρι εκεί,  μπορώ.

 

Εχω ξεκινήσει κάτι καινούργιο. Είμαι ενθουσιασμένη. Δεν είναι επι του παρόντος να σας το πω, αλλά να είστε σίγουρες θα το κάνω.

 

 

21 Σχόλια
  1. Αχ!!!! Τι ποστ!!!! Δεν έχω καλυτερο! θελει διαβασμα ξανά και ξανά, κρασακι στο ποτήρι και απολαυση! Η φαντασία μας ταξιδεύει με τα φτερά της Τζούλιας!!!! Αγαπημένη μου, δεν έχω καλύτερο! Μου εφτιαξες τη μέρα!

  2. Ταξίδεψα μαζί σας!!
    Να είστε καλά και να ταξιδεύεται πάντα..
    κι εμείς έστω και νοητικά μαζί σας..

  3. @Δεσποινα Σιδέρη: Ήσασταν σίγουρα όλες μαζί μου έστω και νοητά και είπαμε· Μας περιμένει το αυτοκινούμενο μπαράκι!! 🤩😘🥰

  4. Kαλημερα
    Αχ θα πω και εγω. Τι ομορφο ταξιδι που εκανα μεσα απο τα λεγομενα σου
    Σαν να ημουν εκει
    Να εχεις καλη επιτυχια σε αυτο που ξεκινας να κανεις και να υπολογιζεις στην βοηθεια μου σε οτι μπορω να βοηθησω
    Περαστικα σε ολους σας για τον κορωνοιο
    Ευτυχως τωρα πια με τα εμβολια ειναι πιο ευκολο να το περασουμε,
    Και σαν επιλογο θα γραψω τα δικα σου λογια που επικροτω και προσπαθω να κανω πραξη πλεον…..” να γινω όσο το δυνατόν καλύτερος άνθρωπος μέσα στον δικό μου μικρόκοσμο. “

  5. Δυο επισημανσεις ακομη
    Τα καφε παπουτσια που πηρες τα λατρεψα πολυ
    Οσο για Το Top Shop το ματι μου εκει επεσε γιατι θυμομουν την αγαπη σου γιαυτο το μαγαζι
    Νομισα στην αρχη οτι εβγαλες επι τουτου την φωτω εξω απο αυτο για να μας πεις οτι μετα μπηκες μεσα
    Αλλα παρατηρησα οτι κατι δεν πηγαινε καλα γιατι δεν ειχε βιτρινα
    Κριμα

  6. Τέλειο post! Ταξιδέψαμε έστω και νοερά! Yπέροχες οι επιλογές των mules, μου άρεσαν πολύ!

  7. Julia μου δεν έχω πάει Λονδίνο ποτέ (ακόμα) και ντροπή μου γιατί στην Αγγλία και συγκεκριμένα στο Lancaster, εχω συγγενείς από τη μεριά της μαμάς μου, δεύτερα ξαδέρφια, που έχουν το Ace cafe.. Σκοπεύω να πάω βέβαια αλλά μέχρι τότε με ταξίδεψες τόσο όμορφα με το τέλειο αυτό post σου και αλήθεια θαθελα πολύ να μαστε όλες όπως είπες σε αυτό το super κινητό bar! Υπέροχες φωτογραφίες, και βλέποντας τα καφέ σου παπούτσια, χαμογέλασα γιατί τα εχω πάρει σε λευκο ζαχαρι χρώμα (συνάντηθηκαν πάλι τα μεγάλα πνεύματα 😉) Περαστικά σας εύχομαι, αλλά γεγονός είναι ότι η νεα μετάλλαξη Όμικρον ειναι ευτυχώς σαν συνάχι.. Στο Οχάιο ο θείος μου που ειναι καρκινοπαθης, πριν ένα μήνα που κόλλησε την Όμικρον, την πέρασε τόσο ελαφριά που έβγαινε και ξεχιονιζε τον κήπο!! Τριπλά εμβολιασμενος βέβαια αλλά κ πάλι λόγω της ευπάθειας του θα περιμένε κάποιος να το περάσει βαρύτερα. Κι ομως, ευτυχώς πιστεύω ότι ο κορωνοιος αρχίζει να γίνεται ένα είδος συναχιου, τουλάχιστον για τους εμβολιασμενους ή οσους δεν είναι ευπαθείς ομάδες.. Βέβαια εκεί που πάμε να σήκωσουμε κεφάλι, γίνονται τόσα γυρω μας που ειναι να τρελαίνεσαι… Γιαυτο θεωρώ ότι το να κάνουμε ταξίδια, μικρά ή μεγάλα, να παρακολουθούμε μια ταινία, να πηγαίνουμε για φαγητό, να ψωνίζουμε, να ξεφεύγουμε όσο κκ κ όπως μπορούμε, είναι σημαντικό για την ψυχική μας ισορροπία

  8. Καλά, μα πόσο απολαυστικό το σημερινό post, πόσο απολαυστικό! Με τι να αρχίσω; Ευχαριστώ για το υπέροχο ταξίδι με τις όμορφες φωτογραφίες από το Λονδίνο, και την περιήγηση σου @Julia τόσο στην εξοχή όσο και στην πόλη! Τι απίστευτο το περιστατικό στην Nike! …κι αυτά τα μηνύματα σου με τον κύριο Ρωμανό, αποκαλύπτουν… μανούλα 💜 Τα mules σου είναι super, σε σχέδιο & χρώμα. Σιδερένια να είσαι & όλη η οικογένεια, από τον Covid. Think positive ! Το καλύτερο μήνυμα, αν βελτιώσουμε όλοι μας τους δικούς μας μικρόκοσμους, όλος ο κόσμος θα ομορφυνει!
    xx

  9. @Rania: Ναι Ρανια μου για μένα ήταν κάτι παραπάνω από ένα ακόμα κατάστημα. Ήταν το σημείο που ένιωσα ότι «μεγάλωσα» αφού εκεί πήγα για πρώτη φορά μόνη μου για ψώνια… αναμνήσεις πολλές αγαπημένη.

  10. @Maryl: Ναι Maryl μου δεν γίνεται διαφορετικά γιατί και με το να τρελαθούμε όλοι δεν θα βγει και τίποτα. Αυτοί που κρατούν τα ηνία έτσι κι αλλιώς θα κάνουν αυτό που θέλουν.
    Περαστικά στο θείο και…. Lancaster και δεν έχεις πάει ακόμα;;; Οσονούπω! Θα τρελαθείς! 😘

  11. @Sofia Marga: Έτσι ακριβώς το σκέφτομαι. Αν όλοι κάναμε τους δικούς μας μικρόκοσμους καλύτερους με όποιον τρόπο μπορούμε, ποιος ξέρει; Μπορεί να φτιάξει προς το καλύτερο και ο μεγαλόκοσμος.

  12. Eγώ έμεινα στα ψώνια αλλά κυρίως στο street food….
    Aυτά τα air force τα πήρε και το bb boy του σπιτιού…. Tι έχουν πάθει όλοι μ’ αυτά;;Τι κόλλημα έχουν φάει;;

  13. @Celia μου, εφηβεία γάρ! Κι εμείς στην εφηβεία όλο κολλήματα με διάφορα είχαμε..!
    xx

  14. @SOFIA MARGA, Καλέ,ποια εφηβεία;; Την εχει περάσει προ πολλού την εφηβεία το bb boy το συγκεκριμένο…

  15. Αν ο καθένας μας αλλάξει ένα μικρό πραγματάκι στο μικρόκοσμό του τότε όλα αυτά τα μικρά πραγματάκια γίνεται ένα τεράστιο που έχει δύναμη να αλλάξει τα πάντα!. Αδερφή μου Julia συμμερίζομαι και ταυτίζομαι με τον ενθουσιασμό σου και είμαι απόλυτα σίγουρη για την επιτυχία γιατί πιστεύω σε σένα 💋
    Μουτςς

  16. Αχ!!! Όταν τα “μεζεδάκια” μαγειρεύονται τόσο περίτεχνα, περιμένεις πάντα και το κυρίως. Παρακαλώ να είναι ταξιδιωτικό μυθιστόρημα!!!

  17. Τι όμορφο κ πλούσιο ταξίδι,τι ωραίες εικόνες !! Κ φυσικά Αγγλία χωρίς αγορές δεν γίνεται πόσο σε ζηλεύω να ξερες.. αν κ o covid ηταν μια δυσάρεστη περιπέτεια ελπίζω τώρα να είστε όλοι καλά! Γλυκιά μου Τζούλια εύχομαι ολόψυχα να έχεις την μεγαλύτερη επιτυχία στο νέο σου ξεκίνημα κ με τον ενθουσιασμό κ την αισιοδοξία που ξεκίνησες έτσι να παραμείνεις!!!

  18. Τι υπέροχο ποστ!!Αυτό το ποστ περίμενα εδώ κια τόσο καιρό,να μας μιλήσεις για Αγγλία και Λονδίνο!Και τίποτα αλλο να μη διάβαζα στο bb πάλι θα ήμουν ικανοποιημένη.Ευτυχώς όλα καλά με τον covid,Καταπληκτικά τα αυτοκινούμενα bar!Με γεια τα παπούτσια σε όλους!Θέλω κι αλλο ποστ από αυτό το ταξίδι!!!!

  19. Πολύ όμορφο ταξιδιωτικό πόστ! Οι εικόνες της εξοχής πολύ όμορφες, μου θύμισαν Τζέιν Ώστεν. Περιπετειώδες και επεισοδιακό ταξίδι

Αφήστε το σχόλιο σας

Το e-mail δεν θα εμφανιστεί.