9 Βασικά Λάθη του Μακιγιάζ (τρία από αυτά, μόνο δικά μου…)

Ζήλεψα από την Ιωάννα και την λίστα της, τις προάλλες και είπα να κάνω και εγώ μια για μακιγιάζ. Στο μεταξύ, νομίζω ότι θα κάνω κι άλλες λίστες, πολύ μου αρέσουν, αυτές. Anyway, τι λέει η παροιμία; Αν δεν πάθεις, δεν θα μάθεις.Και είμαι σίγουρη ότι αυτά που θα γράψω εδώ μέσα, τα έχετε ξαναδιαβάσει πολλές φορές και σαν αριστούχες μαθήτριες, τα έχετε εμπεδώσει, αλλά μια επανάληψη δεν έβλαψε ποτέ καμία. Επίσης είναι λάθη, που στο παρελθόν, έχω κάνει και εγώ η ίδια.

Πάμε για τη λίστα μας:

Foundation: Προσοχή στην απόχρωση και τον τρόπο εφαρμογής

Αν και το έχω γράψει, θα το ξαναγράψω: Σε εξωτικό ερημονήσι, θα ήθελα να έχω μαζί μου ένα foundation, μια μάσκαρα και ένα κόκκινο κραγιόν. Εν τούτοις, αν η απόχρωση του foundation είναι λάθος, καλύτερα να μην το βάλω καθόλου (άσε που στο εξωτικό ερημονήσι, λογικά θα πάρω ένα όμορφο χρώμα-και μπορεί και να μη το χρειαστώ) Πράγμα που πρακτικά σημαίνει (επειδή το εξωτικό ερημονήσι, το βλέπω μόνο σε φωτογραφίες) ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΠΟΧΡΩΣΗ FOUNDATION χειμώνα –καλοκαίρι. Κατανοητό; Το καλοκαίρι αλλάζει η απόχρωση του δέρματος , μαυρίζεις από τον ήλιο, οπότε αν εξακολουθείς να το θέλεις, επέλεξε την σωστή απόχρωση. Και βεβαίως, ΔΕΝ το δοκιμάζεις ποτέ, μέσα στο κατάστημα, αλλά έξω, στο φως του ήλιου και το καλύτερο σημείο είναι εκεί που το σαγόνι ενώνεται με τον λαιμό. Επίσης, ζητάς ΠΑΝΤΑ δείγμα.

Εφαρμογή: Όπως έγραψε και χθες η Ιωάννα, με το foundation η πιο σωστή εφαρμογή είναι το layering. Εγώ ξεκινάω πάντα, με λίγη ποσότητα, γύρω από τη μύτη (και η πιο καλή επιδερμίδα, εκεί, τις έχει τις ατέλειες της) και λίγο στο πηγούνι. Αν το απλώσετε καλά, θα δείτε ότι τις περισσότερες φορές φτάνει. Έτσι και οικονομία κάνεις στο προϊόν και αποφεύγεις το εφέ «μάσκα» (εκτός αν είναι Απόκριες όπως τώρα, που άνοιξε το Τριώδιο)

Concealer not Revealer!

Δε νομίζω, να θέλετε να δείξετε σαν την κυρία παρακάτω, σωστά; Η οποία λογικά, αν είδε αυτή τη φωτογραφία, πρέπει την επόμενη μέρα, να απέλυσε τον make up artist της. Δηλαδή, έλεος, είναι απίστευτο! Kαι είναι και διασήμου, η συγκεκριμένη! Το concealer πρέπει να είναι concealer και όχι revealer όπως τούτο εδώ! Για όνομα… Να κρύβει (you know, conceal, όχι να φανερώνει, you know, reveal..). Κρύψε τους μαύρους κύκλους, μάλιστα, κάλυψε κάπως την κούραση, μάλιστα, κάνε λιγότερο ορατές τις ατέλειες, τα σπυράκια και τα σημάδια, μάλιστα… Μη «φωνάζει» από μακριά ότι το φοράς. Διότι αν είναι κομπλιμέντο η φράση «Αγάπη μου, πόσο σου πάει αυτό το κραγιόν» σκεφτείτε να σας πει κάποια «Ωραίο concealer φοράς…..» (διότι μόνο κάποια, μπορεί να το πει… κάποιος δεν θα το πει.. δεν ξέρει πως το λένε, απλά θα δει κάτι μη κολακευτικό και ψεύτικο. Αν όντως, το πει concealer, τότε, ή δουλεύει σε εταιρεία καλλυντικών, ή που θα γίνετε, κολλητά φιλαράκια, πράγμα καθόλου κακό, αυτές οι γνώμες είναι πολύτιμες…)

Τεσπά. Αν το ακούσετε είναι θλίψη. Και εδώ, η λύση (ακόμα περισσότερο, ακόμα και από το foundation) είναι η ΣΩΣΤΗ απόχρωση και η εφαρμογή με «ελαφρύ» χέρι.

Lip Liner: Mε τρόπο και πολύ προσοχή.

Εντάξει, δεν έχουμε όλες τα χείλη της Angelina Jolie, το καταλαβαίνω ότι κάποιες φορές το θέλουμε το liner μας, το οποίο αν χρησιμοποιηθεί σωστά, βοηθάει και το κραγιόν, να μείνει στη θέση του. Οι make up artists λένε, ότι το πιο σωστό είναι το liner να έχει το χρώμα του κραγιόν. Η δική μου άποψη είναι άλλη (και μετράει, γιατί σαρκώδη χείλη δεν έχω, κάτι πρέπει να κάνω, ό, τι και να πρεσβεύουν οι επαγγελματίες) Αφού λοιπόν τα έχω δοκιμάσει όλα, θεωρώ ότι το lip liner, πρέπει να είναι πολύ απαλό, ροζ- μπεζ, να σχηματίζει μεν τα χείλη, σχεδόν χωρίς να φαίνεται όμως και μετά να βάλεις ότι χρώμα κραγιόν θέλεις και να κρατηθεί και σταθερό. Πάντως υπάρχει μια συνωμοταξία γυναικών (μη με ρωτήσετε τι περνάει από το μυαλό τους, it’s beyond me) και μάλιστα όχι μόνο στα ημέτερα αλλά τις βλέπω σε πολλές χώρες, οι οποίες, απλώνουν ένα πολύ σκούρο μολύβι χειλιών γύρω από τα χείλη και ξεχνάνε το κραγιόν. Προφανώς δεν έχουν καταλάβει, ότι είναι απλά τρομακτικές. The aficionados of “just lip liner”, μακριά από μας.

Mascara: Από τη ρίζα!

Σας έχω γράψει πως απλώνω μάσκαρα; Μετράω μέχρι το σαράντα. Σαράντα βουρτσιές στη μια βλεφαρίδα, σαράντα στην άλλη. Μετράω, γιατί είμαι ανυπόμονη και βαριέμαι να με κοιτάζω για ώρα στον καθρέφτη, οπότε είναι μια καλή λύση. Με τον ίδιο τρόπο πλένω και τα δόντια του κυρίου Ρωμανού. Τριάντα βουρτσιές κάτω δεξιά, τριάντα κάτω και μπροστά, τριάντα κάτω και δεξιά. Τριάντα πάνω αριστερά, τριάντα πάνω μπροστά και τριάντα πάνω αριστερά (…τι ακούω στα πίσω θρανία; Χαχανητά; Λέτε τη δασκάλα, ψυχαναγκαστική; Ντροπή!!!!) Ακούστε τι πρέπει να κάνετε με τη μάσκαρα και τι δεν πρέπει να κάνετε:

Να κάνετε: Οπωσδήποτε, ξεκινάτε από τη ρίζα, κοντά- κοντά στο μάτι (αλλά με προσοχή, για να μην αρχίσουν τα δάκρυα) Αν δεν ξεκινήσετε από τη ρίζα, υπάρχει περίπτωση, οι βλεφαρίδες σας, αντί για μεγαλύτερες να δείξουν μικρότερες

Να μην κάνετε: Να μην το παρακάνετε με τις στρώσεις. Θα καταλήξετε με κόμπους και οι βλεφαρίδες στο τέλος θα κολλήσουν. Το έχω πάθει. Και μάλιστα (ντρέπομαι που το λέω) πρόσφατα.

Πούδρα: Πείτε της αντίο, αν έχετε λεπτές γραμμές ή ρυτίδες έκφρασης

Το πιο βασικό, δεν είναι να σταθεροποιήσετε το foundation. Ούτε να κρύψετε σώνει και καλά την όποια μικρή λιπαρότητα. Το θέμα είναι να φαίνεστε λαμπερή και φυσική. Δυστυχώς, η πούδρα έχει την τάση, να εισχωρεί στις λεπτές γραμμές και ρυτίδες έκφρασης και να φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα, από αυτό, που θέλετε να πετύχετε. Πείτε ΝΑΙ, στην πούδρα, αν δεν έχετε αυτού του είδους το πρόβλημα και αν η επιδερμίδα σας, είναι αρκετά λιπαρή.

Ρουζ: Αγαπημένο, μέχρι ένα σημείο

… κάτι μου έρχεται στο μυαλό, τώρα που γράφω ρουζ, από εγχώρια «σταρ» που έχει μεγάλη αγάπη στο συγκεκριμένο προιόν.  Anyway, τι θέλεις να πετύχεις με το ρουζ; Φυσικό χρώμα υγείας και λάμψη, σωστά; Σωστά. Και  όχι να δείξεις σαν κλόουν στο τσίρκο.  Και εδώ ισχύει το ίδιο, όπως με το concealer. Δεν είναι ωραίο να σου κάνουν κομπλιμέντο για το ρουζ σου. Άρα: Βασικά λάβε υπ’ όψιν, τον τόνο της επιδερμίδας σου. Οι σταράτες δείχνουν καλύτερα με ζεστούς τόνους (ροδακινί, μπεζ-μπρονζέ) οι ξανθές με ψυχρούς (ροζ, τριανταφυλλί). Για καλύτερη εφαρμογή, ρίξτε ένα χαμόγελο, στον εαυτό σας, στο καθρέφτη και με γρήγορες κυκλικές κινήσεις απλώστε το ρουζ απ ευθείας στα μήλα. Εδώ και αν δεν θέλει blending, να φαίνεται σαν το χρώμα να βγαίνει από το δέρμα προς τα έξω και όχι απλά να «κάθεται» πάνω του. Να ξέρετε και κάτι: Αν το ρουζ είναι στη σωστή απόχρωση και τοποθετηθεί και σωστά, είναι το προϊόν, που όχι μόνο θα σας δείξει πιο όμορφη, αλλά και πιο νέα. Ναι. Ναι. «Κόβει» χρόνια.

Ενυδατική κρέμα: Α-πα-ραί-τη-τη

Ξεκινάς να κάνεις μακιγιάζ, χωρίς πρώτα να έχεις απλώσει μια ενυδατική κρέμα; Οδεύεις με μαθηματική ακρίβεια, στην αποτυχία. Από βιασύνη (και νύστα, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία, για μαμάδες…) κάποιες φορές το πρωί, πιάνω τον εαυτό μου, να βάζω foundation, πριν απλώσω την κρέμα μου. Ξέρετε τι κάνω; Ξανακάνω καθαρισμό και αρχίζω από την αρχή.  Λέω να σας φέρω παράδειγμα, οικιακής οικονομίας. Λερώνεται, ο πάγκος της κουζίνας. Με λίπος, ας πούμε. Και εσύ, παίρνεις στεγνό σφουγγάρι, για να τον καθαρίσεις… Ωραίο πασάλειμμα θα κάνεις…. To «πιάσαμε» όλες; Ήμουν σίγουρη.

(τα τρια τελευταία που θα γράψω τώρα, είναι πράγματα που μου έχουν συμβεί, γι’ αυτό προσοχή, μη συμβούν και σε εσάς και δεν θέλω πολλά γέλια, μάθημα κάνουμε…)

Μεταλλικές σκιές: Με φειδώ

Αυτό που θα σας περιγράψω, μου συνέβη πριν από περίπου τρία χρόνια και με χρόνια στην πλάτη μου, ως beauty editor και το γράφω για να δείτε ότι ουδεμία αναμάρτητη όσο αφορά το μακιγιάζ. Θα έβγαινα εκείνο το βράδυ και αποφάσισα να βάψω τα μάτια μου με μια πράσινη μεταλλική σκιά (ενώ σπάνια φοράω σκιές) Κάπως την είχα δει για έντονο εντυπωσιακό μακιγιάζ (θα πήγαινα στο Half Note, να ακούσω τζαζ και φαίνεται  έκανα τη σύνδεση, τζάζ παύλα εντυπωσιακό μακιγιάζ.) Άβυσσος η ψυχή της γυναίκας. Έβαζα, έβαζα σκιά, άπλωνα, έβαζα, πήρα και ένα δικό μου λεπτό πινέλο και έβαλα και πολύ κοντά στις βλεφαρίδες. Το αποτέλεσμα: Όταν μπήκα στο αυτοκίνητο και άρχισα να οδηγώ, σιγά- σιγά τα μεταλλικά ψήγματα της σκιάς, ήρθαν και κόλλησαν πάνω στη μάσκαρα και από εκεί, μέσα στα μάτια μου και δεν έβλεπα μπροστά μου την τύφλα μου-πως δεν σκότωσα κανέναν αθώο. Με τα πολλά ηρέμησα βέβαια διότι έφυγε όσο προϊόν ήταν να φύγει, άρχισα να βλέπω καθαρά και βεβαίως υποσχέθηκα στον εαυτό μου, να μην ξανακάνω παρόμοια βλακεία. Με απαλό χέρι, η εφαρμογή των μεταλλικών σκιών. A little, goes a long way.

Ψεύτικες Βλεφαρίδες (προσοχή στην “κόλληση”)

Στο Λονδίνο, φοιτήρια, αυτό ήταν ένα date που το περίμενα, διότι μου άρεσε ο κύριος και όταν τελικά μου το ζήτησε, κοίταξα να είμαι στα πιο εντυπωσιακά μου, οπότε πήγα στο κοντινό Boots, αγόρασα ένα ζευγάρι ψεύτικες βλεφαρίδες, τρόμαξα να τις βάλω, αλλά τελικά τα κατάφερα. Βγήκαμε λοιπόν, περάσαμε πολύ ωραία και στο τέλος του date και στην επιστροφή στο σπίτι, έσκυψε το date να με φιλήσει. Με φίλησε λοιπόν και όταν το φιλί τελείωσε και απομακρύνθηκε, με κοίταξε με τρόμο στα μάτια έβγαλε μικρή κραυγή τύπου Aαααααααα!!! και με ρώτησε: «Πονάς»; Απ το μυαλό μου πέρασαν διάφορα τύπου «Ε, όχι και να πονάω ρε φίλε, είπαμε, ένα φιλί ήταν πια..» Με ξαναρώτησε: Πες μου πονάς; Συνειδητοποιώ ότι όλη αυτή την ώρα κοιτάει με τρόμο το αριστερό μου μάτι, σηκώνω το χέρι μου, η μισή βλεφαρίδα, είχε ξεκολλήσει και αυτός νόμιζε ότι από το πάθος, μου είχε ξεκολλήσει το βλέφαρο (ε, ήταν και μισοσκόταδο, έξω από το σπίτι) Ξεκολάω και την υπόλοιπη, βγάζει μεγαλύτερη κραυγή, ευτυχώς έβαλα γρήγορα τα γέλια και του εξήγησα και για κάποιον λόγο δεν ντράπηκα τόσο , όσο με το νύχι (που θα διαβάσετε παρακάτω) ενώ εκείνος από την ανακούφισή του, που δεν μου έβγαλε το μάτι, ευτυχώς με ξαναζήτησε σε date.

Συνθετικά Νύχια (προσοχή στους αναπτήρες)

Κυκλοφορούν ευρέως στα καταστήματα καλλυντικών και μια χαρά κάνουν τη δουλειά τους, αν δεν έχεις χρόνο για μανικιούρ, ή αν «τρως» τα νύχια σου ( δυστυχώς, προσφιλή μου συνήθεια, πιο παλιά…) Φοιτήτρια (once again) στο Λονδίνο, κανονίζω με τη φίλη μου την Εύη να πάμε στο Ministry of Sound (αν ξέρετε από Λονδίνο, ξέρετε και τι εννοώ.. οι υπόλοιπες ας πούμε ότι κάποτε, υπήρχε το club Ministry και μετά το χάος.. κυριολεκτικά…) Χάος και για τα συνθετικά μου νύχια, ένα λεπτό να εξηγήσω: Νύχια, άφαντα λοιπόν, γι’ αυτό και αποφάσισα, να αγοράσω από το κοντινό Boots (άντε πάλι) – για να είμαι Θεά για το βράδυ- ένα ζευγάρι κόκκινα συνθετικά (δεν είχα βάλει μυαλό, από τις ψεύτικες βλεφαρίδες….) Μια χαρά τα κόλλησα, ήμουν πανευτυχής, με τα υπέροχα (ψεύτικα) νύχια μου.  Η Εύη που λέτε, είχε ένα ας πούμε, boyfriend τότε, ο οποίος θα έφερνε και έναν φίλο του, blind date, για μένα.

Μια χαρά, ξεκίνησε η βραδιά, συμπαθέστατο παιδί (χημεία μηδέν, αλλά δεν πειράζει, κάναμε ωραία παρέα) φτάσαμε στο club, σταθήκαμε στο μπαρ. Ωραία, περνάγαμε, μιλάγαμε, χορεύαμε, ξαναμιλάγαμε, ξαναχορέψαμε. Κάποια στιγμή, βγάζω ένα τσιγάρο από το πακέτο μου (ακόμα επιτρεπόταν το κάπνισμα). Ο συνοδός μου -Κύριος- βγάζει αναπτήρα. Εγώ (μου άρεσε, δε μου άρεσε το date μου, είχα μάθει, ότι όταν ένας Κύριος, βγάζει αναπτήρα, τον κοιτάς στα μάτια, όταν σου ανάβει, δεν κοιτάς, σαν αλλήθωρη το τσιγάρο..) Καλά να πάθω. Από τότε, μόνο το τσιγάρο κοιτάω, ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί, είτε φοράς, είτε δεν φοράς, συνθετικό νύχι.

Μου άναψε που λέτε το τσιγάρο, αλλά σε δευτερόλεπτα, ήρθε στη μύτη μου, μια μυρωδιά, καμένου. Έπιασα με τρόμο τα μαλλιά μου (μονίμως μακριά, μονίμως σγουρά, μονίμως φοβάμαι στα clubs και στην Ανάσταση) όλα καλά εκεί.  Μέχρι που ένιωσα, μια ζεστασιά, στον δείκτη του δεξιού μου χεριού. Ζεστασιά… αχ, πόση ζεστασιά.. παρά- ζεστάθηκα. Σήκωσα το χέρι μου, είχα πιάσει φωτιά!! Δηλαδή όχι εγώ, αλλά το συνθετικό νύχι, το οποίο, για να κάνω εγώ τη μοιραία και να κοιτάω τον άλλο στα μάτια, ακούμπησε τη φλόγα του αναπτήρα και έγινε (πραγματικά) παρανάλωμα του πυρός!

Ούτε ξέρω πως κουτρουβαλιάστηκα, πήρα κουτρουβάλα και την Εύη, εκείνη να μου χτυπάει το δάκτυλο, εγώ πλέον να καίγομαι κανονικά, φτάσαμε στις τουαλέτες. Η Εύη να φωνάζει «Emergency», «Εmergency!!» She is, on fire!! Οι Αγγλίδες να γελάνε  και να χειροκροτάνε, (νόμιζαν ότι είχαμε πάρει Ecstasy και  ήμασταν on fire… ερωτικού τύπου… τι να λέμε τώρα..) Μου έβαλε το χέρι κάτω απ’ τον νιπτήρα, και μπορεί η φλόγα να είχε σβήσει, αλλά τι κάνουμε τώρα, με το μαύρο, καψαλισμένο και ακόμα χειρότερα «λιωμένο» από τη φωτιά, συνθετικό νύχι; Φαντάζομαι, καταλάβατε, πως πέρασε η υπόλοιπη βραδιά…Με μένα, να προσπαθώ να κρύψω το evidence, ούτε το blind date ξαναείδα, ούτε ψεύτικα, συνθετικά νύχια ξαναέβαλα.

Αυτά.