Kerastase Discipline και αντίο στα μαλλιά που φριζάρουν. Part Two: Η εμπειρία στο κομμωτήριο

Γράφει η Εύη Γεωργίου

Σκέψου μαλλιά πειθαρχημένα, λεία, γεμάτα λάμψη και φυσική κίνηση. Σκέψου να κινούνται σε ρυθμούς κλασικής μουσικής σε τέμπο και σε βήματα μπαλέτου. Σκέψου τώρα όλα αυτά και γράψε στο σημειωματάριο σου δύο λέξεις : Kerastase, Discipline.

H νέα θεραπεία αποκλειστικά στα κομμωτήρια. Ένας χορός πειθαρχίας 45 λεπτών σε 3 πράξεις. Ένα πρωτόκολλο πειθαρχίας μεγάλης διάρκειας χωρίς καμία χημική εργασία που υπόσχεται να δώσει τέλος στα βαριά, άτονα και φριζαρισμένα μαλλιά. 45 λεπτά στο λουτήρα και τρία στάδια για να σε φέρουν πρόσωπο με πρόσωπο με τον πιο όμορφο και εκλεπτυσμένο χαρακτήρα των μαλλιών σου.

Το πρώτο βήμα ξεκινά στο λουτήρα, όπου μετά το λούσιμο με το σαμπουάν της σειράς εφαρμόζεται σε νωπά μαλλιά το πρωτόκολλο. Ένα μεταξένιο γαλακτώματος, πλούσιο σε ενεργά συστατικά αναπλήρωσης για ανάδειξη του σχήματος και με ένα εκπληκτικό πολυμερές που σχηματίζει ένα δίκτυο και περιβάλλει την τρίχα με αδιάβροχη προστασία από τις ρίζες έως τις άκρες.

Στη συνέχεια στεγνώνονται κατά 80% τα μαλλιά και η εστίαση γίνεται στο προϊόν 2. Ένα γαλάκτωμα σε μορφή τζελ που απλώνεται με το λισουάρ και συμπληρώνει τη δράση του πρώτου προϊόντος, αφού ενεργοποιηθεί με το σίδερο ισιώματος, σε θερμοκρασία 180 βαθμούς, που περνά ο κομμωτής δύο φορές. Η τρίχα από τα πρώτα κιόλας λεπτά είναι απίστευτα απαλή, γεμάτη λάμψη και ζωντάνια. Ενυδατωμένη, ελαστική και σε καμία περίπτωση βαριά.

Τέλος ξεβγάζεται το προϊόν και εφαρμόζεται το σταθεροποιητικό για να ολοκληρωθεί το αποτέλεσμα με το styling. Και εκεί ακριβώς θα δεις τη διαφορά. Το πιστολάκι γλιστρά στα μαλλιά και χαρίζει το πιο άνετο και εύκολο χτένισμα που είχες ποτέ φανταστεί. Αυτό σκέψου πως ισχυεί και για τα επόμενα λουσίματα (η θεραπεία διαρκεί έως και δέκα λουσίματα) και το styling με το πιστολάκι γίνεται παιχνίδι. Μετά τη θεραπεία το αποτέλεσμα ξεπερνά κάθε προσδοκία. Μαλλιά ακαταμάχητα, λαμπερά, ενυδατωμένα, γεμάτα κίνηση, άκρως απαλά.

Με το χέρι στην καρδιά, με μαλλιά ταλαιπωρημένα από τον ήλιο, την αλμύρα και φυσικά από την εκτεταμένη χρήση ισιωτικών μηχανών, τα μαλλιά μου αμέσως μετά τη χρήση της υπηρεσίας αναγεννήθηκαν. Είχα πολύ καιρό να δω τα μαλλιά μου τόσο υγιή και δομημένα. Αν στην προτείνω; Χωρίς δεύτερη σκέψη, να τρέξεις στο κοντινότερο κομμωτήριο και να μυηθείς στην τέχνη της πειθαρχίας.

 Αν κάνει όλα όσα υπόσχεται; Κατηγορηματικά ναι. Αν αξίζει τα λεφτά της; Και με το παραπάνω. Αν θα μείνεις ικανοποιημένη; Με το πρώτο κιόλας άγγιγμα στα μαλλιά σου. Μαλλιά σα να βγήκαν από editorial περιοδικού. Αν εγώ θα το ξανακάνω; Έχω ήδη κλείσει ραντεβού τέλος Οκτωβρίου. Η νέα υπηρεσία της Kerastase…το λιγότερο μαγική. Σαν αέρινη συμφωνία από νότες που σε στροβιλίζουν στον απόλυτο χορό ομορφιάς.

Ήταν χαρά μου να «φιλοξενήσω» σήμερα στο www.beautyblog.gr την Εύη Γεωργίου από το All things you are, αυτό το γλυκύτατο κορίτσι που πρόσφατα κέρδισε την πρώτη θέση στα Marie Claire Blog Awards. Ελπίζω κάποια στιγμή να την ξανα φιλοξενήσω, γιατί γράφει υπέροχα, είναι ένα αληθινό ταλέντο.

Σήμερα λοιπόν, με την Ιωάννα χθες και την Εύη σήμερα, ολοκληρώσαμε αυτό το mini αφιέρωμα, στη νέα σειρά Kerastase, μια σειρά, που νομίζω της άξιζαν δυο posts γιατί οι περισσότερες από εμάς, κακά τα ψέματα, τα έχουμε ταλαιπωρήσει τα μαλλιά μας και μια τέτοια θεραπεία, νομίζω ότι αφορά, πάρα πολλές από εμάς.

Εγώ όπως θα διαπιστώσατε, δεν έγραψα τίποτα. Ούτε χθες ούτε σήμερα, παρόλο που είναι γνωστή η αδυναμία μου στα προϊόντα Kerastase. (προχθές στην παρουσίαση της Estee Lauder,έμαθα, ότι το ίδιο ισχύει και για τη φίλη μου τη Φαίη.Επί λέξη μου είπε «¨Για μένα, δεν υπάρχουν καλύτερα προϊόντα μαλλιών από αυτά της Kerastase.)

Πως λοιπόν, δεν έγραψα και εγώ κάτι γι αυτά και πολύ περισσότερο, πως και δεν έκανα τη θεραπεία. Κατ’ αρχήν  θα πω κάτι άλλο: Στην επαγγελματική μου ζωή, έχω παρακολουθήσει εκατοντάδες λανσαρίσματα, εκατοντάδες συνεντεύξεις τύπου και παρουσιάσεις νέων προϊόντων. Την παρουσίαση όμως της σειράς, Kerastase Discipline, δεν θα την ξεχάσω ποτέ, όσα χρόνια και αν περάσουν. Γιατί την παρακολούθησα, μαζί με τον κύριο Ρωμανό.

Να σας εξηγήσω: Κάποιες από εμάς, τις beauty editors είμαστε και μαμάδες. Κάποιες φορές, δεν έχουμε που να αφήσουμε τα παιδιά μας. Όποτε τα παίρνουμε μαζί μας και αυτό είναι κάτι που δεν ενοχλεί τις εταιρείες, το καταλαβαίνουν. Στα 7 χρόνια ζωής του κυρίου Ρωμανού, δεν το είχα ξανακάνει αυτό. Εκείνο όμως το πρωί και ήθελα να ενημερωθώ για την αγαπημένη μάρκα αλλά και ο κύριος Ρωμανός ακόμα δεν είχε αρχίσει σχολείο και οι νταντάδες (λέγε με γιαγιά/παππούς) δεν είχαν γυρίσει ακόμα από τις διακοπές.

Τον προετοίμασα από το προηγούμενο βράδυ, ότι την επόμενη θα έρθει μαζί μου, σε δουλειά μου. Αυτό που τον απασχολούσε περισσότερο, ήταν αν εκεί θα ήταν όμορφα κορίτσια. (έχω ήδη καταλάβει, πως προδιαγράφεται το μέλλον του και το δικό μου) Το πρωί χοροπήδαγε από τη χαρά του. Όταν φτάσαμε στο κομμωτήριο του Ηλία Ζάρμπαλη, άρχισε το φλερτ. Πρωτίστως με την Εύη, μετά με την Ιωάννα, μετά την Μαρία και την Κορίνα (και πολύ πιστό δεν τον λες)

Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης, μου είπε ότι ήθελε να κάνει μια ερώτηση, στο team που μας έκανε την παρουσίαση. Στο τέλος λοιπόν, σήκωσε το χέρι του αλλά τελικά δεν έκανε ερώτηση αλλά διαπίστωση «Η μαμά μου και το κορίτσι απέναντι, δεν το χρειάζονται αυτό το προϊόν, γιατί τα μαλλιά τους είναι σγουρά και τα θέλουν έτσι» Νομίζω όλο αυτό το έκανε, για να τραβήξει την προσοχή της κοπέλας απέναντι (λέγε με και Νύφη Νο … έχω χάσει τον λογαριασμό..)

Τέλος  πάντων. Όπως καταλαβαίνετε, δεν είχα χρόνο να κάνω και την θεραπεία (ποιος ξέρει τι άλλο θα έκανε, αν καθόμουν άλλη μια ώρα) οπότε ανέθεσα στην Εύη, να την κάνει εκείνη και να μας γράψει τις εντυπώσεις της.

Ήθελα να το μοιραστώ αυτό μαζί σας. Σε πέντε χρόνια από τώρα, πρώτα ο Θεός  και να είμαστε καλά, θα περιμένω από εσάς συμβουλές για το γιο, που μεγαλώνω. Μόνη μου, δύσκολα να τα βγάλω πέρα.

Με το tablet του, έβγαζε φωτογραφίες όλη την ώρα. Τα κορίτσια, βέβαια. Κάπως “καλλιτεχνικές¨ βγήκαν, αλλά αυτό που ήθελε, το έκανε.

Παρασκευή σήμερα, όπως έχει διαπιστώσει και η Αλεξάνδρα, συνήθως τα καλά τα αφήνω για την Παρασκευή και σήμερα θέλω να πω και κάτι άλλο: Τρεις φορές στη ζωή μου με έχει μαλώσει ο παππούς μου, που τον έχασα το 2005. Και ούτε και ακριβώς μαλώσει μάλλον κάπως σταβοκοιτάξει. Η πρώτη ήταν όταν κάποτε έπαιζα το ίδιο τραγούδι, στη διαπασών όλη μέρα, για περίπου μια εβδομάδα. Όλη μέρα όμως. Μπορεί και 5-6 ώρες. Kαλοκαίρι, διακοπές και το τραγούδι πρέπει να ήταν αν θυμάμαι καλά το Thriller του Michael Jackson. Ο παππούς μου, μόνο που δεν έπαθε νευρικό κλονισμό, με μάλωσε, το ηρέμησα. Άλλη μια φορά, φοιτήτρια, εγώ στο Λονδίνο, το boyfriend Αθήνα, με έπαιρνε τηλέφωνο 20 φορές την ημέρα. Ο παππούς μου, μου ζήτησε το εξής «Julia, please tell your boyfriend to call 5 times a day” Σου λέει, αν είναι να γλιτώσω τις 20- το τηλέφωνο απλά δεν σταμάταγε να χτυπάει- ας της δώσω 5. Ok, το έκανα και αυτό. Η άλλη φορά, πρέπει να ήμουν γύρω στα 11 με 12 η γλώσσα μου πλέον είχε λυθεί εντελώς και μάλιστα το έπαιζα και έξυπνη. Του είπα λοιπόν κάποια στιγμή, σε κάποια κουβέντα που ούτε θυμάμαι, από πού είχε ξεκινήσει «But pappou, you are British!» Δεν με μάλωσε, αλλά με στραβοκοίταξε εντελώς άσχημα και μου απάντησε: «I am not British, I am English”.

English, Stottish, Welsh, Irish και βεβαίως οι υπόλοιποι από τις Κοινοπολιτείες, είναι British. Κάτω από το Union Jack τη σημαία της Μεγάλης Βρετανίας ή του Ηνωμένου Βασιλείου, όπως θέλετε πείτε το. Όμως ο κάθε ένας από αυτούς έχει την δική του ταυτότητα. Αλίμονο σε όποιον πει έναν Ουαλό, Άγγλο, έναν Άγγλο Σκωτσέζο, έναν Ιρλανδό, Ουάλο κλπ κλπ. Από την άλλη είναι ωραία να υπάρχει δημοκρατία. Δεν θέλετε να είσαστε κάτω από την ομπρέλα της Great Britain? No problem dear, κάνε δημοψήφισμα.  Η μαμά μου, μου είπε χθες, ότι δεν πιστεύει ούτε μια στο εκατομμύριο, ότι οι Σκωτσέζοι θα ψηφίσουν ΝΑΙ.  Δίκιο είχε. Και στη Δημοκρατία, μετράει ο λόγος των περισσότερων. Και ας κλαίει σήμερα με μαύρο δάκρυ ο Sean Connery. )

Οι Άγγλοι βέβαια, ούτε να ακούσουν ότι θα χάσουν τους Σκωτσέζους τους.  Που φεύγεις και με αφήνεις, χωρίς Haggis, χωρίς malt, χωρίς Scottish beef; Κάπου σε κάποια Αγγλική εφημερίδα νομίζω ότι διάβασα ή εκτός αν το φαντάστηκα, ότι το διάβαζα,  ότι το τραγούδι που ταιριάζει στην περίπτωση είναι το Don’t leave me this way.

Άντε και Καλό μας Σαββατοκύριακο, αγαπημένες.