Αδυνάτισμα με τη Μέθοδο του Βελονισμού

Mε το σημερινό post θα ολοκληρωθεί το αφιέρωμα στο σώμα που ξεκίνησε την προηγούμενη εβδομάδα. Πριν όμως το διαβάσετε, θέλω να σας πω κάτι.Πριν από περίπου 2,5 χρόνια, όταν το bb ήταν περίπου 2 ετών είχα κάνει μια συζήτηση, με μια φίλη μου, που εκτιμώ την άποψή της.

Mου είχε πει λοιπόν τότε, ότι στο blogging και ειδικά αν τα posts σου, είναι σχεδόν καθημερινά– και επειδή έχεις νέο αναγνωστικό κοινό, κάθε μήνα που περνάει, είναι απολύτως λογικό να ανεβάζεις και post που ας πούμε είχες γράψει πριν από ένα χρόνο, για να ξαναδιαβαστούν και από τις νέες αναγνώστριες.

Για να είμαι ειλικρινής, σωστή μου φάνηκε η άποψή της, διότι εξ άλλου αυτό είναι κάτι που συμβαίνει πολύ συχνά στα περιοδικά. Κάθε χρόνο και ανάλογα με τις εποχές, τα περιοδικά έχουν τα ίδια αφιερώματα και θα φέρω κάποια παραδείγματα: Τον Μάρτιο σε περιποίηση σώματος, τον Μάιο σε αντηλιακά, τον Αύγουστο/Σεπτέμβριο σε after sun περιποίηση, Οκτώβριος οπωσδήποτε ο μήνας των μαλλιών, Νοέμβριος/Δεκέμβριος, μακιγιάζ –αρώματα κλπ κλπ.

Αν εξαιρέσουμε τώρα, τα νέα προϊόντα που βγαίνουν κάθε χρόνο και οι φωτογραφίες τους αναδεικνύουν τη σελίδα, ουσιαστικά τα ίδια τα editorial, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων που έχουν να κάνουν με έμπνευση, είναι τα ίδια. Ίδιες συμβουλές για την περιποίηση σώματος, για την αντηλιακή προστασία, για την φροντίδα των μαλλιών και ούτω κάθε εξής.

Την άκουσα λοιπόν την άποψή της, αλλά η αλήθεια είναι, δεν την εφάρμοσα ποτέ.  Μου φαινόταν περίεργο να πάρω ένα παλιό μου κείμενο και να το ξανα ανεβάσω στο bb σαν καινούργιο. Ακόμα και αν κάποιες νέες αναγνώστριες δεν το είχαν διαβάσει ποτέ, το είχαν διαβάσει οι «παλιές» και αυτό δεν μου άρεσε.

Αλλάζει αυτό σήμερα για πρώτη φορά. Βέβαια, βοηθάει και το γεγονός ότι το συγκεκριμένο κείμενο που θα διαβάσετε δεν το έχω γράψει εγώ, είναι ένα Guest Post της Stella, το οποίο έχει γράψει πριν σχεδόν δυο χρόνια για άλλη μια φορά, μέσα από τη δική της εμπειρία.

Όμως αποφάσισα να το ξαναβάλω, διότι είναι από τα πολύ δημοφιλή posts και αυτό είναι κάτι που εγώ μπορώ να δω μέσα από την διαχείριση του site, άρα είμαι σίγουρη ότι θα θέλατε να το ξαναδιαβάσετε.

Αυτά. Εγώ είπα ότι είχα να πω. Και θα συνοψίσω, λέγοντας ότι πράγματι ο Βελονισμός, είναι μια μέθοδος που μπορεί να βοηθήσει σε πολλά…

Αγαπητά bb girls,

Πριν από αρκετό καιρό σας είχα αναφέρει σε ένα σχόλιο μου, ότι δοκιμάζω μια νέα μέθοδο για το αδυνάτισμα, αλλά επιφυλάσσομαι να δω πρώτα τα αποτελέσματα και μετά να σας γράψω γι΄ αυτό.   Ήρθε λοιπόν η ώρα, να σπάσω κι εγώ τη σιωπή μου  και να σας αποκαλύψω το δικό μου «μυστικό», το πως κατέληξα στον βελονισμό.

Με την καινούργια χρονιά, ήρθε η στιγμή που έπρεπε πλέον να αντιμετωπίσω για άλλη μια φορά, το φλέγον και χρόνιο για μένα θέμα του βάρους.   Ποτέ δεν ήμουν αδύνατη, χωρίς όμως να έχω φτάσει στην παχυσαρκία.  Σ΄ όλη μου τη ζωή με θυμάμαι να παλεύω με αυτό και να σκαμπανεβάζω, να δοκιμάζω δίαιτες, διατροφές, χάπια, γυμναστικές, ενδοκρινολόγους, διατροφολόγους, γυμναστές και δε συμμαζεύεται, να ακροβατώ μεταξύ της «αξιοπρεπούς γεματούλας» στο άκρο της «παρακινδυνευμένης ευτραφούλας».  Ένα πολύχρονο πρόβλημα θυρεοειδούς δυσκόλευε πάντα σοβαρά τις προσπάθειες και υπονόμευε τις δίαιτες μου.   Παρότι είχα μάθει κι είχα υιοθετήσει πια, μετά από τόσα χρόνια τους κανόνες μιας ισορροπημένης διατροφής, αν ήθελα να χάσω βάρος μια τυπική δίαιτα δεν μου αρκούσε.  Ο οργανισμός μου δεν υπάκουε εύκολα και κατέληγα πάντα σε λιμοκτονικές, υποθερμιδικές δίαιτες προκειμένου να χάσω βάρος, ενώ όταν ήταν να πάρω, αρκούσε για λίγο μόνο να ξεφύγω από τη στερητική ρουτίνα μου και να τα πάρω «πέντε,  πέντε δέκα δέκααα δέκαααα αααανεβαίνω τα σκαλιάαα»…

Ξέρω, ότι συνήθως οι άνθρωποι που δεν έχουν προβλήματα με το βάρος τους, ή δεν έχει χρειαστεί να κάνουν δίαιτα, ακόμα και οι γιατροί πολλές φορές, αντιμετωπίζουν όλους εμάς, που παλεύουμε με τον οργανισμό μας, ως ψευταράκους και λαμόγια που λέμε, ότι δεν τρώμε ή ότι δήθεν ξέρουμε τι τρώμε, αλλά κατεβάζουμε όλο το ψυγείο εν μία νυκτί.   Σαφώς υπάρχουν αυτές οι περιπτώσεις, όμως υπάρχουν κι εκείνες που ο σωματότυπος, ο οργανισμός, δε βοηθάει ή αν θέλετε δεν ανταποκρίνεται με την ίδια αποτελεσματικότητα σε όλους.  Ένας ενδοκρινολόγος κάποτε μου είχε πει… «πρέπει να το πάρεις απόφαση…για σένα ούτε ένα μπισκοτάκι, ούτε ένα σοκολατάκι…». Ε, είναι σκληρό δε νομίζετε?    Πόσο μπορεί να ζει κάποιος υπό συνεχή στέρηση κι επιτήρηση του εαυτού του;  Ένας άλλος φίλος γυμναστής μου είχε πει «όποιος πιστεύει, ότι το χάσιμο κιλών είναι απλά μια εξίσωση, δεν τρώω – χάνω, τρώω – παχαίνω,  είναι βαθιά νυχτωμένος.  Για κάθε άνθρωπο είναι διαφορετικό! Άλλοι χάνουν εύκολα ή κάνουν γυμναστική και φτιάχνουν ωραίο σώμα, άλλοι ιδρώνουν και ξεϊδρώνουν για να έχουν πολύ μικρότερα αποτελέσματα».

Τα τελευταία τρία χρόνια λοιπόν μετά από κάποιες εργασιακές μεταβολές που ανέτρεψαν την επαγγελματική μου ζωή και με έκαναν να παραμελήσω τη διατροφή μου, είχα φτάσει στο μεγαλύτερο βάρος που είχα ποτέ.   ‘Eπρεπε κάτι να κάνω γι΄ αυτό… Τι όμως;  Η σκέψη και μόνο άλλης μια νέας δίαιτας, ενός ακόμα διατροφολόγου, ενός νέου ενδοκρινολόγου με τρέλαινε. Οk, θα χάσω, όταν μπω σ΄ ένα πρόγραμμα, αλλά μετά;  Αυτό το μετά ήταν που δε δούλευε.  Το μετά έχει να κάνει με μια ζωή που δεν μπορεί να είναι σε συνεχή επιτήρηση.  Γιατί άλλο βουλιμία, άλλο όμως και συνεχής στέρηση.  Εκεί ήταν το δικό μου θέμα.  Η συνεχής «έννοια», το αδιάκοπο μέτρημα θερμίδων,  η στρατιωτική πειθαρχία!

Σ΄ αυτό το σημείο λοιπόν άρχισα να σκέφτομαι «εναλλακτικά».  Άρχισα να το ψάχνω, το συζήτησα με τη δασκάλα μου της γιόγκα, άρχισα να ρωτάω φίλους.  Ο βελονισμός φαινόταν να υπόσχεται αποτέλεσμα στην περίπτωση μου.   Επισκέφθηκα μια εναλλακτική θεραπεύτρια την πρώτη φορά. Δε σας κρύβω, ότι ακόμα κι εγώ που είμαι πολύ τολμηρή και δε διστάζω να δοκιμάσω νέες μεθόδους και καινούργια πράγματα, έναν ενδοιασμό τον είχα όταν έφτασα «στο ντιβάνι»…  Η ιδέα της βελόνας μέσα μου, λίγο με άγχωσε. Aπόγευμα έκανα την πρώτη μου συνεδρία σ΄ αυτήν.  Πήγε μια χαρά! Στο μεταξύ τη Δευτέρα είχα κλείσει ραντεβού μ΄ έναν γιατρό ο οποίος ασκούσε το βελονισμό.  Μέσα μου, η ιδέα του να εμπιστευθώ έναν γιατρό, μ’ έκανε να νοιώθω καλύτερα και φυσικά ασφαλής.  Είπα ν΄ ακούσω και τους δυο, να κάνω μια συνεδρία και στους δυο και να επιλέξω ποιος μου πάει καλύτερα.

Η Αλέξια (η δασκάλα μου στη γιόγκα), μου είχε πει να εμπιστευθώ το ένστικτο μου.  Έτυχε δε τόσο η ίδια, όσο και η φίλη μου η Αννούλα να μου συστήσουν αυτόν τον ίδιο γιατρό, τον οποίο τελικά και επέλεξα.   Η Αννούλα πάλι είχα κάνει στον ίδιο βελονισμό στο παρελθόν για άλλο θέμα υγείας, και τον είχε συστήσει και σ΄ έναν κοινό μας φίλο, προκειμένου να κόψει το τσιγάρο.  Σιγά – σιγά ερχόταν σε μένα πληροφορίες πολύ θετικές και ενθαρρυντικές για τον συγκεκριμένο γιατρό από διαφορετικά άτομα και κατευθύνσεις.

Στην πρώτη επίσκεψη, ο γιατρός μου εξήγησε, ότι ο βελονισμός είναι κατ’  αρχήν μια εντελώς ακίνδυνη και φυσική μέθοδος, που δεν πονάει σε καμία περίπτωση, αλλά ούτε έχει παρενέργειες.   Θα σας πω, ότι πρόκειται για την  παραδοσιακή Κινέζικη “ιατρική”, που στοχεύει ώστε να “ξεμπλοκάρεται” το (chi ή qi) με την διείσδυση βελόνων σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος ώστε να εξισορροπηθούν οι αντίθετες δυνάμεις του (yin-yang).  Ο Βελονισμός εξασκείται στην Κίνα για περισσότερα από 4000 χρόνια, και η Δύση εδώ και πολλές δεκαετίες έχει αποδεχθεί την αποτελεσματικότητα του.  Ο Παγκόσμιος οργανισμός Υγείας έχει καταρτίσει έναν πίνακα με πάρα πολλές  ασθένειες στις οποίες ο βελονισμός μπορεί να είναι αποτελεσματικός.  Σύμφωνα πάντα με τον ΠΟΥ, το 1990 ο αριθμός των γιατρών που ασκούσαν βελονισμό στην Ευρώπη ήταν 62.000 ( σήμερα, είναι πολύ περισσότεροι) και πάνω από 20.000.000 Ευρωπαίοι υποβάλλονται σε θεραπεία κάθε χρόνο. Επίσης, ο βελονισμός δεν υποχρεώνει το θεραπευόμενο να απέχει από οποιαδήποτε θεραπεία λαμβάνει, όπως γίνεται π.χ με την ομοιοπαθητική.

Σε πολλές χώρες παγκοσμίως -και στην πλειονότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο βελονισμός έχει ενσωματωθεί στα εθνικά συστήματα υγείας, συμπεριλαμβάνεται στους εθνικούς ασφαλιστικούς οργανισμούς και εφαρμόζεται σε κρατικά νοσοκομεία. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, ο βελονισμός αναγνωρίστηκε από την Ιατρική Ακαδημία από το 1950 και μπορεί να ασκείται νομίμως από τους γιατρούς. Επίσης από το 1945 έχει αναγνωριστεί από την Ιατρική Ακαδημία της Μόσχας, όπου και διδάσκεται στις Ιατρικές Σχολές. Στην Ελλάδα έχει οριστεί με την 547/1191/1980 απόφαση του Υπουργείου Υγείας ότι: “Η εφαρμογή του βελονισμού θα γίνεται αποκλειστικά από γιατρούς εκπαιδευμένους στο βελονισμό και όχι από μη γιατρούς, οποιοδήποτε άλλο επάγγελμα υγείας και αν κάνουν”.

Ο γιατρός λοιπόν,  μου είπε, ότι μπορούσε να με βοηθήσει.  Με ποιο τρόπο;  Κατ’  αρχήν ο βελονισμός είναι μια μέθοδος που προσπαθεί να βοηθήσει τον οργανισμό να εξισορροπήσει.  Η εξισορρόπηση αυτή λοιπόν, δια μέσω των βελόνων, γίνεται σε όλα τα επίπεδα.  Στο ορμονικό, στο λεμφικό, στην ινσουλίνη, «στα υγρά του σώματος» όπως μου είπε προκειμένου να το καταλάβω απλά. Eπίσης, στη δική μου περίπτωση θα «δουλεύαμε» με τα κέντρα εκείνα που θα βοηθούσαν τον μεταβολισμό μου να τονωθεί, αλλά και θα μου έκοβαν την όρεξη με αποτέλεσμα να τρώω μικρότερες ποσότητες και να χορταίνω πιο εύκολα απ΄ ότι παλιότερα.  «Ο σκοπός μου», είπε «δεν είναι ο «κοινωνικός σου αποκλεισμός».  Να μην μπορείς να έχει κοινωνική ζωή, να βγεις με τους φίλους σου, να γιορτάσεις, να φας κάτι που σ΄ αρέσει, να νοιώθεις συνέχεια στερημένη.  Ο σκοπός είναι να τρως λιγότερο από αυτό που θες και να γίνεις πιο επιλεκτική στο φαγητό.  Αν για παράδειγμα βρεθείς σε ένα μπουφέ με δέκα φαγητά, εσύ να έχεις την επιθυμία για δυο- για τρία, να μη θες να δοκιμάσεις τα πάντα!  Αλλά δεν πρόκειται να σου κάνω άλλη μια δίαιτα!»

Μου φάνηκε πολύ ωραίο κι έτσι ξεκίνησα!  Τις πρώτες δυο εβδομάδες έκανα τέσσερις συνεδρίες την εβδομάδα.  Νομίζω πως ήταν πολύ αποτελεσματικό.  Μου έκανε όλες αυτές, τις μαζεμένες συνεδρίες για να «ξυπνήσει» τον οργανισμό μου και νομίζω, ότι είχε δίκιο!   Στη συνέχεια η συχνότητα των συνεδριών έγινε, τρεις φορές την εβδομάδα.  Έχανα περίπου ένα κιλό την εβδομάδα.  Άρχισα να απογοητεύομαι ήθελα περισσότερο, μου φαινόταν πολύ αργό όλο αυτό.  Εκείνος προσπαθούσε να μου εξηγήσει, ότι έχει μεγάλη σημασία να είναι αργός ο ρυθμός.  Μου έλεγε, ότι όσο πιο αργά τόσο πιο σταθερό και μόνιμο το αποτέλεσμα, χάνεται λίπος πρωταρχικά από τα σπλάχνα που είναι πολύ σημαντικό για λόγους υγείας και μου υποσχόταν, ότι θα έχω αποτέλεσμα που θα διαρκέσει «για πάντα»!  Προσπαθούσε να μου πει ότι η υπομονή έχει πολύ μεγάλη σημασία κι ότι ο χρόνος θα φέρει το αποτέλεσμα.  Εγώ ανυπομονούσα!

Ναι, πρόσεχα τη διατροφή μου παρά πολύ, χωρίς όμως υπερβολές.   Πρόσεχα την ποιότητα και την ποσότητα.  Ο μόνος περιορισμός που είχα ήταν το αλάτι (έδινε μεγάλη σημασία στην κατακράτηση υγρών) και τη ζάχαρη.  Συγκεκριμένα μου είπε, ότι είναι οι δυο άχρηστες ουσίες που σαμποτάρουν τον οργανισμό μας και δυστυχώς μας εθίζουν σε αυτές από παιδιά.   Ωστόσο πιστέψτε το, μου είχε κοπεί εντελώς η όρεξη αλλά και η επιθυμία για γλυκά! Αν μου έβαζες μπροστά μου μια τούρτα και ένα ακτινίδιο εγώ επιθυμούσα λες και ήμουν «έγκυος» να φάω το ακτινίδιο.  Καμία απολύτως επιθυμία για γλυκό!  Λέτε να ήταν αυθυποβολή;  Δεν το νομίζω αλλά κι έτσι να ήταν, τη δουλειά της την έκανε.  Όλη την ημέρα στη δουλειά έτρωγα κάποια πράγματα δικής μου επιλογής (κουλούρι Θεσσαλονίκης ή παξιμάδια,  γιαούρτια, φρούτα, τόνο, σάντουιτς με γαλοπούλα) ελεγχόμενα πράγματα, αλλά ΔΕΝ ΠΕΙΝΟΥΣΑ!

Εκείνο το αφόρητο συναίσθημα της πείνας στη διάρκεια μιας δίαιτας, που μ΄ έκανε να ανυπομονώ για το επόμενο γεύμα δεν το ένοιωθα.  Το βράδυ γύριζα στο σπίτι κι έτρωγα ότι ακριβώς είχα μαγειρέψει.  Αυτό για μένα ήταν μεγάλη εξυπηρέτηση στην καθημερινότητα μου.  Δεν στερήθηκα, ούτε το παστίτσιο της πεθεράς μου, ούτε τα μακαρόνια με κιμά, ούτε την καρμπονάρα που έφτιαξα μια μέρα για την κουνιαδίτσα μου, τη Βίκυ.  Βγήκα άνετα, έφαγα στα ταβερνάκια μου προσέχοντας να τρώω μεν από όλα όσα επιθυμούσα, αλλά ελεγχόμενα μικρές ποσότητες και την εβδομάδα του Πάσχα έχασα ενάμισι κιλό! Ναι δεν έφαγα το μισό αρνί, ούτε ένα ολόκληρο τσουρέκι, αλλά έφαγα ΛΙΓΟ! Και δεν ένοιωθα, ούτε να στερούμαι, ούτε να διαταράσσεται η καθημερινότητα μου, φτιάχνοντας ξεχωριστά πράγματα για μένα ή βάζοντας και το σύντροφο μου στη διαδικασία να κάνει κι αυτός δίαιτα…   Ήταν πολύ ανακουφιστικό για μένα, ότι δεν ένοιωθα αυτό το βασανιστικό συναίσθημα της πείνας που σε κάνει να λυγίζεις κάποια στιγμή…

Οι συνεδρίες στη συνέχεια μειώθηκαν στις δυο, μετά στη μια και τώρα κάνω μια κάθε δέκα μέρες.  Δυο βδομάδες, πριν το Πάσχα κόλλησα όπως συμβαίνει συνήθως και δεν έχασα γραμμάριο.  Μετά ξεκόλλησα πάλι.   Σε τρεις μήνες έχασα δέκα κιλά και συνεχίζω, χωρίς να βασανίζομαι.   Μέσος όρος με το κόλλημα των δυο εβδομάδων, περί τα 700 γρ. την εβδομάδα.

Προσωπικά έλπιζα να είναι μεγαλύτερη η απώλεια, αλλά σκέφτομαι πως χωρίς το βελονισμό και κρίνοντας από την εμπειρία μου στις δίαιτες,  ίσως να μην είχα καταφέρει τόσα πολλά.  Έχω κάνει περί τις 20-22 συνεδρίες, έχω χάσει λίγο το μέτρημα.  Ο γιατρός μου είπε, ότι αν κάποια στιγμή της ζωής μου, αρχίσω να νοιώθω, ότι ξανακυλάω μπορώ να πάω να μου «χτυπήσει μερικές βελόνες» ξανά και να έρθω στα ίσα μου.    Σημασία έχει για μένα να μείνει το αποτέλεσμα, χωρίς να βλάψω την υγεία μου κι αυτό θα είναι το μεγαλύτερο τεστ αυτής της προσπάθειας.   Φυσικά όπως και στην κλασσική ιατρική, ο κάθε οργανισμός ανταποκρίνεται με διαφορετική ταχύτητα και υπάρχουν αποτελέσματα βάσει περίπτωσης, ιστορικού, ηλικίας κ.λ.π.  Όπως γίνεται και με κάθε θεραπεία ή φάρμακο.

Οι βελόνες είναι ελάχιστων χιλιοστών, δεν πονάνε, μόνο καμιά φορά σε μερικά σημεία, μπορείς να νοιώσεις ένα στιγμιαίο, λίγο πιο έντονο τσίμπημα, ειδικά όταν κάνει κρύο γιατί δημιουργείται αγγειοσύσπαση.  Μερικές φορές δημιουργούνται μελανιές.  Οι βελόνες μπαίνουν επιφανειακά και δεν τις αισθάνεσαι από την πρώτη κι όλα στιγμή.  Είναι επίσης μιας χρήσεως και δεν υπάρχει καμία περίπτωση να πάθεις μόλυνση ή κάτι άλλο.  Δεν έχουν επίσης κανένα φάρμακο επάνω.  Δρουν σε 20 περίπου λεπτά, όσο εκκρίνονται οι ορμόνες στο  σώμα, αλλά ο γιατρός σε αφήνει μέχρι και 45-60 λεπτά γιατί έχει σημασία να δράσουν σε ένα ήρεμο σώμα.  Μένεις ξαπλωμένη σε ένα ιατρικό κρεβάτι, χαλαρώνεις τόσο που, εγώ προσωπικά συνήθως κοιμάμαι, και περιμένεις… Τόσο απλά!  Η δε χαλάρωση είναι ισοδύναμη με ένα καλό μασάζ για όσες έχουν την εμπειρία και η χαλάρωση και η ευφορία διαρκούν όλη την υπόλοιπη μέρα.

Μου βάζει 40 βελόνες σε διάφορα «στρατηγικά» σημεία.  Από το κεφάλι μέχρι τα δάχτυλα των ποδιών.  Το κάθε ένα έχει τη σημασία του,  για τη βουλιμία, για να αισθάνεσαι κορεσμό, για το ορμονικό, για να τρως μικρότερες μπουκιές κ.λ.π.   Έχει επίσης αισθητά αποτελέσματα στην κυτταρίτιδα και σας διαβεβαιώνω, ότι δεν έχω παρουσιάσει σε πρόσωπο ή σώμα κανένα σημάδι χαλάρωσης ή κούρασης, όπως συμβαίνει συχνά μετά από μεγάλη απώλεια κιλών.

Ο βελονισμός θεωρείται επίσης, το λίφτινγκ του  μέλλοντος, διαβάζω τελευταία για επώνυμες που αρχίζουν να τον λανσάρουν κι εμένα όμως μου πετάει ο γιατρός μου και μερικές βελονίτσες για τις ρυτίδες…. Προσωπικά πιστεύω, ότι δουλεύει και απ΄ ότι βλέπω έχει αρκετές πελάτισσες ειδικά γι’ αυτό το λόγο…

Αυτή είναι η προσωπική μου εμπειρία και ήθελα να σας την αφηγηθώ, γιατί νοιώθω, ότι πολλές γυναίκες ψάχνουν να βρουν μια διέξοδο σε αυτό το πρόβλημα.  Ελπίζω η προσπάθεια μου, να έχει αυτή τη φορά ένα μόνιμο αποτέλεσμα, αλλά αυτό είναι κάτι που θα μας το δείξει η ιστορία κι ελπίζω σε ένα χρόνο από να συνεχίζω να υποστηρίζω τη μέθοδο.

Πολλές φορές, στη διάρκεια αυτών των μηνών αναρωτήθηκα αν έχει νόημα όλο αυτό, αν θα αποδώσει, αν με κοροϊδεύουν, αν με εκμεταλλεύονται, αλλά τελικά το αποτέλεσμα μετράει.  Επίσης θα σας πω, ότι οπτικά φαίνομαι σαν να έχω χάσει περισσότερα κιλά απ΄ όσα έχω χάσει στην πραγματικότητα κι αυτό συνέβαινε από την αρχή.  Θεωρώ, ότι αυτό συμβαίνει γιατί έχω χάσει αρκετό λίπος.   Πιστεύω επίσης στις εναλλακτικές θεραπείες, χωρίς να απορρίπτω την δυτική ιατρική ή να είμαι κάποια φανατική εναλλακτική.  Πιστεύω όμως, ότι έχουν τη θέση τους σε μια ισορροπημένη, φυσική ζωή και μπορούμε να τις παντρέψουμε με τη δυτική αγχωτική ζωή μας. Σε όλη μου αυτή την προσπάθεια όσο αφορά τη σύσφιξη και την καταπολέμηση της κυτταρίτιδας, θεωρώ ότι με έχουν βοηθήσει πολύ και οι κρέμες που φτιάχνω με επιλεγμένα αιθέρια έλαια και φυτικά λάδια, προσεκτικά επιλεγμένα για στοχευμένη δράση.

Το μόνο πρόβλημα σε όλη αυτή την ιστορία δεδομένων των συνθηκών που ζούμε και των καταστάσεων είναι το κόστος της θεραπείας.  Πλήρωσα 50€ για κάθε συνεδρία και στη συνέχεια, όταν είχαμε φθάσει πλέον στις 15 συνεδρίες, ο γιατρός με δική του πρωτοβουλία μου το μείωσε στα 40€.  Μέχρι σήμερα δηλαδή έχω πληρώσει γύρω στα 1.000€.

Δεν τα υπολόγιζα τόσα χρήματα, αυτή είναι η αλήθεια.  Ίσως, αν ήξερα το κόστος να μην το ξεκινούσα καν, γιατί η αλήθεια είναι ότι με πόνεσαν.  Από την άλλη έκανα μια επένδυση πρωτίστως στην υγεία μου, αλλά και στην ψυχολογία μου, γιατί αυτά μετρούν περισσότερο από οτιδήποτε!  Θα είναι δε μια μεγαλύτερη επένδυση σε περίπτωση που το αποτέλεσμα διαρκέσει και αλλάξει τη συμπεριφορά του οργανισμού μου.  Πάντως, αν κάποια το αποφασίσει να έχει κατά νου, ότι χρειάζεται υπομονή.  Θέλει το χρόνο της η μέθοδος για να γίνει η μεταστροφή του οργανισμού, όποιο πρόβλημα υγείας κι αν υπάρχει.